Ανοιχτή ρήξη Δένδια – Μητσοτάκη στη κυβέρνηση

Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας βιώνει τις δικές της εσωτερικές ρήξεις, με αφορμή το ευρωπαϊκό εξοπλιστικό πρόγραμμα SAFE και τη συμμετοχή της χώρας με 1,2 δισ. ευρώ, που υποτίθεται θα ενίσχυε την εθνική άμυνα. Ενώ ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης έσπευσε με μια θριαμβολογική ανάρτηση στα social media να πανηγυρίσει για την «επίσημη υποβολή πρότασης» και να παρουσιάσει το πρόγραμμα ως μεγάλη επιτυχία, ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Νίκος Δένδιας, από το βήμα της Βουλής, όχι απλώς ψυχρά ανέδειξε τις πραγματικές διαστάσεις και τα όρια του προγράμματος, αλλά σχεδόν «έκοψε τα φτερά» της πρωθυπουργικής μεγαλοστομίας.

Η διγλωσσία είναι πλέον φανερή και αποκαλυπτική. Ο κ. Δένδιας παραδέχεται πως η Ελλάδα δεν έχει το «blocking minority» για να μπλοκάρει τη συμμετοχή της Τουρκίας στο πρόγραμμα – κάτι που ο Κυριάκος Μητσοτάκης και ο υπουργός Εξωτερικών Γιώργος Γεραπετρίτης προσπαθούσαν μάταια να πείσουν ότι είναι εφικτό, με το περίφημο «βέτο» που θα σήμαινε δήθεν εθνική υπεράσπιση.

Η πραγματικότητα όμως είναι αμείλικτη: η Τουρκία θα συμμετέχει, η Ελλάδα δεν μπορεί να την αποκλείσει, και όλο το επιχείρημα περί «προφορικής δέσμευσης» της Επιτροπής για ομοφωνία είναι φτηνό παραμύθι, που δεν έχει καμία νομική ή πολιτική βαρύτητα. Η κυβέρνηση επιμένει να παραπλανά τον ελληνικό λαό, πλάθοντας ένα success story όπου η πραγματικότητα είναι καθαρή ήττα και αδυναμία.

Πέρα από αυτό, η δημόσια σύγκρουση μέσα στην ίδια την κυβέρνηση αποκαλύπτει και το χάσμα στη στρατηγική αντιμετώπισης της τουρκικής επιθετικότητας. Από τη μια ο πρωθυπουργός που θέλει να παρουσιάσει έναν πανίσχυρο, ατσαλάκωτο σχεδιασμό και από την άλλη ο υπουργός Άμυνας που με ψυχρή ρεαλιστική γλώσσα μιλά για «συμβιβαστικές λύσεις», «δεν υπήρχε δυνατότητα βέτο» και «προφορικές υποσχέσεις που δεν περιλαμβάνονται στον κανονισμό».

Εν ολίγοις, ο κ. Δένδιας καταρρίπτει με την ίδια του τη στάση τη μαγική εικόνα που καλλιεργεί ο κ. Μητσοτάκης, εκθέτοντας την κυβέρνηση σε μια σκληρή αντιπαράθεση όχι μόνο με την αντιπολίτευση, αλλά και με τον ίδιο της τον εαυτό.

Ας μην ξεχνάμε και το δημοσιονομικό πλαίσιο των 1,2 δισ. ευρώ που επικαλείται ο υπουργός Άμυνας – το ποσό αυτό δεν προκύπτει από μια «γενναία επιλογή» της κυβέρνησης αλλά από περιορισμούς που έθεσε το Υπουργείο Οικονομικών και φυσικά υπέγραψε ο ίδιος ο πρωθυπουργός. Με άλλα λόγια, ούτε εδώ υπάρχει περιθώριο για υπέρβαση ή «γενναία» επένδυση, αλλά απλώς ένας προσεκτικός υπολογισμός κάτω από τις πιέσεις της ευρωπαϊκής γραφειοκρατίας.

Το όλο ζήτημα του SAFE και της συμμετοχής της Τουρκίας αναδεικνύει το μεγάλο πρόβλημα της κυβέρνησης: η εξωτερική πολιτική και η άμυνα δεν μπορεί να γίνουν καθεστώς επικοινωνιακών τρικ και θριαμβολογιών. Χρειάζονται αποφασιστικότητα, σαφήνεια, και πάνω από όλα ειλικρίνεια απέναντι στον ελληνικό λαό. Αυτό το τελευταίο, φαίνεται πως αυτή η κυβέρνηση δυσκολεύεται να το κάνει.

Η σύγκρουση Μητσοτάκη – Δένδια είναι ένα σκληρό μήνυμα πως οι «κορώνες» και οι φανφάρες στον χώρο της πολιτικής συχνά κρύβουν μεγάλες αδυναμίες και παγίδες, που τελικά πληρώνει η χώρα.