Πάνω από 100 μελέτες εξετάζουν πώς τα εμβόλια mRNA ενδέχεται να συνδέονται με την καρκινογένεση

Για χρόνια, ο όρος «τούρμπο καρκίνος» ήταν ένας όρος που χλευαζόταν ως θεωρία συνωμοσίας κατά των εμβολίων . Οι υγειονομικές αρχές, τα καθεστωτικά μέσα ενημέρωσης παγκοσμίως αλλά και εδώ στην Ελλάδα φυσικά, ακόμη και η Wikipedia επέμεναν ότι δεν υπήρχαν «αποδείξεις» ότι υπήρχε ένα τέτοιο φαινόμενο. Φυσικά στη χώρα μας ακόμα επιμένουν.

Ωστόσο, μια πρόσφατη ανασκόπηση της βιβλιογραφίας που περιέγραψε πάνω από 100 μελέτες με αξιολόγηση από ομοτίμους δείχνει ότι τα συγκεκριμένα εμβόλια mRNA μπορούν να προκαλέσουν ή να επιταχύνουν τον καρκίνο μέσω 17 διακριτών βιολογικών μηχανισμών.

Υπό αυτό το πρίσμα δεν είναι τυχαίο που το CDC ξεκινά επίσημη έρευνα, έστω και τώρα, για τις παρενέργειες και τους θανάτους από τα εμβόλια κατά της COVID-19, ούτε ότι ο Υπουργός Υγείας και Ανθρωπίνων Υπηρεσιών Ρόμπερτ Φ. Κένεντι Τζούνιορ ανακοίνωσε ακύρωση συμβάσεων 500 εκατομμυρίων δολαρίων για τη χρηματοδότηση 22 έργων ανάπτυξης εμβολίων mRNA, λέγοντας ότι η τεχνολογία mRNA «ενέχει περισσότερους κινδύνους παρά οφέλη»

Εμείς στο site Ελλήνων Αφύπνιση έχουμε επιλέξει συνειδητά να απέχουμε από το κυνήγι των “κλικ” υπερπροβάλλοντας τους ξαφνικούς θανάτους των Ελλήνων, είτε διασήμων είτε όχι, οι οποίοι δυστυχώς είναι συνεχείς και πολλοί.

Όχι για να καλύψουμε το έγκλημα που έχει ξεκινήσει με τους μαζικούς εμβολιασμούς, στους οποίους φυσικά αντιταχθήκαμε, αλλά γιατί θεωρούμε πως είναι ακόμα πιο χρήσιμο για το κοινωνικό σύνολο να προβάλλουμε συγκεκριμένα επιστημονικά άρθρα και μελέτες, που καταδείκνυαν από την αρχή του παγκόσμιου πειράματος, τη φρίκη που δυστυχώς ζούμε μέχρι σήμερα.

Αυτή της κραυγαλέας αύξησης των αιφνίδιων ή ξαφνικών θανάτων αλλά και των turbo καρκίνων πως και άλλων προβλημάτων υγείας που αναδείξαμε μέσα από επιστημονικά άρθρα που δημοσιεύσαμε κατά καιρούς. Το ίδιο κάναμε από την αρχή της “πανδημίας” με τις πρώτες επιστημονικές μελέτες που λογοκρίνονταν από παντού, ακόμα και από τον φορέα blogspot.com που φιλοξενούσε το ιστολόγιο μας, το ίδιο κάνουμε και σήμερα, παρουσιάζοντας μια ακόμα μελέτη που σίγουρα δεν θα την δείτε στα καθεστωτικά Μ.Μ.Ε.

Τώρα λοιπόν, για πρώτη φορά, ένα επιστημονικό άρθρο με τίτλο COVID-19 mRNA-Induced “Turbo Cancers” (Καρκίνοι Τούρμπο που Προκαλούνται από το mRNA της COVID-19) δημοσιεύθηκε στο Journal of Independent Medicine , το οποίο ορίζει επίσημα τον «τούρμπο καρκίνο» και συγκεντρώνει το αυξανόμενο σύνολο κλινικών περιπτώσεων, επιδημιολογικών σημάτων και μηχανιστικών οδών που εξηγούν πώς τα εμβόλια mRNA της COVID-19 και η πρωτεΐνη-ακίδα μπορούν να προκαλέσουν ξαφνικούς, επιθετικούς, ανθεκτικούς στη θεραπεία καρκίνους:

