Ομάδα που κερδίζει δεν αλλάζει, το μήνυμα του… κόουτς Μητσοτάκη

Ο υπουργός Εξωτερικών κινήθηκε με σύνεση κερδίζοντας την απόλυτη εμπιστοσύνη του πρωθυπουργού

Μήνυμα σταθερότητας για τη συνέχιση της ελληνοτουρκικής συνεννόησης στο ίδιο «τέμπο» και την περαιτέρω προσέγγιση με τη γείτονα χώρα, με στόχο την επίλυση των δύσκολων προβλημάτων, σηματοδοτεί η παραμονή του Γιώργου Γεραπετρίτη στο υπουργείο Εξωτερικών.

Και όλα δείχνουν ότι εάν δεν υπάρξει κάποιο συγκλονιστικό απρόοπτο ο κ. Γεραπετρίτης θα είναι στο πόστο αυτό μέχρι το τέλος της τετραετίας…

Παράλληλα, οι εξελίξεις που σημειώνονται παρασκηνιακά στο Κυπριακό, καθιστούσαν απαραίτητη τη συνέχιση της παρουσίας του κ. Γεραπετρίτη στο πόστο του, αφού έχει ήδη προχωρήσει η διαδικασία, και ίσως νωρίτερα από το φθινόπωρο να υπάρξουν εξελίξεις.

Συνομιλητής του κ. Γεραπετρίτη ανέφερε σε δημοσιογράφο, μία ημέρα μετά τον ανασχηματισμό, ότι «ο υπουργός έχει απλωμένο “τραχανά” και η μετακίνησή του θα ήταν βλαπτική για την κυβέρνηση και την εξωτερική πολιτική που θέλει να υλοποιήσει ο πρωθυπουργός».

Κυβερνητικά στελέχη από την πλευρά τους τόνισαν , ότι ο Γιώργος Γεραπετρίτης προσφέρει ασφάλεια στον πρωθυπουργό, αφού δεν έχει προσωπική ατζέντα, και δεν πολιτεύεται ώστε να επιχειρήσει να κεφαλαιοποιήσει πολιτικά την παρουσία του στο ΥΠ.ΕΞ.

Τα ίδια στελέχη επισήμαναν ότι στο παρελθόν είχαμε παραδείγματα κάποιων υπουργών Εξωτερικών που χρησιμοποίησαν εθνικά θέματα και γενικότερα την εξωτερική πολιτική, για να προωθήσουν προσωπικές ατζέντες, διευκρινίζοντας όμως ότι «δεν υπάρχουν σε αυτή την κυβέρνηση της τελευταίας πενταετίας».

Ο Γιώργος Γεραπετρίτης είχε βολιδοσκοπηθεί από το Μαξίμου και τον πρωθυπουργό να μετακινηθεί στο στενό επιτελείο του Κυριάκου Μητσοτάκη με αναβαθμισμένο συντονιστικό ρόλο.

Ο ίδιος διαμήνυσε ότι «θα πάει όπου του ζητήσει ο πρωθυπουργός», αλλά, διακριτικά, επισήμανε ότι θα ήθελε παράλληλα να συνεχίσει το έργο του στο υπουργείο Εξωτερικών. Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι ο κ. Μητσοτάκης τον ήθελε δίπλα του, ώστε να βοηθήσει στην ανασυγκρότηση της κυβέρνησης και του κυβερνητικού έργου, και θα τον αναβάθμιζε σε αντιπρόεδρο.

Όμως, αντιπρόεδρος και ΥΠΕΞ δεν ήταν δυνατόν να συγκεραστούν, και ο πρωθυπουργός πείστηκε ότι ο Γεραπετρίτης θα ήταν πολύ πιο χρήσιμος στη θέση του υπουργού Εξωτερικών, αφού τα ζητήματα που εκκρεμούν, απαιτούν λεπτούς χειρισμούς και άτομο με εξαιρετική νομική κατάρτιση.

Επίσης, μέτρησε πολύ το γεγονός ότι ο κ. Γεραπετρίτης έχει αναπτύξει μία πολύ καλή σχέση με τον Τούρκο ομόλογό του Χακάν Φιντάν, που συνέβαλε στο «να υπάρξουν ήρεμα νερά», όπως λένε συνεργάτες του, και έχουν προχωρήσει αρκετά οι διαβουλεύσεις μεταξύ τους, προκειμένου να ετοιμαστεί η ατζέντα της συνάντησης της Νέας Υόρκης στον ΟΗΕ το φθινόπωρο, μεταξύ Μητσοτάκη και Ερντογάν.

Στελέχη του Μαξίμου θεωρούν ότι ο κ. Γεραπετρίτης «γνωρίζει τους ευρωπαϊκούς θεσμούς και τις δυναμικές που υπάρχουν εκεί, και έχει μία νομική κατάρτιση και υποστήριξη σε σειρά θεμάτων που έχουν να κάνουν με τη θέση της Ελλάδας στα Βαλκάνια». Ένα νέο πρόσωπο στο ΥΠ.ΕΞ. θα απαιτούσε επανέναρξη όλων των διαδικασιών μέχρι να ενημερωθεί, αλλά, κυρίως, να κατανοήσει τα όσα διαδραματίζονται, και θα χανόταν πολύτιμος χρόνος.

