Η Ελλάδα των 34 εκατ. τουριστών και του ενός αεροδρομίου
Σε ένα πρόσφατο ταξίδι από το Λονδίνο προς την Αθήνα, η πτήση παρουσίασε καθυστέρηση δύο ωρών, με αποτέλεσμα οι επιβάτες να παραμείνουν καθηλωμένοι στο αεροσκάφος για συνολικά πέντε ώρες. Ο κυβερνήτης του αεροπλάνου ενημέρωσε πως η καθυστέρηση οφειλόταν στον υπερβολικό φόρτο της εναέριας κυκλοφορίας στην περιοχή της Αθήνας, φαινόμενο που δεν αποτελεί μεμονωμένο περιστατικό αλλά επαναλαμβανόμενο πρόβλημα, ειδικά κατά τη διάρκεια της τουριστικής περιόδου.
Η Ελλάδα, με περισσότερους από 34 εκατομμύρια επισκέπτες ετησίως και με τον αριθμό των τουριστών να έχει υπερδιπλασιαστεί την τελευταία δεκαετία, αντιμετωπίζει σοβαρές ελλείψεις στις αεροπορικές της υποδομές. Το Διεθνές Αεροδρόμιο Αθηνών, γνωστό ως “Ελευθέριος Βενιζέλος”, δεν επαρκεί πλέον για να εξυπηρετήσει τον όγκο των αφίξεων και αναχωρήσεων, ιδιαίτερα κατά τους μήνες αιχμής.
Η ανάγκη για την κατασκευή δεύτερου διεθνούς αεροδρομίου στην ευρύτερη περιοχή της Αθήνας καθίσταται πλέον επιτακτική. Σε πολλές ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, η ύπαρξη πολλαπλών διεθνών αεροδρομίων είναι καθιερωμένη πρακτική. Το Λονδίνο διαθέτει τρεις μεγάλες πύλες εισόδου, τα Heathrow, Stansted και Gatwick, ενώ ακόμα και χώρες με μικρότερο πληθυσμό, όπως η Κύπρος, έχουν δύο πλήρως λειτουργικά διεθνή αεροδρόμια σε Λάρνακα και Πάφο. Αντίστοιχα, στις Βρυξέλλες, η εναέρια κυκλοφορία κατανέμεται μεταξύ των αεροδρομίων Zaventem και Charleroi, με το δεύτερο να προσφέρει πιο οικονομικές επιλογές για διεθνείς πτήσεις.
Στο πλαίσιο ρεπορτάζ στο Λονδίνο, προέκυψε πως ακόμη και η Αιθιοπία, μια χώρα χωρίς μαζική τουριστική προσέλευση, προχωρά στην κατασκευή ενός από τα μεγαλύτερα αεροδρόμια του κόσμου, φιλοδοξώντας να εξελιχθεί σε παγκόσμιο αεροπορικό κόμβο, ανταγωνιζόμενο κολοσσούς όπως το Λονδίνο και η Φρανκφούρτη. Παράλληλα, ειδικός με βαθιά γνώση του τομέα, επισήμανε πως η Αθήνα θα μπορούσε να υποστηρίξει ένα δεύτερο διεθνές αεροδρόμιο τύπου “low-cost”, όπως ζητούν εδώ και χρόνια μεγάλοι τουριστικοί πράκτορες, τόσο από την Ελλάδα όσο και από το εξωτερικό.
Η λειτουργία ενός επιπλέον διεθνούς αερολιμένα θα εξυπηρετούσε το αυξανόμενο επιβατικό κοινό, θα αποσυμφόριζε το αεροδρόμιο των Σπάτων και θα ενίσχυε την ανταγωνιστικότητα του ελληνικού τουριστικού προϊόντος μέσω χαμηλότερων τελών αεροσκαφών. Ειδικά για μια πόλη με περίπου 5 εκατομμύρια κατοίκους και μια χώρα με δεκάδες εκατομμύρια τουρίστες, είναι παράλογο να εξαρτάται η συνολική αεροπορική διασύνδεση από έναν μόνο διεθνή αερολιμένα.
Υπήρξε στο παρελθόν η άποψη ότι η σύμβαση κατασκευής και λειτουργίας του αεροδρομίου των Σπάτων απαγορεύει τη δημιουργία δεύτερου διεθνούς αεροδρομίου στην περιοχή της πρωτεύουσας. Όμως, σύμφωνα με έγκυρη πληροφόρηση και επίσημα έγγραφα που παρουσιάστηκαν στο Λονδίνο, η σύμβαση δεν απαγορεύει τη λειτουργία άλλου διεθνούς αεροδρομίου, εφόσον αυτό βρίσκεται σε απόσταση άνω των 100 χιλιομέτρων από το κέντρο της Αθήνας.
Με βάση τα παραπάνω, υπάρχουν τόσο η νομική βάση όσο και οι πρακτικές δυνατότητες για την κατασκευή ενός νέου διεθνούς αεροδρομίου χαμηλού κόστους, που θα μπορούσε να συμβάλει ουσιαστικά στην αποσυμφόρηση του υπάρχοντος αεροδρομίου, στην ισόρροπη ανάπτυξη της τουριστικής δραστηριότητας και στη βελτίωση της εμπειρίας των επισκεπτών.
Το ερώτημα που προκύπτει είναι εάν η πολιτική ηγεσία της χώρας είναι διατεθειμένη να προχωρήσει σε μια τέτοια στρατηγική απόφαση ή εάν θα συνεχίσει να εστιάζει σε δευτερεύοντα ζητήματα, αδυνατώντας να ανταποκριθεί στις πραγματικές ανάγκες μιας οικονομίας που βασίζεται τόσο βαριά στον τουρισμό.