Τα τελευταία χρόνια, ένας νέος όρος έχει κάνει την εμφάνισή του στον ιατρικό λόγο προκαλώντας ανησυχία σε γιατρούς, ερευνητές και ασθενείς: οι λεγόμενοι «καρκίνοι turbo». Πρόκειται για κακοήθειες που εμφανίζονται με πρωτοφανή επιθετικότητα, με ταχύτατη εξέλιξη και αιφνίδιες υποτροπές σε άτομα που μέχρι πρότινος βρίσκονταν σε ύφεση, αλλά και για περιπτώσεις όπου νέοι άνθρωποι εμφανίζουν καρκίνο ήδη σε προχωρημένα στάδια. Το φαινόμενο έχει σημάνει συναγερμό, καθώς τα επιδημιολογικά δεδομένα δείχνουν ότι κάτι αλλάζει δραματικά στο προφίλ της νόσου.

Στατιστικές αναλύσεις από τις Ηνωμένες Πολιτείες, το Ηνωμένο Βασίλειο και την Ιαπωνία καταγράφουν απότομες αυξήσεις στη συχνότητα εμφάνισης και στη θνησιμότητα από καρκίνο μετά το 2021, περίοδο που συνέπεσε με τις μαζικές εκστρατείες εμβολιασμού κατά της COVID-19. Η εικόνα αυτή ενισχύεται και από την επεξεργασία των δεδομένων του VAERS, του αμερικανικού συστήματος καταγραφής ανεπιθύμητων ενεργειών, όπου εντοπίζονται δυσανάλογες αναφορές σε συγκεκριμένες μορφές καρκίνου όπως της σκωληκοειδούς απόφυσης, του μαστού, του παχέος εντέρου, του ενδομητρίου, του λάρυγγα και του ήπατος.

Οι ερευνητές έχουν ήδη σκιαγραφήσει πιθανούς μηχανισμούς που εξηγούν τη σύνδεση. Η πρωτεΐνη-ακίδα του SARS-CoV-2 φαίνεται ότι διαταράσσει κρίσιμες άμυνες του οργανισμού απέναντι στον καρκίνο. Έχει καταγραφεί μεταβολικός επαναπρογραμματισμός, με τα κύτταρα να οδηγούνται σε τρόπους παραγωγής ενέργειας παρόμοιους με αυτούς που εμφανίζουν τα καρκινικά κύτταρα. Επίσης, η πρωτεΐνη φαίνεται να ενισχύει την αντίσταση στην απόπτωση, μπλοκάροντας καταστολείς όγκων όπως οι p53 και BRCA1, ενώ ενεργοποιεί βλαστικά καρκινικά κύτταρα μέσω πολύπλοκων σηματοδοτικών οδών, όπως οι Wnt, Notch και NF-κB. Παράλληλα, επιδρά στην αγγειογένεση και στη μετάσταση μιμούμενη μόρια-κλειδιά όπως το VEGF, το MMP9 και η γαλεκτίνη-3, και συμβάλλει στην ανοσολογική αποφυγή μέσω της καταστολής των φυσικών φονικών κυττάρων και της επαγωγής IgG4 αντισωμάτων.

Στη συζήτηση έχουν προστεθεί και άλλοι δυνητικοί ογκογενετικοί κίνδυνοι που εντοπίζονται στις ίδιες τις ενέσεις. Μελέτες αναφέρουν επανενεργοποίηση του ιού Epstein-Barr σε εμβολιασμένους μετά από ενισχυτικές δόσεις, ενώ σε δείγματα φιαλιδίων έχουν ανιχνευθεί αλληλουχίες υποκινητή DNA SV40, γνωστές για τη δυνατότητά τους να επηρεάζουν την κυτταρική σταθερότητα. Επιπλέον, η χρήση της Ν1-μεθυλο-ψευδοουριδίνης, ενός τροποποιημένου νουκλεοσιδίου που περιέχεται στα mRNA σκευάσματα, έχει σε πειραματικά μοντέλα συνδεθεί με επιταχυνόμενη ανάπτυξη όγκων. Ανησυχία προκαλεί και η πιθανότητα αντίστροφης μεταγραφής και ενσωμάτωσης του mRNA στο γονιδίωμα, κάτι που εάν επιβεβαιωθεί θα ανοίξει νέα σελίδα στη συζήτηση για τη βιοασφάλεια των νέων τεχνολογιών.

