Η κατρακύλα μιας εξουσίας που δεν σώζεται με λιβάνια

Από το γελοιοτραγικό θέατρο της Χάγης, ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης επέστρεψε σε ένα πολιτικό τοπίο που φλέγεται, παρασυρμένος από το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ – ένα σκάνδαλο-τέρας που αποκαλύπτει ωμή εξαγορά ψήφων με κοινοτικά κονδύλια που ξεπερνούν τα 600 εκατομμύρια ευρώ. Πρωταγωνιστές, υπουργοί, υφυπουργοί και κομματάρχες της Νέας Δημοκρατίας που μεταμόρφωσαν τον αγροτικό τομέα σε εκλογικό μηχανισμό.

Η υπόθεση, αυτή τη φορά, δεν κουκουλώνεται. Οι έρευνες γίνονται από την Ευρωπαϊκή Εισαγγελία και όχι από τους εγχώριους μηχανισμούς συγκάλυψης. Το πρώτο πρόστιμο-σοκ των 450 εκατομμυρίων ευρώ επιβεβαιώνει πως η “δουλειά” είχε βάθος. Θυσιάστηκε ένας υπουργός και τρεις υφυπουργοί για να πέσει στάχτη στα μάτια, με τον Μητσοτάκη να δηλώνει για ακόμη μία φορά άγνοια. Ήταν εκείνος που δεν ήξερε για τις υποκλοπές, δεν ήξερε για το έγκλημα των Τεμπών, δεν ήξερε για τις απευθείας αναθέσεις, δεν ήξερε για το “μαύρο ταμείο” του ΟΠΕΚΕΠΕ. Πρωθυπουργός μιας χώρας που δεν διοικεί, αλλά “ενημερώνεται εκ των υστέρων”.

Αφού εξαγνίστηκε επικοινωνιακά με τους τηλεοπτικούς φακούς, φορτώθηκε το σόι και μετέβη στο Άγιο Όρος για να ανάψει κερί και να φωτογραφηθεί εν είδει θεοσεβούμενου ηγέτη. Ανέβηκε στους αρχιερατικούς θρόνους, μοίρασε βιβλία και έλαβε –κατά τα ειωθότα– χειροφιλίες. Κι όλα αυτά λίγες ημέρες αφού ενέκρινε κρατική επιχορήγηση 100 εκατομμυρίων ευρώ στις μονές του Αγίου Όρους. Την ίδια ώρα που η πολιτεία δεν είχε να διαθέσει ούτε 10 χιλιάδες ευρώ για την επισκευή του σιδηροδρομικού σταθμού της Λάρισας, η οποία είχε επισημανθεί από το 2019 ως ζωτικής σημασίας και κατέληξε να στοιχίσει τη ζωή σε 57 ανθρώπους στα Τέμπη.

Στο Μαξίμου, οι επιτελείς χτυπούν καμπανάκια και συγκαλούν έκτακτες συσκέψεις για damage control. Στο τραπέζι, σενάρια αντιπερισπασμού. Ο Αμερικανός επικοινωνιακός σύμβουλος Γκρίνμπεργκ –που κανείς δεν γνωρίζει ποιος τον πληρώνει– ανέλαβε να στήσει το επόμενο επεισόδιο. Ένας φάκελος από τη Ρωσία, υποτίθεται ύποπτος, στήνεται επικοινωνιακά αλλά καταρρέει μέσα σε 24 ώρες. Στη συνέχεια, προβάλλεται η υπόθεση Μουρτζούκου, με εντολή να εμφανιστεί ως “εθνική απειλή”. Ούτε αυτό αποδίδει.

