Ίδια μοτίβα υπερβολικών θανάτων σε πολλαπλά σύνολα δεδομένων μετά την κυκλοφορία εμβολίων mRNA

Το παρόν άρθρο βασίζεται στην επίμονη και σχολαστική δουλειά του ατρόμητου ερευνητή και συγγραφέα στο Substack, csofand, τον οποίο θα αποκαλώ «ο ερευνητής», καθώς επιθυμεί να παραμείνει ανώνυμος. Ιδιαίτερη ευγνωμοσύνη οφείλεται επίσης στον ανεξάρτητο ερευνητή και δημοσιογράφο πολιτών Benjamin Marten, που μοιράστηκε τα ερωτήματα και τα αποτελέσματα των αναζητήσεών του στη βάση VAERS, προσφέροντας πολύτιμο υλικό. Ο λόγος που γράφω για την υπερβάλλουσα θνησιμότητα που σχετίζεται με τα mRNA εμβόλια της Covid είναι απλός.

Πρόσφατα, σε μια συζήτηση με φίλους για διάφορα θέματα γύρω από την πανδημία, ανέφερα τυχαία τους θανάτους και τις αναπηρίες που έχουν συνδεθεί με τα εμβόλια, όπως έχουν καταγραφεί από την ίδια την εταιρεία που τα παρήγαγε. Οι συνομιλητές μου, που δεν είναι πλήρως απορροφημένοι από την κυρίαρχη αφήγηση αλλά ούτε έχουν ερευνήσει σε βάθος το ζήτημα, αιφνιδιάστηκαν. «Δηλαδή θάνατοι από τα εμβόλια;» ρώτησαν με δυσπιστία. Αυτό με οδήγησε σε μια βασική απορία: πώς είναι δυνατόν να συνεχίζουμε ακόμα και σήμερα να αμφισβητούμε κάτι τέτοιο; Σκοπός μου είναι να παρουσιάσω πληροφορίες που μπορούν να βοηθήσουν να κλείσει μια και καλή αυτό το ερώτημα: αν τα mRNA εμβόλια για την Covid προκαλούν βλάβες και θανάτους.

Η έννοια της υπερβάλλουσας θνησιμότητας, όπως την ορίζει η επιδημιολογία, αναφέρεται στην αύξηση του αριθμού των θανάτων σε σχέση με την αναμενόμενη στατιστική τάση. Με πιο απλά λόγια, μιλάμε για περισσότερους θανάτους από εκείνους που θα προβλέπονταν με βάση τα προηγούμενα χρόνια. Με την Covid, ήδη από το 2020, το ζήτημα της υπερβάλλουσας θνησιμότητας έγινε κεντρικό. Παρά τις αρχικές προβλέψεις ότι μετά την ευρεία κυκλοφορία του ιού και τον εμβολιασμό θα βλέπαμε επιστροφή στα φυσιολογικά επίπεδα, η πραγματικότητα ήταν διαφορετική: οι αριθμοί όχι μόνο δεν μειώθηκαν, αλλά αυξήθηκαν.

Αυτό που εμφανίστηκε σε όλα τα διαθέσιμα σύνολα δεδομένων ήταν ένα σταθερά επαναλαμβανόμενο μοτίβο τριών αιχμών, ένα «τριπλό μοτίβο» υπερβάλλουσας θνησιμότητας. Οι μεγαλύτερες αιχμές εμφανίζονται στις περιόδους Δεκεμβρίου 2020-Ιανουαρίου 2021, Αυγούστου-Σεπτεμβρίου 2021 και Ιανουαρίου-Φεβρουαρίου 2022. Οι χρονικές αυτές στιγμές ταυτίζονται απολύτως με τις εγκρίσεις και κυκλοφορίες των εμβολίων: 11 Δεκεμβρίου 2020 άδεια επείγουσας χρήσης για το Pfizer/BioNTech, 18 Δεκεμβρίου 2020 για τη Moderna, 23 Αυγούστου 2021 πλήρης έγκριση του Pfizer από τον FDA και 31 Ιανουαρίου 2022 πλήρης έγκριση του Moderna. Η συσχέτιση είναι ευδιάκριτη και μέχρι σήμερα καμία άλλη εξήγηση δεν έχει παρουσιαστεί που να ταιριάζει με αυτό το μοτίβο.

