Σύμφωνα με το προσχέδιο, το δημόσιο χρέος αναμένεται να μειωθεί στο 137,6% του ΑΕΠ το 2026, έναντι 145,4% το 2025. Παράλληλα, προβλέπεται η συνέχιση της πολιτικής πρόωρης αποπληρωμής χρέους, με αξιοποίηση των ταμειακών διαθεσίμων του Δημοσίου, με στόχο την εξόφληση των διακρατικών δανείων του πρώτου μνημονίου (GLF) πριν το 2031.
Περιορισμένη δανειακή στρατηγική
Λαμβάνοντας υπόψη τα υψηλά ταμειακά διαθέσιμα του Ελληνικού Δημοσίου και τις περιορισμένες χρηματοδοτικές ανάγκες για το 2026, η δανειακή στρατηγική του επόμενου έτους παραμένει περιορισμένη. Βασικοί στόχοι είναι:
Η διατήρηση της εκδοτικής παρουσίας στις διεθνείς αγορές.
Η έκδοση τίτλων υψηλής ρευστότητας με μεγάλη ωρίμανση.
Η μείωση των περιθωρίων δανεισμού.
Η ενίσχυση της αξιοπιστίας του Ελληνικού Δημοσίου ως εκδότη σε επίπεδο Ευρωζώνης.
Το προσχέδιο προβλέπει τη συνέχιση της πρόωρης αποπληρωμής δανείων από τον επίσημο τομέα, με έμφαση στα διμερή δάνεια της Ευρωζώνης. Στόχος είναι η πλήρης εξόφλησή τους έως το 2031, μια δεκαετία νωρίτερα από τον αρχικό σχεδιασμό, ώστε να μειωθεί το χρέος τόσο σε απόλυτους αριθμούς όσο και ως ποσοστό του ΑΕΠ.
Χρηματοδοτικές κινήσεις για το 2025
Οι μικτές χρηματοδοτικές ανάγκες του 2025, περιλαμβανομένης της πρόωρης αποπληρωμής δανείων ύψους 5,29 δισ. ευρώ (αναλογικά για λήξεις 2033–2041), καλύφθηκαν κυρίως μέσω:
Έκδοσης νέου 10ετούς ομολόγου ύψους 4 δισ. ευρώ (λήξης 2035).
Διπλής έκδοσης 3 δισ. ευρώ με επανέκδοση 15ετούς και 30ετούς ομολόγου (λήξης 2038 και 2054), συνοδευόμενη από επαναγορά ομολόγων ύψους 1,5 δισ. ευρώ (λήξης 2026).
Οι παραπάνω εκδόσεις κάλυψαν σχεδόν το σύνολο του εγκεκριμένου δανειακού προγράμματος, συμπεριλαμβανομένων των πρόωρων εξοφλήσεων, ενώ ενίσχυσαν τη ρευστότητα της καμπύλης αποδόσεων με εκδόσεις αναφοράς (benchmark issues).
Παράλληλα, το Ελληνικό Δημόσιο προχώρησε σε τρεις επανεκδόσεις ομολόγων μέσω δημοπρασιών που πραγματοποιήθηκαν την τρίτη εβδομάδα κάθε μήνα, αντλώντας συνολικά 700 εκατ. ευρώ. Οι επανεκδόσεις αποσκοπούν στην κάλυψη της επενδυτικής ζήτησης και στη διευκόλυνση της λειτουργίας της δευτερογενούς αγοράς, ενισχύοντας περαιτέρω τη ρευστότητα και την προβλεψιμότητα των εκδόσεων.
Η σταθερότητα των εκδόσεων, σε συνδυασμό με τη στρατηγική μείωσης του χρέους, επιβεβαιώνουν τη σταδιακή επιστροφή του Ελληνικού Δημοσίου στην εκδοτική «κανονικότητα» της Ευρωζώνης.
