Ποιοι επιδιώκουν τον έλεγχο του λιμανιού της Θεσσαλονίκης;

Το γεωπολιτικό παιχνίδι πίσω από τη διαχείριση στρατηγικών υποδομών δεν είναι τυχαίο. Η θέση της Ελλάδας ως μέλος της Δύσης βασίζεται σε συγκεκριμένους πυλώνες, οι οποίοι καθορίζουν τις αποφάσεις σε θέματα εθνικής ασφάλειας και οικονομίας.

Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΟΛΘ
Το λιμάνι της Θεσσαλονίκης αποτελεί κρίσιμο κόμβο εμπορίου και μεταφορών στα Βαλκάνια. Η ελεγχόμενη πρόσβαση σε αυτό μπορεί να επηρεάσει όχι μόνο την οικονομία αλλά και τις γεωπολιτικές ισορροπίες στην ευρύτερη περιοχή.

ΟΙ ΕΠΙΔΙΩΞΕΙΣ ΞΕΝΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ
Η επενδυτική δραστηριότητα γύρω από το λιμάνι έχει προσελκύσει το ενδιαφέρον διεθνών δυνάμεων. Ορισμένες από αυτές επιδιώκουν αυξημένη επιρροή, γεγονός που εγείρει ανησυχίες για τις συνέπειες στην ελληνική κυριαρχία και την ασφάλεια της περιοχής.

ΤΑ ΔΙΛΗΜΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΗΓΕΣΙΑΣ
Οι αποφάσεις σχετικά με τη διαχείριση του ΟΛΘ πρέπει να βασίζονται σε εθνικά συμφέροντα και όχι σε βραχυπρόθεσμα οικονομικά οφέλη. Η ελληνική κυβέρνηση καλείται να σταθμίσει προσεκτικά τις επιλογές της, λαμβάνοντας υπόψη τις γεωπολιτικές προκλήσεις και τις διεθνείς δεσμεύσεις της χώρας.

Η ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΗ ΤΩΝ ΒΑΣΙΚΩΝ ΑΡΧΩΝ
Ο συγχρονισμός της εξωτερικής πολιτικής με τις σύμμαχες χώρες πρέπει να υπηρετεί το εθνικό συμφέρον. Παράλληλα, η εφαρμογή των αρχών της δυτικής δημοκρατίας και της ελεύθερης οικονομίας αποτελεί θεμέλιο του κράτους δικαίου. Ωστόσο, οι εξελίξεις στον διαγωνισμό για τη σύμβαση παραχώρησης του λιμανιού του Βόλου δημιουργούν ερωτήματα.

Η απόφαση του υπερ-Ταμείου να ακυρώσει την ιδιωτικοποίηση του λιμανιού, παρά το γεγονός ότι η πλειοδότρια εταιρεία είχε καταθέσει πρόταση ύψους 51 εκατομμυρίων ευρώ, προκαλεί ανησυχία. Η επίκληση «εθνικών λόγων» χωρίς σαφή τεκμηρίωση εγείρει ερωτήματα για τη διαφάνεια της διαδικασίας. Το γεγονός ότι η τελευταία υπογραφή πριν την αποχώρηση του προέδρου του υπερ-Ταμείου, Γρηγόρη Δημητριάδη, συνδέεται με απώλεια εσόδων για το δημόσιο, θα αποτελεί σημείο αναφοράς για το μέλλον.

Η ΔΟΚΙΜΑΣΙΑ ΤΩΝ ΘΕΣΜΩΝ
Ο διαγωνισμός υπήρξε διάφανος, με την πλειοδότρια εταιρεία να προκρίνεται έναντι άλλης που είχε προσφέρει σημαντικά χαμηλότερο ποσό. Ωστόσο, η ακύρωσή του με μία μόνο υπογραφή φέρνει στο προσκήνιο την ανάγκη διασφάλισης της αξιοπιστίας των θεσμών και την προστασία των βασικών αξιών που διαφοροποιούν τη χώρα από τα αυταρχικά καθεστώτα.

Η πρώτη είναι η ωμή παραβίαση του κράτους δικαίου. Η πλειοδότρια εταιρεία ενημερώθηκε για την ακύρωση του διαγωνισμού από τα Μέσα Ενημερώσεως. Σκεφθείτε τι μήνυμα έστειλε η κυβέρνησις για την ασφάλεια δικαίου που επικρατεί στις ιδιωτικοποιήσεις στην πατρίδα μας στην διεθνή επενδυτική κοινότητα. Γιατί να πάρει απόφαση ένας ξένος επενδυτής να τοποθετήσει τα χρήματά του στην Ελλάδα αν το κράτος με μια υπογραφή απεμπολεί τις δεσμεύσεις του;

Η δεύτερη είναι η παραβίασις του ελεύθερου ανταγωνισμού με κοινωνικό όφελος. Το Λιμάνι του Βόλου έχει σήμερα μόλις και μετά βίας κύκλο εργασιών ύψους 5 εκατομμυρίων ευρώ. Ο διαγωνισμός είχε κατακυρωθεί και όλες οι προσφυγές κατά του πλειοδότη είχαν απορριφθεί. Η ανάπτυξίς του θα το εκτόξευε με προφανή οφέλη για την τοπική οικονομία της Θεσσαλίας και την εθνική οικονομία γενικώτερα. Υποτίθεται ότι μέσω του υπερ-Ταμείου στο οποίο παραχωρήθηκε η δημόσια περιουσία επιδιώκεται ο εθνικός στόχος της αποπληρωμής του χρέους. Υπάρχει σοβαρότερος και σπουδαιότερος «εθνικός λόγος» από αυτόν;

Η τρίτη αρχή είναι η ένταξις της παραχωρήσεως αυτής στον γενικώτερο γεωπολιτικό προσανατολισμό της χώρας. Ίσως σε κάποιους διέφυγε η λεπτομέρεια πως ο κόσμος μετά τις αμερικανικές εκλογές αλλάζει, οι παλαιές ισορροπίες του τεχνητού ψυχρού πολέμου της τριετίας 2022-2025 διαλύθηκαν, η διεθνής κοινότητα αποκαθιστά με μεγάλες ταχύτητες τις μεταξύ τους σχέσεις εμπιστοσύνης.

