Ο πόλεμος ως όρος επιβίωσης

Άρρηκτα συνδεδεμένη με τη διαρκή αντιπαράθεση με τις ΗΠΑ και τους συμμάχους τους εμφανίζεται η πολιτική επιβίωση του Ρώσου Προέδρου Βλαντίμιρ Πούτιν, σύμφωνα με ανάλυση του Politico. Το δημοσίευμα υπογραμμίζει ότι ο Πούτιν δεν φαίνεται διατεθειμένος να τερματίσει την αντιπαράθεση, καθώς οι εσωτερικές πιέσεις και η εικόνα του ως «πολεμικού ηγέτη» δεν του επιτρέπουν να παρουσιαστεί ως «ειρηνικός πρόεδρος».

Την περασμένη εβδομάδα, η αποστολή δεκαεννέα ρωσικών drones στον πολωνικό εναέριο χώρο στάλθηκε ως ξεκάθαρο μήνυμα, εν μέσω περιόδου σφοδρών ρωσικών αεροπορικών επιθέσεων στην Ουκρανία, που προκάλεσαν δεκάδες θύματα και στόχευσαν κτίρια όπου στεγάζονταν αποστολές της Ε.Ε. και της Βρετανίας, καθώς και κυβερνητικό κτίριο στο Κίεβο.

Σε αντίθεση με τις ειρηνευτικές προτάσεις που έχει προωθήσει ο πρώην Αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ, ο Πούτιν φαίνεται να έχει επενδύσει πολιτικά στην κλιμάκωση της σύγκρουσης με τη Δύση. Ο Νικολάι Πέτροβ, ανώτερος αναλυτής στο New Eurasian Strategies Center, χαρακτηρίζει τον Πούτιν «πρόεδρο του πολέμου» που δεν ενδιαφέρεται να τον τερματίσει, καθώς η επιστροφή σε ρόλο ειρηνικού ηγέτη θα θεωρούνταν υποχώρηση που δεν μπορεί να επιτρέψει.

Η λήξη του πολέμου στην Ουκρανία έχει υψηλό πολιτικό κόστος για τον Πούτιν, κυρίως εξαιτίας της πίεσης από σκληροπυρηνικούς εθνικιστές, που αποτελούν τη σημαντικότερη απειλή για τον ίδιο. Παρά τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει η Ρωσία στο πεδίο της μάχης, με σημαντικές απώλειες και οικονομική ύφεση, το Κρεμλίνο διατηρεί την προσδοκία πολιτικής επιτυχίας, αν και η αντιπαράθεση με τη Δύση προβλέπεται να συνεχιστεί με διάφορες μορφές, συμπεριλαμβανομένων στρατιωτικών.

Μετά τη συνάντηση Πούτιν-Τραμπ στην Αλάσκα, η Μόσχα κλιμάκωσε τον υβριδικό της πόλεμο στην Ευρώπη. Οι πρόσφατες παραβιάσεις του πολωνικού εναέριου χώρου με ρωσικά drones δεν είναι μεμονωμένα περιστατικά, ενώ η Ρωσία έχει αυξήσει τις στρατιωτικές της ασκήσεις στα σύνορα με την Πολωνία και μετακινεί κρίσιμες βιομηχανίες πιο μακριά από το ΝΑΤΟ.

Η ρητορική της Μόσχας ενισχύθηκε με τις δηλώσεις του Ντμίτρι Μεντβέντεφ, που κατηγορεί τη Φινλανδία για προετοιμασίες επίθεσης, εντείνοντας τις εντάσεις στην ευρύτερη περιοχή. Αναλυτές εκτιμούν ότι ο Πούτιν χρησιμοποιεί μικρές, στοχευμένες προκλήσεις για να δοκιμάσει τα αντανακλαστικά του ΝΑΤΟ και να αποδυναμώσει τη δέσμευση της συμμαχίας στη συλλογική άμυνα.

Η διστακτικότητα της Ουάσιγκτον, κυρίως υπό την ηγεσία του Τραμπ, και οι καθυστερήσεις στην επιβολή κυρώσεων, όπως αναφέρει η ανάλυση, ενθαρρύνουν τον Πούτιν να προχωρήσει με τις επιθετικές του ενέργειες, ενισχύοντας την αίσθηση ότι «είναι τώρα ή ποτέ».