Δύο ημέρες μετά τη δημοσίευση της συνέντευξης του πρώην πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα στη γαλλική le monde, οι αντιδράσεις και οι συζητήσεις παραμένουν ζωηρές και διευρύνονται. Το μεγαλύτερο μέρος της συνέντευξης αφιερώθηκε στη δική του αποτίμηση της περιόδου 2015–2019 και σε αιχμηρή κριτική προς τον Κυριάκο Μητσοτάκη, όμως η δημόσια προσοχή εστίασε αναπόφευκτα στις αναφορές που τροφοδότησαν τις φήμες για ενδεχόμενη ίδρυση νέου πολιτικού φορέα. Πολιτικοί αναλυτές που μίλησαν επιμένουν ότι το κλειδί βρίσκεται στη φράση «προς το παρόν, γράφω το βιβλίο μου, δεν σκέφτομαι τίποτα άλλο», υπογραμμίζοντας πως ο Τσίπρας έχει εστιάσει στη δημοσίευση του βιβλίου του που βρίσκεται στην τελική ευθεία και στο οποίο έχει επενδύσει χρόνο και ενέργεια, ενώ το βλέμμα στρέφεται και στην προσεχή ομιλία του στο συνέδριο του economist, με αναμενόμενη θεματολογία την οικονομία και τις διεθνείς εξελίξεις.
Ως σημαντική διαστάση καταγράφεται και το ότι η συνέντευξη παραχωρήθηκε με αφορμή την επέτειο εξόδου της ελλάδας από τα μνημόνια, κάτι που εξηγεί την έμφαση στη σύγκριση των πεπραγμένων της κυβέρνησης Σύριζα με τα όσα ακολούθησαν σε οικονομία και κοινωνικές ανισότητες επί Μητσοτάκη. Παρά ταύτα τα σενάρια όχι μόνο δεν κοπάζουν αλλά πληθαίνουν, με ορισμένους να θεωρούν ότι ο πρώην πρωθυπουργός δεν έχει λάβει τελική απόφαση και όλα παραμένουν ανοικτά, ενώ άλλοι εκτιμούν ότι η πρωτοβουλία έχει ουσιαστικά κριθεί και η διαφωνία αφορά τον χρόνο υλοποίησης. Στον Σύριζα το κλίμα εμφανίζεται επιβαρυμένο, καθώς η διαρκής συζήτηση περί νέου κόμματος κρατά το κόμμα σε παρατεταμένη αβεβαιότητα τη στιγμή που επιχειρεί ανασυγκρότηση, ενώ στελέχη υπενθυμίζουν ότι ο Άλέξης Τσίπρας είναι ενεργός βουλευτής και αναπόσπαστο κομμάτι της ιστορίας του χώρου.
Η δημόσια σεναριολογία επιδρά με δύο τρόπους, αφενός καλλιεργώντας την εντύπωση ότι μια διαδικασία ανασύνταξης μπορεί να σκιαστεί από τον κίνδυνο νέας διάσπασης και αφετέρου ενθαρρύνοντας στάση «αναμονής» σε μεσαία στελέχη, τάση που αν επεκταθεί δυσχεραίνει τον οργανωτικό σχεδιασμό. Η συνέντευξη αναζωπύρωσε και την παλιά κόντρα Παύλου Πολάκη και Ευκλείδη Τσακαλώτου, έπειτα από τη δημόσια κριτική του δεύτερου στα λεγόμενα του Τσίπρα στη le monde, με τον Τσακαλώτο να θέτει το ερώτημα αν ο Τσίπρας που σήμερα εγκωμιάζει την οικονομική πολιτική 2015–2019 είναι ο ίδιος που μετά το 2019 ζήτησε αποστασιοποίηση από εκείνη τη γραμμή και ανέχθηκε εσωτερική κριτική για πλεονάσματα, επιβάρυνση της μεσαίας τάξης και «υπερβολικό μαξιλάρι». Η απάντηση του Πολάκη ήταν άμεση και οξέα διατυπωμένη, με αιχμές για τη στάση του Τσακαλώτου ως υπουργού οικονομικών και μετέπειτα, και με δημόσια πρόσκληση να τοποθετηθεί για την κατάργηση της ΑΑΔΕ και την επαναφορά του ελέγχου των φόρων στο υπουργείο οικονομικών, το ΣΔΟΕ και τις εφορίες. Το πολιτικό αποτύπωμα της συνέντευξης δείχνει ότι η συζήτηση για τον ρόλο του Άλέξη Τσίπρα στο παρόν και το μέλλον του χώρου θα παραμείνει ανοιχτή, με την έκδοση του βιβλίου και τις επόμενες δημόσιες παρεμβάσεις του να λειτουργούν ως καταλύτες για τις ισορροπίες εντός και εκτός Σύριζα.
