Θρήνος και τοξικότητα στο Κερατσίνι: Πίσω από τον θάνατο του ζευγαριού αποκαλύπτεται μια οικογένεια ρημαγμένη από συγκρούσεις

Μια οικογένεια στο Κερατσίνι βιώνει μια ανείπωτη τραγωδία, που σε διάστημα λίγων ημερών πήρε διαστάσεις αλυσιδωτής καταστροφής. Ένα ηλικιωμένο ζευγάρι, που για 35 χρόνια μοιραζόταν το ίδιο σπίτι και το ίδιο καθημερινό μονοπάτι ζωής, δεν άντεξε τον χαμό του μοναχογιού του και άφησε την τελευταία του πνοή μέσα στο ίδιο σπίτι όπου μεγάλωσε την οικογένειά του. Το Λέχαιο αποχαιρέτησε σήμερα τους δύο ηλικιωμένους, με συγγενείς και φίλους να προσπαθούν ακόμη να συνειδητοποιήσουν το μέγεθος της απώλειας.

Ο εγγονός του ζευγαριού, ο άνθρωπος που πριν από λίγους μήνες είδε τον πατέρα του να σβήνει μπροστά στα μάτια του, μιλάει για το πρωινό που κατέρρευσε και το τελευταίο στήριγμα της οικογένειας: οι γονείς του πατέρα του. Η επίσκεψή του στο σπίτι τους, μια απλή καθημερινή χειρονομία για να τους αφήσει ψωμί, έμελλε να γίνει η αποκάλυψη μιας διπλής τραγωδίας.

«Πήγα, όπως κάθε μέρα, να τους αφήσω ψωμί. Η μητέρα μου τους είχε δει μόλις την προηγούμενη και όλα έδειχναν φυσιολογικά. Χάσαμε τον πατέρα μου μπροστά στα μάτια μας· το είχαν δει κι εκείνοι. Τελευταία δεν ήταν καλά, το καταλάβαινες…» περιγράφει, σκιαγραφώντας μια οικογένεια ήδη βυθισμένη σε πόνο.

Οι δύο ηλικιωμένοι, όπως φαίνεται, δεν μπόρεσαν να αντέξουν το βάρος της απώλειας και υπέκυψαν σε μικρή απόσταση ο ένας από τον άλλο, μέσα στο ίδιο σπίτι όπου τόσα χρόνια μοιράζονταν χαρές και δοκιμασίες.

Πίσω όμως από την ανθρώπινη τραγωδία αποκαλύπτεται και μια ιστορία έντασης, συγκρούσεων και αποξένωσης. Η κόρη των ηλικιωμένων, μιλώντας δημόσια, δίνει μια διαφορετική οπτική που δείχνει πως οι σχέσεις στην οικογένεια ήταν εδώ και καιρό διαρρηγμένες.

«Οι γονείς μου ήταν οι χειρότεροι άνθρωποι που μπορεί να ζήσει κάποιος δίπλα τους» δηλώνει ευθέως, περιγράφοντας περιστατικά που, όπως λέει, σημάδεψαν τη δική της σχέση μαζί τους. Κατηγορεί το ζευγάρι για παρεμβατικότητα, για παρακολούθηση μέσω καμερών και συνεχείς συγκρούσεις.

Μεταξύ άλλων, αναφέρει: «Ψάχνανε τις κάμερές μου, όλο το ιστορικό μου. Ποτέ δεν με ενημέρωσε η Αστυνομία για τίποτα, γιατί δεν είχα κάνει κάτι. Αν είχαν καρδιά και πέθαναν; Πού φταίω εγώ;».

Παράλληλα, η κόρη περιγράφει ένα περιβάλλον συνεχούς αντιπαράθεσης, ακόμη και για ζητήματα καθημερινότητας, όπως μια θέση στάθμευσης. Κατά την ίδια, αυτός ήταν κι ένας από τους λόγους που είχε ξεσπάσει διαμάχη με τον αδερφό της λίγες ώρες πριν εκείνος χάσει τη ζωή του.

«Τσακώθηκε για το που θα παρκάρει το παιδί μου. Φώναζε, έβριζε. Μετά μπήκε μέσα, μίλησε με τον γιο του… και κατέρρευσε. Είχε πρόβλημα στην καρδιά. Δεν προκάλεσα εγώ τον θάνατό του», υποστηρίζει.

Επιμένει ότι το κλίμα τοξικότητας στο σπίτι ήταν ασφυκτικό: «Έχω ζήσει bullying. Έφτιαξα ένα σπίτι και μου πετούσαν πέτρες να φύγω. Ρωτήστε τη γειτονιά».

Η κόρη περιγράφει ότι ακόμη και την ημέρα που οι γονείς της πέθαναν, η ίδια δεν είχε καμία επικοινωνία μαζί τους και πληροφορήθηκε τα πάντα από την αστυνομία που χτύπησε την πόρτα της.

«Θέλανε 700 ευρώ νοίκι για το σπίτι που έχτισα εγώ. Δεν με θέλανε εκεί. Η παρουσία μου τους ενοχλούσε. Είχα καλέσει πολλές φορές την αστυνομία γιατί με εξύβριζαν και με απειλούσαν», τονίζει.

Οι συγκρούσεις, σύμφωνα με την ίδια, ήταν τόσο συχνές που είχε φτάσει στο σημείο να καταγγείλει επανειλημμένα τους ίδιους της τους γονείς: «Με βρίζανε, μου πετούσαν πέτρες. Ο καβγάς με τον αδερφό μου έγινε από μακριά, εγώ στο μπαλκόνι κι εκείνος στην αυλή. Δεν ήρθα σε καμία επαφή μαζί του».