Ένα νέο κύμα εσωστρέφειας φαίνεται να σαρώνει το ΠΑΣΟΚ, αποτυπώνοντας όχι μόνο τις υπόγειες εντάσεις που επί μήνες κινούνταν αθόρυβα στους διαδρόμους της Χαριλάου Τρικούπη, αλλά και την αδυναμία του κόμματος να διαχειριστεί τις αλλαγές που επιφέρει στο πολιτικό σκηνικό η πιθανή επανεμφάνιση του Αλέξη Τσίπρα με νέο πολιτικό φορέα. Οι αντιπαραθέσεις που μέχρι πρόσφατα περιορίζονταν σε σκιώδεις διαφωνίες, πλέον εκδηλώνονται δημόσια, αφήνοντας έκθετο ένα βαθύτερο ζήτημα συνοχής.
Η έκρηξη του Μανώλη Χριστοδουλάκη, μέσω μιας αιχμηρής ανάρτησης στην οποία κατηγόρησε «όσους εργάζονται στο σκοτάδι του παρασκηνίου», υπήρξε το πιο χαρακτηριστικό σημάδι αυτής της κρίσης. Ο πρώην γραμματέας του κόμματος κατήγγειλε στοχευμένες διαρροές σε βάρος του και κατέστησε σαφές ότι δεν πρόκειται να ανοίξει κανέναν διάλογο με τον Αλέξη Τσίπρα ή το υπό διαμόρφωση κόμμα του. Η στάση του αυτή έφερε στο φως ένα ρήγμα που εδώ και καιρό υποβόσκει, δημιουργώντας ένα νέο σκηνικό αντιπαράθεσης εντός της παράταξης.
Η ένταση ανάμεσα στον ίδιο και τον Χάρη Δούκα δεν είναι κεραυνός εν αιθρία. Οι δύο άνδρες, που στο παρελθόν εμφανίζονταν να συνυπάρχουν πολιτικά, βρίσκονται πλέον σε ευθεία τροχιά σύγκρουσης. Η πρόταση του Δημάρχου Αθηναίων να μείνει ανοιχτό το ενδεχόμενο διαλόγου με τον Τσίπρα λειτούργησε ως καταλύτης, αποκαλύπτοντας την απόσταση στρατηγικής που είχε δημιουργηθεί ανάμεσά τους. Για πολλούς στη Χαριλάου Τρικούπη, η αντιπαράθεση αυτή συμβολίζει την αναμέτρηση τριών μπλοκ: το στρατόπεδο Δούκα, τον μηχανισμό γύρω από τον Νίκο Ανδρουλάκη και την ανερχόμενη τάση Χριστοδουλάκη.
Πίσω όμως από τα πρόσωπα, αυτό που διαφαίνεται είναι το υπαρξιακό άγχος του ΠΑΣΟΚ. Η παρατεταμένη στασιμότητα στις δημοσκοπήσεις έχει παγώσει τη δυναμική που ήλπιζε να αποκτήσει η ηγεσία Ανδρουλάκη, ενώ η ενδεχόμενη δημιουργία ενός πολιτικού φορέα από τον Αλέξη Τσίπρα ανακατεύει την τράπουλα στον προοδευτικό χώρο. Στελέχη παραδέχονται ότι ένα τέτοιο εγχείρημα κινδυνεύει να αποσπάσει ψηφοφόρους και στελέχη που παραδοσιακά κινούνταν πέριξ του ΠΑΣΟΚ, αναβιώνοντας παλιές αντιπαλότητες.
Σε αυτό το περιβάλλον, η ηγεσία Ανδρουλάκη εμφανίζεται να παρακολουθεί τις εξελίξεις με προσεκτική ψυχραιμία. Η δημόσια συζήτηση περί ενδεχόμενης συνεργασίας με τον Τσίπρα, παρά τις εντάσεις που προκαλεί, ενισχύει την κεντρική γραμμή περί «αυτόνομης πορείας». Η βάση του κόμματος παραμένει επιφυλακτική, αν όχι αρνητική, απέναντι σε οποιαδήποτε σύμπλευση με τον πρώην πρωθυπουργό, θεωρώντας τον συνυπεύθυνο για τη βαθιά κρίση που βίωσε το ΠΑΣΟΚ την προηγούμενη δεκαετία.
Ωστόσο, δεν λείπουν εκείνοι που επιμένουν ότι, αργά ή γρήγορα, η συζήτηση για συνεργασίες πρέπει να αφορά και τη Νέα Δημοκρατία. Πρόσωπα με επιρροή, όπως η Άννα Διαμαντοπούλου, φέρονται να θεωρούν μονόδρομο μια τέτοια προοπτική, παρά τις προσεκτικές δημόσιες τοποθετήσεις τους.
Το επερχόμενο συνέδριο αναμένεται να αποτελέσει την κρίσιμη στιγμή για την παράταξη. Εκεί θα δοκιμαστούν οι αντοχές της συνοχής, θα αποτυπωθούν οι πραγματικές συμμαχίες και θα φανεί αν η τρέχουσα κρίση αποτελεί μια παροδική αναταραχή ή την απαρχή μιας βαθύτερης και πιο επικίνδυνης εσωκομματικής αντιπαράθεσης.
