Τέμπη: Το Θέατρο της Συγκάλυψης: Fast-Track Δικαιοσύνη για VIP Ευθύνες

Με ένα ακόμη λαμπρό δείγμα «θεσμικού σεβασμού» ολοκληρώθηκε η προανακριτική επιτροπή για τα Τέμπη, όπου όπως φαίνεται, το μόνο που έλειπε ήταν τα ποπ κορν. Η αντιπολίτευση – πλην των αιωνίων παρόντων Νίκης και Πλεύσης Ελευθερίας – αποχώρησε πανηγυρικά, διαμαρτυρόμενη για μια διαδικασία που, κατά τα λεγόμενά τους, ήταν τόσο συνταγματική όσο και μια λαχειοφόρος αγορά σε σχολική γιορτή.

ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, Νέα Αριστερά και Ελληνική Λύση έκαναν την έξοδο τους λίγο μετά την έναρξη, δηλώνοντας πως δεν πρόκειται να συμμετάσχουν σε ένα καλοστημένο παιχνίδι συγκάλυψης. Το ΚΚΕ, πιο προνοητικό, δεν μπήκε καν στον κόπο να εμφανιστεί, αφήνοντας τη Νέα Δημοκρατία να απολαύσει μόνη της το fast-track ρεσιτάλ: αποδοχή πορίσματος και παραπομπή χωρίς εξετάσεις, χωρίς μάρτυρες, χωρίς περιττές λεπτομέρειες που θα μπορούσαν να χαλάσουν το αποτέλεσμα.

Όπως ανέφερε με νόημα το ΠΑΣΟΚ μέσω της Μιλένας Αποστολάκη, η πλειοψηφία δεν μπήκε καν στον κόπο να εξετάσει μάρτυρες, αποδεχόμενη τη μεγαλειώδη ιδέα του κ. Καραμανλή να προσπεράσουμε την κοινοβουλευτική διαδικασία για χάρη μιας απροκάλυπτης συγκάλυψης. Σαν να λέμε: «Παιδιά, μην κουράζεστε, ξέρουμε από πριν τι θα γράψουμε στο πόρισμα».

Αντίστοιχα, ο Θεόφιλος Ξανθόπουλος από τον ΣΥΡΙΖΑ παρατήρησε με θλίψη — και λίγη δόση κλασικής πολιτικής αγανάκτησης — πως αυτό το σπριντ προς την παραπομπή ουσιαστικά στερεί τη δυνατότητα οποιασδήποτε σοβαρής έρευνας. Δηλαδή, δίνουμε παράσταση αλλά χωρίς σενάριο, μόνο με το φινάλε γραμμένο από πριν.

Από τη Νέα Αριστερά ήρθε η πιο δραματική καταγγελία: όχι μόνο είναι νομικά και πολιτικά αδιανόητο να συνυπογράψουν αυτό το πανηγύρι, αλλά θεωρούν τη διαδικασία προσβολή τόσο για τη δημοκρατία όσο και για τη μνήμη των θυμάτων. Σκληρές κουβέντες, αλλά μάλλον κανείς δεν τις άκουσε, αφού το πόρισμα της… παράκαμψης ήταν ήδη καθ’ οδόν προς τον Πρόεδρο της Βουλής.

Η όλη υπόθεση αφήνει την αίσθηση πως σε αυτή τη χώρα η πραγματική έρευνα είναι απλώς διακοσμητική και πως ορισμένοι παραμένουν στο απυρόβλητο. Τουλάχιστον όμως, προσφέρθηκε και σήμερα μια ακόμα ζωντανή απόδειξη ότι η ελληνική πολιτική σκηνή ξέρει να σκηνοθετεί: λίγο δικαιοσύνη, πολύ θέατρο, μηδέν αποτέλεσμα.