Η Μαρία Καρυστιανού ανακατεύει την πολιτική τράπουλα

Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις επιβεβαιώνουν μια εικόνα που έχει πλέον παγιωθεί. Η Νέα Δημοκρατία εμφανίζει σημαντική υποχώρηση, ακόμη και σε σχέση με τα ποσοστά των ευρωεκλογών, ενώ στα υπάρχοντα κόμματα δεν διαφαίνεται κάποια σαφής εναλλακτική για τους πολίτες.

Η κρίση του πολιτικού συστήματος, με την ταυτόχρονη φθορά κυβέρνησης και αντιπολίτευσης, δημιουργεί κενό που ανοίγει τον δρόμο για νέα κόμματα, με ονόματα όπως ο Αλέξης Τσίπρας, ο Αντώνης Σαμαράς και η Μαρία Καρυστιανού να βρίσκονται στο επίκεντρο της συζήτησης. Οι μετρήσεις για την κυβέρνηση δείχνουν ποσοστά που κυμαίνονται, ανάλογα με την εταιρεία, από 22% έως οριακά 25%.

Το 70% των πολιτών θεωρεί ότι η χώρα δεν κινείται στη σωστή κατεύθυνση. Σε όλα τα βασικά ζητήματα – αγροτικό, ακρίβεια, υγεία, στέγη – οι αρνητικές γνώμες υπερβαίνουν σταθερά το 60% και σε ορισμένες περιπτώσεις ξεπερνούν το 70%. Στην καταλληλότητα για την πρωθυπουργία, ο Κυριάκος Μητσοτάκης συγκεντρώνει χαμηλά ποσοστά, συχνά κοντά ή κάτω από το ποσοστό του «κανενός».

Η κυβέρνηση θεωρείται απονομιμοποιημένη και η αντιπολίτευση αναξιόπιστη. Στον χώρο της Κεντροαριστεράς δεν υπάρχει προς το παρόν εμφανής εναλλακτική λύση. Η πιθανότητα κοινής κάθοδος ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, Νέας Αριστεράς και άλλων δυνάμεων παραμένει αμφίβολη. Το ΠΑΣΟΚ, σταθερά αντίθετο, προκρίνει αυτοδύναμη πορεία, και όσο καθυστερεί οποιοδήποτε εγχείρημα συμπόρευσης, τόσο μειώνεται η δυναμική του.

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, η προσοχή στρέφεται στην εμφάνιση νέων κομμάτων. Η δήλωση της Μαρίας Καρυστιανού ότι εξετάζει το ενδεχόμενο να ηγηθεί ενός κινήματος που θα εξελιχθεί σε κόμμα πριν τις εκλογές προκαλεί αναταράξεις και ενδέχεται να αλλάξει το πολιτικό τοπίο.

Παρά τις αντιδράσεις από άλλους πολιτικούς παράγοντες και τις αρνητικές αναφορές των τελευταίων εβδομάδων, η Καρυστιανού καταγράφει υψηλά ποσοστά προτίμησης, από 25% έως 30% ανάλογα με τη μέτρηση και τον τρόπο διατύπωσης του ερωτήματος. Τα ποσοστά αυτά υπερβαίνουν σαφώς εκείνα του Τσίπρα και του Σαμαρά. Για τον πρώην πρωθυπουργό, οι μετρήσεις κυμαίνονται από 12% έως 23%, ενώ για τον Σαμαρά γύρω στο 15%.

Η κ. Καρυστιανού απευθύνεται κυρίως σε πολίτες που δεν έχουν εμπλακεί στο πολιτικό σύστημα και σε όσους είναι γενικά απογοητευμένοι από αυτό. Αν η δυναμική της αντέξει, θα διεκδικήσει σημαντικό μερίδιο από την εκλογική πίτα, ακόμα και την πρώτη θέση απέναντι στη Νέα Δημοκρατία ή σε οποιοδήποτε άλλο κόμμα καταφέρει να συγκεντρώσει υψηλά ποσοστά.