Οι πληθυσμοί που θεωρούνται πιο εκτεθειμένοι είναι συγκεκριμένοι. Πρόκειται για επιζώντες καρκίνου που βρίσκονταν σε ύφεση και βλέπουν την ασθένεια να επανεμφανίζεται με μεγαλύτερη σφοδρότητα, για άτομα με ισχυρό οικογενειακό ιστορικό κακοήθειας, για ηλικιωμένους άνω των 75 ετών, αλλά και για όσους έχουν λάβει πολλαπλές αναμνηστικές δόσεις εμβολίων. Σε αυτούς τους πληθυσμούς συγκλίνουν τα περισσότερα σήματα κινδύνου που έχουν εντοπιστεί.

Απέναντι σε αυτή τη νέα πραγματικότητα, ερευνητές προτείνουν προληπτικές στρατηγικές χαμηλού κόστους και υψηλής ασφάλειας. Ξεχωρίζει το λεγόμενο πρωτόκολλο ROOT4, που βασίζεται σε φυσικές ουσίες με ισχυρή αντικαρκινική δράση: το εκχύλισμα πράσινου τσαγιού (EGCG), την κουρκουμίνη, τη βιταμίνη D και τα ωμέγα-3 λιπαρά οξέα. Πρόκειται για μια προληπτική παρέμβαση που μπορεί να μειώσει τους κινδύνους ανάπτυξης ή επανεμφάνισης καρκίνου σε άτομα που ανήκουν στις ομάδες υψηλού κινδύνου.

Το φαινόμενο των «καρκίνων turbo» αποτελεί μια σκληρή υπενθύμιση ότι η ιατρική και η κοινωνία βρίσκονται αντιμέτωπες με άγνωστες συνέπειες. Η επιστήμη καλείται να εξετάσει με διαφάνεια και χωρίς προκαταλήψεις τα δεδομένα, ώστε να απαντηθεί το πιο κρίσιμο ερώτημα: πρόκειται για μια στατιστική ανωμαλία, για μια παράπλευρη επίδραση νέων τεχνολογιών ή για το προοίμιο μιας νέας εποχής στην καρκινογένεση;

Η επίσημη περίληψη της μελέτης

Η συχνότητα εμφάνισης καρκίνων έχει αυξηθεί εκθετικά παγκοσμίως από τότε που ξεκίνησε το καθολικό πρόγραμμα εμβολιασμού κατά της COVID-19 στα τέλη του 2020. Αυτοί οι καρκίνοι τείνουν να εμφανίζονται σε προχωρημένο στάδιο, να εξελίσσονται ταχέως και να εμφανίζονται σε νεότερους ασθενείς. Επιπλέον, ορισμένοι ασθενείς που προηγουμένως βρίσκονταν σε ύφεση έχουν αναφερθεί ότι εμφάνισαν ανεξέλεγκτες υποτροπές του καρκίνου λίγο μετά τη λήψη εμβολίου κατά της COVID-19 (συνήθως αναμνηστικού). Η χρονική συσχέτιση μεταξύ αυτών των καρκίνων και του εμβολιασμού κατά της COVID-19 είναι αναμφισβήτητη. Αυτές οι παρατηρήσεις έχουν οδηγήσει στον όρο «τουρμπο-καρκίνοι».

