Σήμερα Γιορτάζουν:

ΜΕΛΑΝΗ

30 Νοεμβρίου 2024

Οι άνδρες χάνουν τη μάχη ενάντια στο τι τους ευχαριστεί

Δεν είναι μοναχός σε βουνό ούτε αποφεύγει τον κοσμικό κόσμο, αλλά τα τελευταία τρία χρόνια, ο Μάρκους Γκάλαχερ απέχει από τη πορνογραφία — και δεν σκοπεύει να γυρίσει πίσω.

Όπως πολλοί άλλοι, ο Γκάλαχερ (ο οποίος χρησιμοποίησε ψευδώνυμο για λόγους ανωνυμίας) ήρθε πρώτη φορά σε επαφή με την πορνογραφία στη δευτέρα λυκείου. Αυτό που ξεκίνησε ως περιέργεια εξελίχθηκε σε μια ευχάριστη απόδραση, μετά σε ακαταμάχητη παρόρμηση και, τελικά, σε εμπόδιο για τη ζωή του.

Καθώς η συνήθειά του μεγάλωνε, ο Γκάλαχερ αισθανόταν όλο και πιο άβολα γύρω από τους άλλους, ειδικά με τα κορίτσια, ενώ ταυτόχρονα πάλευε με μια συνεχή «βούισμα» στο μυαλό του. «Κάθε λεπτό σκεφτόμουν κάτι σεξουαλικό, όπως την πορνογραφία», θυμάται.

Τότε ήταν που άρχισε να σκέφτεται την αποχή.

Ο Γκάλαχερ δεν είναι μόνος. Ένας αυξανόμενος αριθμός νέων ακολουθεί την τάση της εκσπερματικής αποχής, ή αλλιώς «διατήρηση σπέρματος», όπως συχνά ονομάζεται, που σημαίνει αποφυγή εκσπερμάτωσης για μια συγκεκριμένη περίοδο. Το hashtag «διατήρηση σπέρματος» και σχετικές φράσεις είναι από τα πιο δημοφιλή θέματα ανδρικής υγείας στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, συγκεντρώνοντας πάνω από 2 δισεκατομμύρια προβολές στο TikTok και 3 εκατομμύρια στο Instagram.

Οι συμμετέχοντες επιλέγουν αυτή την πρακτική για διάφορους λόγους. Μερικοί τη βλέπουν ως έναν μισοαστείο, μισοσοβαρό διαγωνισμό μεταξύ φίλων· άλλοι πιστεύουν ότι μπορεί να αυξήσει την τεστοστερόνη και τη μυϊκή ανάπτυξη — κάτι που η επιστήμη δεν έχει αποδείξει μέχρι σήμερα. Αλλά για άνδρες όπως ο Γκάλαχερ, είναι μια πρόκληση για να ξεφύγουν από έναν εθισμό δεκαετίας, κάτι που συνοδεύτηκε από απροσδόκητα ψυχικά οφέλη.

Η αυξανόμενη όρεξη για μη πραγματικότητα

Έρευνες δείχνουν ότι περίπου το 69% των Αμερικανών ανδρών και το 40% των γυναικών καταναλώνουν διαδικτυακή πορνογραφία ετησίως, με το 11% των ανδρών και το 3% των γυναικών να δηλώνουν ότι είναι εθισμένοι.

Πάνω από 60 μελέτες υποστηρίζουν ότι η χρήση πορνογραφίας μπορεί να προκαλέσει αλλαγές στον εγκέφαλο που σχετίζονται με τον εθισμό, όπως αυξημένη ανταπόκριση σε πορνογραφικά ερεθίσματα και μειωμένη ευαισθησία σε φυσικές ανταμοιβές.

