ΕΛΣΤΑΤ: Στο 2,8% ο πληθωρισμός τον Νοέμβριο – Σταθεροποίηση τιμών με εστίες αυξήσεων

Ο Εναρμονισμένος Δείκτης Τιμών Καταναλωτή για τον Νοέμβριο 2025 καταγράφει ετήσια αύξηση 2,8%, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ. Η μεταβολή αυτή είναι οριακά χαμηλότερη από την αντίστοιχη περσινή, αποτυπώνοντας μια τάση συγκράτησης του πληθωρισμού σε σχέση με το 2024. Σε μηνιαία βάση, ο δείκτης σημείωσε μικρή μείωση 0,1%, σε αντίθεση με τη σημαντικά μεγαλύτερη πτώση που είχε παρατηρηθεί τον Νοέμβριο του προηγούμενου έτους.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι διακυμάνσεις στις επιμέρους κατηγορίες αγαθών και υπηρεσιών. Οι μεγαλύτερες αυξήσεις τιμών εντοπίζονται στα ξενοδοχεία, καφέ και εστιατόρια, όπου η άνοδος φτάνει το 6,3%, καθώς και στη στέγαση, η οποία αυξήθηκε κατά 4,7%. Αξιοσημείωτες πιέσεις παρατηρούνται επίσης στη διατροφή και τα μη αλκοολούχα ποτά, που σημείωσαν άνοδο 3%. Περιορισμένες μεταβολές καταγράφονται στις μεταφορές, στα είδη νοικοκυριού, στις επικοινωνίες και στην υγεία, όπου οι αυξήσεις παραμένουν μικρότερες της μίας ποσοστιαίας μονάδας.

Η μέση ετήσια μεταβολή για την περίοδο Δεκεμβρίου 2024 έως Νοεμβρίου 2025 ανέρχεται σε 2,9%, γεγονός που υποδηλώνει μια συνολική σταθεροποίηση των τιμών σε σύγκριση με τα προηγούμενα χρόνια. Στο ίδιο πλαίσιο, η πορεία του δείκτη μέσα στο έτος δείχνει ήπιες διακυμάνσεις, με υψηλότερες τιμές κατά τους θερινούς μήνες και σταθεροποίηση προς το τέλος του έτους.

Σε σύγκριση με τον εθνικό Δείκτη Τιμών Καταναλωτή, ο εναρμονισμένος δείκτης κινείται σε παρόμοια επίπεδα, με μικρές διαφοροποιήσεις που σχετίζονται κυρίως με τη μεθοδολογία υπολογισμού και την κάλυψη διαφορετικών κατηγοριών δαπανών.

Στο παράρτημα των στοιχείων περιλαμβάνεται και ο ΕνΔΤΚ με Σταθερούς Φόρους, ο οποίος επίσης παρουσιάζει ετήσια αύξηση 2,8%. Η παράλληλη πορεία των δύο δεικτών υποδηλώνει ότι οι μεταβολές στη φορολογία δεν είχαν ουσιαστική επίδραση στο συνολικό επίπεδο τιμών κατά τον Νοέμβριο.

Η εικόνα που προκύπτει συνολικά είναι αυτή ενός πληθωρισμού που παραμένει υπό έλεγχο, με επί μέρους τομείς –ιδίως στον χώρο της ενέργειας, της στέγασης και των υπηρεσιών εστίασης– να συνεχίζουν να ασκούν πιέσεις στο κόστος ζωής.