Τείχος αποτροπής από την Άγκυρα σε Αιγαίο και Αν. Μεσόγειο

Η Τουρκία έχει προχωρήσει σε μια πλήρη στρατηγική θωράκιση της ευρύτερης περιοχής που περιλαμβάνει το Αιγαίο, την Ανατολική Μεσόγειο και το βόρειο τμήμα των κατεχόμενων εδαφών της Κύπρου. Μέσα από έναν συνδυασμό στρατιωτικών κινήσεων, ναυτικών ασκήσεων και ελέγχου εναερίου χώρου, η Άγκυρα έχει ουσιαστικά «κλειδώσει» τις θαλάσσιες και εναέριες ζώνες που την περιβάλλουν, μετατρέποντάς τις σε ένα απροσπέλαστο πεδίο για οποιαδήποτε επιθετική ενέργεια θα μπορούσε να προέλθει από την Ελλάδα ή το Ισραήλ. Το στρατιωτικό αυτό «τείχος» λειτουργεί ως αποτρεπτικός μηχανισμός απέναντι σε οποιαδήποτε απόπειρα παρέμβασης ή πίεσης προς την Τουρκία, ενισχύοντας τη γεωστρατηγική της θέση και στέλνοντας ξεκάθαρο μήνυμα ισχύος στους αντιπάλους της.

Δύο μόλις ημέρες πριν από τη συνεδρίαση της Ελληνοτουρκικής Επιτροπής για τα Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης στη Θεσσαλονίκη, η Τουρκία ξεκίνησε ένα κρεσέντο στρατιωτικών ενεργειών που υπονομεύει ευθέως το πνεύμα του διαλόγου. Αν και ο επίσημος σκοπός της συνάντησης είναι η ενίσχυση της στρατιωτικής συνεννόησης μεταξύ των δύο χωρών, η Άγκυρα φαίνεται να έχει εντελώς διαφορετική ατζέντα. Οι κινήσεις της αποκαλύπτουν στρατηγική σκλήρυνσης και κλιμάκωσης, με στόχο τη μετατροπή των «ήρεμων νερών» του Αιγαίου σε ζώνη αστάθειας και έντασης, κόντρα σε κάθε έννοια αποκλιμάκωσης.

Την ώρα που οι διπλωματικές επαφές βρίσκονται σε εξέλιξη για πιθανή συνάντηση του Κυριάκου Μητσοτάκη με τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στην Άγκυρα – η οποία φαίνεται να μετατίθεται για το τέλος Ιουλίου ή τις αρχές Αυγούστου – η Τουρκία στέλνει πολλαπλά μηνύματα ισχύος και αποφασιστικότητας, επενδύοντας στην πίεση μέσω επίδειξης δύναμης. Συγκεκριμένα, σήμερα εκτελεί εννέα στρατιωτικές ασκήσεις σε αντίστοιχες περιοχές εντός του FIR Αθηνών, καλύπτοντας τον άξονα από τον 25ο μεσημβρινό και ανατολικά – δηλαδή στο κέντρο του Αιγαίου – ενώ παράλληλα πραγματοποιεί τέσσερις επιπλέον ασκήσεις βορείως του παράνομου μορφώματος στα κατεχόμενα της Κύπρου.

Την ίδια στιγμή, και για πρώτη φορά, η Άγκυρα ανεβάζει το επίπεδο επιχειρησιακής ετοιμότητας των συστημάτων αεράμυνας S-400, αυξάνοντας την αναλογία εκπαιδευμένου στρατιωτικού προσωπικού στο 1 προς 5. Αυτό σημαίνει ότι για κάθε σύστημα S-400 αντιστοιχούν πλέον πέντε πλήρως επιχειρησιακές βάρδιες στρατιωτών, επιτρέποντας συνεχή λειτουργία και μέγιστη απόδοση σε περίπτωση σύγκρουσης. Η συγκεκριμένη αναβάθμιση δείχνει ότι η Τουρκία όχι μόνο προετοιμάζεται για κάθε ενδεχόμενο αλλά ενισχύει την αποτρεπτική της ικανότητα με σαφή στόχευση: να διασφαλίσει ότι κάθε πιθανό σενάριο στρατιωτικής πίεσης από την Ελλάδα ή το Ισραήλ θα προσκρούσει σε έναν οργανωμένο και έτοιμο μηχανισμό αντίδρασης.