«Ο εγκέφαλος γίνεται πιο ευαίσθητος και διεγείρεται από τα εικονοστοιχεία, αντί για τους ανθρώπους», εξήγησε ο Τζον Ντ. Φούμπερτ, κοσμήτορας της Σχολής Εκπαίδευσης του Union University στο Τενεσί και καταξιωμένος ειδικός στην πρόληψη σεξουαλικής κακοποίησης με πάνω από 30 δημοσιευμένα άρθρα και βιβλία σχετικά.

«Η πορνογραφία κυριολεκτικά επαναπρογραμματίζει τον εγκέφαλο», δήλωσε η Κλερ Μορέλ, αναλύτρια πολιτικής με ειδίκευση στην τεχνολογία και την ψυχική υγεία. «Δημιουργεί συνηθισμένα νευρωνικά μονοπάτια, έτσι ώστε το άτομο να συνεχίζει να αναζητά πορνογραφία λόγω του υψηλού επιπέδου ντοπαμίνης που εκκρίνεται στον εγκέφαλο όταν βλέπει τέτοιου είδους περιεχόμενο».

Η πορνογραφία αποτελεί «υπερφυσικό ερέθισμα» που απεικονίζει μια μη ρεαλιστική και υπερβολική εκδοχή της σεξουαλικότητας, με προσεκτικά επιλεγμένα και συχνά χειρουργικά ενισχυμένα σώματα να παίζουν ακραία σεξουαλικά σενάρια, εξήγησε ο Δρ. Ντόναλντ Λ. Χίλτον Τζούνιορ, νευροχειρουργός και διεθνώς αναγνωρισμένος ειδικός στη νευροεπιστήμη της πορνογραφίας. Αυτή η οπτική υπερδιέγερση μπορεί να παρασύρει την κανονική αναπαραγωγική ορμή, μειώνοντας την ευαισθησία του εγκεφάλου στην αυθεντική ανθρώπινη οικειότητα και τις σχέσεις.

«Σχεδόν όλα τα υπόλοιπα μοιάζουν μουντά και ανάξια επιδίωξης», περιέγραψε ο Χίλτον.

Η επιστήμη το επιβεβαιώνει. Η αυξημένη χρήση πορνογραφίας οδηγεί σε λιγότερη φαιά ουσία στον εγκέφαλο, μειώνοντας την ευαισθησία στις φυσικές σεξουαλικές ανταμοιβές και περιορίζοντας την ικανότητα να νιώθει κανείς ευχαρίστηση από φυσιολογικές, οικείες σχέσεις.

Επιπλέον, ο Φούμπερτ ανέφερε ότι η χρήση πορνογραφίας συνήθως οδηγεί σε πολλαπλές αρνητικές συνέπειες, όπως κατάθλιψη, άγχος, στρες, κοινωνική δυσλειτουργία, μειωμένη ικανοποίηση από τη σεξουαλική ζωή και τις σχέσεις, αλλαγμένες σεξουαλικές προτιμήσεις, χαμηλότερη ποιότητα ζωής, προβλήματα οικειότητας στην πραγματική ζωή και μοναξιά.

Οι άνδρες χάνουν τη μάχη ενάντια στο τι τους ευχαριστεί v171351316

Ωστόσο, δεν συμφωνούν όλοι οι ειδικοί ότι η κατανάλωση πορνογραφικού υλικού είναι επιβλαβής ή εθιστική. Η Nicole Prause, νευροεπιστήμονας που μελετά τη σεξουαλική συμπεριφορά του ανθρώπου, τον εθισμό και την πορνογραφία, δήλωσε στους The Epoch Times ότι το Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (DSM-5) και ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) έχουν απορρίψει την ιδέα του «εθισμού στην πορνογραφία» ως κλινική διάγνωση.

Η Prause πρότεινε ότι, σε πολλές περιπτώσεις, άτομα που πιστεύουν ότι έχουν πρόβλημα με την πορνογραφία ή τον αυνανισμό, ενδέχεται να αντιμετωπίζουν πιο συνηθισμένα ζητήματα, όπως η κατάθλιψη. Υποστηρίζει ότι πρέπει να αντιμετωπιστούν οι υποκείμενες ανησυχίες για την ψυχική υγεία, αντί να θεωρηθεί το πρόβλημα ως ζήτημα εθισμού.

