Σκιώδεις συμμαχίες Μητσοτάκη, πολιτικοί μεσάζοντες και οικονομικοί παράγοντες

Στο πολιτικό σκηνικό που προετοιμάζεται για τις εκλογές του 2027, όλο και πιο έντονα φαίνεται ότι ορισμένα γνωστά πρόσωπα κινούνται σε τροχιά εξυπηρέτησης των σχεδίων του Κυριάκου Μητσοτάκη, συχνά χωρίς να το κρύβουν και άλλοτε λειτουργώντας πιο υπόγεια. Μία από τις πιο χαρακτηριστικές περιπτώσεις είναι αυτή του πρώην προέδρου του ΛΑΟΣ, Γιώργου Καρατζαφέρη, ο οποίος όπου βρεθεί και σταθεί δεν παραλείπει να επαινεί τον πρωθυπουργό, ενώ παράλληλα επιχειρεί να ξαναχτίσει γέφυρες ανάμεσα στη Νέα Δημοκρατία και στελέχη του δεξιού χώρου που έχουν κατά καιρούς απομακρυνθεί προς πιο σκληρές, παραδοσιακά δεξιές πολιτικές εκφράσεις.

Σύμφωνα με καλά πληροφορημένη πηγή, ο Καρατζαφέρης δεν κινείται μόνο από πολιτική συμπάθεια προς την τρέχουσα ηγεσία της ΝΔ. Φέρεται να προσδοκά μια κρίσιμη δικαστική εξέλιξη σχετικά με ένα παλαιό πρόστιμο που του είχε επιβληθεί για ζητήματα πόθεν έσχες και εμπλοκή σε υπεράκτιες εταιρείες κατά τη διάρκεια της πολιτικής του καριέρας. Το πρόστιμο αυτό, που ανέρχεται σε πολλά εκατομμύρια, μπορεί να απαλειφθεί μόνο από το Ελεγκτικό Συνέδριο — και αυτό δημιουργεί εύλογα ερωτήματα για το ποιοι έχουν πρόσβαση ή επιρροή σε τέτοια επίπεδα της Δικαιοσύνης. Δεν είναι λίγοι όσοι παρατηρούν ότι ο πρώην πρόεδρος του ΛΑΟΣ παρεμβαίνει δημόσια κάθε φορά που εμφανίζεται εσωκομματική κριτική προς την κυβέρνηση· ενδεικτική ήταν η πρόσφατη αποδόμηση του Αντώνη Σαμαρά, λίγες μόνο ημέρες μετά τις επιφυλάξεις που εξέφρασε ο Μεσσήνιος πρώην πρωθυπουργός για κυβερνητικές επιλογές.

Ανάλογη, αν και διαφορετικού ύφους, κινητικότητα καταγράφεται και στην περίπτωση του Πάνου Καμμένου, ο οποίος τελευταία δείχνει να επανενεργοποιείται πολιτικά μέσω των Ανεξάρτητων Ελλήνων. Παλαιά στελέχη της δεξιάς θεωρούν ότι αυτή η επιστροφή δεν είναι απαραίτητα ιδεολογική, αλλά ίσως ένα εργαλείο πίεσης στο σύστημα, κάτι που ο ίδιος έχει ξανακάνει στο παρελθόν. Είναι χαρακτηριστικό ότι είχε δηλώσει δημοσίως πως θα επιστρέψει στην πολιτική δράση μόνο αν ο Αντώνης Σαμαράς ιδρύσει νέο κόμμα. Ένα εύλογο ερώτημα που γεννάται είναι το εξής: αν όντως ενεργοποιηθεί ένας νέος πολιτικός φορέας υπό τον Σαμαρά, από ποιον χώρο θα αντλούσε ψηφοφόρους ο Καμμένος; Και σε ποιον θα κατέληγε να είναι τελικά ωφέλιμη μια τέτοια πολυδιάσπαση;

Παρά τις δημόσιες εξάρσεις του, ο Πάνος Καμμένος έχει κατά καιρούς μιλήσει με θερμά λόγια για την κυβερνητική πολιτική, ειδικά σε ζητήματα οικονομικής διαχείρισης και διεθνούς θέσης της χώρας, δείχνοντας ότι γνωρίζει πότε και πώς πρέπει να τοποθετείται. Την ίδια ώρα, δεν διστάζει να επαινεί ακόμη και τον Αλέξη Τσίπρα, παρά την αντιπαράθεση για τη Συμφωνία των Πρεσπών. Το παρασκήνιο όμως δεν σταματά εκεί: ο επικοινωνιολόγος Νίκος Καραχάλιος είχε πρόσφατα αποκαλύψει ότι ο Καμμένος παρενέβη καταλυτικά στη συνεργασία που είχε σχεδιαστεί με την Μ. Καρυστιανού και το κόμμα «Κύμα», το οποίο εκείνη την περίοδο καταγραφόταν να έχει για πρώτη φορά τόσο υψηλή δυναμική. Το ποιος επωφελήθηκε από το «φρενάρισμα» αυτής της προσπάθειας ίσως δεν χρειάζεται πολλή φαντασία, αφού η Καρυστιανού εμφανιζόταν σε δημοσκοπήσεις να ξεπερνά τον Μητσοτάκη σε προσωπική δημοφιλία.

