Κώστας Καραμανλής προειδοποιεί αυστηρά τον Κυριάκο Μητσοτάκη: «Δεν υπάρχει διαπραγμάτευση για εθνική κυριαρχία και κυριαρχικά δικαιώματα με την Τουρκία!»

Στην παρουσίαση του ανατρεπτικού βιβλίου του Γιώργου Χαρβαλιά με τίτλο “Γιαβόλ! Αίμα, Λήθη”, που διαδραματίστηκε στην Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών, ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής απέστειλε έντονα μηνύματα και προειδοποήσεις προς τον Κυριάκο Μητσοτάκη.

Κατά τη διάρκεια της ομιλίας του, ο Καραμανλής ανέφερε τα εξής καίρια θέματα: το ζήτημα των κατοχικών αποζημιώσεων, την εσκεμμένα αναβαθμισμένη κατάσταση στη Μέση Ανατολή και το Κυπριακό. Ταυτόχρονα, απευθύνοντας τον λόγο του προς τον Κυριάκο Μητσοτάκη, εξέφρασε την αντίθεσή του στην θέση που έχει υιοθετήσει αυτός αναφορικά με την Τουρκία.

Σχετικά με το θέμα των κατοχικών αποζημιώσεων, επεσήμανε ότι η αποπληρωμή του κατοχικού δανείου δεν έχει ποτέ παραγραφεί, και η Ελλάδα δεν έχει ποτέ εγκαταλείψει αυτήν την απαίτηση. Επιπλέον, επεσήμανε πως κανένα νομικό στοιχείο δεν απαλλάσσει τη Γερμανία από τις υποχρεώσεις που είχε αναγνωρίσει επίσημα από το 1965, σε σχέση με τις εν λόγω αποζημιώσεις.

Στο πλαίσιο της ομιλίας του, ο Κώστας Καραμανλής ανανέωσε την πεποίθησή του ότι οι αξιώσεις της Ελλάδας έναντι της Γερμανίας είναι νομικώς ενεργές και μπορούν να υλοποιηθούν μέσω δικαστικών διαδικασιών.

Τέλος, ο πρώην πρωθυπουργός εξέφρασε κριτική προς τη Γερμανία και την Ευρωπαϊκή Ένωση, υπογραμμίζοντας την ανάγκη να αντιμετωπιστούν επαρκώς τα θέματα των κατοχικών αποζημιώσεων και να γίνουν οι αναγκαίες ενέργειες για τη διασφάλιση των δικαιωμάτων της Ελλάδας.

Κατά τη διάρκεια της ομιλίας του, ο Κώστας Καραμανλής εξέφρασε επίσης ανησυχία σχετικά με τον ρόλο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) στο διεθνές προσκήνιο. Τόνισε ότι η ένταση στη διεθνή σκηνή αυξάνεται, με πολλά κράτη να επιδιώκουν μεγαλύτερο ρόλο, συμπεριλαμβανομένων εδαφικών αξιώσεων, και να αμφισβητούν συμφωνίες και συνθήκες. Σε αυτό το πλαίσιο, ο ρόλος της Ευρώπης θα έπρεπε να είναι κομβικός. Ωστόσο, σύμφωνα με τον Καραμανλή, η ΕΕ περιορίζει τον εαυτό της σε έναν ρόλο “κομπάρσου” και δυσκολεύεται, ακόμη και αποφεύγει, να λάβει αποφάσεις.

Συγκεκριμένα, αναφέρθηκε στη διαχείριση της χρηματοπιστωτικής κρίσης όπου η ΕΕ, αντί να αναζητήσει μια κοινή πολιτική για τη διαχείριση της κρίσης με αμοιβαιοποίηση των κινδύνων μέσω κοινού δανεισμού, επέβαλε αυστηρή δημοσιονομική πειθαρχία. Οι ευρωζώνες, με κορυφαία την Γερμανία, προτίθεντο το στενό εθνικό συμφέρον πάνω από τον πραγματικό ορθολογισμό, τα κοινά ευρωπαϊκά συμφέροντα και τις ανάγκες. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα τη συμμετοχή του ΔΝΤ στη διαχείριση της κρίσης της ΕΕ και της ευρωζώνης. Ο Καραμανλής τόνισε ότι η Γερμανία, με μια ειδική ενεργειακή σχέση με τη Ρωσία, προνομιακή σχέση με την Κίνα και ελάχιστες στρατιωτικές δαπάνες, υπηρέτησε τα δικά της συμφέροντα.

