Νέος τουρκικός χάρτης αμφισβητεί τα σύνορα στο Αιγαίο

Η Τουρκία παρουσίασε έναν ακόμη χάρτη που αμφισβητεί ανοιχτά τα διεθνώς αναγνωρισμένα σύνορα στο Αιγαίο Πέλαγος, αποτυπώνοντας για ακόμη μία φορά τις διεκδικήσεις της σε βάρος της ελληνικής κυριαρχίας. Μέσω του χάρτη αυτού, η Άγκυρα αποκαλύπτει πώς αντιλαμβάνεται και ερμηνεύει τον Θαλάσσιο Χώρο Συμφερόντων (ΘΧΣ), προβάλλοντας μονομερώς τις θέσεις της για την οριοθέτηση θαλασσίων ζωνών, με τρόπο που αγνοεί το Διεθνές Δίκαιο και ιδιαίτερα το Δίκαιο της Θάλασσας.

Ο χάρτης αυτός εντάσσεται σε μια ευρύτερη στρατηγική της Τουρκίας, η οποία εδώ και χρόνια προωθεί συστηματικά τις αναθεωρητικές της θέσεις σε σχέση με τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο. Παρουσιάζει περιοχές που, σύμφωνα με το τουρκικό αφήγημα, εμπίπτουν στη δική της ζώνη ευθύνης ή συμφερόντων, παρακάμπτοντας την ύπαρξη ελληνικών νησιών, όπως είναι το Καστελλόριζο, και αμφισβητώντας ξεκάθαρα το δικαίωμα τους να έχουν υφαλοκρηπίδα και Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ).

Η τακτική αυτή της Άγκυρας δεν αποτελεί μεμονωμένο περιστατικό, αλλά μέρος μιας συνεχιζόμενης πολιτικής, που επιδιώκει να παγιώσει – μέσω χαρτών, δηλώσεων και επιτόπιων ενεργειών – την παρουσία και τις διεκδικήσεις της. Το γεγονός ότι τέτοιες χάρτες βλέπουν το φως της δημοσιότητας, είτε μέσα από κρατικούς φορείς είτε μέσω φιλοκυβερνητικών μέσω της ενημέρωσης, καταδεικνύει ότι οι συγκεκριμένες θέσεις δεν είναι απλώς θεωρητικές απόψεις, αλλά συγκροτούν μια σταθερή κρατική στρατηγική.

Απέναντι σε αυτές τις ενέργειες, η Ελλάδα παραμένει προσηλωμένη στο Διεθνές Δίκαιο, επιδιώκοντας ειρηνική επίλυση διαφορετικών και σεβασμό της κυριαρχίας και των κυριαρχικών δικαιωμάτων της. Ωστόσο, η συνεχιζόμενη τουρκική προκλητικότητα, όπως αποτυπώνεται και στον νέο αυτό χάρτη, εντείνει την ένταση στην περιοχή και υπονομεύει την προσπάθεια για σταθερότητα και συνεργασία στο Αιγαίο.

Η Τουρκία απαντά στον ελληνικό ΘΧΣ με νέο σχεδιασμό που επεκτείνει τη «Γαλάζια Πατρίδα»

Σε μια κίνηση που κλιμακώνει περαιτέρω τις διεκδικήσεις της στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο, η Τουρκία ολοκλήρωσε τη μελέτη του δικού της Θαλάσσιου Χωροταξικού Σχεδιασμού (ΘΧΣ), απαντώντας ευθέως στον ελληνικό σχεδιασμό. Η νέα αυτή τουρκική προσέγγιση, όπως αποκαλύφθηκε από την εφημερίδα Milliyet , ενσωματώνει και διευρύνει το δόγμα της «Γαλάζιας Πατρίδας», επιχειρώντας όχι απλώς να αμφισβητήσει, αλλά να ανατρέψει τη γεωπολιτική πραγματικότητα στο Αιγαίο.