Η Τουρκία κλιμακώνει μεθοδικά την ένταση στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο, εφαρμόζοντας μια στρατηγική περικύκλωσης που θυμίζει «σφιχτή τανάλια». Με διαδοχικές ασκήσεις αεροναυτικές με πραγματικά πυρά, επιχειρεί να αποκόψει κρίσιμες προσβάσεις σε νησιά του ανατολικού Αιγαίου και να στείλει σαφές μήνυμα επιχειρησιακής κυριαρχίας στην ευρύτερη περιοχή. Συγκεκριμένα, έως τις 31 Μαΐου διεξάγει ασκήσεις γύρω από τη Λήμνο, μπλοκάροντας πλήρως τη δυνατότητα αεροδιακομιδής από και προς το νησί μέσω Θάσου, Αλεξανδρούπολης, Καβάλας και Μυτιλήνης. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την πλήρη απομόνωση του αεροδρομίου Λήμνου, ακόμα και για επείγουσες μεταφορές ασθενών, προκαλώντας λειτουργική ασφυξία στο νησί.

Παράλληλα, στο κεντρικό Αιγαίο, διεξάγονται ασκήσεις με πυρά στις θαλάσσιες περιοχές μεταξύ Λέσβου, Χίου και Αη-Στράτη, ενώ διατηρείται σε μόνιμη ισχύ και η στρατιωτική παρουσία σε περιοχές Σάμου, Ικαρίας και Άνδρου έως τα τέλη Μαΐου και για ολόκληρο το 2025. Ιδιαίτερα ανησυχητικό είναι ότι μία από τις περιοχές άσκησης περιλαμβάνει εθνικό έδαφος υπό ελληνική κυριαρχία, εγείροντας σοβαρά ζητήματα νομιμότητας και πρόκλησης. Στο νότιο Αιγαίο, οι τουρκικές μονάδες πραγματοποιούν επιπλέον τρεις ασκήσεις με πραγματικά πυρά νοτίως της Ρόδου, του Καστελόριζου και της Κρήτης, δημιουργώντας μια ενιαία ζώνη στρατιωτικής δραστηριότητας που φτάνει έως την Ανατολική Μεσόγειο.

Εκεί, η Άγκυρα αναπτύσσει UAVs σε αποστολές επιτήρησης και περιπολίας, με προτεραιότητα την τουρκολιβυκή ΑΟΖ και τον έλεγχο των θαλάσσιων περιοχών ανατολικά του 26ου μεσημβρινού. Οι κινήσεις αυτές δεν είναι απλώς προληπτικές ή επιδεικτικές: στοχεύουν συγκεκριμένα στην αποτροπή ερευνητικών ενεργειών από την ελληνική πλευρά, όπως η πόντιση καλωδίων ή η υλοποίηση ενεργειακών έργων. Με τις ασκήσεις αυτές, η Τουρκία δημιουργεί ένα σκληρό πλέγμα στρατιωτικού ελέγχου από το βόρειο Αιγαίο μέχρι και τα όρια της Ανατολικής Μεσογείου, καθιστώντας σαφές ότι σκοπεύει να επιβάλει τους όρους της με κάθε τρόπο – πολιτικά, στρατιωτικά και γεωστρατηγικά.

Με μια πρωτοφανή σειρά στρατιωτικών ασκήσεων, η Τουρκία εδραιώνει στην πράξη επιχειρησιακό έλεγχο ανατολικά του 25ου μεσημβρινού, δηλαδή μέχρι τη γεωγραφική μέση του Αιγαίου. Οι ασκήσεις δεν είναι απλώς ασκήσεις ρουτίνας – αποτελούν κομμάτι ενός ευρύτερου σχεδίου που ακυρώνει, αμφισβητεί και επαναχαράσσει αρμοδιότητες και κυριαρχικά δικαιώματα στην περιοχή. Η Άγκυρα συμπεριφέρεται ως δύναμη που ελέγχει την έρευνα και διάσωση σε αυτή τη ζώνη, αγνοεί συστηματικά την ανάγκη κατάθεσης σχεδίων πτήσης στο FIR Αθηνών, επιμένει στην αυθαίρετη ερμηνεία του ελληνικού εναέριου χώρου στα 6 ναυτικά μίλια και σε αρκετές περιπτώσεις δρα μέσα σε ελληνική κυριαρχία. Παράλληλα, μεθοδικά επιδιώκει την απάλειψη της λειτουργίας του FIR Αθηνών από τη διεθνή πρακτική και αντικαθιστά στην πράξη τον εναέριο και θαλάσσιο έλεγχο με εκείνον του FIR Κωνσταντινούπολης, μεταφέροντας το όριό του 50 ναυτικά μίλια δυτικά, δηλαδή στη μέση του Αιγαίου.