Απελπισμένοι, αποφασίζουν να ποντάρουν ξανά στο μεταναστευτικό. Ο Θάνος Πλεύρης βγαίνει στο προσκήνιο ως “λαγός” της σκληρής γραμμής, παραβιάζοντας ακόμη και ευρωπαϊκό δίκαιο. Το σχέδιο είναι γνωστό: να αλιευθούν ψήφοι από την ακροδεξιά δεξαμενή. Όμως το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ επιμένει και αρνείται να ξεχαστεί. Πιο αποκαλυπτική όλων η τιμωρία της επικεφαλής Εσωτερικού Ελέγχου του Οργανισμού, Παρασκευής Τυχεροπούλου, η οποία, αντί να τιμηθεί που αποκάλυψε την απάτη, τιμωρήθηκε με περικοπή μισθού. Έγκλημά της; Ότι παρέδωσε ονόματα και στοιχεία στην Ευρωπαϊκή Εισαγγελία. Ότι έκανε τη δουλειά της με καθαρά χέρια.

Μπροστά στον επικοινωνιακό και πολιτικό του στραγγαλισμό, ο Μητσοτάκης επανήλθε στη Βουλή και κατήγγειλε “κέντρα και ΜΜΕ που θέλουν να τον έχουν όμηρο”. Ένας πρωθυπουργός που μέχρι χθες χειροκροτούσε τα συστημικά μέσα, που τα τροφοδότησε με εκατομμύρια ευρώ από τα κρατικά ταμεία, τώρα εμφανίζεται ως διωκόμενος “ανεξάρτητος”. Ένας πρωθυπουργός που κυβερνά με τους Βορίδη και Πλεύρη, καταγγέλλει τον Τσίπρα ότι συνεργάστηκε με την ακροδεξιά.

Ο άνθρωπος που υπήρξε υπουργός στην κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου –η οποία υπέγραψε την παράδοση της χώρας στο ΔΝΤ, επέβαλε κουρέματα καταθέσεων και εξαέρωσε τις συντάξεις– εμφανίζεται τώρα ως θύμα των ολιγαρχών. Εκείνων που τον ανέδειξαν, τον στήριξαν με κάθε τρόπο, του έδωσαν τη δύναμη να ελέγξει διαγωνισμούς, να κάνει απευθείας αναθέσεις, να διαλύσει κάθε έννοια διαφάνειας. Και τώρα παριστάνει τον σταυροφόρο της εθνικής ανεξαρτησίας.

Οι ίδιες οικονομικές ελίτ που ισχυροποιήθηκαν επί Σημίτη, που περιθωριοποιήθηκαν επί Τσίπρα όταν το κράτος άφησε τα δημόσια ταμεία με 37 δισεκατομμύρια ευρώ “μαξιλάρι” και πλήρως ρυθμισμένο χρέος, επανήλθαν δριμύτερες με την άνοδο Μητσοτάκη για να επιβάλουν πλήρη κυριαρχία. Τα μεγάλα συμφέροντα, που κάποτε λειτουργούσαν παρασκηνιακά, έχουν πια καταλάβει και τη σκηνή και τα φώτα.

Η αποκαθήλωση έχει αρχίσει. Το παρασκήνιο βρίσκεται σε κινητικότητα. Πολιτικοί, επιχειρηματίες και παρασκηνιακοί παράγοντες χτίζουν τη “μετά Μητσοτάκη” εποχή. Ήδη οι “90” εμφανίστηκαν με δημόσια παρέμβαση, καλώντας σε εθνική πρωτοβουλία που απευθύνεται απευθείας στους πρώην πρωθυπουργούς Καραμανλή και Σαμαρά. Ο Μητσοτάκης, απομονωμένος και εκτεθειμένος, προσπαθεί να πιαστεί από τον ρόλο του διωκόμενου για να κερδίσει χρόνο. Αλλά αυτή τη φορά, ούτε τα Άγια Όρη, ούτε τα λιβάνια, ούτε τα σκηνοθετημένα αναγνώσματα θα αρκέσουν.

Η κοινωνία δεν πείθεται πλέον. Ούτε με λαμπάδες, ούτε με καλογερικά χειροφιλήματα. Ο λογαριασμός έρχεται – και δεν εξοφλείται με επικοινωνιακά κεριά.