Ο σχεδιασμός που παρουσιάστηκε κόβει ουσιαστικά το Αιγαίο στα δύο, παρακάμπτει τα ελληνικά νησιά και διαμορφώνει ένα πλαίσιο που εξυπηρετεί την τουρκική στρατηγική για τον πλήρη έλεγχο του θαλάσσιου χώρου. Παράλληλα, επεκτείνει τις αξιώσεις της Άγκυρας μέχρι και την Κύπρο, εντάσσοντας στο πλαίσιο αυτού του ψευδοκράτους ως κρίσιμο παράγοντα στα μελλοντικά της σχέδια. Η προβολή του θέματος στο πρωτοσέλιδο της Milliyet δείχνει πως πρόκειται για πολιτική επιλογή υψηλής σημασίας, με συντονισμένη επικοινωνιακή διαχείριση.

Ο νέος αυτός τουρκικός ΘΧΣ δεν έρχεται απλώς να συμπληρώσει το δόγμα της «Γαλάζιας Πατρίδας», αλλά ουσιαστικά το επεκτείνεται, δημιουργώντας ένα γεωστρατηγικό πλαίσιο που, σύμφωνα με την Άγκυρα, της δίνει το δικαίωμα να επιβάλλει μονομερώς τις θαλάσσιες διεκδικήσεις της. Η ενσωμάτωση του ψευδοκράτους στον σχεδιασμό καταδεικνύει πως η Τουρκία προετοιμάζει το έδαφος για την περαιτέρω εμπλοκή της στην Κύπρο, όχι μόνο πολιτικά αλλά και επιχειρησιακά.

Η ελληνική πλευρά καλείται να αντιμετωπίσει αυτή τη νέα πρόκληση σε όλα τα επίπεδα: διπλωματικά, στρατηγικά και θεσμικά, διατηρώντας σταθερά τη δέσμευσή της στο Διεθνές Δίκαιο και στις διεθνείς συνθήκες. Ο τουρκικός σχεδιασμός δείχνει ξεκάθαρα ότι η Άγκυρα δεν περιορίζεται πλέον σε ρητορικές αμφισβητήσεις, αλλά οικοδομείται ένα πλέγμα διεκδικήσεων που φιλοδοξεί να μετατρέψει σε νέα «κανονικότητα» στην περιοχή.

Η Τουρκία προχωρά σε «επιστημονικό» επανακαθορισμό θαλάσσιων συνόρων μέσω του νέου ΘΧΣ.

Η Τουρκία δηλώνει ότι ολοκληρώνει τη μελέτη του δικού της Θαλάσσιου Χωροταξικού Σχεδιασμού (DMP), ενισχύοντας θεσμικά το δόγμα της «Γαλάζιας Πατρίδας». Σύμφωνα με τις τουρκικές αρχές, στόχος της μελέτης είναι η διασφάλιση των δικαιωμάτων και συμφερόντων της χώρας στις θαλάσσιες περιοχές που περιβάλλουν, η αξιολόγηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων από μελλοντικές δραστηριότητες και η μέγιστη αξιοποίηση των θαλάσσιων ζωνών.

Η παρουσίαση του νέου χάρτη, που δημιουργήθηκε από την Πλατφόρμα Θαλάσσιου Χωροταξικού Σχεδιασμού της Τουρκίας, περιγράφεται ως προϊόν επιστημονικών μεθόδων και βασισμένος – κατά δήλωση της Άγκυρας – σε κανόνες του διεθνούς δικαίου. Στην πράξη, όμως, πρόκειται για έναν χάρτη που ενσωματώνει πλήρως τη στρατηγική επιδίωξη της Τουρκίας να επαναπροσδιορίσει τη γεωγραφία των θαλάσσιων συνόρων με βάση τις δικές της ερμηνείας και συμφέροντα.

Ειδικά στο Αιγαίο, περιοχή που αποτελεί το σημείο μακροχρόνιων εντάσεων με την Ελλάδα, ο χάρτης που υιοθετείται ως γραμμή οριοθέτησης τη «μέση γραμμή» μεταξύ των ηπειρωτικών εδαφών των δύο χωρών, αγνοώντας συστηματικά την ύπαρξη των ελληνικών νησιών και το δικαίωμα τους σε θαλάσσιες ζώνες, όπως προβλέπεται από τη Σύμβαση της Θάλασσας.

