Νιασίνη: Το φυσικό τονωτικό που τροφοδοτεί τα κύτταρα σας και καταπολεμά τον καρκίνο

Είτε μετατρέπει τα τρόφιμα σε καύσιμο, χτίζει κύτταρα, επισκευάζει DNA, αποτοξινώνει, ανακυκλώνει θρεπτικά συστατικά ή προστατεύει από το οξειδωτικό στρες, η νιασίνη παρέχει την ενέργεια για να τα κρατήσει όλα ομαλά. Χωρίς αυτό, τα κύτταρά σας θα ήταν σαν ένα τηλέφωνο κολλημένο με μπαταρία 1 τοις εκατό: απελπιστικά χαμηλή ισχύ έτοιμα να σβήσουν ανά πάσα στιγμή!

Αλλά η νιασίνη κάνει περισσότερα από το να ενεργοποιεί το σώμα σας. Παίζει επίσης ζωτικό ρόλο σε συγκεκριμένες λειτουργίες, όπως η υποστήριξη της υγείας του δέρματος – ένα εύρημα που χρονολογείται από την ανακάλυψη αυτής της αξιοσημείωτης βιταμίνης.

Στη δεκαετία του 1910, ο Δρ Joseph Goldberger, ιατρός της Υπηρεσίας Δημόσιας Υγείας των ΗΠΑ, ερευνούσε το μυστήριο της πελλάγρας. Αυτή η εξουθενωτική ασθένεια σάρωνε τη Νότια Καρολίνα και άλλα μέρη του κόσμου, αφήνοντας ένα ίχνος σοβαρών συμπτωμάτων: τραχύ, φολιδωτό δέρμα, πεπτικά προβλήματα και ψυχικές διαταραχές, με ποσοστό θνησιμότητας 40%. Δεκάδες χιλιάδες επηρεάστηκαν και η αιτία ήταν ένα μυστήριο. Οι περισσότεροι νόμιζαν ότι ήταν κάποια μολυσματική ασθένεια.

Ο Goldberger υποπτευόταν ότι η πελλάγρα δεν προκλήθηκε από μικρόβιο αλλά από κάτι που λείπει από τη διατροφή των ανθρώπων. Περιορίζοντας το καλαμπόκι και προσθέτοντας τροφές όπως φρέσκο ​​γάλα, βουτυρόγαλα, αυγά, φασόλια και μπιζέλια στη διατροφή των ασθενών με πελλάγρα, ο Goldberger έδειξε ότι τα συμπτώματα μπορούσαν να αντιστραφούν.

Ποιο ήταν όμως το μαγικό συστατικό αυτών των τροφών; Χρόνια αργότερα, ένας βιοχημικός αναγνώρισε τη νιασίνη ως τον συγκεκριμένο παράγοντα πίσω από αυτό το διαιτητικό διάλυμα. Αποδεικνύεται ότι η νιασίνη ήταν το κλειδί για την πρόληψη της πελλάγρας και την αποκατάσταση της υγείας.

Ξεχωριστό «ταλέντο»

Η νιασίνη έχει πολλά ταλέντα και ρόλους, αλλά μερικοί από τους κυριότερους επισημαίνονται παρακάτω.

1. Τονωτικό

Είναι η πρωταγωνίστρια στη μεγάλη ομάδα παραγωγής ενέργειας του σώματός σας. Τα λίπη, οι υδατάνθρακες και οι συγκεκριμένες πρωτεΐνες διασπώνται σε ενέργεια όταν τρώτε. Η μετατροπή αυτών των τροφών σε χρησιμοποιήσιμη ενέργεια είναι το σημείο όπου η νιασίνη λάμπει πραγματικά. Παρουσία οξυγόνου, αυτά τα θρεπτικά συστατικά ταξιδεύουν μέσω μιας σειράς οδών για να μετατρέψουν την τροφή που τρώτε σε ενέργεια, γνωστή ως τριφωσφορική αδενοσίνη (ATP), η οποία τροφοδοτεί σχεδόν ό,τι κάνετε, από τη σκέψη σας έως την κίνηση σας.