Η ανησυχία έγινε ακόμα πιο έντονη όταν ειδικοί από τη βιομηχανία ασφάλισης ζωής, το 2024, συγκεντρώθηκαν για να συζητήσουν τις απρόσμενες αυξήσεις στην υπερβάλλουσα θνησιμότητα μετά το 2020. Όπως παραδέχτηκαν, στον χώρο της ασφάλισης η έννοια αυτή σπανίως εμφανίζεται, καθώς η πρόβλεψη θνησιμότητας είναι η βάση όλου του επιχειρηματικού τους μοντέλου. Το γεγονός ότι αναγκάστηκαν να μιλήσουν για «υπερβάλλουσα θνησιμότητα» μετά την Covid είναι πρωτοφανές. Σύμφωνα με την εμπειρία τους, μετά από πανδημίες συνήθως βλέπουμε ένα «τραβηγμα προς τα μπροστά» της θνησιμότητας – οι πιο ευάλωτοι πεθαίνουν νωρίτερα – και στη συνέχεια, την επόμενη χρονιά, μια πτώση, μια «κοιλάδα» θανάτων, καθώς ο πληθυσμός των πιο αδύναμων έχει ήδη μειωθεί. Όμως στην περίπτωση της Covid αυτό δεν συνέβη. Αντίθετα, καταγράφηκαν διαρκώς αυξημένα ποσοστά. Ειδικά στις περιόδους Δεκεμβρίου 2020, Σεπτεμβρίου 2021 και Ιανουαρίου 2022 παρατηρήθηκαν αιχμές της τάξης του 39% ή και 41% πάνω από τις αναμενόμενες τιμές. Ακόμα και όταν τα ποσοστά μειώθηκαν ελαφρώς το 2023-2024, η υπερβάλλουσα θνησιμότητα παρέμενε εμφανής, γύρω στο 6% ή και παραπάνω.

Το ίδιο μοτίβο αποτυπώνεται και σε βάσεις δεδομένων που δεν σχετίζονται άμεσα με την υγειονομική πολιτική, όπως το HeritageHub, μια τεράστια βάση δεδομένων με νεκρολογίες και αγγελίες θανάτων από εφημερίδες και γραφεία τελετών στις Ηνωμένες Πολιτείες. Εκεί, το μοτίβο των τριών αιχμών εμφανίζεται με σαφήνεια: μετά την αρχική κορύφωση Μαρτίου-Απριλίου 2020 και την επακόλουθη «κοιλάδα», οι μεγαλύτερες αυξήσεις σημειώνονται ακριβώς στους μήνες που συμπίπτουν με τις εγκρίσεις και κυκλοφορίες των εμβολίων. Η ίδια εικόνα προκύπτει από τα στοιχεία θανάτων συνταξιούχων του πολιτειακού ταμείου του Όρεγκον, που παρουσιάζουν όχι μόνο τις τρεις βασικές αιχμές αλλά και μια επιπλέον, τον Σεπτέμβριο 2023, λίγο μετά την έγκριση από τον FDA των επικαιροποιημένων εμβολίων mRNA. Το ίδιο μοτίβο καταγράφηκε και στην Καλιφόρνια, αλλά και σε πολλές άλλες Πολιτείες των ΗΠΑ, ενώ στη βάση VAERS, που καταγράφει τις αναφορές ανεπιθύμητων ενεργειών μετά από εμβολιασμούς, τα ίδια ακριβώς κύματα εμφανίζονται στους ίδιους μήνες: εκτίναξη τον Ιανουάριο 2021, νέα κορύφωση τον Αύγουστο 2021 και ξανά αιχμή τον Ιανουάριο 2022.