Παρόλο που δεν αποτελεί επίσημα αναγνωρισμένη ογκολογική ταξινόμηση, ο όρος «turbo cancer» έχει κερδίσει έδαφος μεταξύ των κλινικών ιατρών που περιγράφουν ένα μοτίβο ασυνήθιστα επιθετικών, ταχέως εξελισσόμενων καρκίνων – ιδιαίτερα μεταξύ νεότερων ατόμων και εκείνων που προηγουμένως βρίσκονταν σε ύφεση. Υπό το πρίσμα αυτών των αναφορών, η παρούσα ανασκόπηση διερευνά εύλογους βιολογικούς μηχανισμούς και διαθέσιμα δεδομένα για να ενθαρρύνει την επιστημονική έρευνα και όχι την πρόωρη απόρριψη. Σύμφωνα με το Σύστημα Αναφοράς Συμβάντων Εμβολίων (VAERS), οι υψηλότεροι αναφερόμενοι κίνδυνοι καρκίνου αφορούν τη σκωληκοειδή απόφυση, ακολουθούμενοι από καρκίνους του μαστού, του παχέος εντέρου, του λάρυγγα, του ενδομητρίου και του ήπατος. Μια υπόθεση πολλαπλών χτυπημάτων για την ογκογένεση – βασισμένη στη βιολογική αξιοπιστία και υποστηριζόμενη από αναφορές ασφαλείας που υποβλήθηκαν στο VAERS – έχει προταθεί για να εξηγήσει πώς ο εμβολιασμός κατά της COVID-19 μπορεί να συμβάλει στην ανάπτυξη καρκίνου. Επιπλέον, προτείνουμε ότι η πρωτεΐνη spike του SARS-CoV-2 παρεμβαίνει άμεσα στις θεμελιώδεις οδούς που προκαλούν καρκινογένεση, δηλαδή τον μεταβολικό επαναπρογραμματισμό, τον πολλαπλασιασμό των καρκινικών βλαστοκυττάρων, την αντίσταση στην απόπτωση, το μεταστατικό δυναμικό και την αλλοιωμένη ανοσολογική επιτήρηση. Ενώ η πρόγνωση αυτών των καρκίνων είναι κακή, μια επιθετική θεραπευτική προσέγγιση που χρησιμοποιεί μεταβολικά και επαναχρησιμοποιούμενα φάρμακα μπορεί να προσφέρει οφέλη.

Όπως καταλήγουν οι συγγραφείς:

Η εμφάνιση καρκίνων turbo μετά τον εμβολιασμό κατά της COVID-19 —που χαρακτηρίζεται από ασυνήθιστα επιθετική συμπεριφορά, υποτροπή σε περιπτώσεις ύφεσης και εμφάνιση σε νεότερα άτομα— αντιπροσωπεύει ένα ανησυχητικό κλινικό πρότυπο που χρήζει επείγουσας επιστημονικής εξέτασης. Ενώ η κυρίαρχη συζήτηση έχει σε μεγάλο βαθμό απορρίψει αυτούς τους καρκίνους ως συμπτωματικούς ή βιολογικά απίθανους, τα μηχανιστικά δεδομένα που παρουσιάζονται σε αυτήν την ανασκόπηση υποδηλώνουν το αντίθετο. Η πρωτεΐνη spike του SARS-CoV-2 μπορεί να επηρεάσει τις βασικές ρυθμιστικές οδούς της καρκινογένεσης, συμπεριλαμβανομένου του μεταβολικού επαναπρογραμματισμού, της ανοσολογικής επιτήρησης, της αντοχής στην απόπτωση και του πολλαπλασιασμού των βλαστοκυττάρων.

Ήρθε η ώρα οι κυβερνήσεις παγκοσμίως αλλά και οι υπηρεσίες δημόσιας υγείας να σταματήσουν να αρνούνται την πραγματικότητα: Οι «τούρμπο καρκίνοι» που προκαλούνται από το mRNA της COVID-19 είναι πραγματικοί.

Το θέατρο του φόβου και η μαζική ψύχωση

Το 2020, ένας άνεμος πανικού σάρωσε τον πλανήτη. Μας είπαν ότι μια νέα, φονική πανδημία είχε ξεσπάσει, ότι ένας ιός πρωτοφανής είχε βγει από τη σκιά και απειλούσε να αφανίσει εκατομμύρια ζωές. Καθώς όμως περνούν τα χρόνια και η ομίχλη του φόβου υποχωρεί, όλο και περισσότεροι άνθρωποι μένουν με το ίδιο αίσθημα: κάτι δεν ταιριάζει, κάτι δεν συνέβη ποτέ με τον τρόπο που μας παρουσίασαν. Και τα στοιχεία που αναδύονται δεν είναι απλά υποψίες, αλλά κόκκινες σημαίες που μαρτυρούν πως αυτό που ζήσαμε δεν ήταν ιατρική κρίση, αλλά μια παγκόσμια ψυχολογική επιχείρηση.