Παρότι επισήμως διευκρινίζεται πως ο χάρτης της «Γαλαζίας Πατρίδας» δεν αποτελεί δεσμευτικό όριο κρατικής δικαιοδοσίας, αλλά μια επιστημονική και νομική προσέγγιση, η χρήση του από την Τουρκία σε επίπεδο πολιτικής, στρατηγικής και επικοινωνίας για τα εργαλεία πίεσης και νομιμοποίησης των μονομερών τουρκικών διεκδικήσεων. Η Άγκυρα, μέσω τέτοιων «μελετών», επιχειρεί να χτίσει ένα πλαίσιο που σταδιακά μετατρέπει την αναθεωρητική της πολιτική σε τετελεσμένο, ενώ παράλληλα επιδιώκει να δώσει θεσμικό περιτύλιγμα στην εκπτωτική της στρατηγική.

Η παρουσίαση του ΘΧΣ με επιστημονική ορολογία και αναφορές σε διεθνές δίκαιο δεν αμβλύνει την ουσία του: πρόκειται για μία ακόμη απόπειρα της Τουρκίας να εδραιώσει τη δική της εκδοχή των θαλάσσιων συνόρων, σε πλήρη αντίθεση με τις αρχές και τις συμφωνίες που ισχύουν διεθνώς.

Η Τουρκία επικαλείται το κεκτημένο για να στηρίξει τις θαλάσσιες διεκδικήσεις της

Η Τουρκία συνεχίζει να αναβαθμίζει θεσμικά και επικοινωνιακά τη στρατηγική της για τις θαλάσσιες ζώνες στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο, παρουσιάζοντας τον νέο της Θαλάσσιο Χωροταξικό Σχεδιασμό (DMP) ως αποτέλεσμα μιας συνολικής και οργανωμένης εθνικής προσπάθειας. Όπως αναφέρουν τουρκικά μέσα ενημέρωσης, η Άγκυρα έχει φτάσει στο τελικό στάδιο της εκπόνησης του σχεδίου, με τη συμμετοχή όλων των συναρμόδιων φορέων, προβάλλοντας στόχους για την προστασία των «δικαιωμάτων και συμφερόντων» της στις γύρω θάλασσες, την πρόληψη των περιβαλλοντικών επιπτώσεων και τη βέλτιστη αξιοποίηση των θαλάσσιων περιοχών.

Στο νέο αυτό πλαίσιο, ιδιαίτερο βάρος δίνεται στη σύνδεση του τουρκικού σχεδιασμού με τις ευρωπαϊκές απαιτήσεις. Ο χάρτης που παρουσιάστηκε ως αποτέλεσμα της μελέτης εκπονήθηκε από το Εθνικό Ερευνητικό Κέντρο Ναυτικού Δικαίου του Πανεπιστημίου της Άγκυρας (DEHUKAM) και – σύμφωνα με τις τουρκικές πηγές – βασίζεται στο ναυτιλιακό κεκτημένο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Με αυτή τη ρητορική, η Τουρκία επιχειρεί να προσδώσει θεσμική νομιμοποίηση και τεχνοκρατικό κύρος στις μονομερείς θαλάσσιες διεκδικήσεις της, εμφανίζοντάς τις ως συμβατές με τα ευρωπαϊκά πρότυπα σχεδιασμού.

Η Άγκυρα παρουσιάζει τις κινήσεις αυτές ως «αμυντικές», υποστηρίζει ότι ανταποκρίνονται στις αναφορές και τις μελέτες των κρατών-μελών της ΕΕ στον τομέα του Θαλάσσιου Χωροταξικού Σχεδιασμού. Στην πραγματικότητα, όμως, επιχειρεί να προσαρμόσει επιλεκτικά την ευρωπαϊκή πρακτική στις δικές της γεωπολιτικές στοχεύσεις, αμφισβητώντας θεμελιώδεις παραμέτρους του Διεθνούς Δικαίου της Θάλασσας, όπως η πλήρης επήρεια των νησιών σε υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ.

