Φιάσκο η «συμφωνία πράσινης ανάπτυξης» της φον ντερ Λάιεν

Η Ευρωπαϊκή Ένωση παρουσίασε τo Green Deal («συμφωνία πράσινης ανάπτυξης»)πριν από πέντε χρόνια με στόχο να τo καταστήσει ακρογωνιαίο λίθο της ανάπτυξης της Ένωσης και να καθορίσει την ατζέντα του υπόλοιπου κόσμου.

Οι διαχωριστικές γραμμές έχουν πλέον γίνει φανερές και κινδυνεύουν να παραδώσουν τα σκήπτρα της καθαρής ενέργειας στις ΗΠΑ και την Κίνα, σημειώνει το Bloomberg σε δημοσίευμά του.

Παρά την εντεινόμενη κλιματική κρίση, η δεξιά στροφή στην ευρωπαϊκή πολιτική έχει αυξήσει την αντίθεση στα σχέδια και απειλεί να ανακόψει την πρόοδο.

Ο στόχος των αντιδράσεων είναι οι πολιτικές για τις μεταφορές και τη θέρμανση, οι οποίες θα επηρεάσουν τους 450 εκατομμύρια Ευρωπαίους πιο άμεσα από οτιδήποτε άλλο.

Αυτό αποτελεί ευκαιρία για ορισμένα κράτη-μέλη και την αυτοκινητοβιομηχανία της Ευρώπης, η οποία βρίσκεται σε κρίση, να απαιτήσουν αλλαγές που θα θέσουν τους στόχους της Ε.Ε. για τις εκπομπές ρύπων σχεδόν εκτός στόχου και θα μετατρέψουν την περιοχή σε ουραγό της όλης προσπάθειας.

Καθώς ξεκινά τη δεύτερη θητεία της, η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ursula von der Leyen, έχει δεσμευθεί να παραμείνει σταθερή στην πορεία για την επίτευξη του στόχου του net zero έως το 2050.

Ταυτόχρονα, έχει δηλώσει ότι είναι ανοιχτή στην προσαρμογή της στρατηγικής της για να βοηθήσει τη βιομηχανία και τα ευάλωτα νοικοκυριά. Το κατά πόσο οι πράσινες φιλοδοξίες της Ευρώπης έχουν αμβλυνθεί ήταν εμφανές στην πόλη των Βρυξελλών.

Οι αρχές της πρωτεύουσας της Ε.Ε. προχώρησαν αυτόν τον μήνα σε μια στροφή 180 μοιρών όσον αφορά σχέδιο για τη σταδιακή κατάργηση των κινητήρων ντίζελ.

Μια εκστρατεία από τοπικούς πολιτικούς επικαλέστηκε τις ανησυχίες των ιδιοκτητών περίπου 35.000 οχημάτων και το δημοτικό συμβούλιο τάχθηκε στο πλευρό τους σχετικά με τα ζητήματα της ποιότητας του αέρα που αναπνέουν εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι.

Ως αποτέλεσμα, μια από τις πιο εύπορες περιοχές της Ευρώπης συμφώνησε να καθυστερήσει την επιβολή των περιορισμών για τα παλαιότερα πετρελαιοκίνητα οχήματα έως το 2027.

Αντίσταση

Μαζί με τη Σλοβακία και την Τσεχία, η Πολωνία αντιστέκεται στην εφαρμογή μέτρων που έχουν ήδη συμφωνηθεί, δημιουργώντας μια πιθανή αναμέτρηση με τις Βρυξέλλες. Τα μέτωπα σκληραίνουν καθώς πλησιάζουν βασικές προθεσμίες, καθιστώντας τους επόμενους μήνες κρίσιμους.

Το διακύβευμα δεν είναι μόνο η επίτευξη του στόχου της Ε.Ε. για τη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου στο 55% των αντίστοιχων του 1990 μέχρι το 2030, αλλά και τα μεγαλύτερα ζητήματα της ανταγωνιστικότητας και της αξιοπιστίας της περιοχής.

Οι πράσινες μεταρρυθμίσεις του μπλοκ καλύπτουν ολόκληρη την οικονομία και η χαλάρωση των πολιτικών σε έναν τομέα θα απαιτούσε αυστηρότερους περιορισμούς σε άλλους τομείς.