Η πρώτη μεγάλη ένδειξη έρχεται από τον ίδιο τον ορισμό της λέξης «πανδημία». Μέχρι πρόσφατα, σήμαινε μαζικό θάνατο, ανεξέλεγκτη ασθένεια, πλήγματα σε όλες τις ηλικιακές ομάδες. Ώσπου, το 2009, λίγο πριν από την υστερία της γρίπης των χοίρων, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας αφαίρεσε τη λέξη «σοβαρότητα» από τον ορισμό. Από τότε, για να ανακηρυχθεί πανδημία δεν χρειάζονταν θάνατοι, παρά μόνο διασπορά. Έτσι, ακόμη κι ένας ιός ήπιος, με ανάρρωση στο 99% των περιπτώσεων, μπορούσε να βαφτιστεί παγκόσμιος τρόμος. Και όταν ήρθε ο COVID-19, το κουτί είχε ήδη ετοιμαστεί να χωρέσει το αφήγημα.

Ωστόσο, η εικόνα μιας παγκόσμιας μάστιγας που θέριζε παντού ταυτόχρονα ποτέ δεν επαληθεύτηκε. Οι εστίες μαζικών θανάτων περιορίστηκαν σε λίγες πόλεις, όπως η Νέα Υόρκη και το Μπέργκαμο. Σε άλλες περιοχές, με αντίστοιχα χαρακτηριστικά πληθυσμού και υγειονομικής οργάνωσης, η «καταιγίδα» δεν ήρθε ποτέ. Μια αληθινή πανδημία δεν χτυπά τόσο επιλεκτικά. Αυτό που εξελίχθηκε ήταν ένα μείγμα τοπικών λαθών, θανατηφόρων πρωτοκόλλων και τρομολαγνείας των μέσων ενημέρωσης, που μετέτρεψαν μεμονωμένες κρίσεις σε τηλεοπτική πανωλεθρία.

Το καύσιμο αυτού του δράματος ήταν το τεστ PCR. Ένα εργαλείο που ποτέ δεν είχε σχεδιαστεί για διάγνωση ασθένειας έγινε το θεμέλιο της τρομοκρατίας. Κάθε θετικό αποτέλεσμα ισοδυναμούσε με «κρούσμα», ακόμη κι αν ο άνθρωπος ήταν ασυμπτωματικός ή με ελάχιστα συμπτώματα. Η λογική ανατράπηκε: η απουσία ασθένειας δεν σήμαινε υγεία, αλλά κίνδυνο. Και έτσι γεννήθηκε η «πανδημία των κρουσμάτων», μια καταιγίδα στατιστικών χωρίς ουσιαστική νόσο.

Κι ενώ το νέο φαινόμενο κορυφωνόταν, η γρίπη εξαφανίστηκε από τον χάρτη. Μέσα στο 2020, τα καταγεγραμμένα κρούσματα γρίπης παγκοσμίως μειώθηκαν σχεδόν στο μηδέν. Επισήμως αποδόθηκε σε μάσκες και απολυμαντικά. Όμως, πώς γίνεται αυτά να εξαφάνισαν έναν ιό και να άφησαν ανεπηρέαστο τον άλλον; Η εύλογη υπόνοια είναι ότι η γρίπη απλώς μετονομάστηκε σε COVID, με τη βοήθεια ενός τεστ που δεν μπορούσε να ξεχωρίσει τους ιούς.

Στα νοσοκομεία, πολλοί δεν πέθαναν από τον ίδιο τον ιό, αλλά από τα πρωτόκολλα. Η απομόνωση, οι καταστολές, η χορήγηση της αμφιλεγόμενης Remdesivir, οι αναπνευστήρες που χρησιμοποιήθηκαν αλόγιστα. Οι άνθρωποι άφησαν την τελευταία τους πνοή μόνοι, φοβισμένοι, βυθισμένοι σε χημικά. Οι θεραπείες που λειτούργησαν δαιμονοποιήθηκαν ή απαγορεύτηκαν, ενώ τα σχήματα που απέτυχαν υιοθετήθηκαν ως στάνταρ. Ένα σύστημα που κατέληξε να μοιάζει περισσότερο με πρόγραμμα εκτελέσεων παρά με περίθαλψη.

