Επιστολική ψήφος: Με διαφορά λίγων ωρών η ΝΔ βίωσε δύο εφιάλτες: Έναν στο παρόν και έναν δυνητικό.

Ο τωρινός εφιάλτης αφορούσε στην επιλογή της Νίκης Κεραμέως να αιφνιδιάσει την αντιπολίτευση με την τροπολογία για την επέκταση της επιστολικής ψήφους αποδήμων στις εθνικές εκλογές.

Η υπουργός Εσωτερικών απέτυχε παταγωδώς κατά τη σχετική ψηφοφορία τόσο για το νομοσχέδιο σε σχέση με την επιστολική ψήφο στις ευρωεκλογές όσο και για την «τροπολογία λαθροχειρίας», όπως χαρακτηρίστηκε.

Αφενός για το νομοσχέδιο και αφετέρου για την τροπολογία το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας ήταν 158 υπέρ, 135 κατά και 6 «παρών».

Πρόκειται για πραγματικό φιάσκο, αφού πριν από την αιφνιδιαστική τροπολογία το σχετικό νομοσχέδιο αναμενόταν να ψηφιστεί με 232 «Ναι».

Αντ΄ αυτού, όχι μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ, αλλά ούτε η Πλεύση Ελευθερίας δεν υπερψήφισε το νομοσχέδιο επί της αρχής.

Ως προς την τροπολογία, απορρίφθηκε διότι για να ισχύσει απαιτούνταν τουλάχιστον 200 ψήφοι.

Η τύχη της Γαλλικής Δεξιάς τρομάζει

Ο δεύτερος εφιάλτης είναι δυνητικός και αφορά στο μέλλον της ΝΔ, που δεν είναι απολύτως βέβαιο πως θα είναι ρόδινο.

Μάλιστα ένας πρώην υπουργός της υπενθύμισε την τύχη της Γαλλικής Δεξιάς, που απομακρύνθηκε από τις αξίες της και συνετρίβη εκλογικά.

Ο λόγος για τον βουλευτή και πρώην υπουργό Γιάννη Οικονόμου, ο οποίος μίλησε κατά την παρουσίαση του βιβλίου «Ο συντηρητισμός στην Ελλάδα».

Ο βουλευτής της ΝΔ προειδοποίησε ότι η ΝΔ θα εγκαταλειφθεί από τη βάση της. «Ο προβληματισμός μου ως βουλευτή της ΝΔ είναι ότι ο υπερτονισμός της φιλελεύθερης αρχής στρέφει την πλάτη στην παραταξιακή μας βάση, στους ανθρώπους που αγαπούν την οικογένεια, σέβονται την παράδοση και τη θρησκεία.

Αν τους προδώσουμε μπορεί να μας εγκαταλείψουν», είπε χαρακτηριστικά και τόνισε ότι «η αποϊδεολογικοποίηση του συντηρητικού χώρου δεν βοηθά ούτε την Ελλάδα ούτε τη ΝΔ».

«Δεν μπορεί η κάθε επιθυμία να θεωρείται δικαίωμα. Η μετατροπή κάθε επιθυμίας σε δικαίωμα δεν βοηθά την ενότητα της κοινωνίας», σημείωσε.

«Το κόμμα μου είναι ισχυρό επειδή είναι ταυτοτικά ισχυρό. Η μαζικότητα και η λαϊκότητά της ΝΔ είναι αυτές που της επιτρέπουν να λειτουργεί ως όχημα εξουσίας για την προαγωγή του φιλελευθερισμού και των μεταρρυθμίσεων στην Ελλάδα», είπε ο Γ. Οικονόμου και υπενθύμισε ότι «έχουμε πρόσφατο το παράδειγμα της Γαλλίας.

Η γαλλική δεξιά σχεδόν εξαϋλώθηκε, επειδή αποστράφηκε βασικούς πυλώνες της δεξιάς – έθνος, οικογένεια, θρησκεία».

Διακριτή εσωκομματική αντιπολιτευτική φωνή

Να σημειωθεί ότι ο κ. Οικονόμου μετά την απομάκρυνσή του από το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη έχει γίνει μία διακριτή εσωκομματική αντιπολιτευτική φωνή που προειδοποιεί κυβέρνηση και κόμμα.

Μάλιστα παραδίδοντας το χαρτοφυλάκιο στον Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, μετά τον ανασχηματισμό που έκανε ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης την Τετάρτη (3/1/2024) ήταν ιδιαίτερα αιχμηρός για τον ρόλο που προσδίδουν πολλοί στις δυνάμεις ασφαλείας.

Είχε απευθύνει σαφή προειδοποίηση στον διάδοχό του ότι οι κοινωνικές παθογένειες δεν αντιμετωπίζονται με αστυνομικά μέτρα.

Ο Γιάννης Οικονόμου είχε τονίσει ότι αποδόθηκαν προσδοκίες τόσο στην ΕΛ.ΑΣ. όσο και στο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη που υπερβαίνουν τον ρόλο τους, αναφέροντας ως παράδειγμα την επίλυση του κυκλοφοριακού προβλήματος στο λεκανοπέδιο και τη βία μεταξύ μαθητών.

Τέτοιες προσδοκίες, σύμφωνα με τον Γιάννη Οικονόμου, «βλάπτουν την ΕΛ.ΑΣ. και επιδεινώνουν τη σχέση της με τους πολίτες».

«Από την πρώτη στιγμή στο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη μέχρι και την τελευταία, δεν έπαυα να πιστεύω ότι το αίσθημα ασφάλειας των πολιτών δεν σχετίζεται αποκλειστικά με το αστυνομικό έργο αλλά είναι ένα ζήτημα πολυπαραγοντικό.

Επίσης, ήμουν και παραμένω απόλυτα πεπεισμένος ότι η πανδημία βίας και απείθειας που πλήττει τον δυτικό κόσμο και την Ελλάδα, ως αποτέλεσμα κοινωνικών, εκπαιδευτικών και πολιτισμικών αποτυχιών, δεν αντιμετωπίζεται ριζικά αλλά με βαθιές παρεμβάσεις, με μια κοινωνική πανστρατιά μηδενικής ανοχής απέναντι στη βία.

Ιδιαίτερα στην Ελλάδα, η βαριά πληγωμένη από την περίοδο των μνημονίων – και όχι μόνο – ΕΛ.ΑΣ., εκτός της ενίσχυσής της, χρειάζεται μια ευρύτερη κοινωνική συστράτευση και συμπαράσταση για να ανταποκριθεί στον ρόλο της.

Η απόδοση στην ΕΛ.ΑΣ. και στο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη προσδοκιών που υπερβαίνουν τον ρόλο τους, όπως π.χ. η επίλυση του κυκλοφοριακού προβλήματος στο λεκανοπέδιο – το οποίο δεν προκαλεί η αστυνομία – και η βία μεταξύ μαθητών, βλάπτουν την ΕΛ.ΑΣ. και επιδεινώνουν τη σχέση της με τους πολίτες», είχε πει ο Γιάννης Οικονόμου.

Η επιστολική ψήφος

Η επιστολική ψήφος αποτέλεσε ιστορικά την σημαντικότερη έως τώρα διευκόλυνση της άσκησης του εκλογικού δικαιώματος από μακριά. Για τον λόγο αυτόν άλλωστε, στην αναθεώρηση του 2001 τέθηκε ειδική διάταξη (άρθρο 51 παρ. 4 Συντ.), η οποία ερμηνεύει, ως προς τους εκτός επικρατείας πολίτες, την αρχή της ταυτόχρονης ψηφοφορίας κατά τέτοιον τρόπο, ώστε να μην αποτρέπεται η επιστολική ψήφος. Ως εκ τούτου η καθιέρωσή της, ανεξαρτήτως των πολιτικών λόγων που την υπαγόρευσαν, πρέπει να αντιμετωπισθεί, από μεν συνταγματική άποψη ως ευπρόσδεκτη θεσμική εξειδίκευση της αρχής της καθολικής ψηφοφορίας, από δε πολιτική άποψη ως πρόσφορο μέτρο για την ενίσχυση της δημοκρατικής νομιμοποίησης του αντιπροσωπευτικού μας συστήματος.

Ωστόσο, μία τέτοια αντιμετώπιση της επιστολικής ψήφου τελεί υπό δύο απαρέγκλιτες προϋποθέσεις:

• Πρώτον, να θωρακισθεί η σχετική διαδικασία με τις μείζονες δυνατές εγγυήσεις, ως προς την διασφάλιση της μυστικότητας της ψήφου. Αυτό σημαίνει, με δεδομένο ότι η επιστολική ψήφος εφαρμόζεται ήδη σε πολλές χώρες, όχι μόνον ότι θα αναζητηθούν οι βέλτιστες δυνατές σχετικές πρακτικές, με έμφαση στις πλέον δοκιμασμένες, αλλά και ότι θα υπάρξει μέριμνα για να αντιμετωπισθεί η άνω του μέσου όρου ευρηματικότητα των εκλογομαγείρων του κομματικού μας συστήματος για την παράκαμψη των νομοθετικών εγγυήσεων (ας σκεφθούμε, πχ, τα τρυπημένα με καρφίτσα ψηφοδέλτια και το σύστημα “αλυσίδα”!).
• Δεύτερον, να εκκαθαρισθούν πλήρως οι εκλογικοί μας κατάλογοι, αλλά και να τεθούν, στο εξής, κάποιοι όροι για την εξ αίματος πολιτογράφηση αποδήμων Ελλήνων τρίτης γενιάς, που είναι εντελώς αποκομμένοι από την χώρα μας (δηλαδή να τεθούν για την απόκτηση ιθαγένειας κάποιοι από τους περιορισμούς που είχαν προβλεφθεί, κακώς, ως προς την διευκόλυνση της ψήφου των εκτός επικρατείας πολιτών).

Για να νομοθετηθούν όμως με τρόπο πλήρη και πρόσφορο οι ως άνω προϋποθέσεις, απαιτείται ευρεία διακομματική συναίνεση και όχι μονοκομματική επιβολή, όπως συνηθίζει η σημερινή κυβέρνηση. Και η συναίνεση αυτή έχει ως οδηγό την ευρεία πλειοψηφία των 2/3 της Βουλής που απαιτείται για την διευκόλυνση της ψηφοφορίας στις εθνικές εκλογές, ως προς τους εκτός επικρατείας πολίτες. Η πλειοψηφία αυτή, παρότι δεν προβλέπεται για τις ευρωπαϊκές εκλογές, πρέπει κατά την άποψή μου να επιδιωχθεί από τώρα, ξεκινώντας με την σύσταση μιας επί τούτω διακομματικής επιτροπής, ώστε να υπάρξει ενιαία συναινετική ρύθμιση για όλες τις εκλογές, με υπέρβαση, ένθεν κακείθεν, των μικροκομματικών σκοπιμοτήτων.

Διαφορετικά η εν λόγω –θετική επαναλαμβάνω– πρωτοβουλία κινδυνεύει να εκτροχιασθεί, αλλά και να υπονομευθεί ως προς την μελλοντική της ισχύ και στις εθνικές εκλογές. Κι αυτό, διότι μία τυχόν μονομερής, βεβιασμένη και στερημένη εγγυήσεων εφαρμογή στις ευρωεκλογές ενδέχεται να αποτρέψει τον σχηματισμό της πλειοψηφίας των 2/3 που απαιτείται για τις εθνικές εκλογές και έτσι να καταστεί αδύνατο να επεκταθεί και σε αυτές η επιστολική ψήφος ως προς τους εκτός επικρατείας πολίτες.

Ας ελπίσουμε ότι σε αυτό το τόσο σοβαρό εθνικό ζήτημα οι πολιτικές μας δυνάμεις θα επιδείξουν επιτέλους θεσμική σοβαρότητα, πολιτική αξιοπιστία και προπαντός ανιδιοτέλεια…