Ο Μπενιαμίν Νετανιάχου, με βλέμμα σκληρό και φωνή γεμάτη πείσμα, επανέλαβε χθες για ακόμη μία φορά ότι το Ισραήλ δεν θα σταματήσει αν δεν επιστρέψουν «όλοι» οι όμηροι — «ζωντανοί και νεκροί». Η δήλωση, που έγινε στο πλαίσιο των εορτασμών της Ημέρας της Ιερουσαλήμ, εντάσσεται σε ένα ευρύτερο αφήγημα εθνικής αντίστασης και ιστορικής ευθύνης που προτάσσει η κυβέρνηση του Ισραήλ εδώ και 19 μήνες πολέμου.
Το πλαίσιο όμως είναι πλέον βαρύ και σκοτεινό. Η πολεμική επιχείρηση στη Λωρίδα της Γάζας δεν περιορίζεται πλέον στον αρχικό στόχο της εξουδετέρωσης της Χαμάς. Η ισραηλινή στρατηγική έχει επεκταθεί σε μία επιχείρηση πλήρους ελέγχου του θύλακα, με το τίμημα να είναι συντριπτικό για τον άμαχο πληθυσμό. Τα επίσημα στοιχεία του υπουργείου Υγείας της Γάζας —που θεωρούνται αξιόπιστα από τον ΟΗΕ— κάνουν λόγο για πάνω από 53.000 νεκρούς Παλαιστινίους, στην πλειοψηφία τους άμαχοι. Την ίδια στιγμή, 2,4 εκατομμύρια άνθρωποι βιώνουν την πείνα, τη δίψα, την απόγνωση.
Ο ισραηλινός στρατός συνεχίζει να στοχοποιεί περιοχές με δήθεν παρουσία «τρομοκρατών», χωρίς όμως να αποφεύγονται οι μαζικοί θάνατοι αμάχων. Ενδεικτικό είναι το περιστατικό σε σχολείο της βόρειας Γάζας, όπου σκοτώθηκαν 33 Παλαιστίνιοι, κυρίως παιδιά, και άλλοι 19 σε κατοικία στη Τζαμπάλια. Η πολιτική προστασία μίλησε για εικόνες που δεν μπορούν να αποδοθούν με λέξεις: κραυγές, αίμα, καμένη σάρκα.
Η ανθρωπιστική βοήθεια φθάνει με το σταγονόμετρο. Παρά τη δημιουργία του Ανθρωπιστικού Ιδρύματος για τη Γάζα (GHF), η αδιαφορία για τη συνεργασία με διεθνείς οργανισμούς και οι απειλές της Χαμάς δυσχεραίνουν ακόμα περισσότερο την παροχή βασικών αγαθών. Το σύνθημα «πεινάμε και διψάμε» δεν είναι πια απλώς φράση. Είναι κραυγή επιβίωσης.
Νετανιάχου: Η γεωπολιτική φθορά του Ισραήλ και η αμφιθυμία των συμμάχων του
Την ίδια ώρα, στο διεθνές προσκήνιο, οι σύμμαχοι του Ισραήλ αρχίζουν να κλονίζονται. Ο γερμανός καγκελάριος Φρίντριχ Μερτς εξέφρασε την απογοήτευσή του δημόσια: «Δεν καταλαβαίνω τι κάνει ο ισραηλινός στρατός στη Γάζα». Λόγια βαριά, από ηγέτη χώρας με παραδοσιακά σταθερή στήριξη στο Ισραήλ. Ούτε ο Νορβηγός πρωθυπουργός Γιόνας Γκαρ Στέρε μάσησε τα λόγια του: χαρακτήρισε την ισραηλινή επιχείρηση «πιθανόν τη χειρότερη επίθεση με ανθρωπιστικές συνέπειες κατά αμάχων που έχει δει».
Μέσα σε αυτό το τοπίο, προσπαθεί να σώσει τα εθνικά και πολιτικά του ερείσματα με την υπόσχεση για επιστροφή των ομήρων. Από τους 251 ανθρώπους που απήχθησαν τον Οκτώβριο του 2023, παραμένουν στη Γάζα 57, εκ των οποίων οι 34 θεωρούνται ήδη νεκροί. Ο αριθμός αυτός, ωστόσο, δεν αναιρεί τη βαρύτητα της αποστολής που ο Νετανιάχου έχει αναγάγει σε εθνικό καθήκον. Υποσχέθηκε να τους φέρει πίσω «όλους», όποιο κι αν είναι το κόστος.
Όμως το πολιτικό ρολόι χτυπά. Οι αμερικανοί απεσταλμένοι προσπαθούν να διαπραγματευτούν παύση πυρός 70 ημερών, με αντάλλαγμα την απελευθέρωση δέκα ομήρων. Οι πληροφορίες είναι συγκεχυμένες, και οι επίσημες διαψεύσεις ακολουθούν τις ανεπίσημες διαρροές. Τίποτε δεν είναι σίγουρο, εκτός από το ότι ο χρόνος εξαντλείται.
Η εικόνα του Ισραήλ φθείρεται και οι πολιτικοί χειρισμοί του ισραηλινού πρωθυπουργού κρίνονται όλο και πιο έντονα, τόσο εντός όσο και εκτός της χώρας του. Οι βομβαρδισμοί συνεχίζονται, οι απώλειες αυξάνονται, αλλά η στρατηγική λύση παραμένει άπιαστη. Και όσο αυτή η αιματηρή στασιμότητα συνεχίζεται, τόσο οι ελπίδες για ειρήνη και λογική απομακρύνονται.