Ο Hilton αμφισβήτησε την άποψη ότι η πορνογραφία δεν πληροί τα κριτήρια του εθισμού.

«Θεωρήστε υποθετικά δύο άτομα, τα οποία είναι φανατικά προσκολλημένα στους υπολογιστές τους, προσπαθώντας και τα δύο να κερδίσουν μια διαλείπουσα ενισχυτική ανταμοιβή», έγραψε σε άρθρο που δημοσιεύθηκε στο Socioaffective Neuroscience & Psychology. «Το ένα παρακολουθεί πορνογραφία, αναζητώντας το κατάλληλο κλιπ για σεξουαλική ολοκλήρωση. Το άλλο είναι απορροφημένο σε ένα διαδικτυακό παιχνίδι πόκερ.»

Και τα δύο άτομα παρουσιάζουν ταυτόσημες συμπεριφορές: ξοδεύουν ώρες αναζητώντας την “δόση” τους, καταστρέφουν σχέσεις και αδυνατούν να σταματήσουν. Ωστόσο, όπως επεσήμανε ο Hilton, «το DSM-5 ταξινομεί μόνο το πόκερ ως εθισμό». Υποστηρίζει ότι αυτή η διάκριση είναι «τόσο συμπεριφορικά όσο και βιολογικά ασυνεπής», δεδομένων των παρόμοιων μοτίβων καταναγκαστικής συμπεριφοράς και των αρνητικών επιπτώσεων στη ζωή.

Ανεξάρτητα από τον εθισμό, ο ΠΟΥ αναγνώρισε το 2019 τη «διαταραχή καταναγκαστικής σεξουαλικής συμπεριφοράς» (CSBD), χαρακτηρίζοντάς την ως «επίμονο μοτίβο αποτυχίας ελέγχου έντονων, επαναλαμβανόμενων σεξουαλικών παρορμήσεων ή επιθυμιών που οδηγούν σε επαναλαμβανόμενη σεξουαλική συμπεριφορά».

Η Δρ Rena Malik, ουρολόγος, χειρουργός πυέλου και ιατρική influencer, δήλωσε στους The Epoch Times ότι η σεξουαλική συμπεριφορά γίνεται προβληματική μόνο όταν παρεμβαίνει σε άλλες καθημερινές δραστηριότητες. Εξήγησε ότι αυτό περιλαμβάνει «την έγκαιρη προσέλευση στη δουλειά, την παραγωγικότητα στην εργασία, την αλληλεπίδραση με την οικογένεια, τους φίλους, τα αγαπημένα πρόσωπα ή την οικειότητα με έναν σύντροφο».

Όσοι καθυστερούν την ικανοποίηση κερδίζουν

«Δεν υπάρχει κάτι τέτοιο όπως ένας εθισμός με μέτρο», δήλωσε ο Gallagher. Μόλις αναπτύξετε έναν εθισμό στην πορνογραφία, είναι δύσκολο να σταματήσετε, πρόσθεσε. Πράττοντας χωρίς αυτοσυγκράτηση, οι άνθρωποι κινδυνεύουν να γίνουν «αιωνίως δέσμιοι» αυτών των επιθυμιών, χάνοντας τον αυτοέλεγχό τους. Ο Gallagher υποστηρίζει ότι ο αυτοέλεγχος είναι μια μοναδική ανθρώπινη ικανότητα που πρέπει να προστατεύεται και να καλλιεργείται.

