Δεν φταίνε αυτές, φταίμε εμείς: Οι πατάτες δεν αξίζουν την κακή τους φήμη…

Δεδομένα από τη Δανία έδειξαν ότι καθώς όλο και περισσότεροι Δυτικοί αποφεύγουν την ταπεινή πατάτα για άλλα λαχανικά, η φήμη της ως κίνδυνος διαβήτη με υψηλούς υδατάνθρακες, είναι αβάσιμη.

Υπάρχουν πολλοί διαφορετικοί τρόποι παρασκευής πατάτας και τα δεδομένα δείχνουν ότι αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο αντιμετωπίζονται δυσμενώς από την άποψη της υγείας.

«Σε προηγούμενες μελέτες, οι πατάτες έχουν συνδεθεί θετικά με τη συχνότητα εμφάνισης διαβήτη, ανεξάρτητα από τον τρόπο παρασκευής τους—αλλά διαπιστώσαμε ότι αυτό δεν είναι αλήθεια», δήλωσε ο Ph.D. του Πανεπιστημίου Edith Cowan, υποψήφιος Pratik Pokharel.

Για να το εξετάσει αυτό, ο Pokharel εξέτασε αυτοαναφερόμενα δεδομένα από 54.000 άτομα από τη Δανική μελέτη – Διατροφή, Καρκίνος και Υγεία, μια μακροπρόθεσμη μελέτη με στόχο τη δημιουργία ενός συνόλου δεδομένων που θα μπορούσε να εξεταστεί για τάσεις και μοτίβα όπως έκανε ο Pokharel.

«Στη Δανία, οι άνθρωποι καταναλώνουν πατάτες παρασκευασμένες με πολλούς διαφορετικούς τρόπους. Στη μελέτη μας, μπορούσαμε να διακρίνουμε τις διαφορετικές μεθόδους παρασκευής και όταν διαχωρίσαμε τις βραστές πατάτες από τον πουρέ, τηγανητές πατάτες ή τσιπς, οι βραστές πατάτες δεν συσχετίστηκαν πλέον με υψηλότερο κίνδυνο διαβήτη: είχαν μηδενικό αποτέλεσμα. είπε ο Ποχάρελ.

Τα περισσότερα πατατάκια και τηγανητές πατάτες μαγειρεύονται σε εξαιρετικά επεξεργασμένα φυτικά έλαια – μια από τις λιγότερο υγιεινές πηγές θερμίδων στην αμερικανική διατροφή.

Ο πουρές πατάτας συχνά περιλαμβάνει πράγματα όπως βούτυρο, κρέμα γάλακτος ή τυρί, τα οποία μπορεί να περιέχουν πολλές θερμίδες, αλλά επειδή υποβάλλονται σε επεξεργασία μία φορά από την αρχική πηγή (γάλα) και στη συνέχεια υποβάλλονται σε επεξεργασία για δεύτερη φορά (λιωμένο στις πατάτες), αυτές οι θερμίδες είναι δεν ενεργοποιούν μηχανισμούς κορεσμού με τον ίδιο τρόπο που θα ενεργοποιούν τα ολόκληρα τρόφιμα.

Οι βραστές ή ψητές πατάτες, από την άλλη πλευρά, διατηρούν τη φυσική τροφική μήτρα, διατηρούν τις πλούσιες πηγές ανθεκτικού αμύλου – τη μορφή φυτικών ινών στις πατάτες – όλα αυτά σημαίνουν ότι η επίδρασή τους στα επίπεδα σακχάρου στο αίμα, μειώνεται.

Υπήρχε μια άλλη πτυχή των δεδομένων που ανέλυσε ο Pokharel – η θέση των επεξεργασμένων πατατών σε ένα γεύμα.

«Στη μελέτη μας , οι άνθρωποι που έτρωγαν τις περισσότερες πατάτες κατανάλωναν επίσης περισσότερο βούτυρο, κόκκινο κρέας και αναψυκτικά – τροφές που είναι γνωστό ότι αυξάνουν τον κίνδυνο για διαβήτη τύπου 2», είπε.

Στη μεγαλύτερη μετά-ανάλυση για την κατανάλωση κόκκινου κρέατος που έγινε ποτέ , δεν παρατηρήθηκε κανένα όφελος για την υγεία από τον αποκλεισμό του κόκκινου κρέατος από τη διατροφή. Αυτό προκάλεσε έκπληξη για πολλούς και αναφέρθηκε ευρέως. Ουσιαστικά, η μετά-ανάλυση διαπίστωσε ότι το κόκκινο κρέας «υποφέρει» από τις ίδιες ενοχές με τις οποίες επιβαρύνονται και οι πατάτες.

Όταν το ταπεινή πατάτα παρασκευάζεται χωρίς λίπη, δεν υπάρχει λόγος να το αποφύγετε. Οι ψητές πατάτες στο φούρνο με τη φλούδα τους, καλυμμένες με δεντρολίβανο και λίγο αλάτι και περιχυμένες με κρύο ελαιόλαδο είναι ένα από τα σπουδαία παρασκευάσματα για το λαχανικό, το οποίο περιέχει πολλές φυτικές ίνες και περισσότερο κάλιο από μια μπανάνα.

πηγή goodnewsnetwork