Τιμές ακτοπλοϊκών: Σταθερές το καλοκαίρι παρά το ακριβότερο καύσιμο

Δεν αναμένεται να αυξηθούν οι τιμές στα ακτοπλοϊκά εισιτήρια

Σταθερές αναμένεται να παραμείνουν οι τιμές των ακτοπλοϊκών εισιτηρίων για την καλοκαιρινή περίοδο, όπως δήλωσε ο πρόεδρος του Συνδέσμου Επιχειρήσεων Επιβατηγού Ναυτιλίας, Διονύσης Θεοδωράτος, μιλώντας στο Πρώτο Πρόγραμμα. Όπως διευκρίνισε, βασική προϋπόθεση για τη διατήρηση των τιμών είναι να παραμείνουν σταθερές και οι διεθνείς τιμές των καυσίμων. Ο ίδιος εξήγησε ότι ο συνδυασμός της κρατικής απόφασης για μείωση των λιμενικών τελών και εξόδων, με την πρόσφατη κάμψη των διεθνών τιμών καυσίμων, εξισορροπεί το αυξημένο λειτουργικό κόστος που προέκυψε από την υποχρεωτική αλλαγή τύπου καυσίμου στα πλοία από την 1η Μαΐου. Πρόκειται για καύσιμο 20% ακριβότερο σε σχέση με εκείνο που χρησιμοποιούνταν έως τις 30 Απριλίου. Η αλλαγή αυτή, ωστόσο, δεν αφήνει περιθώρια για μείωση τιμών, καθώς ουσιαστικά απορροφά το όφελος από τη διεθνή πτώση της τιμής των καυσίμων.

Σε ό,τι αφορά τα ταχύπλοα, τα οποία εμφανίζονται κυρίως την καλοκαιρινή περίοδο και δεν επηρεάζονται από την αλλαγή καυσίμου, ο κ. Θεοδωράτος ανέφερε ότι εκεί το λειτουργικό κόστος ενδέχεται να μειωθεί. Η κάθε εταιρεία, πρόσθεσε, θα αποφασίσει ανεξάρτητα αν και πώς θα περάσει αυτή τη μείωση στους επιβάτες.

Ο πρόεδρος του ΣΕΕΝ παραδέχτηκε ότι τα ακτοπλοϊκά εισιτήρια στη χώρα μας είναι ακριβά, αποδίδοντάς το στο υψηλό λειτουργικό κόστος των πλοίων. Σύμφωνα με τον ίδιο, περίπου το 40% του κόστους αφορά το πετρέλαιο και άλλο ένα 20% αντιστοιχεί στο μισθολογικό κόστος, ενώ υπάρχουν και άλλα σημαντικά έξοδα που διαμορφώνουν τις τελικές τιμές. Ο κλάδος της ακτοπλοΐας, όπως τόνισε, εμφανίζει ιδιαίτερα χαμηλά περιθώρια κέρδους – μόλις περίπου 3% – και δεν αποτελεί πεδίο υπερκερδοφορίας. Αντιθέτως, επιτελεί έναν κοινωνικό ρόλο, εξασφαλίζοντας τη σύνδεση των νησιών με την ηπειρωτική χώρα, κάτι που αποτελεί βασική προτεραιότητα για τη λειτουργία του.

Μείωση στο κόστος των ακτοπλοϊκών εισιτηρίων θα μπορούσε να επιτευχθεί μέσα από παρεμβάσεις σε κρίσιμους παράγοντες που σήμερα επιβαρύνουν σημαντικά το τελικό τίμημα για τον επιβάτη. Όπως ανέφερε ο πρόεδρος του Συνδέσμου Επιχειρήσεων Επιβατηγού Ναυτιλίας, Διονύσης Θεοδωράτος, ένας από τους βασικούς τομείς στους οποίους μπορεί να υπάρξει ουσιαστική αλλαγή είναι ο ΦΠΑ, ο οποίος στην Ελλάδα παραμένει σε πολύ υψηλά επίπεδα σε σχέση με τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες. Ενώ στην Ευρώπη αρκετές χώρες εφαρμόζουν συντελεστές ΦΠΑ από 5% έως 10% ή ακόμα και μηδενικό, η Ελλάδα διατηρεί σημαντικά υψηλότερο ποσοστό, γεγονός που μεταφέρεται απευθείας στις τιμές των εισιτηρίων.

Αναφορικά με τον περιορισμένο ανταγωνισμό σε πολλά δρομολόγια, που συχνά συντηρεί υψηλά επίπεδα τιμών, ο κ. Θεοδωράτος ξεκαθάρισε ότι το ισχύον νομικό πλαίσιο στην Ελλάδα δεν εμποδίζει την είσοδο νέων παικτών στην αγορά. Όπως εξήγησε, ο χώρος είναι ανοιχτός και οποιοσδήποτε επιθυμεί μπορεί να επενδύσει και να δρομολογήσει πλοία, χωρίς να υπάρχουν περιορισμοί ή εμπόδια. Το πρόβλημα, συνεπώς, δεν είναι θεσμικό, αλλά ενδεχομένως επιχειρηματικό, με τη χαμηλή αποδοτικότητα του κλάδου και τις υψηλές απαιτήσεις σε κεφάλαιο να λειτουργούν αποτρεπτικά για νέες συμμετοχές.

Ο περιορισμένος ανταγωνισμός σε αρκετές ακτοπλοϊκές γραμμές δεν αποτελεί αποτέλεσμα επιλογής ή πρακτικών αποκλεισμού από τις εταιρείες, αλλά απόρροια της ίδιας της αγοράς και των συνθηκών βιωσιμότητας που επικρατούν στον κλάδο, σύμφωνα με τον πρόεδρο του Συνδέσμου Επιχειρήσεων Επιβατηγού Ναυτιλίας, Διονύση Θεοδωράτο. Όπως ανέφερε χαρακτηριστικά, η χαμηλή κερδοφορία σε πολλές γραμμές δεν αφήνει περιθώρια για έντονο επιχειρηματικό ενδιαφέρον. Πολλά δρομολόγια είναι οικονομικά ασύμφορα, δεν αποφέρουν κέρδη και συνεπώς δεν προσελκύουν νέες επενδύσεις. «Το ότι δεν υπάρχει μεγάλος ανταγωνισμός πρέπει να μας απασχολήσει», σημείωσε, υπογραμμίζοντας ότι η δημιουργία συνθηκών μονοπωλίου δεν προκύπτει από στρατηγικές των εταιρειών, αλλά από την έλλειψη ενδιαφέροντος λόγω χαμηλών αποδόσεων. Με απλά λόγια, δεν υπάρχει αποκλεισμός — υπάρχει απουσία εναλλακτικών, επειδή το οικονομικό περιβάλλον στις περισσότερες γραμμές δεν επιτρέπει τη βιωσιμότητα για περισσότερους παρόχους.