Πράγματι, η υπερβολική πορνογραφία διαβρώνει την αυτοσυγκράτηση των ανθρώπων, σύμφωνα με έρευνες. Μια μελέτη του 2016 που δημοσιεύθηκε στο The Journal of Sex Research βρήκε ότι η αυξημένη κατανάλωση πορνογραφίας οδηγεί σε μειωμένη ικανότητα αναβολής άμεσων ανταμοιβών για μεγαλύτερα μελλοντικά οφέλη.

Σε επακόλουθη μελέτη, οι ερευνητές ζήτησαν από μια ομάδα χρηστών πορνογραφίας να απέχουν από αυτήν, ενώ μια άλλη ομάδα απείχε από το αγαπημένο τους φαγητό για τρεις εβδομάδες.

Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι όσοι σταμάτησαν την πορνογραφία ανέπτυξαν ισχυρότερη αυτοσυγκράτηση, βελτιώνοντας την ικανότητά τους να αναβάλλουν τις άμεσες επιθυμίες για να επιτύχουν μεγαλύτερες μελλοντικές ανταμοιβές. Αντίθετα, εκείνοι που απείχαν από το αγαπημένο τους φαγητό δεν παρουσίασαν αυτή τη βελτίωση. Οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι «ο τακτικός αυτοέλεγχος σε ορισμένους τομείς (π.χ. σεξουαλικούς) μπορεί να είναι πιο ισχυρός από τον αυτοέλεγχο που ασκείται σε άλλους τομείς (π.χ. διατροφικούς)».

Οι άνδρες χάνουν τη μάχη ενάντια στο τι τους ευχαριστεί v191810841

Με την ενσυνείδητη αποχή και τον περιορισμό της χρήσης πορνογραφίας, τα άτομα μπορούν να ενισχύσουν την αυτοπειθαρχία τους, οδηγώντας σε καλύτερα αποτελέσματα σε διάφορους τομείς της ζωής, πρότεινε ο Gallagher. «Επειδή μπορώ να αντιμετωπίσω ένα τόσο δύσκολο πρόβλημα, το να κάνω και άλλα δύσκολα πράγματα δεν φαίνεται πλέον τόσο δύσκολο», εξήγησε.

Το διάσημο πείραμα με τα marshmallows του Πανεπιστημίου Στάνφορντ το 1972 ανέδειξε τη σημασία της καθυστέρησης ικανοποίησης. Στο πείραμα, τα παιδιά τοποθετήθηκαν σε ένα ιδιωτικό δωμάτιο, όπου ένας ερευνητής έβαλε ένα marshmallow μπροστά τους. Ειπώθηκε ότι, αν δεν το έτρωγαν μέχρι να επιστρέψει ο ερευνητής, θα λάμβαναν άλλο ένα ως ανταμοιβή.

Τα παιδιά που κατάφεραν να περιμένουν για το δεύτερο marshmallow παρακολουθήθηκαν για πάνω από 40 χρόνια. Τα δεδομένα έδειξαν ότι είχαν υψηλότερες βαθμολογίες στις εξετάσεις SAT, καλύτερη αντιμετώπιση του άγχους, καλύτερες κοινωνικές δεξιότητες και γενικά υψηλότερες επιδόσεις σε σημαντικούς δείκτες ζωής. (Σχετικές μελέτες: 1, 2, 3).
Επιπλέον, μια θεμελιώδης μελέτη του 2005 διαπίστωσε ότι η αυτοπειθαρχία προβλέπει την ακαδημαϊκή επιτυχία περισσότερο από τον δείκτη νοημοσύνης (IQ). Σε ένα δείγμα 140 μαθητών της όγδοης τάξης, η αυτοπειθαρχία εξηγούσε πάνω από το διπλάσιο της διακύμανσης στα εκπαιδευτικά αποτελέσματα σε σύγκριση με τον IQ.

Άλλες μελέτες έχουν δείξει ότι η υψηλότερη αυτοπειθαρχία συνδέεται με λιγότερες αναφορές ψυχοπαθολογίας, υψηλότερη αυτοεκτίμηση και πιο ασφαλείς δεσμούς στις σχέσεις.

