«Μοναχικός» σεισμός 6,1 Ρίχτερ βόρεια της Κρήτης – Δεν προκαλεί ανησυχία, λέει ο Παπαζάχος

Ο ισχυρός σεισμός των 6,1 Ρίχτερ που σημειώθηκε βόρεια της Κρήτης δεν αναμένεται να έχει συνέχεια ή να απασχολήσει ιδιαίτερα τις επόμενες ημέρες, σύμφωνα με τον καθηγητή σεισμολογίας του ΑΠΘ, Κώστα Παπαζάχο. Μιλώντας στην ΕΡΤ και την εκπομπή «Συνδέσεις», ο κ. Παπαζάχος εξήγησε ότι πρόκειται για ένα σεισμικό φαινόμενο ενδιάμεσου βάθους, το οποίο είναι ιδιαίτερο στη φύση του, καθώς δεν συνοδεύεται από έντονη μετασεισμική δραστηριότητα. Τέτοιοι σεισμοί χαρακτηρίζονται ως «μοναχικοί» και, όπως είπε, ολοκληρώνονται ουσιαστικά με το αρχικό γεγονός.

Ο καθηγητής τόνισε ότι σε αυτές τις περιπτώσεις «ο χρόνος δεν έχει μεγάλη σημασία», καθώς είναι γνωστό στη σεισμολογική κοινότητα ότι οι σεισμοί δια μέσου βάθους δεν έχουν σεισμικές ακολουθίες. Αν και ενδέχεται να υπάρξουν μετασεισμοί μεγέθους 4 με 4,5 Ρίχτερ, αυτοί δεν θα είναι αισθητοί στην περιοχή, δεδομένου του μεγάλου βάθους στο οποίο εκδηλώνονται. Αυτό διαφοροποιεί ριζικά τέτοιους σεισμούς από τους επιφανειακούς, οι οποίοι είναι πιο επικίνδυνοι.

Όπως σημείωσε ο κ. Παπαζάχος, οι καταστροφές στην Ελλάδα συνήθως προέρχονται από σεισμούς που σημειώνονται σε μικρό βάθος, μεταξύ 10 και 15 χιλιομέτρων, όπου βρίσκονται ενεργά ρήγματα κοντά στην επιφάνεια της Γης. Αυτοί είναι οι σεισμοί που γίνονται έντονα αισθητοί στις γειτονικές περιοχές και προκαλούν σοβαρές ζημιές. Αν ο συγκεκριμένος σεισμός ήταν επιφανειακός, η κατάσταση θα ήταν εντελώς διαφορετική – ενδεχομένως να ήταν λιγότερο αισθητός σε απομακρυσμένες περιοχές, αλλά πολύ πιο επιζήμιος τοπικά.

Ο χθεσινός σεισμός εντάσσεται στην ιδιαίτερη κατηγορία των ενδιάμεσου βάθους σεισμών, οι οποίοι δεν προκαλούν ανησυχία για μετασεισμική ακολουθία. Όπως εξήγησε ο καθηγητής σεισμολογίας του ΑΠΘ, Κώστας Παπαζάχος, η συγκεκριμένη δόνηση προήλθε από τη σεισμική ζώνη που ξεκινά κάτω από την Κρήτη σε βάθος περίπου 30 χιλιομέτρων και φτάνει έως τα 150 χιλιόμετρα βάθος κάτω από τη Νάξο. Η ζώνη αυτή δημιουργείται από τη σταδιακή βύθιση της αφρικανικής τεκτονικής πλάκας κάτω από την Ευρασιατική, ένα φαινόμενο που γεννά σεισμούς με ξεχωριστά χαρακτηριστικά.

Οι σεισμοί αυτού του τύπου είναι εντελώς διαφορετικοί από τους επιφανειακούς. Τα σεισμικά κύματα γεννιούνται μέσα στην αφρικανική πλάκα και εξαπλώνονται σε όλο το Νότιο Αιγαίο, φτάνοντας να γίνονται αισθητά σε μεγάλες αποστάσεις, όπως στη Μάλτα, τη Σικελία, το Ισραήλ και την Αίγυπτο. Παρά τη δύναμή τους, αυτοί οι σεισμοί δεν ακολουθούνται από σημαντική δραστηριότητα. Δεν υπάρχουν επιπλέον ρήγματα ή “εκκρεμότητες” που να απειλούν με νέους σεισμούς στην ίδια περιοχή. Το φαινόμενο, όπως ανέφερε χαρακτηριστικά ο καθηγητής, είναι «μοναχικό»: σπάει ένα κομμάτι και τελειώνει, με έναν σεισμικό μηχανισμό που η επιστήμη ακόμα προσπαθεί να κατανοήσει πλήρως.

Παρά την εντυπωσιακή του εμβέλεια και το γεγονός ότι έγινε αισθητός σε χώρες μακριά από το επίκεντρο, ο σεισμός αυτός δεν προκαλεί λόγους ανησυχίας για τη συνέχεια. Αποτελεί πλέον αντικείμενο επιστημονικής μελέτης και όχι άμεσης απειλής.