Στην πρώιμη φάση της μεταρρύθμισης, η Ένωση επικεντρώθηκε στις εταιρείες, αλλά τα επόμενα βήματα γίνονται πιο δύσκολα.

Το Green Deal περιλαμβάνει επέκταση των μέσων τιμολόγησης του άνθρακα που θα επηρεάσουν τους καταναλωτές – οι οποίοι ήδη πιέζονται από τον πληθωρισμό και την αύξηση των τιμών της ενέργειας.

Αυτή η ενδεχόμενη οικονομική δυσφορία υποτίθεται ότι θα αντισταθμιστεί από μια ισχυρότερη οικονομία της Ε.Ε.

Όμως τα προσδοκώμενα οφέλη, όπως νέες θέσεις εργασίας και μια βιομηχανία που θα είναι ασφαλής στο μέλλον, παραμένουν άπιαστα εν μέσω ανησυχητικών ειδήσεων, όπως τα σχέδια για περικοπές θέσεων εργασίας και κλείσιμο εργοστασίων.

Το νέο σύστημα εμπορίας εκπομπών, γνωστό ως ETS2, αποτελεί πρωταρχικό στόχο. Θα επιβάλει τιμή στις οδικές μεταφορές και στα καύσιμα θέρμανσης από το 2027. Αυτό θα έχει αναπόφευκτα αντίκτυπο στους απλούς πολίτες, ακόμη και αν συνοδεύεται από ένα ειδικό ταμείο για τη θωράκιση των πιο ευάλωτων – το οποίο εκτιμάται ότι θα ανέλθει σε τουλάχιστον 87 δισεκατομμύρια ευρώ από το 2026 έως το 2032.

Από τα 27 κράτη-μέλη, μόνο η Αυστρία κατόρθωσε να τηρήσει την προθεσμία του τέλους Ιουνίου για τη θέσπιση εγχώριων μέτρων για τη νέα αγορά άνθρακα. Παρόλο που αποτελεί μέρος της ευρωπαϊκής νομοθεσίας, ορισμένοι ζητούν αλλαγές.

Οι εκπομπές από τις οδικές μεταφορές αντιπροσωπεύουν σχεδόν το ένα τέταρτο του συνόλου των εκπομπών της Ευρώπης και παραμένουν επίμονα υψηλές.

Η σήμανση η οποία υποτίθεται πως θα βοηθούσε τους πολίτες να επιλέξουν καθαρότερα οχήματα έχει ελάχιστη επίδραση.

Ο στόχος της Ένωσης είναι να πωλούνται μόνο νέα αυτοκίνητα με μηδενικές εκπομπές ρύπων μέχρι το 2035, βάζοντας ουσιαστικά τέλος στον κινητήρα εσωτερικής καύσης. Στο πλαίσιο της προσπάθειας αυτής, τα πρότυπα εκπομπών ρύπων πρόκειται να αυστηροποιηθούν από το 2025.

Πιέσεις στις αυτοκινητοβιομηχανίες

Αλλά το σχέδιο προκαλεί τώρα προσφυγές από τις αυτοκινητοβιομηχανίες οι οποίες ζητούν την καθυστέρησή του. Οι γερμανικές επιχειρήσεις δέχονται ιδιαίτερες πιέσεις.

Με βάση τους ισχύοντες κανόνες, οι αυτοκινητοβιομηχανίες θα πρέπει είτε να σταματήσουν την παραγωγή περίπου 2 εκατομμυρίων αυτοκινήτων είτε να εκτεθούν σε πρόστιμα που θα μπορούσαν να φτάσουν τα 13 δισεκατομμύρια ευρώ, όπως ανέφερε η Ευρωπαϊκή Ένωση Κατασκευαστών Αυτοκινήτων, σύμφωνα με το Bloomberg.

Ενώ οι αυτοκινητοβιομηχανίες θεωρούν πως η περιορισμένη ζήτηση για ηλεκτρικά αυτοκίνητα και ο αθέμιτος ανταγωνισμός από τους Κινέζους παραγωγούς τους εμποδίζουν να ανταποκριθούν στις κανονιστικές απαιτήσεις, ορισμένοι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής και ερευνητές επισημαίνουν τη βραχυπρόθεσμη πολιτική, με τη βιομηχανία να επιδιώκει να πουλήσει SUV και άλλα μοντέλα με υψηλό περιθώριο κέρδους για να μεγιστοποιήσει τα κέρδη της πριν από την εφαρμογή των αυστηρότερων στόχων.