Οι άνδρες χάνουν τη μάχη ενάντια στο τι τους ευχαριστεί v1389804367

Εξάντληση της ζωτικής ενέργειας

Μια από τις κινητήριες δυνάμεις της χρήσης πορνογραφίας και του αυνανισμού είναι ο ισχυρισμός ότι είναι ωφέλιμα για την υγεία. Ωστόσο, οι τρέχουσες επιστημονικές αποδείξεις για αυτούς τους ισχυρισμούς παραμένουν ασαφείς. Σε διαφορετικές μελέτες, έχουν αποδοθεί οφέλη στην υγεία τόσο από τη συχνή εκσπερμάτωση όσο και από την αποχή, συμπεριλαμβανομένων ισχυρισμών για τις επιπτώσεις στα επίπεδα τεστοστερόνης (1, 2, 3, 4), τη γονιμότητα, την ποιότητα του σπέρματος, την ψυχική υγεία και την ευτυχία.

Η παραδοσιακή ιατρική, ιδιαίτερα η Παραδοσιακή Κινεζική Ιατρική (TCM), προσφέρει μια πιο σαφή στάση, προειδοποιώντας κατά της ανεξέλεγκτης απώλειας ενέργειας.

«Η τρέχουσα έρευνα προωθεί τη συχνή εκσπερμάτωση για την υγεία του προστάτη και την ανακούφιση από το στρες. Ωστόσο, η TCM δίνει έμφαση στην ισορροπία», λέει ο Δρ. Jingduan Yang, δάσκαλος και πρακτικός της TCM πέμπτης γενιάς, πιστοποιημένος ψυχίατρος και διευθύνων σύμβουλος του Northern Medical Center στη Νέα Υόρκη.

Στην TCM, η σεξουαλική υγεία θεωρείται ισορροπία μεταξύ της ουσίας (jing) και του qi, δύο τύπων ενέργειας στο σώμα μας. Η ουσία είναι η βασική ενέργεια για την ανάπτυξη, την αναπαραγωγή και τη ζωτικότητα, ενώ το qi είναι η καθημερινή ενέργεια που κινεί τις λειτουργίες μας.

Η ουσία είναι πιο δύσκολο να αναπληρωθεί, γι’ αυτό η διατήρησή της, ιδιαίτερα τον χειμώνα, ενισχύει τη σωματική αντοχή και την πνευματική διαύγεια, εξηγεί ο Yang στην Epoch Times.

Σύμφωνα με την TCM, τα νεφρά θεωρούνται αποθήκη αυτής της «ουσίας» και κάθε εκσπερμάτωση την εξαντλεί. Αυτό συμβαίνει επειδή η εκσπερμάτωση απαιτεί φυσική προσπάθεια, απώλεια θρεπτικών συστατικών και ζωτικών υγρών που χρησιμοποιούνται για τη δημιουργία σπέρματος.

«Η εκσπερμάτωση ενεργοποιεί σύνθετες λειτουργίες του νευρικού συστήματος: το παρασυμπαθητικό (ανάπαυση και πέψη) προάγει τη χαλάρωση, ενώ το συμπαθητικό (μάχη ή φυγή) αναλαμβάνει κατά την εκσπερμάτωση, οδηγώντας σε έντονη φυσική προσπάθεια και απώλεια ενέργειας. Η TCM βλέπει αυτή την προσπάθεια ως κατανάλωση της ενέργειας των νεφρών, η οποία, αν εξαντληθεί υπερβολικά συχνά, μπορεί να οδηγήσει σε ανισορροπίες ή χαμηλά αποθέματα ενέργειας με τον καιρό», πρόσθεσε.

Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε μια κατάσταση γνωστή ως shenkui, δηλαδή «ανεπάρκεια νεφρών», που χαρακτηρίζεται από συμπτώματα όπως γενική αδυναμία, μυοσκελετικό πόνο, ζάλη και σεξουαλική δυσλειτουργία.