Στο ίδιο πολιτικό μωσαϊκό έρχεται να προστεθεί και η περίπτωση του Στέφανου Κασσελάκη, ο οποίος τελευταία εμφανίζεται με στάση που ξαφνιάζει ακόμη και όσους τον στήριξαν. Η δήλωσή του ότι θα συνεργαζόταν με τη Νέα Δημοκρατία προκάλεσε πολιτικό σεισμό, όχι μόνο επειδή αντιστρέφει την εικόνα που είχε όταν διεκδικούσε την ηγεσία της αξιωματικής αντιπολίτευσης το 2024, αλλά κυρίως διότι δημιουργεί ένα αίσθημα ότι ο ιδεολογικός προσανατολισμός είναι πλέον δευτερεύον στοιχείο στις πολιτικές του επιδιώξεις. Δεν είναι λίγοι όσοι συνδέουν τη μεταστροφή του με την πολιτική ιστορία της οικογένειάς του. Παλαιότερα στοιχεία θέλουν τον πατέρα του να είχε στενή σχέση με τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, γεγονός που εξηγεί και τις επαφές που απέκτησε ο Στέφανος Κασσελάκης στην ομογένεια μέσω του Αντώνη Διαματάρη. Στο ίδιο δίκτυο προστίθεται και η Αφροδίτη Λατινοπούλου, η οποία φαίνεται να διεκδικεί έναν δικό της χώρο στον συντηρητικό χώρο, με βλέμμα στις εκλογές του 2027.

Την ίδια στιγμή, στο παρασκήνιο εξελίσσεται μια παράλληλη προσπάθεια του Κυριάκου Μητσοτάκη να αποκαταστήσει σχέσεις με οικονομικά ισχυρά κέντρα που τα τελευταία χρόνια είχαν κρατήσει αποστάσεις από το Μαξίμου. Οι σχέσεις με μεγαλοεπιχειρηματίες και ιδιοκτήτες μέσων ενημέρωσης έχουν ιδιαίτερη σημασία, όχι μόνο λόγω των οικονομικών τους μεγεθών, αλλά και λόγω της επιρροής που διαθέτουν στη δημόσια συζήτηση. Δεν είναι μυστικό ότι αρκετοί από αυτούς είχαν εκφράσει δυσαρέσκεια για κυβερνητικές επιλογές. Σύμφωνα με πληροφορίες, ο πρωθυπουργός επιχειρεί μια «επαναπροσέγγιση» είτε μέσω προσωπικών επαφών σε δημόσιες εκδηλώσεις, είτε μέσω τρίτων που λειτουργούν ως δίαυλοι επικοινωνίας.

Η αρχή έγινε στο Μέγαρο Μουσικής, σε εκδήλωση προς τιμήν του Βαρδή Βαρδινογιάννη. Εκεί φαίνεται πως δόθηκε το μήνυμα ότι επίκειται συνάντηση με τον Γιάννη Βαρδινογιάννη, μια κίνηση καθοριστική για τη σταθεροποίηση των σχέσεων με μια οικογένεια που διαθέτει σημαντική ισχύ σε πολλούς τομείς. Παράλληλα, το Μαξίμου προσπαθεί να προσεγγίσει και τον Θόδωρο Κυριακού, ο οποίος, πέρα από την επιρροή των ΜΜΕ που ελέγχει, διατηρεί και ισχυρούς δεσμούς με φορείς που σχετίζονται με το σύστημα Trump, τόσο στην Ελλάδα όσο και στις ΗΠΑ.

Παρόμοια προσπάθεια γίνεται και στην περίπτωση του Βαγγέλη Μαρινάκη. Η απόφαση του πρωθυπουργού να εμφανιστεί στο συνέδριο του «Βήματος» και να συνομιλήσει δημόσια με τον Γιάννη Πρετεντέρη θεωρήθηκε ως σαφής ένδειξη επιθυμίας να πέσουν οι τόνοι μεταξύ των δύο πλευρών. Το αν θα γεφυρωθεί το χάσμα μένει να φανεί, αλλά οι πληροφορίες θέλουν τουλάχιστον το Mega να μειώνει την ένταση των επιθέσεων προς την κυβέρνηση, ενώ το «Βήμα» κρατά μια πιο προσεκτική, σχεδόν ουδέτερη στάση.

Μέσα σε όλα αυτά, το επιτελείο του πρωθυπουργού αξιοποιεί και την παρουσία της νέας αμερικανίδας πρέσβειρας, Kimberly Guilfoyle, ως γέφυρα ενίσχυσης των σχέσεων με επιχειρηματικούς κύκλους που ενδιαφέρονται για τις προοπτικές του LNG και τις επερχόμενες μεγάλες ενεργειακές μπίζνες. Το μήνυμα που μεταφέρεται είναι σαφές: «είναι η στιγμή να μπείτε στο παιχνίδι», απευθυνόμενο σε επιχειρηματίες του κλάδου της ενέργειας και εφοπλιστές που θα εμπλακούν στη μεταφορά υγροποιημένου φυσικού αερίου.

Το πολιτικό σκηνικό αναδιαμορφώνεται γρήγορα και, αν κάτι γίνεται σαφές, είναι ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης επιδιώκει να κλείσει τα ανοιχτά μέτωπα με επιχειρηματίες και κόμματα μέσα στο 2026, ώστε να οδεύσει στις εκλογές του 2027 με όσο το δυνατόν λιγότερες αντιθέσεις. Το αν αυτό θα επιτευχθεί, μένει να φανεί. Το σίγουρο είναι ότι το παρασκήνιο ποτέ δεν ήταν πιο πυκνό.