Η Θεοδώρα Τζάκρη σπάει τη σιωπή της: Δεν ήμουν ποτέ το ‘καλό παιδί’ του συστήματος”

Η Θεοδώρα Τζάκρη μίλησε με ειλικρίνεια και έντονο προσωπικό τόνο για τη διαδρομή της στην πολιτική, τις δύσκολες αποφάσεις που κλήθηκε να πάρει, τη ρήξη της με το παλιό πολιτικό σύστημα και τη νέα της συμπόρευση με τον Στέφανο Κασσελάκη και το Κίνημα Δημοκρατών. Δεν έκρυψε τη θέση της ως μια φωνή που ουδέποτε συμμορφώθηκε με τις επιταγές του κατεστημένου. Όπως υπογράμμισε, δεν υπήρξε ποτέ «καλό παιδί του συστήματος», δεν μπήκε σε «κλειστά δωμάτια» και πλήρωσε ακριβά το τίμημα της ανεξαρτησίας της. «Εγώ είμαι μια ανεξάρτητη, ελεύθερη φωνή. Όταν λυπάμαι, λυπάμαι και όταν συγκινούμαι, κλαίω», είπε, δίνοντας έμφαση στην ανθρώπινη και αληθινή πλευρά της πολιτικής της στάσης.

Ξεκαθάρισε ότι η συμμετοχή της στο νέο πολιτικό σχήμα δεν αποτελεί απλώς μια στρατηγική μετατόπιση, αλλά αντανακλά μια βαθύτερη ανάγκη για αυθεντική πολιτική έκφραση, χωρίς ιδεοληψίες και προσχηματικά μέτωπα. Αναφερόμενη στο παρελθόν της, δεν δίστασε να ασκήσει έμμεση αλλά σαφή κριτική στο κόμμα από το οποίο αποχώρησε, λέγοντας πως προηγουμένως βρισκόταν σε «χώρους μπετοναρισμένους και εμποτισμένους από ιδεοληψίες». Η επιλογή της να συμπορευτεί με τον Στέφανο Κασσελάκη σηματοδοτεί, κατά την ίδια, ένα νέο κεφάλαιο πιο ελεύθερης και ανοιχτής πολιτικής δράσης.

Η Θεοδώρα Τζάκρη, σε μια συνέντευξη με αιχμές και σαφή μηνύματα, παίρνει αποστάσεις από το παρελθόν και ξεκαθαρίζει το νέο πολιτικό της στίγμα. Απαντώντας στα σενάρια περί ενδεχόμενης συνεργασίας με τη Ζωή Κωνσταντοπούλου, ξεκαθαρίζει πως δεν υπήρξε ποτέ πρόταση για εκλογική συνεργασία. Όπως εξηγεί, η μόνη πρόταση που κατατέθηκε αφορούσε ένα κοινό μέτωπο για τη Δικαιοσύνη, με αφορμή την τραγωδία των Τεμπών, σημειώνοντας ότι σε αυτόν τον τομέα υπήρξε σύμπτωση απόψεων.

Η αποδοκιμασία της προς το πρώην κόμμα της, τον ΣΥΡΙΖΑ, είναι ωμή και χωρίς περιστροφές. «Δεν θέλουμε συνεργασία με την ηγεσία του μπουζουξίδικου του ΣΥΡΙΖΑ, μη σώσει», δηλώνει, εκφράζοντας με απολυτότητα την άρνησή της να συνδεθεί με την παλιά ηγεσία και υπογραμμίζοντας τη ρήξη της με το παλιό πολιτικό σκηνικό. Το νέο μοντέλο που επιδιώκει, όπως λέει, έχει στο επίκεντρο την πολιτική αυτονομία και την ουσιαστική φροντίδα για την ευημερία των πολιτών.

Δεν διστάζει να μιλήσει και προσωπικά, δηλώνοντας πως βρέθηκε πολύ κοντά στο να αποχωρήσει από την πολιτική, αν δεν είχε συναντήσει τον Στέφανο Κασσελάκη. Η νέα της πορεία, όπως την περιγράφει, της δίνει τη δυνατότητα να εκφράζεται ελεύθερα και να δρα χωρίς να περιορίζεται από κομματικούς μηχανισμούς και στεγανά.