Η ATP είναι σε συνεχή ζήτηση αλλά υπάρχει μόνο σε μικρές ποσότητες που εξαντλούνται γρήγορα. Για να μας κρατήσουν ζωντανούς, τα κύτταρά μας πρέπει να αναγεννούν συνεχώς ATP—και εκεί είναι που η νιασίνη εμφανίζεται ως γνήσιος «ενεργοποιητής». Η νιασίνη, με τη μορφή δινουκλεοτιδίου νικοτιναμίδης αδενίνης (NAD), δρα ως ο κρίσιμος φορέας ενέργειας στις οδούς που μετατρέπουν τα θρεπτικά συστατικά σε ATP, διασφαλίζοντας ότι παρά τα περιορισμένα αποθέματά μας ATP, έχουμε πάντα ένα φρέσκο ​​απόθεμα έτοιμο να τροφοδοτήσει κάθε καρδιακό παλμό, κάθε αναπνοή, και κάθε σκέψη. Χωρίς τη νιασίνη, η παραγωγή ενέργειας του σώματος θα σταματούσε, καθιστώντας αυτό το θρεπτικό συστατικό απαραίτητο για τη διατήρηση της ίδιας της ζωής.

2. Προστατευτικό νεύρων

Η νιασίνη έχει δείξει συναρπαστικές δυνατότητες για την προστασία του νευρικού συστήματος και την καταπολέμηση των νευρολογικών ασθενειών.

Οι προκλινικές δοκιμές  δείχνουν ότι θα μπορούσε να είναι ευεργετικό για καταστάσεις όπως η σκλήρυνση κατά πλάκας (ΣΚΠ), η νόσος του Αλτσχάιμερ, η νόσος του Πάρκινσον, η αμυοτροφική πλευρική σκλήρυνση (ALS) και το γλοιοβλάστωμα. Η νιασίνη βοηθά στην αποκατάσταση της μυελίνης που προστατεύει τα νεύρα σας και μειώνει τη φλεγμονή στον εγκέφαλο.

Μια προοπτική μελέτη του 2004 βρήκε συσχέτιση μεταξύ της υψηλότερης πρόσληψης νιασίνης και του χαμηλότερου κινδύνου για τη νόσο του Αλτσχάιμερ και τη γνωστική έκπτωση. Η νιασίνη επιταχύνει επίσης τη μετατροπή των βλαστοκυττάρων σε νευρικά κύτταρα και βοηθά αυτά τα κύτταρα να επιβιώσουν, ακόμη και υπό οξειδωτικό στρες.

3. Μαχητής κατά του καρκίνου

Η νιασίνη ενισχύει την επισκευή του DNA διατηρώντας τα επίπεδα κυτταρικής ενέργειας, αποτρέποντας την εξάντληση του ATP και αυξάνοντας την επιδιόρθωση της εκτομής, κάτι που είναι απαραίτητο για τη μείωση του κινδύνου καρκίνου. Σε κλινικές δοκιμές , η νιασίνη μείωσε τη συχνότητα εμφάνισης καρκίνου του δέρματος.

Σε ασθενείς με καρκίνο, η υψηλότερη πρόσληψη νιασίνης αύξησε τις πιθανότητες επιβίωσης. Η νιασίνη μπορεί επίσης να βοηθήσει στην πρόληψη ορισμένων μορφών καρκίνου, καθώς η ανεπάρκεια νιασίνης μπορεί να βλάψει την επισκευή του DNA, οδηγώντας έτσι σε γονιδιωματική αστάθεια και αυξημένη ανάπτυξη όγκου σε μοντέλα αρουραίων , συμπεριλαμβανομένου υψηλότερου κινδύνου χημικά επαγόμενης λευχαιμίας.

