Νύχτα αγωνίας στην Πάρνηθα: Χάθηκαν στα βήματα του Πανός

Μέσα στην καρδιά της φύσης, λίγα μόλις χιλιόμετρα από την Αθήνα, εκτυλίχθηκε το βράδυ της Κυριακής ένα θρίλερ που κρατά ακόμα τις αρχές σε συναγερμό. Ένας άνδρας και μια γυναίκα, περί τις 21:00, κάλεσαν την Άμεση Δράση ζητώντας απεγνωσμένα βοήθεια: είχαν χαθεί κάπου κοντά στο Σπήλαιο του Πανός στην Πάρνηθα, στη διάρκεια μιας πεζοπορικής εξόρμησης που πήρε αναπάντεχη τροπή.

Η κλήση τους ήταν σύντομη και γεμάτη ένταση. Δεν πρόλαβαν να δώσουν πολλές λεπτομέρειες. Το σήμα χάθηκε λίγο μετά και από τότε τα κινητά τους έκλεισαν. Είτε λόγω μπαταρίας είτε λόγω έλλειψης σήματος, οι αρχές δεν μπόρεσαν να έχουν ξανά επαφή μαζί τους. Το χρονικό σημείο δεν είναι τυχαίο: νύχτα, δάσος, χαμηλές θερμοκρασίες, δύσκολη μορφολογία εδάφους. Το Σπήλαιο του Πανός και οι γύρω περιοχές μπορεί να είναι μαγευτικές τη μέρα, αλλά τη νύχτα μεταμορφώνονται σε παγίδες, ειδικά για όσους δεν γνωρίζουν καλά τα μονοπάτια.

Η κρατική μηχανή σε επιφυλακή: Η φύση δεν αστειεύεται

Οι αρχές ενεργοποιήθηκαν αμέσως. Η Πυροσβεστική, πάντα παρούσα στα δύσκολα, κινητοποίησε 14 άνδρες. Στην αποστολή συμμετείχε και ειδικό κλιμάκιο της ΕΜΑΚ, του μηχανισμού διάσωσης. Στη διάρκεια αναζήτησεις μπήκε και drone, για να καλύψει από αέρος την περιοχή, με την ελπίδα ότι η θερμική του κάμερα θα εντοπίσει κάποια κίνηση μέσα στο πυκνό σκοτάδι του δάσους. Όταν η τεχνολογία συντονίζεται με την εμπειρία του πεδίου, το κράτος μπορεί να αντιδράσει αποτελεσματικά.

Ωστόσο, κάθε λεπτό που περνάει αυξάνει τον κίνδυνο. Το φυσικό περιβάλλον της Πάρνηθας είναι απαιτητικό: πέτρες, σάρες, πυκνή βλάστηση, χαράδρες. Η απώλεια προσανατολισμού είναι ζήτημα στιγμής για τον άπειρο πεζοπόρο. Οι ντόπιοι ξέρουν καλά: δεν πας ποτέ μόνος, δεν ξεκινάς απόγευμα, δεν μένεις χωρίς σήμα ή χάρτη. Η φύση δεν είναι πεδίο ρομαντισμού αλλά πεδίο επιβίωσης.

Το άγνωστο προφίλ των πεζοπόρων και η σιωπή της νύχτας

Ποιοι είναι αυτοί οι δύο άνθρωποι; Είναι ζευγάρι; Είναι φίλοι; Είναι ερασιτέχνες φυσιολάτρες που απλώς παρασύρθηκαν από την ομορφιά της διαδρομής και τη θηλυκή γοητεία του μύθου γύρω από το Σπήλαιο του Πανός; Το σημείο δεν είναι τυχαίο. Πρόκειται για τόπο αρχαίας λατρείας, απόκρυφο, με συμβολισμούς που ακόμη αιχμαλωτίζουν τη φαντασία των επισκεπτών. Οι νύχτες στην Πάρνηθα, όμως, δεν προσφέρονται για εξερευνήσεις δίχως σχέδιο.

Οι διασώστες συνεχίζουν την προσπάθεια. Κανείς δεν μιλά επίσημα για πιθανά σενάρια. Όλοι κρατούν την αναπνοή τους. Κανένα ίχνος των δύο αγνοουμένων μετά την κλήση για βοήθεια βαραίνει την ατμόσφαιρα. Κανένα νέο καμία ένδειξη, καμία κίνηση. Η ελπίδα κρατιέται ζωντανή όσο οι ομάδες συνεχίζουν να ψάχνουν – και όσο η νύχτα υποχωρεί, δειλά, μπροστά στο πρώτο φως της ημέρας.

Η υπόθεση αυτή είναι υπενθύμιση: οι βουνίσιες εξορμήσεις δεν είναι υπόθεση στιγμής. Χρειάζονται προετοιμασία, εξοπλισμό, πληροφόρηση, και πάνω απ’ όλα, σεβασμό. Η Πάρνηθα δεν συγχωρεί επιπολαιότητες. Το φυσικό μεγαλείο της σε προκαλεί, αλλά και δοκιμάζει όσους δεν είναι έτοιμοι.