Η «ηρωική»… φυγή του πονηρού λαοπλάνου

Ο πρώην λαοπλάνος (Αλέξης Τσίπρας), που για χρόνια προσπάθησε να παρουσιαστεί ως σωτήρας, ανακοίνωσε την παραίτησή του από βουλευτής — κίνηση που πολλοί βλέπουν ως προσπάθεια να «ξεπλυθεί» πολιτικά. Υποδυόμενος τον ταπεινό, αφήνει πίσω τη… χλιδή της εξουσίας, δηλώνοντας έτοιμος να επανέλθει και να διεκδικήσει εκ νέου την εμπιστοσύνη του λαού και, βεβαίως, τα «χειμερινά ανάκτορα».

Αυτή η «ντροπαλή» κίνηση, βέβαια, δεν πείθει κανέναν, αφού ξεχνάμε εύκολα ότι αυτός ήταν που παρέδωσε τη χώρα αμαχητί στα κοράκια και συνέτριψε την Αριστερά. Και για να μην ξεχνιόμαστε, ο Μητσοτάκης υπάρχει γιατί ο Τσίπρας τον άφησε να υπάρξει — ο λαός, κουρασμένος και απογοητευμένος, του έδωσε το 41% σαν… αναγκαστική λύση, πιστεύοντας πως έτσι θα αποφύγει τα χειρότερα. Αμ δε!

Κι όμως, το ίδιο άτομο, που του έπιαναν οι «σύμμαχοι» τα οπίσθια για να επιβάλουν τα συμφέροντά τους, τώρα θέλει να «σώσει» την Ελλάδα από τον… μητσοτακισμό. Έλεος! Ποιος τον πιστεύει πια; Ούτε καν η πιο πιστή παρέα του δεν αγοράζει πια αυτά τα παραμύθια.

Αναρωτιέται κανείς τι σχέση έχει αυτός ο «σωτήρας» με τον αληθινό λαό που κοροϊδεύει με το προσωπικό του συμφέρον ως μοναδικό κίνητρο. Και τι να πούμε για την Αριστερά και τους αγώνες της; Τα κόκαλα των πραγματικών αγωνιστών τρίζουν — όχι από το πάγωμα, αλλά από το γέλιο όταν βλέπουν ποιος υποδύεται τον ήρωα.

Ευτυχώς που δεν ζουν να δουν ποιοι πήραν τη θέση τους — μπροστά σε αυτούς, ο ίδιος νομίζει ότι είναι Βελουχιώτης. Τουλάχιστον έτσι νομίζει. Αν είχε ψυχή, ίσως να «θυσιαζόταν» κι αυτός. Αλλά, όπως φαίνεται, όχι.