Επίσης, η νιασίνη έχει αποδειχθεί ότι μειώνει αποτελεσματικά τη συχνότητα της προκακοήθους ακτινικής κεράτωσης κατά 11 τοις εκατό, του ακανθοκυτταρικού καρκινώματος κατά 30 τοις εκατό και του βασικοκυτταρικού καρκινώματος κατά 20 τοις εκατό στους καρκινοπαθείς, σε σύγκριση με ένα εικονικό φάρμακο μετά από μια δοκιμή 12 μηνών. Επιπλέον, εάν έχετε ορισμένους καρκίνους, όπως καρκινοειδή, μπορεί επίσης να χρειαστείτε περισσότερη νιασίνη .

Άλλα «ταλέντα»

Η νιασίνη βοηθά επίσης στην παραγωγή αναπαραγωγικών ορμονών και ορμονών που σχετίζονται με το στρες, βελτιώνει την κυκλοφορία, ρυθμίζει την έκκριση προφλεγμονωδών κυτοκινών και καταστέλλει τη φλεγμονή.

Μερικά γεγονότα

• Η νιασίνη δεν είναι τεχνικά απαραίτητη βιταμίνη, επειδή το συκώτι σας και ορισμένα μικρόβια  στο έντερο σας μπορούν να την παράγουν από τρυπτοφάνη, το αμινοξύ που είναι γνωστό ότι σας προκαλεί υπνηλία μετά από ένα μεγάλο γεύμα
• Ενώ ορισμένοι οργανισμοί αποθαρρύνουν τη χρήση του ως θεραπεία πρώτης γραμμής, ο Οργανισμός Τροφίμων και Φαρμάκων των ΗΠΑ (FDA) έχει εγκρίνει τη νιασίνη για τη θεραπεία της υψηλής χοληστερόλης και των υψηλών τριγλυκεριδίων. Η νιασίνη ήταν το πρώτο φάρμακο για τη μείωση της χοληστερόλης  πριν από την ανακάλυψη των στατινών.
• Σε αντίθεση με ορισμένες από τις άλλες βιταμίνες Β, η νιασίνη είναι σταθερή όταν εκτίθεται στη θερμότητα και το φως. Επιβιώνει στις περισσότερες μεθόδους μαγειρέματος, επομένως η νιασίνη στο φαγητό σας είναι απίθανο να καταστραφεί κατά την προετοιμασία.
• Περισσότερα από 400 ένζυμα εξαρτώνται από τη νιασίνη, γεγονός που την καθιστά κρίσιμη για τη σωστή λειτουργία του σώματος.
• Υπάρχει αυξανόμενο ενδιαφέρον για τον ρόλο της νιασίνης στην παραγωγή της σεροτονίνης, ενός νευροδιαβιβαστή που βοηθά στη ρύθμιση της διάθεσης, του ύπνου και της όρεξης.

Που την εντοπίζουμε

Η νιασίνη βρίσκεται στο συκώτι και το κρέας, όπως κοτόπουλο, γαλοπούλα, μοσχάρι, αρνί, σολομός, τόνος, γαρίδες και σαρδέλες. Οι χορτοφάγοι μπορούν να βρουν νιασίνη σε μη ενισχυμένη διατροφική μαγιά, μανιτάρια, σπαράγγια, γλυκοπατάτα, πιπεριά, αμύγδαλα, ηλιόσπορους, σουσάμι, ξηρούς καρπούς, φακές, μπιζέλια και όσπρια.

Η βιοδιαθεσιμότητα της νιασίνης είναι υψηλότερη στο κρέας σε σύγκριση με τα φυτά, επειδή είναι κυρίως με τη μορφή του συνενζύμου NAD.

Μερικές από τις τροφές πλούσιες σε νιασίνη αναφέρονται παρακάτω. Οι ημερήσιες ποσότητες κατανάλωσής τους υπολογίζονται με βάση τη Συνιστώμενη Διαιτητική Επίδομα (RDA) του Συμβουλίου Τροφίμων και Διατροφής για τη νιασίνη, η οποία είναι 16 χιλιοστόγραμμα την ημέρα για τους ενήλικες άνδρες και 14 χιλιοστόγραμμα την ημέρα για τις ενήλικες γυναίκες. Οι μερίδες φαγητού και το ποσοστό της ημερήσιας αξίας που πληρούν περιλαμβάνουν τα εξής:

• Μοσχαρίσιο συκώτι τηγανητό (3 ουγγιές): 93 τοις εκατό
• Στήθος κοτόπουλου στη σχάρα (3 ουγγιές): 64 τοις εκατό
• Σάλτσα Μαρινάρα (1 φλιτζάνι): 64 τοις εκατό
• Ψητό στήθος γαλοπούλας (3 ουγγιές): 63 τοις εκατό
• Μαγειρεμένος σολομός με κάλτσα (3 ουγγιές): 54 τοις εκατό
• Ελαφρύς τόνος σε κονσέρβα (3 ουγγιές): 54 τοις εκατό
• Ψητό χοιρινό φιλέτο (3 ουγγιές): 39 τοις εκατό
• Μοσχαρίσιος κιμάς σε τηγάνι (3 ουγγιές): 36 τοις εκατό
• Μαγειρεμένο καστανό ρύζι (1 φλιτζάνι): 33 τοις εκατό
• Ξηρά ψητά φιστίκια (1 ουγγιά): 26 τοις εκατό

Συνταγή: Δυναμική σαλάτα κοτόπουλου

Πάρτε ένα βιολογικό κοτόπουλο ψητό και αυτό το γεύμα θα γίνει σε λιγότερο από πέντε λεπτά. Είναι ένας γρήγορος και εύκολος τρόπος για να φορτώσετε τη νιασίνη και τον υποστηρικτικό γύψο, τη βιταμίνη Β6, τη ριβοφλαβίνη, τη βιταμίνη Β1, τον σίδηρο και την τρυπτοφάνη (καλύπτεται αργότερα).

Συστατικά:

• 1 φλιτζάνι μαγειρεμένο στήθος κοτόπουλου
• 2 φλιτζάνια σπανάκι
• ½ αβοκάντο
• 1 κουταλιά της σούπας ελαιόλαδο
• 1 κουταλιά της σούπας χυμό λεμονιού
• Μια χούφτα ηλιόσπορους και αμύγδαλα κομμένα σε φέτες

Οδηγίες:

1. Κόβουμε το μαγειρεμένο στήθος κοτόπουλου και το βάζουμε σε ένα μεγάλο μπολ.
2. Προσθέστε το σπανάκι και το αβοκάντο κομμένο σε κύβους.
3. Περιχύνουμε με ελαιόλαδο και χυμό λεμονιού.
4. Πασπαλίζουμε από πάνω αμύγδαλα.
5. Ανακατέψτε καλά και σερβίρετε παγωμένο για ένα δροσιστικό γεύμα γεμάτο νιασίνη.

Πώς να βελτιστοποιήσετε την απορρόφηση

Μέρος της νιασίνης σε τρόφιμα όπως ο καφές, τα δημητριακά και οι σπόροι είναι δεσμευμένη, επομένως για να απελευθερωθεί, απαιτείται ειδική επεξεργασία, όπως το ψήσιμο, η βλάστηση, η ζύμωση ή η αλκαλική επεξεργασία.

Για τους λάτρεις του καφέ, το ψήσιμο είναι το κλειδί. Όσο πιο στιβαρό είναι το ψητό, τόσο περισσότερη νιασίνη είναι διαθέσιμη, ενώ το ντεκαφεϊνέ περιέχει λιγότερη. Τα δημητριακά συχνά διατίθενται στο εμπόριο ως καλή πηγή νιασίνης, αλλά εδώ είναι η ανατροπή: Αυτό ισχύει μόνο εάν έχουν φυτρώσει , έχουν υποστεί ζύμωση, έχουν υποστεί επεξεργασία με αλκάλια ή έχουν ενισχυθεί.