«Η σύγχρονη ιατρική προσπαθεί να το εξορθολογίσει (την εκσπερμάτωση) ως κάτι φυσιολογικό και ακίνδυνο, αλλά σε ενεργειακό επίπεδο υπάρχουν σοβαρές βραχυπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες επιπτώσεις», δήλωσε ο Jonathan Liu, πρακτικός της TCM, στην Epoch Times. «Από την κλινική μου εμπειρία, η ανεπάρκεια της ουσίας των νεφρών σχετίζεται με ορισμένες καταστάσεις, όπως η κακή μνήμη, η κόπωση, ακόμα και κάποιες περιπτώσεις άνοιας».

Ο Ryan B. (ψευδώνυμο) είναι από τους πολλούς άνδρες που αναφέρουν μειωμένη ενέργεια μετά την εκσπερμάτωση. «Πάντα νιώθω κουρασμένος μετά—σαν να έχω χάσει όλη μου την ενέργεια», είπε στην Epoch Times.

«Η σεξουαλική συμπεριφορά δεν είναι μόνο για ευχαρίστηση· ο σωστός της ρόλος είναι για αναπαραγωγή», είπε ο Liu. Προτείνει τη διατήρηση της ζωτικής ενέργειας του σώματος για την καλή υγεία.

«Η αυτοσυγκράτηση δεν αφορά τη στέρηση αλλά την καλλιέργεια», είπε ο Yang. Προτείνει ότι αυτή η καλλιέργεια ενισχύει την αυτοπειθαρχία και μπορεί να αυξήσει την πνευματική συνειδητότητα και την παραγωγικότητα. «Ωστόσο, η ισορροπία και οι ατομικές ανάγκες υγείας είναι βασικές», πρόσθεσε.

Ιστορικά, όλες οι μεγάλες θρησκείες και φιλοσοφίες έχουν ενθαρρύνει διάφορες μορφές αυτοσυγκράτησης και έχουν ακόμη απαγορεύσει αυστηρά τον αυνανισμό. Ο Ιουδαϊσμός και το Ισλάμ εφαρμόζουν νηστείες και ενθαρρύνουν τη μετριοπάθεια. Ο Ινδουισμός προάγει την επίγνωση και τον έλεγχο των αισθήσεων. Στον Χριστιανισμό, ορισμένες ομολογίες υποστηρίζουν την αγαμία ή την αποχή από το σεξ πριν από τον γάμο.

Αυτές οι πρακτικές αποσκοπούν στην επαναπροσανατολισμό της ενέργειας από την άμεση ικανοποίηση προς την πνευματική, νοητική και σωματική ανάπτυξη. Στις αρχές του 19ου αιώνα, Ευρωπαίοι και Αμερικανοί γιατροί πίστευαν ακόμη ότι ο αυνανισμός μπορούσε να οδηγήσει σε τρέλα, αντικατοπτρίζοντας τις ιστορικές αντιλήψεις για τη σεξουαλική αυτοσυγκράτηση.

«Η αποχή δεν θα σας βλάψει σωματικά. Είναι περισσότερο η στάση που τη συνοδεύει που συχνά προκαλεί προβλήματα», δήλωσε η Prause.

Ο δρόμος της διέξοδου: Σκοπός πάνω από την ευχαρίστηση

Κάθε χρόνο, ο Γκάλαχερ προσπαθούσε να απέχει από τον αυνανισμό για έναν ολόκληρο μήνα. «Κάθε φορά που το προσπαθούσα, αποτύγχανα», δήλωσε. Παρ’ όλα αυτά, συνέχισε την προσπάθειά του.