Δυναμική προσθέτει το ενδεχόμενο συνεργασίας με πρόσωπα όπως ο Νικόλας Φαραντούρης, νυν ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, που συμμετείχε πρόσφατα σε εκδήλωση με την Καρυστιανού στις Βρυξέλλες. Η απουσία κυβερνητικής εμπειρίας και κομματικής διαδρομής συνδέει το προφίλ του με την προσδοκία ενός νέου κινήματος. Συμπροεδρία ή συνεργασία δεν αποκλείεται, ενώ θα μπορούσε να καλύψει τυχόν έλλειψη εμπειρίας της Καρυστιανού.

Η πρόθεση της κ. Καρυστιανού αλλάζει ήδη τα δεδομένα. Ως επικεφαλής κινήματος που διεκδικεί δικαιοσύνη για τα Τέμπη, διατηρεί διακριτή ταυτότητα από πιθανό μελλοντικό κόμμα που θα συμμετείχε σε κυβέρνηση. Το κοινό της ωστόσο δείχνει να απορρίπτει συγκρατημένες εκτιμήσεις, επιμένοντας στην αρχική οργή και την αμφισβήτηση των παραδοσιακών πολιτικών. Η στάση αυτή αποτυπώνει μια αντίληψη: «Τους είδαμε όλους, δεν υπάρχει ελπίδα από αυτούς, γιατί όχι η Καρυστιανού;».

Η επίδρασή της στα υπόλοιπα κόμματα είναι ήδη εμφανής. Αντλεί ψηφοφόρους κυρίως από το χώρο της Κεντροαριστεράς, ενώ επηρεάζει σε μικρότερο βαθμό το ΚΚΕ και κόμματα της Δεξιάς, όπως η Ελληνική Λύση. Παράδοξα, αν και η ίδια έχει δεξιά χαρακτηριστικά, αντλεί περισσότερους από κεντροαριστερά ακροατήρια, συμπιέζοντας τον Τσίπρα. Το πιθανό κόμμα του Σαμαρά προσελκύει κυρίως απογοητευμένους δεξιούς ψηφοφόρους.

Τσίπρας και Σαμαράς καταθέτουν προτάσεις για υπέρβαση του σημερινού πολιτικού αδιεξόδου, στην οικονομία, στους θεσμούς και στην εξωτερική πολιτική. Η κ. Καρυστιανού και οι συνεργάτες της καλούνται να προσδιορίσουν το περιεχόμενο της πρότασής τους πέρα από το γενικό αίτημα για «οξυγόνο». Παρά την έλλειψη συγκεκριμένου σχεδίου, οι οργισμένοι πολίτες παραμένουν πιστοί σε αυτήν.

Η Νέα Δημοκρατία δεν κατάφερε να διατηρήσει κοινωνική συναίνεση ώστε να καταστεί η χώρα διακυβερνήσιμη, σύμφωνα με πρόσφατη παρέμβαση του Ευάγγελου Βενιζέλου. Παράλληλα, η διάχυση της διαφθοράς στην κοινωνική βάση και η ισχυρή παρουσία των μέσων ενημέρωσης και των δημοσκοπήσεων έχουν αποσταθεροποιήσει το πολιτικό σύστημα και τη συνοχή της κοινωνίας.

Η Μαρία Καρυστιανού, με την εισαγωγή νέας δυναμικής, αναδεικνύεται πλέον σε κρίσιμο παράγοντα, που θα επηρεάσει τις ισορροπίες των εκλογών και θα αναδιατάξει τα δεδομένα στον χώρο της Κεντροαριστεράς και της Δεξιάς. Ο τρόπος που θα κινηθεί μέχρι τις εκλογές θα καθορίσει την αντοχή της αρχικής υποστήριξης, αλλά και το εύρος της επιρροής της στο πολιτικό σύστημα.