«Απόβαση» με γεωτρύπανο 7ης γενιάς: Η Άγκυρα ετοιμάζει κίνηση στη “Γαλάζια Πατρίδα” και ανεβάζει το θερμόμετρο στην Ανατολική Μεσόγειο

Νέο γύρο σοβαρών προκλήσεων προμηνύει η κινητικότητα της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο, καθώς η Άγκυρα εμφανίζεται έτοιμη να βγάλει στη θάλασσα το νεοαποκτηθέν γεωτρύπανό της 7ης γενιάς για έρευνες πετρελαίου και φυσικού αερίου σε θαλάσσιες ζώνες που η ίδια χαρακτηρίζει ως «δική» της ΑΟΖ. Τον τόνο έδωσε η αντιπολιτευόμενη εφημερίδα Σοζτζού, που ανέδειξε το θέμα στην πρώτη σελίδα με τον βαρύγδουπο τίτλο «Απόβαση στη Γαλάζια Πατρίδα».

Το πλωτό γεωτρύπανο, το οποίο αποκτήθηκε από τη Νότια Κορέα, διαφημίζεται ως «γίγαντας» υψηλών δυνατοτήτων, με δυνατότητα γεώτρησης έως και 12.000 μέτρα, ενώ ο σχεδιασμός προβλέπει να κινείται με συνοδεία δύο υποστηρικτικών σκαφών. Ιδιαίτερη αίσθηση προκαλεί η συζήτηση για τα ονόματα που φέρονται να επιλέγονται για τα συνοδευτικά πλοία («Μουρουβέτ», «Κουτσί», «Ιλχάν», «Μουράτ»), καθώς –όπως σημειώνεται στο τουρκικό δημοσίευμα– παραπέμπουν ευθέως στα γεγονότα της 24ης Δεκεμβρίου 1963 στη Λευκωσία, τα οποία στην τουρκοκυπριακή προπαγάνδα προβάλλονται ως «Ματωμένα Χριστούγεννα».

Η σύνδεση αυτή σχετίζεται με την υπόθεση της οικογένειας του τότε στρατιωτικού γιατρού Νιχάτ Ιλχάν, της συζύγου και των παιδιών του που σκοτώθηκαν στη συνοικία Κουμσάλ, σε κατοικία που σήμερα έχει μετατραπεί στο αποκαλούμενο «Μουσείο Βαρβαρότητας». Ο αδελφός της οικογένειας, καθηγητής Νετζμί Ιλχάν, επιβεβαίωσε τον έντονα συμβολικό χαρακτήρα της επιλογής, αναφέροντας ότι στα πλοία έχουν τοποθετηθεί «φωτογραφίες και αφηγήσεις για τη ζωή και τον θάνατό τους», ενώ το συγκεκριμένο αφήγημα έχει αξιοποιηθεί ως εργαλείο προπαγάνδας γύρω από την Κύπρο, παρά τις αμφισβητήσεις που το συνοδεύουν.

Η προετοιμασία της εξόδου του νέου γεωτρύπανου έρχεται σε μια περίοδο που το εσωτερικό πολιτικό θερμόμετρο στην Τουρκία ανεβαίνει, με πολιτικούς παράγοντες να εντείνουν τις πιέσεις προς την κυβέρνηση ζητώντας πιο επιθετική παρουσία στην Ανατολική Μεσόγειο και άμεση έναρξη ερευνών, προειδοποιώντας ότι η Άγκυρα δεν πρέπει να «αποσυρθεί» από το πεδίο. Σε αυτό το φόντο, η κινητικότητα γύρω από τις θαλάσσιες ζώνες και τις ενεργειακές δραστηριότητες προδιαγράφεται ως το νέο κεντρικό πεδίο αντιπαράθεσης, με εξελίξεις που –όπως επισημαίνεται– θα έπρεπε ήδη να έχουν θέσει σε αυξημένη εγρήγορση Αθήνα και Λευκωσία.