Η αξιοποίηση επιστημονικών και νομικών εργαλείων για την προώθηση μιας στρατηγικής με ξεκάθαρα επεκτατικό χαρακτήρα εντάσσεται σε ένα ευρύτερο μοτίβο της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής: τη δημιουργία μιας νέας, «επιστημονική τεκμηριωμένη» πραγματικότητα που εξυπηρετεί τα εθνικά της συμφέροντα, ενώ ταυτόχρονα επιχειρεί να αποσπάσει διεθνή κατανόηση ή έστω ανοχή. Το γεγονός ότι ο χάρτης προβάλλεται ως προϊόν συνεργασίας ακαδημαϊκών και κρατικών θεσμών ενισχύει την προσπάθεια της Άγκυρας να παρουσιάσει ως τεχνική, και όχι πολιτική, πρόταση — παρά το γεγονός ότι οι συνέπειες και ο στόχος είναι αμιγώς γεωπολιτικοί.

Ο DEHΟ DEHUKAM χαρτογραφεί τη «Γαλάζια Πατρίδα» ως εργαλείο πολιτικής και επενδυτικής στρατηγικής

Ο διευθυντής του Εθνικού Ερευνητικού Κέντρου Ναυτικού Δικαίου του Πανεπιστημίου της Άγκυρας (DEHUKAM), Δρ. Μουσταφά Μπασκάρα, αποκάλυψε μέσω δηλώσεων του στην εφημερίδα Milliyet τον ρόλο του Κέντρου στα σχέδιατον ρόλο του Κέντρου στον σχεδιασμό και την ανάπτυξη της νέας τουρκικής πλατφόρμας Θαλάσσιου Χωροταξικού Σχεδιασμού. Όπως ανέφερε, η Τουρκία εργάζεται εδώ και καιρό πάνω στον σχεδιασμό DMP, με τη συμβολή αρμοδιοτήτων φορέων και υπουργείων. Το DEHUKAM, σε συνεργασία με αυτούς τους κρατικούς μηχανισμούς, ανέλαβε την πρωτοβουλία να συγκεντρώσει και να οργανώσει τις σχετικές πληροφορίες σε μια διαδικτυακή πλατφόρμα που θα είναι σύντομα διαθέσιμη στο κοινό.

Η πλατφόρμα αυτή συγκεντρώνει πληροφορίες για τις υφιστάμενες δράσεις στον τομέα του θαλάσσιου χωροταξικού σχεδιασμού στην Τουρκία, τα θεσμικά όργανα που εμπλέκονται, τη νομοθετική βάση και τα κύρια τεχνικά χαρακτηριστικά του σχεδιασμού. Κεντρικό στοιχείο αυτής της προσπάθειας, όπως επισήμανε ο Μπασκάρα, είναι ο χάρτης που δημιουργήθηκε βάσει δεδομένων από κρατικούς και θεσμικούς φορείς, καθώς και από ανοιχτές πηγές. Ο χάρτης αυτός παρουσιάζεται ως ένα κρίσιμο εργαλείο αναφοράς για φορείς λήψης, ακαδημαϊκούς ερευνητές και επενδυτές.

Ιδιαίτερη βαρύτητα αποδίδεται στα εξωτερικά όρια του χάρτη, η οποία ο ίδιος ο Μπασκάρα χαρακτηρίζει «σημαντικά». Αν και τονίζεται ότι πρόκειται για επιστημονική εργασία, ο διευθυντής του DEHUKAM δεν αποφεύγει να αναγνωρίσει πως οι επικαλύψεις με περιοχές κυριαρχίας άλλων χωρών αποτελούν ένα κρίσιμο και αναπόφευκτο ζήτημα. Η δήλωση αυτή αποκαλύπτει ότι η τουρκική πλευρά έχει πλήρη επίγνωση των γεωπολιτικών συνεπειών που μπορεί να έχει η δημοσιοποίηση ενός τέτοιου χάρτη, ανεξάρτητα από τον επιστημονικό μανδύα που επιχειρείται να του αποδοθεί.