Το think tank Transport and Environment αναμένει ότι όλες οι αυτοκινητοβιομηχανίες θα ενισχύσουν τις προσφορές τους σε ηλεκτρικά οχήματα, προβλέποντας αύξηση των πωλήσεων στο 24% της αγοράς από 14% το α’ εξάμηνο του τρέχοντος έτους.

Παρ’ όλα αυτά, ο κλάδος ασκεί πολιτική επιρροή και οι ανησυχίες του είναι πιθανό να βρουν «πάτημα» στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο όταν αυτό ξεκινήσει τις συνεδριάσεις για τους νέους επιτρόπους της Ε.Ε. τον επόμενο μήνα.

Το κεντροδεξιό Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, η μεγαλύτερη πολιτική ομάδα στο ευρωκοινοβούλιο, ζήτησε την αναθεώρηση της απαγόρευσης της μηχανής εσωτερικής καύσης μέχρι το 2035, υποστηρίζοντας ότι το μέτρο απειλεί τις θέσεις εργασίας στην αυτοκινητοβιομηχανία και θα καταστήσει την οδήγηση απλησίαστη για ορισμένους.

Στέλεχος των Πατριωτών για την Ευρώπη χαρακτήρισε τη στρατηγική της Ε.Ε. για τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα «οικονομική αυτοκτονία» για την περιοχή.

Πτώχευση για Lumio, τριγμοί στα αιολικά, σοβεί η κρίση λόγω ανύπαρκτης ζήτησης

Αίτηση πτώχευσης και υπαγωγής στο άρθρο 11 του αμερικανικού κώδικα υπέβαλε η εταιρεία ηλιακής ενέργειας Lumio, αφού βρίσκεται σε μια «σοβαρή κρίση ρευστότητας» μετά την κατάρρευση της ζήτησης στην αγορά.

Η εταιρεία με έδρα τη Γιούτα υπέβαλε την αίτηση στο Πτωχευτικό Δικαστήριο των ΗΠΑ για την Περιφέρεια του Ντέλαγουερ για να «ολοκληρώσει μια διαδικασία πώλησης και να ενισχύσει την οικονομική της θέση», σύμφωνα με δήλωση της.

Η εταιρεία έχει ήδη συνάψει συμφωνία με μια θυγατρική της White Oak Global Advisors, η οποία συμφώνησε να αγοράσει «ουσιαστικά όλα» τα περιουσιακά στοιχεία της εταιρείας για 100 εκατομμύρια δολάρια.

«Η εταιρεία αναμένει να ολοκληρώσει τη διαδικασία πώλησης σε λιγότερο από δύο μήνες.
Κατά τη διαδικασία πώλησης, οι δραστηριότητες της εταιρείας θα συνεχιστούν κανονικά χωρίς διακοπή», αναφέρεται στην ανακοίνωση.

Σε δήλωση, ο Jeffrey T. Varsalone, μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Lumio, είπε ότι η εταιρεία αντιμετώπισε μια «σοβαρή κρίση ρευστότητας» τον περασμένο χρόνο, την οποία απέδωσε σε «απότομη πτώση της ζήτησης στην αγορά ηλιακής ενέργειας και σε διάφορους μακροοικονομικούς λόγους».

Η Varsalone κατηγόρησε ότι οι αυξήσεις του πληθωρισμού και η επακόλουθη άνοδος των επιτοκίων οδήγησαν σε «μείωση της ζήτησης σε ολόκληρη τη βιομηχανία ηλιακής ενέργειας», επηρεάζοντας έτσι αρνητικά τις οικονομικές επιδόσεις της Lumio.

Η μειωμένη ζήτηση και τα έσοδα οδήγησαν τελικά στην επιδείνωση της θέσης ρευστότητας της Lumio, είπε το μέλος του διοικητικού συμβουλίου.

«Ηλιακές χρεοκοπίες»

Πολλές εταιρείες ηλιακής ενέργειας έχουν χρεοκοπήσει τον περασμένο χρόνο. Τον περασμένο μήνα, η SunPower με έδρα το Σαν Χοσέ, για παράδειγμα, υπέβαλε αίτηση πτώχευσης στο άρθρο 11, με χρέη 1,1 δισεκατομμυρίων δολαρίων.