Παρά τα στοιχεία αυτά, οι δημόσιες συζητήσεις για την υπερβάλλουσα θνησιμότητα αποφεύγουν συστηματικά να αναφέρουν την πιθανή συσχέτιση με τα mRNA εμβόλια. Αντίθετα, αναζητούνται άλλες εξηγήσεις: παχυσαρκία, διαβήτης, ψυχική κατάθλιψη, χρήση ουσιών, τροχαία, καθυστερημένη διάγνωση καρκίνου λόγω των lockdown, ακόμα και το «long Covid». Ωστόσο, καμία από αυτές τις υποθέσεις δεν εξηγεί το επαναλαμβανόμενο και ταυτόχρονο μοτίβο τριών αιχμών που συμπίπτει ακριβώς με τις κρίσιμες ημερομηνίες κυκλοφορίας και έγκρισης των εμβολίων.

Αξιοσημείωτο είναι επίσης ότι οι ίδιες τάσεις παρατηρούνται σε βάσεις δεδομένων που αφορούν πληθυσμούς εκτός εργασιακής αγοράς, όπως συνταξιούχους πολιτειακούς υπαλλήλους. Επειδή αυτά τα δεδομένα περιλαμβάνονται σε οικονομικές εκθέσεις συνταξιοδοτικών ταμείων και δεν έχουν υγειονομικό χαρακτήρα, θεωρούνται λιγότερο επιρρεπή σε πολιτική ή διοικητική χειραγώγηση. Παρ’ όλα αυτά, δείχνουν τις ίδιες κορυφώσεις θανάτων. Η ομοιότητα των ευρημάτων σε τόσα διαφορετικά σύνολα στοιχείων – από ασφαλιστικές, συνταξιοδοτικά ταμεία, βάσεις νεκρολογιών και την ίδια τη VAERS – ενισχύει τη βαρύτητα της παρατήρησης.

Η συζήτηση για την υπερβάλλουσα θνησιμότητα μετά το 2020 δεν μπορεί να συνεχίζει να αγνοεί το προφανές. Επί τέσσερα χρόνια οι αριθμοί δείχνουν ένα σταθερό μοτίβο που δεν ταιριάζει με καμία από τις άλλες προτεινόμενες αιτίες, παρά μόνο με τις στιγμές εισαγωγής και έγκρισης των mRNA εμβολίων. Όσο κι αν οι ειδικοί αποφεύγουν να θέσουν ευθέως το ερώτημα, η πραγματικότητα των δεδομένων το θέτει από μόνη της: τι άλλο θα μπορούσε να προκαλεί με τέτοια συνέπεια τις τρεις αυτές αιχμές θανάτων, αν όχι η ίδια η εμβολιαστική εκστρατεία;

Οι οικονομικές εκθέσεις των Employee Retirement Systems κάθε πολιτείας στις Ηνωμένες Πολιτείες αποτελούν ετήσια απολογιστικά έγγραφα που περιλαμβάνουν λογιστικά και αναλογιστικά στοιχεία για τα έξοδα, τις επενδύσεις, τα περιουσιακά στοιχεία και τις υποχρεώσεις του συστήματος που διαχειρίζεται τις συντάξεις και τα επιδόματα θανάτου των δημοσίων υπαλλήλων. Πρόκειται για ξεχωριστές εκθέσεις που συντάσσονται σε κάθε πολιτεία και καλύπτουν υπαλλήλους από ένα ευρύ φάσμα τομέων – διοίκηση, εκπαίδευση, μεταφορές, αστυνόμευση και άλλους. Ο αριθμός των ανθρώπων που συμμετέχουν σε αυτά τα συστήματα ποικίλλει σημαντικά, από περίπου 40.000 σε μικρές πολιτείες έως και 2,3 εκατομμύρια σε μεγαλύτερες, ανάλογα με τον συνολικό πληθυσμό της κάθε περιοχής.