Η προσέγγιση του DEHUKAM εντάσσεται σε μια ευρύτερη προσπάθεια να προσλάβει θεσμική και τεχνοκρατική μορφή το δόγμα της «Γαλάζιας Πατρίδας», ώστε να υποστηριχθεί τόσο εσωτερικά όσο και διεθνώς ως τεκμηριωμένη και προγραμματισμένη εθνική στρατηγική. Μέσα από την επιστημονική παρουσίαση και τη διασύνδεση με επενδυτικά και ερευνητικά κριτήρια, η Τουρκία επιχειρεί να καταστήσει τις μονομερείς της θέσεις περισσότερο αποδεκτές ή, τουλάχιστον, περισσότερο σύνθετες στην απόρριψή τους από τους τρίτους. Ο χάρτης αυτός, ανεξαρτήτως του αν χαρακτηρίζεται μη δεσμευτικός, αποκτά στρατηγικό βάρος ως μέσο επηρεασμού της διεθνούς γνώμης και ως εργαλείο άσκησης πίεσης σε γειτονικά κράτη.

Η Τουρκία χαράζει τα εξωτερικά της θάλασσας σύνορα με βάση μονομερείς συμφωνίες

Η τουρκική πλευρά, παρουσιάζοντας τον νέο Θαλάσσιο Χωροταξικό Σχεδιασμό (DMP), ξεκαθαρίζει ότι η χαρτογράφηση της Μαύρης Θάλασσας εναρμονίζεται πλήρως με τις Αποκλειστικές Οικονομικές Ζώνες (ΑΟΖ) που έχει ήδη κηρύξει. Οι ζώνες αυτές, σύμφωνα με την Άγκυρα, περιλαμβάνονται στην εσωτερική νομοθεσία, έχουν κοινοποιηθεί στον ΟΗΕ και δεν αποτελούν αντικείμενο αμφισβήτησης από τρίτα κράτη, γεγονός που της δίνει τη δυνατότητα να παρουσιάζει ως εδραιωμένες και αναγνωρισμένες.

Στο Μεσόγειο, η Τουρκία αναφέρεται ρητά στη συμφωνία που υπέγραψε με τον ψευδοκράτο της ΤΔΒΚ το 2011, την οποία θεωρεί ως βάση για την οριοθέτηση των θαλάσσιων περιοχών γύρω από την Κύπρο. Παρά την απόλυτη απόρριψη της εν λόγω συμφωνίας από τη διεθνή κοινότητα – καθώς ο ψευδοκράτος δεν αναγνωρίζεται πλην της Τουρκίας – η Άγκυρα συνεχίζει να επικαλείται ως νόμιμο θεμέλιο των διεκδικήσεων της στην περιοχή.

Αντίστοιχα, στην Ανατολική Μεσόγειο, η Τουρκία δηλώνει ότι οι συντεταγμένες που είχαν καθοριστεί στη συμφωνία της με τη Λιβύη το 2019, και οι οποίες έχουν επίσης κατατεθεί στον ΟΗΕ, οριοθετούν τα εξωτερικά της σύνορα προς δυσμάς. Αυτός ο χάρτης, όπως υποστηρίζει η τουρκική πλευρά, ενσωματώνει πλήρως όλες τις προηγούμενες επίσημες τουρκικές τοποθετήσεις και συμφωνίες, προσδίδοντάς τους συνεκτικότητα και συνέπεια στο πλαίσιο του νέου χωροταξικού σχεδιασμού.

Με την επίκληση αυτών των τριών συμφωνιών – Μαύρη Θάλασσα, ΤΔΒΚ και Λιβύη – η Τουρκία προσπαθεί να παρουσιάσει έναν ενιαίο και «νομιμοποιημένο» χάρτη εξωτερικών θαλάσσιων συνόρων. Ωστόσο, και στις τρεις περιπτώσεις, οι βάσεις αυτής της πολιτικής είναι μονομερείς ή έχουν συναφθεί με μη αναγνωρισμένα ή αμφιλεγόμενα καθεστώτα, γεγονός που αποδυναμώνει τη νομική τους ισχύ σε διεθνές επίπεδο. Παρ’ όλα αυτά, η τουρκική στρατηγική εστιάζει στο να κατοχυρώσει τις θέσεις της με διαδοχικά τετελεσμένα, ώστε να διεκδικήσει μελλοντικά την αναγνώρισή τους ως de facto πραγματικότητα.

