Κάλεσμα πολιτικής αλλαγής από το Πασοκ

Η πατρίδα έχει ανάγκη από σοβαρή και υπεύθυνη δύναμη που να εμπνέει εμπιστοσύνη για το μέλλον, υποστηρίζει ο Νίκος Ανδρουλάκης σε άρθρο του στην εφημερίδα «το καρφί» με αφορμή την πεντηκοστή πρώτη επέτειο της ιδρυτικής διακήρυξης της 3ης σεπτεμβρίου.
Το μήνυμα της επετείου, όπως το διατυπώνει, είναι ότι απέναντι στη Δημογραφική παρακμή και στην ηθική φθορά της εξουσίας το Πασοκ προσφέρει ελπίδα και διαθέτει σχέδιο για μια ελλάδα πιο δίκαιη, πιο ισχυρή και πιο ανθρώπινη.
Με τίτλο «51 χρόνια πασοκ: η πολιτική αλλαγή είναι στο χέρι μας» ο πρόεδρος του Πασοκ–Κινήματος Αλλαγής σημειώνει ότι η δημοκρατική παράταξη του 21ου αιώνα εγγυάται μια σύγχρονη αλλαγή που επαναφέρει τον απλό άνθρωπο στο επίκεντρο, με παραγωγική ανασυγκρότηση, ισχυρή δημόσια υγεία και παιδεία για τους πολλούς και ένα κράτος σύγχρονο, αξιοκρατικό και διαφανές.

Υπογραμμίζει ότι μόνο το Πασοκ μπορεί αξιόπιστα και με προοπτική να σταθεί απέναντι στη Νέα Δημοκρατία και σε κάθε μορφή συντήρησης, αφού τα «πειράματα» του χθες κρίθηκαν αναξιόπιστα και συνέβαλαν στο «ξέπλυμα» των ευθυνών της Νέας Δημοκρατίας για τη χρεοκοπία.
Υπενθυμίζει ότι από την 3η σεπτεμβρίου 1974, όταν γεννήθηκε το Πασοκ ως Πατριωτικό και Προοδευτικό Κίνημα που έδωσε φωνή στους μη προνομιούχους, επέβαλε κοινωνική δικαιοσύνη και άλλαξε τον τόπο, το αποτύπωμά του παραμένει ανεξίτηλο παρά την προσπάθεια των πολιτικών αντιπάλων να σβηστεί από τη συλλογική μνήμη.
Τονίζει ότι η επέτειος δεν είναι μόνο μνήμη αλλά και αφετηρία, καθώς όπως τότε άνοιξε ο δρόμος για τη μεγάλη πολιτική αλλαγή έτσι και σήμερα απαιτείται μια νέα ηθική επανάσταση στη διακυβέρνηση απέναντι στην παρακμή του κλειστού συστήματος εξουσίας της Νέας Δημοκρατίας, με την πολιτική να επιστρέφει στην περιοχή των αξιών, της προόδου και της δικαιοσύνης και όχι των μικροκομματικών παιχνιδιών, των ρουσφετιών και της σκανδαλολογίας.

Επισημαίνει ως μείζον ζήτημα το Δημογραφικό, το οποίο χαρακτηρίζει μεγαλύτερη απειλή για το μέλλον του Έθνους, περιγράφοντας μια ζοφερή πραγματικότητα όπου οι σύγχρονοι μη προνομιούχοι στερούνται προοπτικής, με χαμηλοσυνταξιούχους που μετρούν το ευρώ, εργαζόμενους σε καθεστώς επισφάλειας, νέους που σκοντάφτουν στα ακριβά ενοίκια και οικογένειες που παλεύουν με την ακρίβεια στο σούπερ μάρκετ και τους λογαριασμούς.
Καταλογίζει στην Κυβέρνηση Μητσοτάκη ότι βυθίζει τη χώρα σε καθεστωτισμό και αλαζονεία, με διαφθορά, υποκλοπές, σκάνδαλα και εργαλειοποίηση των θεσμών που τραυματίζουν τη δημοκρατία, ενώ το κράτος λειτουργεί ως λάφυρο για «ημετέρους» αντί για στήριγμα του πολίτη και οι πολιτικές παράγουν αδιέξοδα αντί λύσεων.
Στο πεδίο της εξωτερικής πολιτικής τονίζει ότι η Ελλάδα δεν έχει την πολυτέλεια να σέρνεται πίσω από τις εξελίξεις, υπογραμμίζοντας πως η Τουρκία κερδίζει έδαφος ενώ η χώρα απλώς παρακολουθεί, κάτι που πρέπει να τελειώσει με μια ισχυρή φωνή και διεθνή παρουσία που να εμπνέει εμπιστοσύνη όπως πέτυχαν στο παρελθόν οι κυβερνήσεις του Πασοκ.