Μέσα στις αναλογιστικές ενότητες αυτών των εκθέσεων κρύβονται πίνακες που δείχνουν πόσοι συνταξιούχοι και δικαιούχοι αφαιρέθηκαν από τα μητρώα καταβολής συντάξεων κάθε χρόνο. Με άλλα λόγια, πόσοι σταμάτησαν να λαμβάνουν συνταξιοδοτικές παροχές. Εκπρόσωποι πολλών πολιτειών, με τους οποίους επικοινώνησε ο ερευνητής, διευκρίνισαν ότι σε ποσοστό άνω του 90% η «αφαίρεση» από τα μητρώα σημαίνει ότι ο άνθρωπος απεβίωσε. Επομένως, ο αριθμός των συνταξιούχων που διαγράφονται από τα μητρώα παροχών αποτελεί αξιόπιστο δείκτη του αριθμού των θανάτων σε αυτό τον πληθυσμό.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το γράφημα από την ετήσια αναφορά του Οργανισμού Συνταξιοδότησης Δημοσίων Υπαλλήλων του Όρεγκον, όπου καταγράφεται ο αριθμός των συνταξιούχων που αφαιρέθηκαν από τις καταστάσεις παροχών. Όταν αυτά τα στοιχεία παρουσιάζονται σε διάγραμμα με γραμμή που αποτυπώνει τον μέσο όρο της εξαετίας πριν την Covid, γίνεται ξεκάθαρο ότι οι υπερβάλλοντες θάνατοι αυξάνονται το 2020, κορυφώνονται το 2022 και μόλις που υποχωρούν το 2023.

Ο ερευνητής προχώρησε σε αντίστοιχα διαγράμματα για κάθε συνταξιοδοτικό σύστημα δημοσίων υπαλλήλων στις ΗΠΑ. Συγκέντρωσε όλα τα δεδομένα, με συνδέσμους προς τις αντίστοιχες εκθέσεις, και τα παρουσίασε στο Substack του. Επιπλέον, προχώρησε σε συγκεντρωτική αποτύπωση από 23 πολιτείες, οι οποίες χρησιμοποιούσαν κοινά κριτήρια καταγραφής ώστε να είναι συγκρίσιμα τα στοιχεία. Η επιλογή έγινε αποκλειστικά με βάση τη συμβατότητα των μεθοδολογιών, καθώς άλλες πολιτείες χρησιμοποιούσαν διαφορετικές χρονικές περιόδους ή διαφορετικά σύνολα εργαζομένων στους υπολογισμούς τους.

Στο συγκεντρωτικό αυτό γράφημα αποτυπώνεται καθαρά ότι η μεγαλύτερη αύξηση των υπερβάλλοντων θανάτων σημειώθηκε μεταξύ Ιουλίου 2020 και Ιουλίου 2021 – δηλαδή ακριβώς την περίοδο που περιλαμβάνει την πρώτη από τις τρεις κορυφώσεις του παρατηρούμενου μοτίβου. Το αξιοσημείωτο είναι ότι η υπερβάλλουσα θνησιμότητα δεν υποχώρησε καθόλου την περίοδο Ιουλίου 2021 – Ιουλίου 2022, που περιλαμβάνει τις δεύτερη και τρίτη αιχμές. Και παρέμεινε σε σημαντικά υψηλά επίπεδα και την επόμενη χρονιά. Αν και ο στόχος δεν ήταν η ακριβής ποσοτικοποίηση, η απλή αθροιστική μέτρηση δείχνει ότι σε κάθε έτος μετά τον Ιούνιο του 2020 υπήρξαν πάνω από 10.000 υπερβάλλοντες θάνατοι σε αυτό τον πληθυσμό. Πολύ χονδρικά, αυτό μεταφράζεται σε πάνω από 30.000 υπερβάλλοντες θανάτους σε ένα σχετικά μικρό δείγμα πληθυσμού – τους συνταξιούχους 23 πολιτειών – μέσα στα τρία χρόνια που ακολούθησαν το λανσάρισμα των mRNA εμβολίων.

