Έμμεση στήριξη Ρούτε στην Τουρκία

Ο Μαρκ Ρούτε, γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ, εμφανίζεται να υιοθετεί στάση που, έστω και έμμεσα, αφήνει περιθώρια υπέρ της Τουρκίας και της ευρωπαϊκής της προοπτικής. Στη συνάντηση των ηγετών της ευρωπαϊκής ένωσης στις Βρυξέλλες, στις 27 ιουνίου, η τοποθέτησή του κατέγραψε προσεκτική αλλά διακριτή διάθεση διατήρησης των δεσμών της Άγκυρας με τα ευρωπαϊκά σχήματα ασφάλειας και βιομηχανικής άμυνας. Συγκεκριμένα, εξέφρασε επιφυλάξεις για το ενδεχόμενο αποκλεισμού της Τουρκίας από το πρόγραμμα safe της Ε.Ε. που στοχεύει στην ενίσχυση της ευρωπαϊκής αμυντικής βιομηχανίας, επισημαίνοντας ουσιαστικά ότι, παρότι η τελική απόφαση ανήκει στα κράτη μέλη, η συμμετοχή της Άγκυρας σε αμυντικά σχέδια και ευρωπαϊκά προγράμματα δεν θα πρέπει να αποκλείεται δογματικά. Η στάση αυτή εντάσσεται στην ευρύτερη στρατηγική ΝΑΤΟ και Ε.Ε. να κρατήσουν την Τουρκία σε τροχιά συνεργασίας σε μια περίοδο εύθραυστων ισορροπιών λόγω του πολέμου στην Ουκρανία, με την εκτίμηση ότι η απομάκρυνσή της θα υπονόμευε ζωτικά συμφέροντα ασφαλείας και θα αφαιρούσε έναν κρίσιμο δίαυλο ανάμεσα στη δύση και την ανατολή.

Παράλληλα, η συζήτηση συνδέθηκε με το μεταναστευτικό, όπου η Άγκυρα παραμένει καθοριστικός εταίρος για την ανάσχεση πιέσεων προς την ευρώπη, με τον Ρούτε να υπογραμμίζει ότι η στήριξη προς την Ουκρανία πρέπει να συνεχιστεί χωρίς να διαρραγούν οι γραμμές επικοινωνίας με την Τουρκία. Η προσέγγισή του, ωστόσο, δεν έγινε ομόφωνα αποδεκτή, καθώς ορισμένες χώρες, με αιχμή τη Γαλλία, διατύπωσαν ανησυχίες ότι η πρόσβαση της Τουρκίας σε τέτοια σχήματα μπορεί να δημιουργήσει αβεβαιότητα στην ανταλλαγή ευαίσθητων πληροφοριών και στην προστασία της τεχνογνωσίας. Ο Ρούτε επέμεινε σε ισορροπημένο ρόλο, επιχειρώντας να συνδυάσει την ενίσχυση της Ευρωπαϊκής Άμυνας με τη διατήρηση της Τουρκίας κοντά στη Δύση και την ευρωπαϊκή αρχιτεκτονική ασφαλείας. Σε κάθε περίπτωση, η τοποθέτησή του προϊδεάζει ότι η επόμενη περίοδος θα είναι καθοριστική για τη σχέση Άγκυρας–Βρυξελλών, καθώς η Ε.Ε.αναζητεί ενότητα απέναντι στις εξωτερικές προκλήσεις αλλά ταυτόχρονα δεν μπορεί να αγνοήσει τη γεωπολιτική βαρύτητα της Τουρκίας και τον ρόλο της ως περιφερειακού παράγοντα που επηρεάζει την ασφάλεια, τη μετανάστευση και την ενεργειακή σταθερότητα.