Κουρουπάκη: «Το έργο του Καποδίστρια δείχνει τον δρόμο για την ανασυγκρότηση της Ελλάδας»

Στην επιστημονική ημερίδα του Κέντρου Ερευνών, Μελετών και Επιμόρφωσης «Ευγένιος Τζιμογιάννης», με αντικείμενο «Ιωάννης Καποδίστριας: Η Πολιτική Παρακαταθήκη του και η σημερινή προοπτική της», η βουλευτής Β1 Βόρειου Τομέα της ΝΙΚΗΣ, Ασπασία Κουρουπάκη, απηύθυνε μια ομιλία που μετατράπηκε σε βαθύ πολιτικό σχόλιο για την κατάσταση της χώρας, αντιπαραβάλλοντας το έργο και το ήθος του πρώτου Κυβερνήτη της Ελλάδας με τη σύγχρονη πολιτική πραγματικότητα.

Εκ μέρους του προέδρου της ΝΙΚΗΣ Δημήτρη Νατσιού, η κ. Κουρουπάκη έθεσε εξαρχής το κεντρικό ερώτημα που, όπως σημείωσε, αποκαλύπτει μια κρίσιμη ιστορική αλήθεια. «Αν ο Καποδίστριας ήταν ο πρώτος Κυβερνήτης, ποιος ήταν ο δεύτερος; Ποιοι άραγε διαχειρίστηκαν την τύχη της Ελλάδας στο μεταβατικό διάστημα μετά τη δολοφονία του έως την άφιξη του Όθωνα;» Η δυσκολία απάντησης, τόνισε, αποδεικνύει ότι ο Καποδίστριας υπήρξε όχι μόνο ο πρώτος αλλά και «ο άριστος». «Ένας πολιτικός που θυσίασε τη δόξα του υπουργού Εξωτερικών της Ρωσίας για μια Ελλάδα φτωχή, διχασμένη και ακυβέρνητη, με μοναδικό μέλημα να την οργανώσει και να τη στεριώσει στον διεθνή χάρτη».

Η σύγκριση ανάμεσα στο έργο του και στα σημερινά πολιτικά δεδομένα, όπως υπογράμμισε η βουλευτής της ΝΙΚΗΣ, γεννά αναπόδραστα συμπεράσματα. Στον πυρήνα της πολιτικής παρακαταθήκης του Καποδίστρια βρίσκονταν η παραγωγική ανασυγκρότηση και η ενότητα του έθνους. Ο Κυβερνήτης έφερε ειδικούς, μοίρασε σπόρους, εισήγαγε νέες καλλιεργητικές πρακτικές και καλλιέργησε το αίσθημα της αυτάρκειας.

Σήμερα, πρόσθεσε η κ. Κουρουπάκη, η κυβέρνηση εμφανίζεται να στρέφεται εναντίον των αγροτών και κτηνοτρόφων που διαμαρτύρονται δικαίως για οικονομικά σκάνδαλα και ανισότητες, επιχειρώντας να επιβάλει «τάξη στην αταξία που η ίδια δημιούργησε». Η κατηγορία ότι όσοι διαμαρτύρονται επιδιώκουν να «χωρίσουν την Ελλάδα στα δύο» αντιστρέφει την πραγματικότητα, καθώς, σύμφωνα με την ίδια, η κυβέρνηση είναι εκείνη που παράγει αυτόν τον διχασμό. Στην Ελλάδα των «δικών μας παιδιών» και των προνομίων, όπως είπε, αντιπαρατίθεται μια άλλη Ελλάδα που βυθίζεται στην αβεβαιότητα.

Στο ζήτημα της παιδείας, η σύγκριση γίνεται ακόμη πιο αιχμηρή. Ο Καποδίστριας θεμελίωσε Γεωργική, Πολεμική και Εκκλησιαστική Σχολή, δημιούργησε νοσοκομεία και εργαστήρια, αλλά κυρίως οικοδόμησε τα πρώτα εθνικά σχολεία, οργανώνοντας τους δασκάλους και παρέχοντας βιβλία. Για τον ίδιο, όπως υπενθύμισε η βουλευτής, «έθνος χωρίς παιδεία, μέλλον δεν έχει».

Αντίθετα σήμερα, η σχολική πραγματικότητα παρουσιάζεται από την ομιλήτρια ως σκοτεινή, με τις σχολικές αίθουσες να χάνουν τον παιδαγωγικό τους χαρακτήρα και να γίνονται συχνά εστίες οργής και βίας. Στο ίδιο πλαίσιο εντάσσει και την πολιτική για τα παιδιά που βρίσκονται σε ιδρύματα, καταγγέλλοντας ότι το κράτος αντιμετωπίζει τα παιδιά ως βάρος και ότι επιτρέπει υιοθεσίες που διαστρεβλώνουν το φυσικό οικογενειακό πρότυπο, γεγονός που, όπως είπε, ικανοποιεί περισσότερο ατομικές φιλοδοξίες παρά το συμφέρον των ίδιων των παιδιών.

Αναφερόμενη στο έργο του Κυβερνήτη στη συγκρότηση του ελληνικού κράτους, η κ. Κουρουπάκη υπογράμμισε ότι ο Καποδίστριας δημιούργησε κεντρική διοίκηση, υπηρεσίες, διοικητικές περιφέρειες και το Σώμα της Χωροφυλακής, εγκαθιδρύοντας το αίσθημα της ασφάλειας. Παράλληλα εργάστηκε για τη θέσπιση σταθερού Συντάγματος και θεμελίωσε τα πρώτα δικαστήρια.