Η Τουρκία θεμελιώνει τον θαλάσσιο χωροταξικό σχεδιασμό της στη «διάμεση γραμμή» και επεκτείνει τη «Γαλάζια Πατρίδα» με επιστημονικό περίβλημα.

Ο Δρ. Ο Μουσταφά Μπασκάρα, διευθυντής του DEHUKAM, δήλωσε ότι στον νέο θαλάσσιο χωροταξικό σχεδιασμό της Τουρκίας έχει υιοθετηθεί ως βάση η «μέση γραμμή» ανάμεσα στα κύρια εδάφη της Ελλάδας και της Τουρκίας στο Αιγαίο. Όπως υποστήριξε, αυτή η επιλογή έγινε σύμφωνα με τους «θεμελιώδεις κανόνες του διεθνούς ναυτικού δικαίου» και τις προβλεπόμενες μεθόδους επίλυσης διαφορών που περιλαμβάνονται σε διεθνείς συμβάσεις. Με τον τρόπο αυτό, επιχειρείται να παρουσιαστεί ένας χαρτογραφικός σχεδιασμός που – αν και μονομερής – φέρει τον μανδύα της νομιμότητας και της επιστημονικής μεθοδολογίας.

Ο χάρτης που περιγράφεται στη μελέτη χαρτογραφικών περιοχών μεταφοράς, εξερεύνησης, ερευνών, καθώς και ζώνες που αφορούν την ενέργεια και τους υδρογονάνθρακες, εντός των εξωτερικών συνόρων που χαράχθηκαν. Η Τουρκία, μέσα από αυτή τη χαρτογράφηση, δηλώνει ξεκάθαρα πως ο στόχος της δεν είναι μόνο η αμφισβήτηση των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων αλλά και η στρατηγική αξιοποίηση των θαλάσσιων πόρων για οικονομική ανάπτυξη, γεωπολιτική ενίσχυση και διασφάλιση περιβαλλοντικής βιωσιμότητας.

Σύμφωνα με τον Μπασκάρα, το εγχείρημα αυτό αποτελεί «συγκεκριμένο δείκτη» της προσπάθειας της Τουρκίας να θεμελιώσει επιστημονικά το δόγμα της «Γαλάζιας Πατρίδας», έχοντας πλήρη επίγνωση του πλούτου, της σημασίας και της πολυπλοκότητας των θαλασσίων ζωνών της. Το DEHUKAM παρουσιάζει το έργο του ως στρατηγική παρέμβαση με στόχο την προστασία των τουρκικών θαλάσσιων αξιώσεων για τις σημερινές και μελλοντικές γενιές, μέσα από ένα «ολιστικό και βιώσιμο» μοντέλο διαχείρισης.

Ο Μπασκάρα σχεδίου επίσης πως το επόμενο στάδιο του περιλαμβάνει την εκπόνηση αντίστοιχης μελέτης σε συνεργασία με τον ψευδοκράτο της ΤΔΒΚ. Η προετοιμασία για αυτό έχει ήδη ξεκινήσει, γεγονός που αποκαλύπτει ότι η Τουρκία επιδιώκει να διευρύνει το επιστημονικό πλαίσιο του σχεδιασμού της και στην Κύπρο, ενισχύοντας τη θέση της σε ένα ακόμη μέτωπο όπου υπάρχουν διεθνώς αναγνωρισμένες κυριαρχίες – τις άλλες επιλέγουν συστηματικά να αγνοούν.