Ως εκ τούτου, η παραμονή Γεραπετρίτη στο ΥΠ.ΕΞ. ήταν απαραίτητη, όπως εξηγούν διπλωμάτες που συνεργάζονται τόσο με τον ίδιο όσο και με το Μέγαρο Μαξίμου. Επίσης, φαίνεται να ματαιώνεται και το σενάριο που ήθελε τη μετακίνηση του κ. Γεραπετρίτη στην Ευρωπαϊκή Ένωση ως επίτροπος. Κάτι που, είναι αλήθεια, δεν συναρπάζει τον υπουργό Εξωτερικών.

Η παραμονή του Γιώργου Γεραπετρίτη στο ΥΠ.ΕΞ. αφορά κατά κύριο λόγο την ελληνοτουρκική προσέγγιση και το Κυπριακό, όπου όλα δείχνουν ότι μπαίνει σε τροχιά επανέναρξης συνομιλιών, με στόχο να υπάρξει ένα δια ταύτα. Στα Ελληνοτουρκικά ο Γεραπετρίτης έχει υπό την εποπτεία του τη Θετική Ατζέντα και τη διερεύνηση της δυνατότητας να υπάρξουν βήματα προόδου με την Τουρκία, ενώ εκτιμήθηκε ιδιαίτερα η διαχείριση της κρίσης στη Μέση Ανατολή, την οποία στο Μαξίμου χαρακτηρίζουν «συνετή». Είναι αλήθεια πως η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα που μιλάει με όλες τις εμπλεκόμενες πλευρές, ενώ ο κ. Γεραπετρίτης έχει τηλεφωνικές επαφές και με τον Ιρανό ομόλογό του.

Νέα στρατηγική σχέση μεταξύ Κύπρου και ΗΠΑ

Την ίδια στιγμή, εξάλλου, το ταξίδι-«αστραπή» του υπουργού Εξωτερικών Γιώργου Γεραπετρίτη στην Κύπρο, έγινε αφορμή σεναρίων για την επανέναρξη των συνομιλιών, με στόχο την επίλυση του προβλήματος κατοχής της νήσου.

Το γεγονός ότι δεν έγιναν δηλώσεις –πρέπει να πάμε πολλά χρόνια πίσω για να θυμηθούμε παρόμοια περίπτωση που δεν έγιναν δηλώσεις έστω και για τους τύπους– ενισχύει την άποψη αυτών που πιστεύουν ότι «κάτι ψήνεται» στο Κυπριακό.

Αυτή τη φορά υπήρξε ένα νέο δεδομένο που αλλάζει –θεωρητικά τουλάχιστον– τις ισορροπίες έτσι όπως τις γνωρίζαμε μέχρι σήμερα. Το ταξίδι του Κύπριου υπουργού Εξωτερικών Κωνσταντίνου Κόμπου στις ΗΠΑ, όπου είχε σημαντικές επαφές, και είδε τον Αμερικανό ομόλογό του Άντονι Μπλίνκεν.

Οι ΗΠΑ αλλάζουν ρότα, και πλέον με βάση αυτά που διαρρέονται στη Λευκωσία ότι συμφωνήθηκαν, μία νέα στρατηγική σχέση μεταξύ Κύπρου και ΗΠΑ θεμελιώνεται. Σχέση που δεν υπήρχε στο παρελθόν, εξαιτίας και του ότι η Κύπρος δεν είναι μέλος του ΝΑΤΟ, αλλά και επειδή θεωρούνταν υπό τη «ρωσική επιρροή». Το ταξίδι του κ.Γεραπετρίτη αφορούσε την ενημέρωση της ελληνικής κυβέρνησης για τα αποτελέσματα των επαφών με τις ΗΠΑ, που διαμορφώνουν νέο τοπίο.

Τόσο η Ελλάδα όσο και η Κύπρος επιμένουν πως οι νέες συνομιλίες, οψέποτε αρχίσουν, πρέπει να ξεκινήσουν από εκεί που σταμάτησαν στο Κραν Μοντανά. Αυτό που αναμένεται μέσα στον Ιούλιο είναι η έκθεση της προσωπικής απεσταλμένης του γ.γ. του ΟΗΕ για την αποστολή της στην Κύπρο και η… συνήθης επίσκεψη Ερντογάν στα Κατεχόμενα συνοδεία υπουργών, στρατιωτικών και στελεχών της αντιπολίτευσης.

Και επειδή οι πληροφορίες για το περιεχόμενο της έκθεσης είναι ανησυχητικές, η μετάβαση Γεραπετρίτη αφορούσε και την ενιαία στάση των δύο χωρών απέναντι στα δεδομένα που θα δημιουργηθούν.

Ακούγεται στη Λευκωσία ότι εισηγείται μία τετραμερή διάσκεψη για το Κυπριακό, που θα υποβιβάζει την Κυπριακή Δημοκρατία στο επίπεδο του παράνομου ψευδοκράτους των κατεχομένων. Κάτι που, φυσικά, δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό.