Σκάνδαλο με το επίδομα των 250€: Χιλιάδες χαμηλοσυνταξιούχοι εκτός βοήθειας λόγω “ηλικιακού κόφτη”

Έντονες αντιδράσεις προκαλεί ο αποκλεισμός μεγάλου αριθμού χαμηλοσυνταξιούχων από το επίδομα των 250 ευρώ, με κοινωνικούς φορείς και οργανώσεις να κάνουν λόγο για άδικες και αντικοινωνικές ρυθμίσεις. Το μέτρο, το οποίο παρουσιάστηκε αρχικά ως ένα εργαλείο «ανακούφισης» των οικονομικά ευάλωτων, εξελίχθηκε –σύμφωνα με καταγγελίες– σε έναν μηχανισμό άνισης μεταχείρισης, αφήνοντας εκτός χιλιάδες άτομα που ζουν στα όρια της φτώχειας.

Στο επίκεντρο των αντιδράσεων βρίσκεται ο λεγόμενος «ηλικιακός κόφτης», που στερεί την ενίσχυση από όσους δεν έχουν συμπληρώσει το 65ο έτος, ακόμη και όταν ανήκουν στις οικονομικά ασθενέστερες ομάδες. Στην κατηγορία αυτή περιλαμβάνονται χήρες, ορφανά, άτομα που λαμβάνουν μειωμένες συντάξεις, μονογονεϊκά νοικοκυριά και γυναίκες που μεγαλώνουν μόνες τους παιδιά. Οι επικριτές της ρύθμισης τονίζουν ότι η ηλικία δεν μπορεί να αποτελεί κριτήριο διαφοροποίησης της ευαλωτότητας και χαρακτηρίζουν την απόφαση ως κοινωνικά άστοχη.

Παράλληλα, αντιδράσεις προκαλεί και ο αποκλεισμός όσων έχουν προβεί σε περιστασιακή εργασία για να καλύψουν βασικές ανάγκες, αλλά και όσων έλαβαν αναδρομικά ποσά που δεν συνιστούν σταθερό εισόδημα. Κοινωνικοί φορείς υποστηρίζουν ότι με αυτόν τον τρόπο η Πολιτεία τιμωρεί ανθρώπους που προσπαθούν να επιβιώσουν, χωρίς τα συγκεκριμένα έσοδα να αντανακλούν την πραγματική οικονομική τους κατάσταση.

Ιδιαίτερη αγανάκτηση εκφράζεται και για τις περιπτώσεις συνταξιούχων που έχασαν το επίδομα επειδή η σύνταξή τους δεν καταβλήθηκε εγκαίρως, λόγω καθυστερήσεων ή λαθών του ΕΦΚΑ. Όπως επισημαίνεται, είναι αδιανόητο πολίτες να υφίστανται οικονομική ζημία εξαιτίας τεχνικών ή γραφειοκρατικών δυσλειτουργιών.

Κοινωνικές οργανώσεις και εκπρόσωποι των συνταξιούχων ζητούν άμεση επανεξέταση των κριτηρίων, με προτάσεις που περιλαμβάνουν την κατάργηση του ηλικιακού ορίου, τον μη υπολογισμό των αναδρομικών ως τακτικού εισοδήματος, την εξαίρεση της περιστασιακής εργασίας από τη διαμόρφωση των κριτηρίων και την κατοχύρωση του δικαιώματος στο επίδομα βάσει της θεμελίωσης της σύνταξης και όχι της ημερομηνίας πληρωμής.

Όπως σημειώνουν, απαιτείται θέσπιση σταθερών και δίκαιων κανόνων που να αντανακλούν την πραγματική οικονομική και κοινωνική κατάσταση των χαμηλοσυνταξιούχων, ώστε η κρατική ενίσχυση να φτάνει σε όσους πράγματι τη χρειάζονται και όχι να αποκλείονται οι πλέον ευάλωτοι εξαιτίας τεχνικών, ηλικιακών ή συγκυριακών παραμέτρων.

Κορίνα Τριανταφύλλου