Παράλληλα, ένα παρόμοιο μοτίβο εμφανίστηκε και σε νεότερους πληθυσμούς. Δεκάδες χιλιάδες θάνατοι σημειώθηκαν μετά την κυκλοφορία των mRNA εμβολίων, με το ίδιο τριπλό μοτίβο κορυφώσεων. Ο Ed Dowd, σε ανάλυσή του για την υπερβάλλουσα θνησιμότητα στους νέους, σημείωσε ότι μεταξύ Μαρτίου 2021 και Φεβρουαρίου 2022, 61.000 άτομα της γενιάς των millennials πέθαναν σε αριθμό που υπερέβαινε τη βάση των προηγούμενων πέντε ετών. Για να γίνει αντιληπτό το μέγεθος, περισσότεροι millennials χάθηκαν μέσα στο 2021 απ’ ό,τι Αμερικανοί στρατιώτες στον πόλεμο του Βιετνάμ. Ο ρυθμός και η χρονική συγκυρία της αύξησης το φθινόπωρο του 2021 συνιστούν σαφές σήμα ότι κάποιο επιβλαβές γεγονός έπληξε την ηλικιακή ομάδα 25-44 ετών. Το γράφημά του Dowd, με τις τρεις διακριτές αιχμές, αποτυπώνει με ενάργεια αυτή την εικόνα. Ακόμη κι αν μόνο ένα μέρος αυτών των θανάτων αποδοθεί στα εμβόλια mRNA, πρόκειται για δεκάδες χιλιάδες περιστατικά μόνο στις Ηνωμένες Πολιτείες. Και το πλέον ανησυχητικό είναι ότι οι αριθμοί δεν επανήλθαν ποτέ στην αναμενόμενη κανονικότητα.

Η εικόνα αυτή οδηγεί σε αυτό που αρκετοί πλέον αποκαλούν «νέα κανονικότητα». Όπως καταδεικνύει το συγκεντρωτικό γράφημα των συνταξιούχων, η υπερβάλλουσα θνησιμότητα εκτοξεύθηκε το 2021, παρέμεινε υψηλή το 2022 και δεν επέστρεψε σε φυσιολογικά επίπεδα το 2023. Συμπληρωματικές αναφορές καταγράφουν ότι και το 2024 συνεχίζεται η τάση της αυξημένης θνησιμότητας. Η ίδια ακριβώς ανησυχία είχε εκφραστεί εξαρχής από τους ειδικούς των ασφαλιστικών εταιρειών: το γεγονός ότι μετά το 2020 τα ποσοστά θνησιμότητας δεν επέστρεψαν ποτέ στην προ πανδημίας βάση τους. «Ζούμε σε μια νέα κανονικότητα», παραδέχτηκε ένας από αυτούς, σχολιάζοντας ότι ακόμα και τον Ιανουάριο του 2024 η θνησιμότητα ήταν περίπου 6% υψηλότερη από τα αναμενόμενα επίπεδα.

Από πού όμως προκύπτει όλη αυτή η υπερβάλλουσα θνησιμότητα; Οι ασφαλιστικοί αναλυτές πρότειναν μια ενδιαφέρουσα εξήγηση: μια απότομη αύξηση στις αναπηρίες του πληθυσμού, πολύ πάνω από τα προ του 2021 ποσοστά, ενδεχομένως διαμορφώνει μια νέα, πιο υψηλή βάση θνησιμότητας. Ένα γράφημα με στοιχεία από το Γραφείο Στατιστικών Εργασίας των ΗΠΑ δείχνει ότι οι αναπηρίες στο εργατικό δυναμικό εκτινάχθηκαν μετά τον Ιανουάριο του 2021 και συνέχισαν να αυξάνονται σε ανησυχητικά επίπεδα χωρίς να παρουσιάζουν σημάδια υποχώρησης. Οι αναπηρίες αυτές μπορεί να μην εξηγούν από μόνες τους τους υπερβάλλοντες θανάτους – οι οποίοι πιθανότατα συνδέονται και με τα εκατομμύρια δόσεων εμβολίων που συνεχίζουν να χορηγούνται – ωστόσο το γεγονός παραμένει: η εκρηκτική άνοδος ξεκινά τον Ιανουάριο του 2021, ακριβώς όπως παρατηρείται σε κάθε άλλη βάση δεδομένων που εξετάστηκε, και συμπίπτει με την κυκλοφορία των mRNA εμβολίων.