Περίπου το 70 τοις εκατό της νιασίνης στα δημητριακά ολικής αλέσεως στη φυσική τους κατάσταση είναι συνδεδεμένη με μια μορφή που το σώμα μας δεν μπορεί να απορροφήσει εύκολα. Οι δίαιτες που βασίζονταν σε μεγάλο βαθμό σε δημητριακά όπως το καλαμπόκι και το σόργο ήταν ο ένοχος πίσω από τα εκτεταμένα ξεσπάσματα πελλάγρας στη Νότια Αφρική, την Ινδία και τη Νότια Ευρώπη τον 18ο αιώνα και αργότερα στις Ηνωμένες Πολιτείες μετά τον Εμφύλιο Πόλεμο. Στον μεταπολεμικό Νότο, οι δίαιτες βασίζονταν σε μεγάλο βαθμό στα δημητριακά, βασιζόμενες σε δημητριακά όπως το καλαμπόκι, το σιτάρι και τα χονδρόκοκκα, που τους άφηναν επικίνδυνα χαμηλές σε νιασίνη.

Δεν πέρασε πολύς καιρός πριν οι γιατροί, συμπεριλαμβανομένου του Goldberger, καταφεραν να ενώσουν τις τελείες: η ανεπάρκεια νιασίνης ήταν στο επίκεντρο αυτών των κρίσεων υγείας και η κατανάλωση τροφών πλούσιων σε νιασίνη μπορούσε να σώσει αμέτρητες ζωές. Πολύ πριν η σύγχρονη επιστήμη κατανοήσει τη σημασία της νιασίνης, πολλοί αρχαίοι πολιτισμοί είχαν ήδη αναπτύξει τρόπους για να την κάνουν πιο διαθέσιμη στη διατροφή τους.

Οι Αζτέκοι, για παράδειγμα, έβραζαν και μούλιαζαν το καλαμπόκι σε ένα αλκαλικό διάλυμα, όπως νερό με ασβέστη ή υδροξείδιο του ασβεστίου – μια μέθοδος γνωστή ως nixtamalization. Άλλες καλλιέργειες πρόσθεσαν αλκαλοποιητικές ουσίες όπως τέφρα αρκεύθου ή αλισίβα από τέφρα σκληρού ξύλου.

Αυτή η διαδικασία αλκαλοποίησης απελευθέρωσε τη δεσμευμένη νιασίνη, καθιστώντας την πιο βιοδιαθέσιμη και πιθανώς προστατεύοντας από την πελλάγρα σε περιοχές όπως η Νότια και η Κεντρική Αμερική, όπου εφαρμόζονταν αυτές οι τεχνικές. Δυστυχώς, πιστεύεται ότι όταν αυτές οι παραδοσιακές μέθοδοι επεξεργασίας καλαμποκιού εγκαταλείφθηκαν, η ανεπάρκεια νιασίνης μπορεί να έχει γίνει πιο διαδεδομένη, συμβάλλοντας δυνητικά σε εστίες πελλάγρας.

Σήμερα, για να βοηθήσει στην πρόληψη τέτοιων ελλείψεων, ο FDA απαιτεί να προστίθεται νιασίνη στο αλεύρι και το ψωμί και να επισημαίνεται ως «εμπλουτισμένο ». Γι’ αυτό η προσθήκη νιασίνης αναγράφεται σε πολλές ετικέτες ψωμιού στο παντοπωλείο. Εάν μαγειρεύετε στο σπίτι και θέλετε να απελευθερώσετε περισσότερη νιασίνη από τα δημητριακά ολικής αλέσεως, δοκιμάστε αυτά τα κόλπα:

• Βλάστημα ωμούς κόκκους.
• Εάν οι μορφές καλαμποκιού ολικής άλεσης αποτελούν βασικό στοιχείο στη διατροφή σας, σκεφτείτε να τις προετοιμάσετε σε ασβεστόνερο.
• Όταν φτιάχνετε ψωμί, χρησιμοποιήστε μαγιά ή μαγειρική σόδα για να το βοηθήσετε να φουσκώσει.
• Συνδυάστε τρεις ημέρες βλάστησης με οκτάωρη ζύμωση με προζύμι.

Υποστηρικτικές ουσίες

Το αμινοξύ τρυπτοφάνη είναι μια διατροφική πηγή νιασίνης επειδή μπορεί να μετατραπεί σε νιασίνη από το ήπαρ και ορισμένα μικρόβια στο έντερο σας. Η συμπερίληψη τροφών πλούσιων σε τρυπτοφάνη όπως η γαλοπούλα, τα αυγά και το τυρί στη διατροφή σας μπορεί να βοηθήσει στην αύξηση των επιπέδων νιασίνης.