Ο θαλάσσιος και αεροπορικός αποκλεισμός που εφαρμόζεται από την Άγκυρα επηρεάζει άμεσα τα νησιά του ανατολικού Αιγαίου και συνιστά μια παράλληλη επιχείρηση ελέγχου που συνδέεται επιχειρησιακά με την ευρείας κλίμακας άσκηση DENIZ KURDU 2025. Σε αυτή αναμένεται να συμμετάσχουν 85 τουρκικά αεροπορικά μέσα και 120 μονάδες του πολεμικού ναυτικού – πλοία και υποβρύχια – σε μια δυναμική προβολή ισχύος που καλύπτει ολόκληρη την ανατολική λεκάνη του Αιγαίου και της νοτιοανατολικής Μεσογείου. Ο επιχειρησιακός σχεδιασμός είναι απόλυτα συγχρονισμένος με πολιτικά και νομικά στηρίγματα, με τρόπο που να προετοιμάζει το έδαφος ακόμη και για τυχαίο θερμό επεισόδιο. Το σχέδιο είναι στημένο έτσι ώστε σε περίπτωση σύγκρουσης, να εμφανίζεται ότι η Τουρκία δρα σε «επιτρεπόμενες» ζώνες, καθώς η Ελλάδα έχει εκδώσει ΝΟΤΑΜ μόνο για πέντε περιοχές, αφήνοντας κενά που η Άγκυρα εκμεταλλεύεται επικοινωνιακά και διπλωματικά.

Η τουρκική τακτική δεν αφήνει περιθώρια για παρερμηνείες: επιχειρεί ανατροπή του status quo στο Αιγαίο με καθημερινή επιχειρησιακή παρουσία, αμφισβήτηση κυριαρχικών δικαιωμάτων και διεκδίκηση ελέγχου σε εναέριους και θαλάσσιους χώρους που καλύπτονται ρητά από διεθνείς συνθήκες. Πρόκειται για μια μεθοδική εφαρμογή ελέγχου εδάφους και ουρανού με στρατιωτικά μέσα, αλλά και με διπλωματική κάλυψη που δυσκολεύει την άμεση διεθνή αντίδραση.

Η Τουρκία έχει διαμορφώσει τις περιοχές των στρατιωτικών της ασκήσεων με χειρουργική ακρίβεια, ώστε να εφάπτονται ακριβώς στα όρια του FIR Αθηνών και FIR Κωνσταντινούπολης, υπονομεύοντας στην πράξη τη δυνατότητα της Ελλάδας να εκτελέσει αναχαιτίσεις τουρκικών αεροσκαφών σε ουδέτερο και ασφαλή εναέριο χώρο. Με τον τρόπο αυτό, τα τουρκικά μαχητικά εισέρχονται απευθείας από το FIR Κωνσταντινούπολης στις περιοχές άσκησης – που βρίσκονται εντός του FIR Αθηνών – αποφεύγοντας οποιαδήποτε ενδιάμεση ζώνη όπου θα μπορούσε η ελληνική πλευρά να τα αναχαιτίσει εγκαίρως και υπό ασφαλείς συνθήκες.

Το κρίσιμο στοιχείο αυτής της τακτικής είναι ότι οι περιοχές ασκήσεων έχουν δεσμευτεί επισήμως με αγγελίες (ΝΟΤΑΜ) που έχει εκδώσει η ίδια η ελληνική πλευρά, κάτι που καθιστά νομικά απαγορευτική την είσοδο οποιουδήποτε άλλου αεροσκάφους, ακόμη και ελληνικού, σύμφωνα με τους κανόνες του ICAO. Επομένως, σε ενδεχόμενο ελληνικής αναχαίτισης τουρκικών αεροσκαφών εντός αυτών των περιοχών, την ευθύνη ενός πιθανού ατυχήματος θα τη φέρει η Ελλάδα, αφού θα έχει θεωρηθεί ότι παραβίασε τους κανόνες του διεθνούς αεροπορικού δικαίου.