Ο Γκάλαχερ, που είναι πλέον 26 ετών και εργάζεται ως μηχανικός λογισμικού, τελικά άρχισε να απολαμβάνει τα οφέλη αυτής της προσπάθειας. «Τώρα, κοιτώντας πίσω, έχω τόσο μεγαλύτερη πνευματική διαύγεια», εξήγησε. Μαζί με αυτό, παρατήρησε αυξημένη αυτοπεποίθηση και ενδυνάμωση.

«Φαίνεται πως βρισκόμαστε στη μέση μιας κρίσης ανδρισμού … και αυτό αλλάζει το πώς οι άνδρες νιώθουν ότι ταιριάζουν στον κόσμο», δήλωσε ο Τζάστιν Λέμιλερ, ανώτερος ερευνητής στο Ινστιτούτο Κίνσεϊ και οικοδεσπότης του podcast Sex & Psychology. Η τάση της αποχής από την εκσπερμάτιση είναι «μέρος ενός πολύ μεγαλύτερου κινήματος που αφορά την αποκατάσταση της ανδρικής ταυτότητας», είπε στους Epoch Times.

«Ένας άνδρας που δεν έχει σκοπό αποσπά την προσοχή του με ευχαρίστηση», είπε ο Γκάλαχερ, σχολιάζοντας ότι πολλοί άνθρωποι είναι απορροφημένοι από τη σύγχρονη ηδονιστική κουλτούρα της άμεσης ικανοποίησης, του ποτού, του καπνίσματος και της χρήσης ναρκωτικών.

Ωστόσο, πιστεύει ότι υπάρχει ελπίδα. «Είναι αναπόφευκτο ότι, όταν κάποιος φτάσει στο τέλος αυτού του μονοπατιού και αντιληφθεί το κενό του, θα αρχίσει φυσικά να κοιτάζει προς την αντίθετη κατεύθυνση, προς κάτι πιο ενάρετο και ολοκληρωμένο», δήλωσε. «Όταν το εκκρεμές φτάνει σε ένα άκρο, αναπόφευκτα θα αρχίσει να κινείται προς το άλλο».

Για όσους σκέφτονται να ακολουθήσουν έναν παρόμοιο δρόμο, ο Γκάλαχερ πρότεινε πρακτικά βήματα για την απεξάρτηση. Για την άμεση διαχείριση της επιθυμίας, ανέφερε ότι μερικοί φίλοι του βρήκαν επιτυχία με φυσικές δραστηριότητες, όπως κάμψεις, όταν τους έπιανε ο πειρασμός. Πρότεινε επίσης τη χρήση ημερολογίου για να ενισχύσει τους λόγους για τη διακοπή και να αναλογιστεί κανείς τις προηγούμενες αποφάσεις του.

Τόνισε τη σημασία της κατανόησης της εθιστικής φύσης της πορνογραφίας και του αυνανισμού, προτρέποντας να αναδιαμορφώσει κανείς την οπτική του θέτοντας ερωτήματα σχετικά με τον θεμελιώδη σκοπό και τον αντίκτυπο αυτής της συμπεριφοράς στη ζωή και τις σχέσεις του.

Πάνω απ’ όλα, πιστεύει ότι ο σκοπός μέσω της πνευματικότητας είναι ο καλύτερος δρόμος προς τη λύτρωση.

«Η διακοπή ενός τέτοιου εθισμού είναι πραγματικά δύσκολη, σχεδόν αδύνατη, χωρίς τη βοήθεια του Θεού», είπε ο Γκάλαχερ.

Για μερικούς ανθρώπους, η αποχή μπορεί να αλλάξει τα δεδομένα, είπε ο Φουμπέρ.

«Δείτε τι κάνει στη μοναξιά σας, στην κατάθλιψή σας, στο άγχος σας, στις στενές σας σχέσεις με άλλους ανθρώπους και δείτε αν είναι κάτι που σας αρέσει και ίσως θέλετε να το συνεχίσετε παραπέρα», δήλωσε.

Ετικέτες: