Η πατρίδα στο περιθώριο και η αναζήτηση διέξοδου στις προσωπικές φιλοδοξίες

Η πατρίδα έχει μπουχτίσει από προστάτες του Έθνους. Ο λαός δεινοπαθεί, βιώνει μια ανάπτυξη που μοιάζει περισσότερο με υποανάπτυξη, είναι χορτασμένος να πεινάει, και το Κοινοβούλιο βρίσκεται στα κάγκελα, παρακολουθώντας τις εξελίξεις σαν απλός θεατής αντί να δίνει λύσεις.

Οι πολίτες έχουν εγκλωβιστεί σε έναν φαύλο κύκλο όπου όλα φαίνεται να εξαρτώνται από τους πολιτικούς, τις δημοσκοπήσεις και τους μηχανισμούς επιρροής που προσπαθούν να χειραγωγήσουν τη σκέψη τους. Με τη μέθοδο της «μαλακής πολιτικής διείσδυσης», δημιουργούν μια ψευδαίσθηση επιλογής, ενώ στην πραγματικότητα το παιχνίδι είναι προαποφασισμένο.

Υπάρχει διέξοδος; η μήπως είμαστε όλοι συνένοχοι;

Υπάρχει μέλλον; Υπάρχει ελπίδα για αλλαγή; Αν όχι, τότε τι κάνουμε; Μήπως, τελικά, φταίμε όλοι; Μήπως η ανοχή μας δεν είναι τίποτε άλλο από μια σιωπηλή υπογραφή συνενοχής;

Κι όμως, λύσεις υπάρχουν. Υπάρχουν και είναι δίπλα μας. Αλλά, δυστυχώς, πάντα θα υπάρχουν εκείνοι που θα προσπαθήσουν να τις τορπιλίσουν, να τις αποδομήσουν, να διαστρεβλώσουν την πραγματικότητα για να εξυπηρετήσουν δικά τους συμφέροντα.

Το φαινόμενο της ΝΙΚΗΣ και οι ενοχλημένοι αντίπαλοι

Ας πάμε, όμως, στο κυρίως θέμα.

Τον τελευταίο καιρό, ένας συγκεκριμένος άνθρωπος άρχισε να κατηγορεί τη ΝΙΚΗ, ένα κίνημα που γεννήθηκε μέσα από την κοινωνία, από ανθρώπους που δεν κουβαλούν τα βαρίδια του παρελθόντος και που δεν ανήκουν στην κατηγορία των επαγγελματιών πολιτικών με αρπακτικό προφίλ.

Ο ίδιος αυτός άνθρωπος ισχυρίζεται ότι μας κάνει χάρη που ασχολείται με την πολιτική, θεωρώντας εαυτόν τον πιο «καθαρό» απ’ όλους. Ωστόσο, το παρελθόν του αποδεικνύει ότι πολλές φορές υπηρέτησε τη λογική του «ήξεις αφήξεις». Όταν οι περιστάσεις τον πίεσαν, αναγκάστηκε να αναδιπλωθεί – και κάποιοι κατάλαβαν την πραγματική του φύση μόνο όταν εμφανίστηκαν οι πρώτες νομικές αντιδράσεις. Αν συνεχίσει έτσι, η κατάληξη μοιάζει αναπόφευκτη.

Γιατί τόσος πόλεμος στη ΝΙΚΗ;

Η ΝΙΚΗ χαρακτηρίζεται ως ένα κόμμα που στηρίζεται από την Εκκλησία και τους πιστούς. Κάποιοι σπεύδουν να το απαξιώσουν, λες και το να έχεις ηθικές και πνευματικές αξίες είναι κάτι μεμπτό. Μα καλά, θα ποινικοποιήσουμε το δικαίωμα να στηρίζει κάποιος το καθαρό, το ανθρώπινο, το αληθινό;

Ο συγκεκριμένος κύριος –και κάθε άλλος που θεωρεί πως μας κάνει χάρη με την ενασχόλησή του με την πολιτική (λες και του το ζητήσαμε)– ξεχνά πόσες φορές έχει πει πράγματα που αναγκάστηκε να πάρει πίσω μετά από πιέσεις. Πόσες φορές έκανε βήμα πίσω μόλις συνάντησε αντιδράσεις από πιο ισχυρούς παράγοντες;

“Τον προκαλώ δημόσια: Αν η ΝΙΚΗ είναι «βρόμικη», όπως ισχυρίζεται, ας το αποδείξει με αδιάσειστα τεκμήρια. Αλλιώς, ας σωπάσει και ας παραδεχτεί, για ακόμα μία φορά, ότι υπηρετεί τη λογική του «ήξεις αφήξεις»!”

Δεν θα επεκταθώ άλλο. Ένα μόνο θα πω: Η ΝΙΚΗ, βάσει DNA, έχει δίπλα της τη ΝΙΚΗ-ΛΑΟΥ. Και αυτό, όσο κι αν ενοχλεί κάποιους, δεν αλλάζει.