Η Άγκυρα στήνει έτσι μια διπλωματική και επιχειρησιακή παγίδα: από τη μία, εξαναγκάζει την Ελλάδα είτε να ανεχθεί τουρκικές πτήσεις χωρίς σχέδια πτήσης, αναγνωρίζοντας εμμέσως μόνο 6 ναυτικά μίλια εθνικού εναέριου χώρου· από την άλλη, την οδηγεί στο να επιλέξει μεταξύ αποχής ή ρίσκου, με όλα τα κόστη ενός ενδεχόμενου θερμού επεισοδίου. Το στρατιωτικό παιχνίδι της Τουρκίας συνδυάζει επιχειρησιακό σχεδιασμό υψηλής ακρίβειας με νομική πρόβλεψη και πολιτικό υπολογισμό, σπρώχνοντας στα άκρα την ελληνική αμυντική στρατηγική, δίχως να παραβιάζει ευθέως το γράμμα των διεθνών κανόνων — αλλά ανατρέποντας σαφώς το πνεύμα τους.

Η Τουρκία αξιοποιεί τη διαδικασία των Μέτρων Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης (ΜΟΕ) όχι για να μειώσει τις εντάσεις στο Αιγαίο και τη Μεσόγειο, αλλά για να μονιμοποιήσει τις μονομερείς της διεκδικήσεις εις βάρος της Ελλάδας. Με τρόπο συστηματικό και προσχεδιασμένο, προωθεί δικά της «τουρκικά ΜΟΕ» — πακέτο απαιτήσεων που εδράζονται στις δικές της επεκτατικές βλέψεις — και επιδιώκει να τα ενσωματώσει σε μια δήθεν κοινή βάση συμφωνίας με την Αθήνα. Ουσιαστικά επιχειρεί να μετατρέψει την ελληνοτουρκική διαπραγμάτευση σε επικύρωση των τετελεσμένων που δημιουργεί καθημερινά στο πεδίο.

Η πιο χαρακτηριστική και άμεση απόδειξη αυτής της τακτικής είναι η αντίδραση της Άγκυρας στην ελληνική απαίτηση για πλήρη συμμόρφωση με τους κανόνες του FIR Αθηνών – δηλαδή την υποχρέωση κατάθεσης σχεδίων πτήσης από τουρκικά αεροσκάφη και τον σεβασμό του ελληνικού εθνικού εναέριου χώρου στα 10 ναυτικά μίλια. Η Τουρκία δεν καθυστέρησε ούτε στιγμή: μέσα σε ώρες κινητοποιήθηκε σε όλα τα επίπεδα – νομικό, διπλωματικό, πολιτικό και στρατιωτικό. Την επομένη κιόλας, στις 5 Μαΐου, εξέδωσε τις αγγελίες Α1784 και Α1797, με τις οποίες ενημερώνει τη διεθνή κοινότητα ότι τα τουρκικά μαχητικά F-16 και τα UAVs της θα αναγνωρίζουν μόνο τα 6 ναυτικά μίλια ως ελληνικό εναέριο χώρο και δεν πρόκειται να καταθέτουν σχέδια πτήσης στο FIR Αθηνών.

Αυτή η κίνηση αποκαλύπτει τον πυρήνα της τουρκικής στρατηγικής: ενσωματώνει τις αμφισβητήσεις της στο πλαίσιο των ΜΟΕ, μετατρέποντας έναν μηχανισμό αποκλιμάκωσης σε εργαλείο κατοχύρωσης διεκδικήσεων. Παράλληλα, χρησιμοποιεί κάθε πρόσφορο μέσο – από NAVTEX και NOTAM μέχρι επιχειρησιακές τακτικές και διπλωματικά τετελεσμένα – για να επιβάλει τη δική της εκδοχή κανονικότητας στο Αιγαίο. Πρόκειται για μια επιθετική μορφή «διπλωματίας των ΜΟΕ», όπου η Άγκυρα δεν επιδιώκει ισορροπία, αλλά συναινετική παραχώρηση.