Αν στο μυαλό κάποιων γραφειοκρατών φώλιασε ο φόβος ότι η παραχώρηση αυτή συνδέεται με άλλα κίνητρα και άλλες γεωπολιτικές προτεραιότητες, καλό είναι να μελετήσουν ορισμένοι την πρόσφατη ομιλία του Αμερικανού αντιπροέδρου Τζαίυ Ντι Βανς στην Διάσκεψη Ασφαλείας του Μονάχου. Όπου επετέθη σε δυτικούς αξιωματούχους που ακυρώνουν διαδικασίες σε χώρες του δυτικού κόσμου. Θα αισθανθούν ανεπανόρθωτα εκτεθειμένοι. Βρίσκονται σε πλήρη διάσταση με την διεθνή ατμόσφαιρα. Η ταχύτης με την οποία ακυρώθηκε ο διαγωνισμός δείχνει, χωρίς να είναι βέβαιον, ότι κάποιοι στην Ελλάδα και στο εξωτερικό σπεύδουν να εξοφλήσουν γραμμάτια πριν ανατραπεί πλήρως η σκακιέρα τους. Όσο προλαβαίνουν.

Η αρνητική αυτή εξέλιξις με το Λιμάνι του Βόλου συνδέεται εμμέσως με τις εξελίξεις στο μετοχικό κεφάλαιο του Οργανισμού Λιμένος Θεσσαλονίκης. Εκεί όπου μάλλον με το ίδιο σκεπτικό, δυνάμεις από την Εσπερία (Γαλλία, Ελβετία) σε συνεργασία με δυνάμεις από την Τουρκία (εταιρεία που φέρεται ότι ανήκει σε υιό πρώην πρωθυπουργού της γείτονος) και με την επικοινωνιακή στήριξη γνωστών ελληνικών δυνάμεων επιδιώκουν να περάσει ο έλεγχος του Λιμένος Θεσσαλονίκης σε ένα νέο σχήμα και να μείνει εκτός η εταιρεία συμφερόντων του επιχειρηματία Ιβάν Σαββίδη.

Η κατηγορία που του αποδίδεται είναι ότι είναι «Ρώσσος». Αλλά «Ρώσσοι» τελικά απεδείχθησαν ότι είναι οι επιχειρηματίες εκείνοι που έκαναν μέσα στον πόλεμο λαθρεμπόριο ρωσσικού πετρελαίου το οποίο σύμφωνα με διεθνή δημοσιεύματα βαπτιζόταν ελληνικό σε διεθνή ύδατα του Αιγαίου. «Ρώσσοι» είναι οι μυστικοί κερδοσκόποι. Ο επιχειρηματίας Ιβάν Σαββίδης απασχολεί αυτή την στιγμή στις επιχειρήσεις του στην Ελλάδα 4.000 εργαζομένους με ο,τι αυτό σημαίνει και για το ασφαλιστικό μας σύστημα.

Έσωσε την καπνοβιομηχανία ΣΕΚΑΠ από βεβαία πώληση σε τουρκικά συμφέροντα προ δεκαετίας. Έσωσε το ιστορικό «Μακεδονία Παλλάς» από συμφέροντα που δεν έχουν τον παραμικρό δεσμό με την Ελλάδα. Έσωσε την «Σουρωτή» από εξαγορά από μεγάλη πολυεθνική και την διατήρησε ελληνική. «Ρώσσος» αυτός ο ατόφιος Έλληνας από τον Πόντο λοιπόν; «Ρώσσος» αυτός που για να κάνει τις επενδύσεις αυτές δεν χρηματοδοτήθηκε με ούτε ένα ευρώ από το ελληνικό δημόσιο;

Περίεργο να ακούγεται αυτό! Ειδικώς από κάποιους που παρακάλεσαν στην περυσινή προεκλογική περίοδο για μια φωτογραφία με τον προπονητή των πρωταθλητών Λουτσέσκου σε «τυχαία» συνάντηση στον πεζόδρομο της οδού Καλαποθάκη; «Ρώσσος» όταν κάποιοι έχουν διαρκή παρουσία στον τηλεοπτικό σταθμό συμφερόντων του, ο οποίος ουδέποτε χρησιμοποιήθηκε ως μέσον πίεσης για εξασφάλιση συμβολαίων όπως πράττουν ενδεχομένως άλλοι; Η απάντηση είναι αυτονόητος. Κάποιος που έχει επενδύσει στον Οργανισμό Λιμένος Θεσσαλονίκης και η παρουσία του είναι ασπίδα για να μην περάσει ο έλεγχός του βελούδινα σε εταιρεία τουρκικών συμφερόντων, δεν είναι απλώς Έλληνας. Είναι μεγάλος Έλληνας. Και όποιοι επιχειρούν παρασκηνιακώς την παράδοση του ΟΛΘ σε τουρκικά χέρια είναι Μικροί. Μικροί και Μοιραίοι.