Η εταιρεία είχε ανακοινώσει τον Απρίλιο ότι θα απολύσει περίπου 1.000 υπαλλήλους για τη μετάβαση σε ένα «μοντέλο χαμηλού σταθερού κόστους». Παραδέχτηκε επίσης ότι η αγορά ηλιακής ενέργειας ήταν «πιο αργή στην ανάκαμψη» από ό,τι αρχικά περίμενε.

Επίσης, τον Φεβρουάριο, η ηλιακή εγκατάσταση Sunworks και τρεις θυγατρικές σταμάτησαν τη λειτουργία τους και κήρυξαν πτώχευση.

Σύμφωνα με μια ανάρτηση της Solar Insure, ενός παρόχου υπηρεσιών παρακολούθησης ηλιακής ενέργειας και προστασίας, υπήρξαν περισσότερες από 100 πτωχεύσεις ηλιακής ενέργειας μόνο το 2024, αριθμός «πρωτοφανής» στα «σχεδόν 20 χρόνια στον ηλιακό τομέα». είπε η εταιρεία.

Η εταιρεία κατηγόρησε παράγοντες όπως τα υψηλά επιτόκια και οι προκλήσεις δανεισμού που αντιμετωπίζουν οι εταιρείες ηλιακής ενέργειας για τη συμβολή στις χρεοκοπίες.

Τα υψηλά επιτόκια κάνουν τον δανεισμό ακριβό, αποθαρρύνοντας τους πελάτες από την εγκατάσταση ηλιακών συσκευών. Η άνοδος των επιτοκίων αύξησε το κόστος κεφαλαίου για τις επιχειρήσεις, επηρεάζοντας την οικονομική τους κατάσταση.

«Οι μικρότεροι εργολάβοι, ειδικότερα, προσπάθησαν να απορροφήσουν αυτό το αυξημένο κόστος, στερώντας τα χρηματοοικονομικά αποθέματα των μεγαλύτερων εταιρειών.
Αυτή η διαφορά οδήγησε σε δυσανάλογο αντίκτυπο σε αυτούς τους μικρότερους παίκτες, πολλοί από τους οποίους αναγκάστηκαν να κλείσουν τις πόρτες τους», ανέφερε η ανάρτηση.

Αναταράξεις και στην αιολική ενέργεια

Την ίδια ώρα, οι ακυρώσεις επενδύσεων σε υπεράκτια αιολικά σε Ευρώπη και ΗΠΑ δείχνουν πως οι κυβερνήσεις χρειάζεται να βάλουν βαθιά το χέρι στην τσέπη, είχε αναφέρει σε έκθεση της η UBS.

Πράγματι, ο κλάδος δεν αντιμετωπίζει ούριους ανέμους, με κορυφαίες εταιρείες υπεράκτιων αιολικών πάρκων να εγκαταλείπουν τα projects.

H δανέζικη Orsted σταμάτησε την ανάπτυξη δύο υπεράκτιων αιολικών πάρκων στο Νιου Τζέρσεϊ, λόγω της συνεχιζόμενης αναταραχής στην αλυσίδα εφοδιασμού, των υψηλών επιτοκίων και των καθυστερήσεων που σημειώνονται.

Η UBS είχε εξηγήσει ότι τα υψηλά επιτόκια και ο πληθωρισμός συμπιέζουν την κερδοφορία των αιολικών έργων.

Ως αποτέλεσμα, οι τιμές αυξάνονται και για τους τελικούς καταναλωτές, που απολαμβάνουν ηλεκτρική ενέργεια από τις ανεμογεννήτριες.

Την ίδια ώρα, η επιτάχυνση της ανάπτυξης των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας απαιτεί τον εκσυγχρονισμό των δικτύων διανομής και τη δημιουργία νέων διαδρόμων μεταφοράς.

Αυτό αφορά σε μεγάλο βαθμό τις υπεράκτιες ανεμογεννήτριες στη θάλασσα, αφού βρίσκονται μακριά από τα κέντρα ζήτησης, όπως οι πόλεις και οι βιομηχανικές περιοχές.