Ωστόσο, η διαδικασία μετατροπής είναι αναποτελεσματική, καθώς απαιτεί περίπου 60 μέρη τρυπτοφάνης για να παραχθεί μόνο ένα μέρος νιασίνης. Αυτή η αναλογία είναι ο λόγος για τον οποίο οι προσλήψεις νιασίνης εκφράζονται ως ισοδύναμα νιασίνης (NE), με 1 χιλιοστόγραμμα NE ίσο με 1 χιλιοστόγραμμα νιασίνης ή 60 χιλιοστόγραμμα τρυπτοφάνης.

Επομένως, η νιασίνη πρέπει να καταναλώνεται με τροφές που περιέχουν βιταμίνη Β6, ριβοφλαβίνη, βιταμίνη Β1 και σίδηρο. Αυτά τα θρεπτικά συστατικά βοηθούν στη μετατροπή της τρυπτοφάνης σε νιασίνη.Ο συνδυασμός της νιασίνης με τροφές που περιέχουν ακόρεστα λιπαρά οξέα είναι επίσης μια καλή ιδέα. Η προσθήκη ακόρεστων λιπαρών οξέων στη διατροφή σας μπορεί να βοηθήσει στην αύξηση της σύνθεσης νιασίνης από την τρυπτοφάνη. Τα αβοκάντο, οι ελιές, οι ξηροί καρποί, τα λιπαρά ψάρια και η μαύρη σοκολάτα είναι μερικά παραδείγματα αυτών των ειδών τροφών.

Ελλειψη

Οι ανεπάρκειες νιασίνης είναι σπάνιες στα βιομηχανικά έθνη, κυρίως λόγω της επαρκής διαιτητικής πρόσληψης και της προσθήκης νιασίνης σε πολλά τρόφιμα και πολυβιταμινούχα συμπληρώματα.

Συνιστώμενη διαιτητική δόση

Η τρέχουσα RDA (16 χιλιοστόγραμμα ημερησίως για τους άνδρες, 14 χιλιοστόγραμμα ημερησίως για τις γυναίκες) βασίζεται στην πρόληψη της ανεπάρκειας. Ωστόσο, ορισμένοι ειδικοί προτείνουν ότι υψηλότερες ποσότητες μπορεί να ωφελήσουν όσους αντιμετωπίζουν υψηλά επίπεδα οξειδωτικού στρες, όπως αθλητές ή άτομα με χρόνιες παθήσεις.

Συμπτώματα ανεπάρκειας

Τα κοινά συμπτώματα ανεπάρκειας νιασίνης περιλαμβάνουν τα ακόλουθα:

• Κατάθλιψη
• Πονοκέφαλος
• Κούραση
• Απώλεια μνήμης
• Ψευδαισθήσεις
• Δυσπεψία
• Εμετός
• Κακή κυκλοφορία του αίματος
• Συμπτώματα που σχετίζονται με την Πελλάγρα

Η πελλάγρα συχνά αναγνωρίζεται από: δερματίτιδα (φλεγμονώδεις κηλίδες στο δέρμα), άνοια (γνωστική έκπτωση) και διάρροια. Στην πιο σοβαρή του μορφή, υπάρχει και κάτι άκομα: ο θάνατος. Αυτά τα συμπτώματα εμφανίζονται συνήθως στα τελευταία στάδια της ανεπάρκειας νιασίνης. Τα προ-πελλάγρας συμπτώματα περιλαμβάνουν:

• Αδυναμία και κόπωση (συχνά το πιο πρώιμο σύμπτωμα)
• Δυσανεξία στην άσκηση
• Τριχόπτωση
• Φλεγμονή της γλώσσας και στοματικές πληγές (οι βιταμίνες Β2 και Β6 και οι ανεπάρκειες σιδήρου μπορούν να οδηγήσουν σε αυτό)
• Άγχος, κατάθλιψη, εναλλαγές διάθεσης
• Αέρια, φούσκωμα, δυσπεψία (αυτά προηγούνται της διάρροιας)
• Νευροπάθεια ή μούδιασμα και μυρμήγκιασμα σε χέρια και πόδια (ανεπάρκειες βιταμινών Β1, Β2, Β6 και Β12 και φυλλικού οξέος μπορούν να προκαλέσουν νευροπάθεια)
• Πονοκέφαλοι που μοιάζουν με ημικρανία και ευαισθησία στο φως

Ποιος κινδυνεύει;

Οι παράγοντες κινδύνου που αυξάνουν την πιθανότητα ανεπάρκειας νιασίνης, περιλαμβάνουν τα ακόλουθα:

• Αλκοολισμός (η χρόνια κατανάλωση αλκοόλ παρεμβαίνει στην απορρόφηση της νιασίνης)

• Περιορισμένες δίαιτες (π.χ. διατροφικές διαταραχές ή διατροφική ανασφάλεια)
• Καρκινοειδές σύνδρομο
• Κίρρωση του ήπατος
• Φλεγμονώδης νόσος του εντέρου
• Νόσος Hartnup
• Ανεπαρκής πρόσληψη ριβοφλαβίνης, πυριδοξίνης ή σιδήρου
• Ορισμένα φάρμακα

Τα άτομα με νόσο του Πάρκινσον που λαμβάνουν φάρμακα όπως η λεβοντόπα μπορεί να αντιμετωπίσουν υψηλότερο κίνδυνο να αναπτύξουν ή να επιδεινώσουν ανεπάρκεια νιασίνης. Η λεβοντόπα συνταγογραφείται συνήθως σε ασθενείς με Πάρκινσον για να βοηθήσει στην αύξηση των επιπέδων ντοπαμίνης στον εγκέφαλο, ανακουφίζοντας τα κινητικά συμπτώματα. Συχνά συνδυάζεται με καρβιντόπα για να αποτρέψει τη διάσπαση της λεβοντόπα στην κυκλοφορία του αίματος πριν φτάσει στον εγκέφαλο.

Ωστόσο, η καρβιντόπα μπορεί να επηρεάσει την ικανότητα του σώματος να παράγει φυσικά τη νιασίνη.Οι ασθενείς με νόσο του Πάρκινσον συχνά εμφανίζουν συστηματική φλεγμονή, η οποία μπορεί να θέσει σε κίνδυνο τα επίπεδα νιασίνης. Η προσθήκη ντοπαμινεργικών φαρμάκων όπως η καρβιντόπα/λεβοντόπα μπορεί να μειώσει περαιτέρω τη φυσική παραγωγή νιασίνης του σώματος, επιδεινώνοντας μια πιθανή ανεπάρκεια. Για το λόγο αυτό, οι ασθενείς με Πάρκινσον που λαμβάνουν αυτά τα φάρμακα μπορεί να χρειαστεί να παρακολουθούν τα επίπεδα νιασίνης τους για να αποφύγουν ανεπάρκεια.

Τοξικότητα

Η νιασίνη συνήθως συνταγογραφήθηκε για υψηλά επίπεδα λιπιδίων στο αίμα μέχρι να ανακαλυφθούν οι στατίνες. Σε υψηλές δόσεις (γενικά 1 έως 6 γραμμάρια την ημέρα), η νιασίνη μπορεί να αυξήσει τη λιποπρωτεΐνη υψηλής πυκνότητας (HDL) και να μειώσει τη λιποπρωτεΐνη χαμηλής πυκνότητας (LDL) και τα τριγλυκερίδια. Ωστόσο, οι υψηλές δόσεις μπορούν επίσης να οδηγήσουν σε ηπατική βλάβη και ανεπάρκεια, με υψηλότερο κίνδυνο να σχετίζεται με τη μορφή παρατεταμένης αποδέσμευσης.