Προφανώς, η χώρα μας παρουσίασε χρόνιες αδυναμίες, και θα έπρεπε, με την ευθύνη όλων μας, να έχει προχωρήσει σε απαραίτητες διαρθρωτικές αλλαγές και ταχεία δημοσιονομική ανάκαμψη. Οι Γερμανοί επωφελήθηκαν από την κρίση, αλλά υπονόμευσαν την κοινή ευρωπαϊκή προοπτική. Το τίμημα που πλήρωσε η χώρα μας ήταν σημαντικό. Ενοχοποιήθηκε, συκοφαντήθηκε και χρησιμοποιήθηκε ως παράδειγμα για άλλες χώρες που, λόγω μεγέθους, ήταν λιγότερο ευάλωτες. Επιβλήθηκαν προγράμματα κυρίως με την λογική της τιμωρίας, με τεράστιο κοινωνικό κόστος, και η χώρα μας υπέστη απώλεια περίπου 30% του Ακαθάριστου Εγχωρίου Προϊόντος της. Κάτι τέτοιο συμβαίνει σπάνια, και μόνο κατά τη διάρκεια ενός μακροχρόνιου πολέμου.

Σε μια ιστορική παρέμβαση για το Ισραήλ, ο Κ. Καραμανλής αναφέρθηκε στο δικαίωμα του κράτους για νόμιμη άμυνα, πάντα με την τήρηση των κανόνων του πολέμου προς όφελος των αμάχων. Επίσης, υπογράμμισε την ανάγκη να βρεθεί άμεση λύση με την αναγνώριση του παλαιστινιακού κράτους. Ειδικότερα, κάλεσε το Ισραήλ να σταματήσει τους εποικισμούς.

Αναφερόμενος στην παράνομη εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο, εξέφρασε την ανησυχία του για τις αναθεωρητικές τάσεις της Τουρκίας. Επεσήμανε ότι η Τουρκία είχε εισβάλει και παρανόμως κατέχει σχεδόν το ήμισυ μιας ευρωπαϊκής χώρας για μισό αιώνα. Επιπλέον, ανέφερε πώς η Τουρκία απειλεί με πόλεμο μια άλλη ευρωπαϊκή χώρα, αν αυτή επικαλείται τα δικαιώματά της σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο. Η Τουρκία συνεχίζει να αυξάνει τις αξιώσεις της, συμπεριλαμβανομένων και των εδαφικών. Αυτή η συμπεριφορά αντικατοπτρίζει τις βαθιά ριζωμένες αντιλήψεις του τουρκικού κράτους.

Οι σύμμαχοι και οι εταίροι κάνουν λάθος, ή ακόμα χειρότερα, ενδεχομένως είναι υποκριτές, όταν, υποτίθεται, υποκύπτουν στις απαιτήσεις της Τουρκίας, επικαλούμενοι την ανάγκη να διατηρήσουν την Τουρκία στο δυτικό στρατόπεδο. Ειδικά όταν αυτή η συμπεριφορά παίρνει τη μορφή προτροπών και πιέσεων προς την Ελλάδα και την Κύπρο, καλούνται να υποκύψουν στις αξιώσεις της. Είναι ακόμα χειρότερο όταν πρόκειται για μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς με τη στάση τους αυτή, αντιτίθενται βάναυσα στο διεθνές δίκαιο, το ευρωπαϊκό κεκτημένο και την αρχή της αλληλεγγύης μεταξύ των μελών της ΕΕ.

Σε περίπτωση εθνικών θεμάτων, οι πλάνες και οι αυταπάτες δεν είναι αποδεκτές και δεν πρέπει να συγχωρούνται. Αυτό ισχύει τόσο αναφορικά με την Τουρκία όσο και με τους υποστηρικτές μιας συμβιβαστικής λύσης πακέτου σε όλα τα ζητήματα που η Τουρκία μονομερώς θέτει στο τραπέζι. Οι σαφείς αναλύσεις και η αποφασιστικότητα αποτελούν τη μοναδική απάντηση σε αυτές τις καταστάσεις.

Η μόνη και ανυπέρβλητη διαφορά μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας είναι η οριοθέτηση της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ) και, ως εκ τούτου, η καθορισμένη υφαλοκρηπίδα, σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο. Αυτά αποτελούν ζητήματα εθνικής κυριαρχίας και ακεραιότητας. Επιπλέον, το αυτονόητο δικαίωμα αμυντικής θωράκισης των νησιών έναντι εμφανούς απειλής δεν μπορεί να υποβληθεί σε διαπραγμάτευση, συμβιβασμό ή υποχώρηση.

Οποιεσδήποτε υποχωρήσεις σε ηγεμονικές βλέψεις ή παροτρύνσεις από τρίτους, ή ακόμα και ασαφή μηνύματα που ενδέχεται να ερμηνευθούν ως ένδειξη ενδοτικής προθυμίας, απλώς αποπροσανατολίζουν την πραγματικότητα και μπορεί να οδηγήσουν σε αυξημένη ένταση ή ακόμα και ανοιχτή κρίση. Αυτά τα μηνύματα αποτελούν προειδοποιητικές απειλές προς τον Κυριάκο Μητσοτάκη, ο οποίος φαίνεται να ασκεί μυστική διπλωματία με τον Ερντογάν, προκειμένου να επιτύχει “συμφωνίες.”