Οι δύο αυτές τουρκικές αγγελίες αφορούν σε τουρκικά F-16 και UAVs αντίστοιχα – Μέσω αυτών η Τουρκία δηλώνει διεθνώς ότι θα σέβεται μόνο τα 6 ν.μ. και δεν θα καταθέτει σχέδια πτήσης

Η Τουρκία, πέρα από τις ασκήσεις που εκτελεί εντός του FIR Αθηνών, έχει μεταφέρει το ίδιο επιθετικό δόγμα και στον κυπριακό εναέριο χώρο, με τέσσερις στρατιωτικές ασκήσεις να διεξάγονται στο λεγόμενο Συμβουλευτικό FIR ERCAN, το οποίο επικαλύπτει το βόρειο κατεχόμενο τμήμα της Κύπρου. Με αυτόν τον τρόπο, ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν υλοποιεί στην πράξη τη ρητορική του περί «δύο κρατών» που διατύπωσε κατά την πρόσφατη επίσκεψή του στα Κατεχόμενα, επιχειρώντας όχι μόνο εδαφική αλλά και επιχειρησιακή διχοτόμηση του νησιού.

Οι ασκήσεις αυτές, πέρα από την πολιτική τους σημειολογία, έχουν και σαφή γεωστρατηγική στόχευση: δημιουργούν ένα αεροπορικό και επιχειρησιακό φράγμα που απομονώνει την Κυπριακή Δημοκρατία και δυσκολεύει ιδιαίτερα την πρόσβαση προς την Τουρκία από τον Νότο, ιδίως για το Ισραήλ. Το μήνυμα είναι διπλό: πρώτον, ότι η Άγκυρα ελέγχει πλήρως τον εναέριο χώρο πάνω από τα Κατεχόμενα και δεύτερον, ότι δεν πρόκειται να ανεχθεί καμία διεθνή δραστηριότητα που αγνοεί τη δική της παρουσία και τα τετελεσμένα στο νησί.

Η στρατιωτικοποίηση αυτή του βόρειου κυπριακού FIR συνδέεται ευθέως με την ευρύτερη πολιτική στρατηγική της Τουρκίας σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο. Δεν πρόκειται απλώς για ασκήσεις, αλλά για εφαρμογή ενός σχεδίου ελέγχου, αποκλεισμού και ανατροπής του διεθνούς νομικού πλαισίου με σταθερά βήματα και επιχειρησιακή συνέπεια.

Η Τουρκία εντείνει τη στρατιωτική της ετοιμότητα με την πλήρη ενεργοποίηση των συστημάτων αεράμυνας S-400, προχωρώντας σε πραγματικές δοκιμές με πυρά σε κομβικές περιοχές του εναέριου χώρου της, επιβεβαιώνοντας ότι σχεδιάζει να αντιμετωπίσει κάθε πιθανή αεροπορική απειλή από Ελλάδα ή Ισραήλ με απόλυτο έλεγχο και πυραυλική ισχύ. Πρόκειται για μια πρωτοφανή κινητοποίηση, καθώς για πρώτη φορά διεξάγονται πραγματικές επιχειρησιακές δοκιμές των S-400 εντός του FIR Κωνσταντινούπολης, με ταυτόχρονες βολές και στο FIR Άγκυρας — στις περιοχές της Σινώπης, της Αττάλειας και των Άδανων.

Οι δοκιμές αυτές δεν έχουν απλώς εκπαιδευτικό χαρακτήρα. Στόχος είναι η αύξηση της αναλογίας εκπαιδευμένου προσωπικού ανά μονάδα S-400, η ενσωμάτωσή τους πλήρως στο τουρκικό σύστημα αεράμυνας και η δημιουργία μιας ασπίδας που θα καθιστά επιχειρησιακά αναποτελεσματικά ακόμα και προηγμένα μαχητικά, όπως τα ελληνικά Rafale και τα ισραηλινά F-35. Οι ασκήσεις συνοδεύονται από εκτενείς βολές ρουκετών και πυρών ευρείας κλίμακας, ανεβάζοντας το επίπεδο ετοιμότητας του τουρκικού στρατού σε σχεδόν προπολεμικά στάνταρ.