Η νιασίνη σε 50 ή περισσότερα χιλιοστόγραμμα ανά δόση μπορεί να προκαλέσει «ξέπλυμα», το οποίο αυξάνει τη ροή του αίματος στο δέρμα. Συνήθως ξεκινάει από την κορυφή του κεφαλιού σας, κάνοντας το πρόσωπό σας έντονο κόκκινο πριν απλωθεί στο σώμα σας και συχνά συνοδεύεται από μια ζεστή αίσθηση μυρμηγκιάσματος. Εάν θέλετε να αποφύγετε το ξέπλυμα, η νιασιναμίδη είναι μια εναλλακτική μορφή νιασίνης. Αν και δεν είναι τόσο αποτελεσματικό, δεν προκαλεί το φαινόμενο έξαψης.

Ο χρόνος έχει επίσης σημασία. Για να μειώσετε την πιθανότητα έξαψης από νιασίνη, πάρτε συμπληρώματα με το φαγητό και ξεκινήστε με χαμηλότερη δόση πριν προχωρήσετε.

Ακόμη υψηλότερες δόσεις νιασίνης (3.000 χιλιοστόγραμμα την ημέρα) μπορεί να οδηγήσουν σε ίκτερο, κοιλιακή δυσφορία, θολή όραση, επιδείνωση της υπεργλυκαιμίας (υψηλό σάκχαρο στο αίμα) και πυροδότηση προϋπάρχουσας ουρικής αρθρίτιδας. Άλλοι κίνδυνοι είναι ο σχηματισμός στομαχικού έλκους και τα αυξημένα επίπεδα ουρικού οξέος, τα οποία μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο ουρικής αρθρίτιδας.

Επίσης, εάν είστε αλλεργικοί στην ασπιρίνη, μπορεί να είστε ευαίσθητοι στην ταρτραζίνη, η οποία βρίσκεται σε ορισμένες μορφές νιασίνης. Αποφύγετε τη λήψη νιασίνης χωρίς να συμβουλευτείτε τον πάροχο υγειονομικής περίθαλψης εάν έχετε ηπατικά προβλήματα ή ενεργό πεπτικό έλκος. Εάν είστε έγκυος, αποφύγετε τη λήψη συμπληρωμάτων νιασίνης εντελώς.

Αλληλεπιδράσεις

Η νιασίνη μπορεί να μειώσει την αποτελεσματικότητα ορισμένων φαρμάκων, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που μειώνουν τη χοληστερόλη (δεσμευτές χολικού οξέος) και θεραπεύουν την ουρική αρθρίτιδα, καθώς και του αντιβιοτικού τετρακυκλίνης. Ορισμένα αντισπασμωδικά φάρμακα (π.χ. φαινυτοΐνη και βαλπροϊκό οξύ) και το φάρμακο για τη φυματίωση ισονιαζίδη μπορεί να προκαλέσουν ανεπάρκεια νιασίνης σε ορισμένα άτομα.

Τα συμπληρώματα νιασίνης μπορεί να αυξήσουν τα επίπεδα καρβαμαζεπίνης και μυζολίνης στο σώμα. Η νιασίνη μπορεί επίσης να ενισχύσει τα αποτελέσματα των αραιωτικών του αίματος και των άλφα-αναστολέων (ένας τύπος φαρμάκου για την αρτηριακή πίεση), αυξάνοντας έτσι τον κίνδυνο αιμορραγίας και χαμηλής αρτηριακής πίεσης, αντίστοιχα.

Ο συνδυασμός νιασίνης με στατίνες μπορεί να επιβραδύνει την εξέλιξη της καρδιακής νόσου ενώ αυξάνει τον κίνδυνο μυϊκής φλεγμονής ή ηπατικής βλάβης. Επομένως, εάν παίρνετε οποιοδήποτε από τα φάρμακα που αναφέρονται παραπάνω ή καταναλώνετε τακτικά αλκοόλ, είναι απαραίτητο να συμβουλευτείτε τον πάροχο υγειονομικής περίθαλψης πριν ξεκινήσετε τα συμπληρώματα νιασίνης. Επιπλέον, η χρήση επιθεμάτων νικοτίνης μαζί με νιασίνη μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο ή τη σοβαρότητα της έκπλυσης με νιασίνη.