Όσο για τα υποτιθέμενα ιδιαίτερα συμπτώματα της νόσου, τίποτα δεν ήταν πραγματικά νέο. Η απώλεια γεύσης και όσφρησης είχε καταγραφεί και σε άλλες ιώσεις. Η εικόνα «θολής υάλου» στους πνεύμονες εμφανίζεται και σε βακτηριακές λοιμώξεις ή τραύματα από άτμισμα. Ο COVID δεν έφερε δικά του χαρακτηριστικά. Έφερε μόνο ένα νέο επίπεδο μιντιακού στροβιλισμού που μετέτρεπε κοινές εικόνες σε αδιάψευστα τεκμήρια.

Κι όμως, κανείς δεν παρουσίασε ποτέ καθαρά απομονωμένο τον ιό. Καμία εκπλήρωση των αξιωμάτων του Koch. Αυτό που δόθηκε ήταν ένα ψηφιακό μοντέλο, βασισμένο σε μείγματα γενετικού υλικού, βαφτίστηκε ιός και έγινε δόγμα. Ήταν μια πίστη στην ιολογία χωρίς το θεμέλιο της επιστήμης.

Η ίδια θολούρα απλώθηκε και στους αριθμούς των θανάτων. Αιτήματα για στοιχεία αποκάλυψαν ότι πιστοποιητικά θανάτου σε χώρες όπως το Ηνωμένο Βασίλειο ή ο Καναδάς έφεραν την ένδειξη «COVID» χωρίς αποδείξεις λοίμωξης, βασισμένα μόνο σε μια υπόθεση ή σε ένα αμφίβολο τεστ. Όποιος επιχείρησε να μάθει πόσοι πέθαναν πραγματικά από τον ιό, βρήκε μπροστά του τοίχους σιωπής και άρνησης.

Στην πρώτη γραμμή, οι γιατροί βίωσαν μια άλλη πραγματικότητα. Ορισμένοι μίλησαν για άδεια επείγοντα, για ασθενείς με ήπια συμπτώματα που μετατρέπονταν σε βαριά περιστατικά μόνο αφού έμπαιναν στα πρωτόκολλα. Μια ερμηνεία που προκάλεσε ανατριχίλα: η «νέα ασθένεια» δεν ήταν τίποτα άλλο από μια μαζική ψυχογενής κρίση, μια παγκόσμια επίθεση πανικού. Ο υπεραερισμός που προκλήθηκε από τον τρόμο μπερδεύτηκε με σύνδρομο αναπνευστικής δυσχέρειας και αντιμετωπίστηκε με θανατηφόρους αναπνευστήρες. Οι ασθενείς δεν ήταν άρρωστοι· ήταν οι γιατροί που πανικοβλήθηκαν.

Και το πιο εντυπωσιακό ερώτημα: πού ήταν η κατάρρευση; Αν είχαμε περάσει την πιο φονική πανδημία του αιώνα, πού βρίσκονται τα εκατομμύρια πτώματα; Τα δεδομένα θνησιμότητας, όταν προσαρμοστούν για ηλικία και πληθυσμιακή αύξηση, δεν δείχνουν τις υποσχόμενες κορυφώσεις. Τα νοσοκομεία που υποτίθεται ότι θα ξεχείλιζαν έμειναν συχνά άδεια, ενώ προσωρινοί χώροι όπως το Javits Center στη Νέα Υόρκη ή το USS Comfort δεν χρειάστηκαν ποτέ. Γιατί; Επειδή η κρίση δεν ήταν ιατρική. Ήταν θέατρο.

Αυτό που ζήσαμε δεν ήταν μια πανδημία ασθένειας, αλλά μια πανδημία φόβου. Μια μαζική ψύχωση που βασίστηκε σε διαστρεβλώσεις, σε νέα πρωτόκολλα χωρίς επιστημονική βάση, σε προπαγάνδα που έγινε καθημερινότητα. Ολόκληρες κοινωνίες αναγκάστηκαν να υπακούσουν σε μια αφήγηση που κατέρρευσε μόλις έσβησαν οι σειρήνες.

Η κουρτίνα σιγά σιγά πέφτει. Και πίσω από αυτήν δεν βρίσκεται ένας ιός-φάντασμα, αλλά μια αλήθεια πολύ πιο τρομακτική: η πραγματική πανδημία δεν ήταν βιολογική. Ήταν μια πανδημία συμμόρφωσης, ελέγχου και κατασκευασμένου τρόμου.