Αυξάνεται το βάρος των ασθενών για τα φάρμακα

Σταθερά ανοδική εμφανίζεται η ιδιωτική συμμετοχή των ασθενών στη φαρμακευτική δαπάνη, με τα ποσά που καταβάλλονται από την τσέπη να αυξάνονται χρόνο με τον χρόνο.
Έρευνα του ιδρύματος οικονομικών και βιομηχανικών ερευνών σε συνεργασία με τον σύνδεσμο φαρμακευτικών επιχειρήσεων ελλάδος για το 2024 καταγράφει ραγδαία ενίσχυση της συμμετοχής των πολιτών στις θεραπείες, καθώς και κατακόρυφη άνοδο της επιβάρυνσης που επωμίζεται η φαρμακοβιομηχανία μέσω των μηχανισμών επιστροφών.
Ενδεικτικό είναι ότι το 2024 οι έλληνες ασθενείς πλήρωσαν περίπου 70 εκατομμύρια ευρώ περισσότερα για αγορά φαρμάκων σε σχέση με το 2023, με τη συμμετοχή να ανεβαίνει από τα 740 εκατομμύρια ευρώ στα 810 εκατομμύρια ευρώ μέσα σε έναν μόλις χρόνο.

Η φαρμακευτική πολιτική των τελευταίων ετών έχει ως αποτέλεσμα ολοένα και μεγαλύτερο μέρος του κόστους θεραπείας να μετακυλίεται στους πολίτες, οι οποίοι καλούνται να καλύψουν από ίδιους πόρους ανάγκες που παλαιότερα χρηματοδοτούνταν περισσότερο από τον δημόσιο προϋπολογισμό.
Τα στοιχεία της έρευνας δείχνουν ότι οι οικογένειες διαθέτουν κατά μέσο όρο 129 ευρώ τον μήνα για δαπάνες υγείας, εκ των οποίων το 32,2% κατευθύνεται στη φαρμακευτική περίθαλψη και το 34,0% στην κάλυψη νοσοκομειακών αναγκών, γεγονός που αποτυπώνει τη σημαντική πίεση στον οικογενειακό προϋπολογισμό.

Οι δαπάνες για φάρμακα αποτελούν το βαρύτερο φορτίο, καθώς το κόστος των θεραπειών αυξάνεται σταθερά, εξέλιξη που αποδίδεται κυρίως στη μειωμένη δημόσια χρηματοδότηση και στους περιορισμούς της δημόσιας φαρμακευτικής δαπάνης, με συνέπεια να επιβαρύνονται τόσο οι ασθενείς όσο και οι εταιρείες.
Συνολικά το 2024 το 64% της εξωνοσοκομειακής φαρμακευτικής δαπάνης καλύφθηκε από τη βιομηχανία και τους ασθενείς, με το μερίδιο της βιομηχανίας να ανέρχεται στο 54% έναντι μόλις 6% το 2012 και τη συμμετοχή των ασθενών να διαμορφώνεται στο 10% για το ίδιο έτος.
Η εικόνα αυτή αναδεικνύει την ανάγκη αναθεώρησης του μείγματος πολιτικής, ώστε να εξασφαλιστεί επαρκής πρόσβαση σε αναγκαίες θεραπείες χωρίς υπέρμετρη ιδιωτική δαπάνη και χωρίς να υπονομεύεται η βιωσιμότητα του συστήματος καινοτομίας και διάθεσης φαρμάκων.