Επίδομα 250 ευρώ: Πάγια ενίσχυση με ερωτήματα, ασάφειες και αποκλεισμούς

Με τροπολογία που αναμένεται να ενταχθεί στο υπό κατάθεση εργασιακό νομοσχέδιο, θεσπίζεται το ετήσιο επίδομα των 250 ευρώ για συνταξιούχους και ευάλωτες κοινωνικές ομάδες. Το ποσό θα καταβάλλεται κάθε χρόνο στις 30 Νοεμβρίου, με βάση το φορολογητέο εισόδημα της προηγούμενης χρονιάς. Θα είναι αφορολόγητο, χωρίς κρατήσεις, και θα αφορά όχι μόνο συνταξιούχους, αλλά και δικαιούχους επιδομάτων αναπηρίας καθώς και ανασφάλιστους υπερήλικες. Παρά τον σταθερό χαρακτήρα του μέτρου, η ρύθμιση συνοδεύεται από αρκετές ασάφειες ως προς τα κριτήρια, τη διαδικασία και τις λεπτομέρειες εφαρμογής.

Οι δικαιούχοι συνταξιούχοι πρέπει να είναι άνω των 65 ετών και να πληρούν συγκεκριμένα εισοδηματικά και περιουσιακά κριτήρια: ετήσιο οικογενειακό εισόδημα έως 14.000 ευρώ για άγαμους και έως 26.000 ευρώ για έγγαμους, καθώς και ακίνητη περιουσία έως 200.000 ευρώ για άγαμους και έως 300.000 ευρώ για έγγαμους. Το μέτρο επεκτείνεται και στους περίπου 34.357 ανασφάλιστους υπερήλικες, όπως και στους 248.823 δικαιούχους αναπηρικών επιδομάτων που λαμβάνουν στήριξη μέσω ΟΠΕΚΑ και e-ΕΦΚΑ. Συνολικά, το Υπουργείο Οικονομικών εκτιμά ότι θα καλύψει 1.157.551 συνταξιούχους, δηλαδή το 62% των πολιτών άνω των 65 ετών.

Ωστόσο, παραμένει θολός ο τρόπος με τον οποίο θα υπολογίζεται το φορολογητέο εισόδημα, ειδικά για συνταξιούχους χωρίς πρόσθετα έσοδα. Δεν έχει διευκρινιστεί πώς θα λαμβάνονται υπόψη ειδικές περιπτώσεις, όπως συντάξεις με κρατήσεις, μειώσεις ή μερίσματα, γεγονός που δημιουργεί εύλογες ανησυχίες για το αν το σύστημα θα είναι δίκαιο και διαφανές.

Η εισαγωγή του επιδόματος μέσω τροπολογίας σε άσχετο νομοσχέδιο και χωρίς προηγούμενη ενημέρωση έχει προκαλέσει απορία και ανησυχία στους εν δυνάμει δικαιούχους. Αν και πρόκειται για μια αναγκαία παρέμβαση με κοινωνικό αποτύπωμα, ο τρόπος προώθησης και η απουσία διαφανούς και πλήρους ενημέρωσης υπονομεύουν την εμπιστοσύνη στο μέτρο. Επιπλέον, η προσκόλληση σε αυστηρά όρια εισοδήματος και περιουσίας χωρίς να προβλέπεται αναπροσαρμογή με βάση τις εξελίξεις στην οικονομία ή τον πληθωρισμό, ενδέχεται να καταστήσει το μέτρο σταδιακά ανεπαρκές και κοινωνικά άδικο, αφήνοντας εκτός δικαιούχους με υπαρκτές ανάγκες που ξεπερνούν οριακά τα καθορισμένα όρια.