Σύμφωνα με τις διεθνείς αγγελίες που έχει εκδώσει η Άγκυρα, η Τουρκία προχώρησε σε αποκλεισμό 34 αεροδιαδρόμων από το μηδέν ύψος μέχρι το… άπειρο — μια κίνηση που στέλνει σαφές μήνυμα πως οποιαδήποτε απειλή εντοπιστεί, ανεξαρτήτως ύψους και προέλευσης, θα αντιμετωπιστεί ακαριαία. Η ένταξη των S-400 στον επιχειρησιακό σχεδιασμό, έξι μήνες μετά την πλήρη ενεργοποίησή τους, μεταβάλλει τους κανόνες στο αεροπορικό ισοζύγιο ισχύος στην περιοχή. Η Τουρκία επιχειρεί να εξουδετερώσει το πλεονέκτημα που θεωρητικά παρείχαν τα υπερσύγχρονα μαχητικά στην ελληνική και ισραηλινή πολεμική αεροπορία, δημιουργώντας πλέον ένα στρώμα αποτροπής που δεν είναι απλώς συμβολικό — είναι λειτουργικό και ενεργό.

Η Τουρκία εντείνει τη στρατιωτική πίεση κατά της Ελλάδας, συνδυάζοντας προηγμένα συστήματα αεράμυνας με επιθετικές ικανότητες πυραυλικής υπεροχής. Στην περιοχή της Σμύρνης και της Ίμβρου, όπου είναι εγκατεστημένο το στρατιωτικό ραντάρ COCKEADA, η Άγκυρα δοκιμάζει για πρώτη φορά βολές ρουκετών μεγάλης ισχύος, με ξεκάθαρη στόχευση: την εξουδετέρωση του ελληνικού προγράμματος αντιπυραυλικής προστασίας τύπου Iron Dome, το οποίο έχει διαφημιστεί ως μελλοντική ασπίδα της χώρας απέναντι σε κορεσμένες επιθέσεις.

Το τουρκικό σχέδιο βασίζεται σε αριθμητική υπεροχή και σε ρυθμό πυρών που το ελληνικό σύστημα δεν μπορεί να διαχειριστεί. Σύμφωνα με στρατιωτικές πηγές, η Τουρκία μπορεί να εκτοξεύει πάνω από 200 ρουκέτες το λεπτό, χωρίς περιορισμούς, καθώς το σύστημα είναι αμιγώς τουρκικής σχεδίασης, υποστηρίζεται από εγχώρια μαζική παραγωγή και δεν υπόκειται σε εξωτερικούς περιορισμούς ή ελλείψεις. Αντίθετα, οποιοδήποτε ελληνικό Iron Dome έχει τεχνικά και λειτουργικά όρια: δεν μπορεί να αναχαιτίσει πάνω από 100 ταυτόχρονες ρουκέτες, πριν υποστεί υπερφόρτωση και παραλύσει — ένα φαινόμενο που ήδη έχει παρατηρηθεί τουλάχιστον δύο φορές με το ισραηλινό σύστημα σε πραγματικές συνθήκες μάχης.

Το θέμα δεν αφορά μόνο την ασφάλεια των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου, που βρίσκονται σε απόσταση αναπνοής από τα τουρκικά εκτοξευτήρια, αλλά επεκτείνεται σε ολόκληρη την ηπειρωτική Ελλάδα. Ο συνδυασμός της υψηλής επιχειρησιακής ετοιμότητας των S-400 με τη δυνατότητα μαζικής πυραυλικής επίθεσης δημιουργεί μια εξαιρετικά επικίνδυνη εικόνα: ένα πλήρως κορεσμένο περιβάλλον στο οποίο το ελληνικό σύστημα αεράμυνας είναι πρακτικά ανίκανο να αντιμετωπίσει συντονισμένες επιθέσεις με ρουκέτες, F-16 και UAVs.

Η στρατηγική αυτή της Άγκυρας δείχνει ξεκάθαρα ότι δεν επιδιώκει μόνο υπεροχή στον αέρα ή έλεγχο περιοχών – αλλά πλήρη στρατιωτική κυριαρχία μέσω τεχνολογικού κορεσμού και τακτικής υπερφόρτωσης. Το μήνυμα είναι απλό και επικίνδυνο: σε μια κρίσιμη στιγμή, η Ελλάδα δεν θα έχει αρκετά μέσα να αποκρούσει την πίεση.