Σύμφωνα με έναν από τους ειδικούς της ασφαλιστικής αγοράς, το διάγραμμα δείχνει ότι στις αρχές του 2024 η αναπηρία στον εργαζόμενο πληθυσμό ήταν 38% υψηλότερη από τα προ πανδημίας επίπεδα. «Αυτό είναι παρανοϊκό», σχολίασε με απλά λόγια. Μπορεί άραγε όλα αυτά να αποδοθούν στο λεγόμενο long Covid ή στις καθυστερήσεις φροντίδας και την αύξηση χρόνιων ασθενειών που συνδέθηκαν με τα lockdowns; Μπορεί το γράφημα αυτό να αντανακλά τις τάσεις που επανειλημμένα – και θα έλεγα σκόπιμα – τόνιζαν κυβερνητικοί αξιωματούχοι υγείας, όπως ο σημερινός υποψήφιος Γενικός Χειρουργός, υποστηρίζοντας ότι «ζούμε σε ένα τοξικό κοκτέιλ» που δήθεν εξηγεί γιατί το 2024 καταγράφονται τα υψηλότερα ποσοστά στην αμερικανική ιστορία για Αλτσχάιμερ, καρκίνο, αυτοάνοσα, καρδιοπάθειες, διαβήτη, νεφρικές παθήσεις και κάθε είδους χρόνια νόσο; Αν επρόκειτο πράγματι για μια σταδιακή τοξική επιβάρυνση, γιατί τότε να εμφανίζεται μια τόσο τεράστια και άνευ προηγουμένου αιχμή ειδικά μεταξύ Ιανουαρίου 2021 και Ιανουαρίου 2022; Η αποσιώπηση του παράγοντα των mRNA εμβολίων είναι, όπως το έθεσε ένας από τους ασφαλιστικούς ειδικούς, εντελώς παράλογη.

Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι τα ποσοστά υπερβάλλουσας θνησιμότητας σε διαφορετικούς πληθυσμούς εκτοξεύθηκαν το 2021, πολύ πέρα από κάθε πρόβλεψη, ακόμη και λαμβάνοντας υπόψη το αρχικό σοκ της Covid το 2020. Αυτό συνέβη τόσο σε επίπεδο συνολικού πληθυσμού όσο και σε υπο-πληθυσμούς διάσπαρτους σε διαφορετικές γεωγραφικές περιοχές. Ταυτόχρονα, σημειώθηκε μια τεράστια αύξηση στις αναπηρίες. Οι αιχμές θανάτων και αναπηριών συμπίπτουν χρονικά με τις περιόδους κυκλοφορίας των εμβολίων mRNA. Αν υπάρχει διαφορετική αιτία που να μπορεί να εξηγήσει με συνέπεια αυτές τις συσχετίσεις, δεν έχει ακόμη βρεθεί. Ο ίδιος ο Υπουργός Υγείας των ΗΠΑ, Ρόμπερτ Κένεντι Τζούνιορ, έχει παραδεχθεί αυτή την πραγματικότητα.

Τον Δεκέμβριο του 2022, σχολιάζοντας την ανάλυση του Ed Dowd για την υπερβάλλουσα θνησιμότητα στους νέους, είπε: «Σε αυτό το ασυνήθιστο βιβλίο, το “‘Cause Unknown’: The Epidemic of Sudden Deaths in 2021 and 2022”, ο Dowd αποδεικνύει μια αδιαμφισβήτητη και επείγουσα πραγματικότητα, τεκμηριωμένη με στοιχεία που μπορεί να επαληθεύσει ο καθένας, βήμα προς βήμα, σελίδα προς σελίδα. Μας βοήθησε να κατανοήσουμε κάτι που πολλοί ισχυροί άνθρωποι θέλουν να αρνηθούν – και θα το αρνούνταν χωρίς τις ικανότητες και την ακεραιότητά του». Ο Κένεντι υποστήριξε ανοιχτά ότι αντιλαμβάνεται πως χιλιάδες υπερβάλλοντες θάνατοι νέων το 2021 και το 2022 οφείλονται στα εμβόλια mRNA.

Επικροτώ την απόφασή του να σταματήσει τη χρηματοδότηση της ανάπτυξης εμβολίων mRNA μέσω της BARDA. Όμως το ερώτημα παραμένει: πώς μπορεί ο Κένεντι – ή οποιοσδήποτε άλλος – να δικαιολογήσει την έρευνα, την αδειοδότηση ή τη χορήγηση οποιουδήποτε εμβολίου mRNA σε οποιονδήποτε πληθυσμό, με δεδομένη αυτή την κατανόηση;

Debbie Lerman