Πίσω από τη ρητορική της «επιστημονικής οργάνωσης» και του «βιώσιμου μοντέλου», η Τουρκία κατασκευάζει έναν μηχανισμό τεκμηρίωσης και επιβολής των αναθεωρητικών των επιδιώξεων. Ο σχεδιασμός αυτός δεν αφορά απλώς μια τεχνική προσέγγιση στη διαχείριση θαλάσσιων ζωνών, αλλά λειτουργεί ως πλατφόρμα νομιμοποίησης μονομερών χαράξεων, με στόχο τη σταδιακή παγίωση τους στο διεθνές πεδίο.

Ο Μπασκάρα αποστασιοποιείται από τη δεσμευτικότητα του χάρτη, αλλά επιμένει στη μέση γραμμή ως «διεθνή λύση»

Ο Δρ. Μουσταφά Μπασκάρα διευκρίνισε πως ο χάρτης του Θαλάσσιου Χωροταξικού Σχεδιασμού της Τουρκίας δεν αποτελεί επίσημη αποτύπωση των ορίων θαλάσσιας δικαιοδοσίας της χώρας. Όπως εξήγησε, πρόκειται για έναν χάρτη που βασίζεται σε επιστημονικές αρχές και αποτελεί προϊόν χωροταξικού σχεδιασμού, ο οποίος δεν είναι στατικός. Αντίθετα, ανέφερε ότι είναι ανοιχτός σε αναθεωρήσεις, ενημερώσεις και προσαρμογές, ανάλογα με τις τεχνολογικές εξελίξεις, τις κρατικές απαιτήσεις και τη διαφοροποίηση των χρήσεων στις θαλάσσιες περιοχές.

Ο Μπασκάρα περιέγραψε τη μελέτη ως επιστημονική και ακαδημαϊκή προσπάθεια που θέτει τα θεμέλια ώστε η Τουρκία να αξιοποιήσει πιο αποτελεσματικά τη «Γαλάζια Πατρίδα». Τόνισε πως η επιλογή της μέσης γραμμής ως τεχνικής για την οριοθέτηση θαλάσσιων ζωνών ανάμεσα στην ηπειρωτική Ελλάδα και η Τουρκία δεν αποτελεί τουρκική αυθαιρεσία, αλλά μέθοδος που χρησιμοποιείται σε διεθνείς συμφωνίες και δικαστικές αποφάσεις. Αυτή η αναφορά έχει ως στόχο να παρουσιάσει τον σχεδιασμό ως νομικά θεμελιωμένο και να αποσπάσει κύρος μέσω της επίκλησης του διεθνούς δικαίου.

Παράλληλα, ο Μπασκάρα επιχείρησε να ενισχύσει την αξιοπιστία του DEHUKAM, παρουσιάζοντας το Κέντρο ως εθνική ερευνητική υποδομή με διεθνή εμπειρία και τεχνογνωσία στον τομέα του ναυτικού δικαίου. Υποστήριξε ότι η προοπτική που αποτυπώνεται στον χάρτη δεν είναι μονομερής ή περιορισμένη από την τουρκική οπτική, αλλά βασισμένη σε διεθνή πρότυπα και μελέτες. Αυτή η προσέγγιση επιδιώκει να καλλιεργήσει την εντύπωση πως ο σχεδιασμός του χάρτη είναι αποτέλεσμα ψυχραιμής τεχνικής ανάλυσης και όχι εργαλείου πολιτικής διεκδίκησης.

Ωστόσο, παρά τις δηλώσεις περί μη δεσμευτικότητας, ο χάρτης ενσωματώνει και προβάλλει με σαφήνεια τη μέση γραμμή ως εργαλείο οριοθέτησης, γεγονός που ευθέως υπονομεύει τα κυριαρχικά δικαιώματα των ελληνικών νησιών. Ο χαρακτηρισμός του χάρτη ως «επιστημονικού εργαλείου» δεν αναιρεί την πολιτική της χρήση, αφού αποτυπώνει ένα πλαίσιο που συμβάλλει στην εδραίωση της τουρκικής θέσης στο διεθνές πεδίο, με στρατηγικό στόχο τη σταδιακή κατοχύρωση των τουρκικών διεκδικήσεων ως τετελεσμένων.