Ο Μητσοτάκης χτίζει μηχανισμό υπακοής καταστρέφοντας το κόμμα του

Σε πλήρη εξέλιξη βρίσκεται ο αυταρχικός ανασχεδιασμός της Νέας Δημοκρατίας από τον Κυριάκο Μητσοτάκη, ο οποίος επιχειρεί να μετατρέψει ένα παραδοσιακό κόμμα σε προσωπικό του μηχανισμό. Η αποπομπή της Μαρίας Συρεγγέλα από τη θέση της γραμματέως, μόνο ως προειδοποιητική βολή μπορεί να εκληφθεί για όσους δεν στοιχίζονται απόλυτα με τις εντολές του Μαξίμου. Τη θέση της αναλαμβάνει ο πρόθυμος και πειθήνιος Κώστας Σκρέκας, εκλεκτός του ίδιου του πρωθυπουργού, με στόχο να «καθαρίσει» το κόμμα από κάθε εσωκομματική διαφοροποίηση.

Η κυβέρνηση επιδιώκει να ελέγξει ασφυκτικά κάθε πτυχή του κομματικού μηχανισμού ενόψει συνεδρίου, μετατρέποντας μία εσωτερική δημοκρατική διαδικασία σε στημένο χειροκρότημα υπέρ της εξουσίας. Οι λεγόμενοι «δελφίνοι», που θα μπορούσαν να προσφέρουν πολιτική πολυφωνία, στοχοποιούνται συστηματικά. Ειδικά ο Νίκος Δένδιας, δέχεται θεσμικά «μαχαιρώματα», με αποκορύφωμα την αφαίρεση των εξοπλιστικών από το Υπουργείο Άμυνας — μια απόφαση που μαρτυρά τον φόβο απέναντι σε κάθε πιθανή εναλλακτική φωνή.

Την ίδια ώρα, άλλοι υπουργοί, όπως ο Άδωνης Γεωργιάδης και η Νίκη Κεραμέως, στήνουν προσωπικά στρατηγεία εντός του κόμματος, επιδιώκοντας μερίδιο από την επόμενη μέρα. Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Παύλος Μαρινάκης, ισορροπεί επικίνδυνα ανάμεσα στην κομματική πειθαρχία και στις προσωπικές του φιλοδοξίες.

Όμως, ο πραγματικός σεισμός έρχεται από το παρελθόν: Καραμανλής και Σαμαράς, οι δύο πρώην πρωθυπουργοί, κάνουν κοινή εμφάνιση, στέλνοντας σαφές μήνυμα δυσφορίας προς το Μαξίμου. Η παρουσία τους σε εκδήλωση για την Ουκρανία, μόνο τυχαία δεν είναι — με τους πιο καχύποπτους να μιλούν ανοιχτά για προσχεδιασμένη ρήξη και ίσως ακόμα και για προετοιμασία νέου πολιτικού φορέα.

Σε επίπεδο εξωτερικής πολιτικής, η κατάσταση αποκαρδιώνει. Η κυβέρνηση, πιστή στην κουλτούρα της μυστικής διπλωματίας, χειρίστηκε χωρίς διαφάνεια την επίσκεψη του γιου του Χαλίφα Χάφταρ στην Αθήνα, ενώ την ίδια ώρα η Τουρκία κερδίζει έδαφος στην ευρωπαϊκή αμυντική αρχιτεκτονική. Η Ελλάδα, κάποτε πυλώνας σταθερότητας, βρίσκεται τώρα εκτεθειμένη, με συμμαχίες θολές και διεθνείς εξελίξεις να την προσπερνούν.

Όλα αυτά, τη στιγμή που το Μαξίμου εμμονικά εμμένει στην «θετική ατζέντα» του επικοινωνιακού μακιγιάζ. Ο επικοινωνιολόγος Σταν Γκρίνμπεργκ έχει γίνει ο νέος εθνικός οδηγός, ενώ η κοινωνική πραγματικότητα, η γεωπολιτική υποχώρηση και η απορρύθμιση των εσωτερικών ισορροπιών φωνάζουν για μια άλλη πορεία — μία πορεία που η σημερινή ηγεσία αδυνατεί ή αρνείται να χαράξει.