Τα ερωτήματα που έθεσε η βουλευτής προς το σήμερα –για το αν οι πολίτες νιώθουν ασφαλείς, αν υπάρχει ισονομία και δικαιοσύνη– απαντήθηκαν από την ίδια με τη φράση «η απάντηση, δυστυχώς, είναι γνωστή». Ο Κυβερνήτης, πρόσθεσε, εισήγαγε το πρώτο εθνικό νόμισμα, πάλεψε για ισοσκελισμό των οικονομικών και αντιμετώπισε τη διαφθορά. Σήμερα, αντίθετα, η χώρα βρίσκεται εγκλωβισμένη σε επαναλαμβανόμενα σκάνδαλα, ενώ τα πολιτικά κόμματα που οφείλουν να δίνουν το παράδειγμα είναι τα ίδια υπερχρεωμένα με δάνεια σχεδόν ενός δισεκατομμυρίου ευρώ.

Στο πεδίο της εξωτερικής πολιτικής, η βουλευτής της ΝΙΚΗΣ τόνισε ότι ο Καποδίστριας εξασφάλισε την αναγνώριση και κυριαρχία της Ελλάδας μέσα από διπλωματικές κινήσεις ισχυρού κύρους. Την αντιπαρέβαλε με τις σύγχρονες επιλογές, καταγγέλλοντας τη Συμφωνία των Πρεσπών ως εθνικά επιζήμια και περιγράφοντας την πολιτική έναντι της Τουρκίας ως «φοβική και δουλοπρεπή», προαναγγέλλοντας νέες παραχωρήσεις στον βωμό των «ήρεμων νερών» που επιδιώκει η απέναντι πλευρά στη λεγόμενη «γαλάζια πατρίδα».

Υπενθύμισε χαρακτηριστικά τα λόγια του Κυβερνήτη: «Αν η Ευρώπη θέλει την Ελλάδα μικράν, εγώ την θέλω μεγάλη», λόγια που, όπως σημείωσε, πρέπει σήμερα να αντηχήσουν ακόμη πιο δυνατά.

Στη συνέχεια επικεντρώθηκε στα ποιοτικά χαρακτηριστικά του Καποδίστρια ως πολιτικού και ανθρώπου. Σε μια εποχή όπου η παγκόσμια πολιτική σκηνή, όπως είπε, ελέγχεται από αδιαφανή οικονομικά κέντρα, το ήθος του Κυβερνήτη προβάλλεται ως οδηγός. «Ο Καποδίστριας συμμεριζόταν τη δυστυχία των Ελλήνων και θεωρούσε αυτή τη δυστυχία καθήκον του. Το έργο που άφησε ημιτελές συνεχίζει να αποτελεί σημείο αναφοράς και, όπως τόνισε η βουλευτής, πολλοί πιστεύουν ότι η ιστορία της χώρας θα ήταν διαφορετική αν είχε προλάβει να ολοκληρώσει την αποστολή του». Η πολιτική του ζωή συμπύκνωσε το όραμα, την ακεραιότητα και την αυταπάρνηση που απαιτήθηκαν για τη θεμελίωση του ελληνικού κράτους· ακριβώς τα στοιχεία που, σύμφωνα με την κ. Κουρουπάκη, λείπουν σήμερα από τη διακυβέρνηση, οδηγώντας την Ελλάδα σε απαξίωση εντός και εκτός συνόρων.

Ιδιαίτερη αναφορά έκανε και στην προσωπική στάση του Καποδίστρια απέναντι στον πλούτο και την εξουσία, σημειώνοντας ότι αρνήθηκε να λάβει μισθό και διέθεσε την περιουσία του στο δημόσιο ταμείο, αποδεικνύοντας ότι «όταν ο άνθρωπος υπηρετεί την πατρίδα δεν υπηρετεί τον εαυτό του». Παράλληλα, υπογράμμισε τη βαθιά πνευματικότητα του Κυβερνήτη, για τον οποίο η πίστη λειτουργούσε ως εσωτερική πυξίδα και όχι ως μέσο επίδειξης. Η προσευχή του, είπε, ήταν η δύναμη και η ελπίδα του.

Κλείνοντας, η κ. Κουρουπάκη υπογράμμισε ότι υπάρχουν στιγμές στην Ιστορία όπου ένας άνθρωπος δεν περνά απλώς αλλά επιλέγει να αλλάξει τον κόσμο. Ο Καποδίστριας υπήρξε τέτοια μορφή και το ηθικό και πολιτικό του ανάστημα στέκει ακόμη ως μέτρο σύγκρισης για όλη τη σύγχρονη πολιτική πραγματικότητα. Η ΝΙΚΗ, όπως δήλωσε, δεσμεύεται να κρατήσει ζωντανή την παρακαταθήκη του και να εργαστεί για μια Ελλάδα αντάξια του οράματός του.

Αναφέρθηκε και στην πολεμική που δέχθηκε ο σκηνοθέτης Γιάννης Σμαραγδής για την ταινία του σχετικά με τον Κυβερνήτη, τον συγχαίροντας για τη δύναμη και την αποφασιστικότητά του να ολοκληρώσει το έργο του, χαρακτηριστικά που παρέπεμψαν, όπως είπε, στον ίδιο τον Καποδίστρια.

Ο Καποδίστριας δεν υπήρξε απλώς ο πρώτος Κυβερνήτης της Ελλάδας. Υπήρξε το ηθικό μέτρο, το πολιτικό πρότυπο και ο πατριώτης που εξακολουθεί να φωτίζει τον δρόμο όσων πιστεύουν σε μια Ελλάδα μεγαλύτερη από τον μικρό ρόλο που της επιφυλάσσουν οι ισχυροί. «Ο Ιωάννης Καποδίστριας», είπε η κ. Κουρουπάκη, «στέκει σήμερα ως ανάστημα απέναντι στη φθορά της εποχής. Και αυτό είναι το αληθινό μέτρο σύγκρισης».