Σήμερα Γιορτάζουν:

ΜΕΛΑΝΗ

10 Ιουλίου 2025

Ανακοινώσεις χωρίς αντίκρισμα: Η κυβέρνηση εξήγγειλε μέτρα για ΑμεΑ με ορίζοντα… το 2032

Με βαρύγδουπες ανακοινώσεις, αλλά χωρίς ουσιαστικό αντίκρισμα στο παρόν, η κυβέρνηση παρουσίασε τρεις δράσεις ύψους 232,4 εκατ. ευρώ για τα άτομα με αναπηρία, υπό το προκάλυμμα της δήθεν «ισότητας για όλους». Ο Υπουργός Επικρατείας Άκης Σκέρτσος και ο Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης Κωστής Χατζηδάκης εξήγγειλαν μέτρα που προβλέπονται να ξεκινήσουν –στην καλύτερη περίπτωση– το 2026, παραπέμποντας και πάλι τις ανάγκες της αναπηρικής κοινότητας στις καλένδες.

Παρά τις υποσχέσεις για στήριξη, οι δράσεις δεν δίνουν καμία άμεση λύση στις πιεστικές ανάγκες των ατόμων με αναπηρία σήμερα. Αντί για παρεμβάσεις τώρα, ανακοινώνονται φιλόδοξα σχέδια με μακρινό ορίζοντα και θολό χρονοδιάγραμμα.

Η προμήθεια 210 ηλεκτρικών λεωφορείων για μαθητές με αναπηρία έρχεται –αν όλα πάνε βάσει σχεδίου– το 2026, ενώ μέχρι τότε χιλιάδες παιδιά θα συνεχίσουν να στερούνται καθημερινής πρόσβασης στην εκπαίδευση, λόγω των επαναλαμβανόμενων αποτυχημένων διαγωνισμών για τη μίσθωση οχημάτων. Για άλλη μια φορά, τα παιδιά και οι οικογένειές τους μένουν με υποσχέσεις.

Παρόμοια είναι η κατάσταση και με την επιδότηση ηλεκτρικών αμαξιδίων, μια δράση που υποτίθεται θα δώσει αυτόνομη κινητικότητα σε 15.000 άτομα με σοβαρές κινητικές αναπηρίες. Όμως ούτε εδώ προβλέπεται άμεση εφαρμογή – η δράση ξεκινά το 2026 και ολοκληρώνεται το… 2030. Μέχρι τότε, όσοι δεν μπορούν να καλύψουν το κόστος, θα συνεχίσουν να εξαρτώνται από τρίτους ή απλώς να παραμένουν απομονωμένοι.

Ακόμη πιο μακρινή και γενικόλογη είναι η δράση για ενεργειακή αναβάθμιση 478 ειδικών σχολείων. Οι υποσχέσεις για αντλίες θερμότητας, θερμομόνωση και φωτοβολταϊκά ακούγονται ωραίες στα χαρτιά, αλλά η ολοκλήρωσή τους μετατίθεται στο 2032 – δηλαδή σε επτά χρόνια από σήμερα. Κι όλα αυτά, ενώ τα σχολεία συνεχίζουν να λειτουργούν με πετρέλαιο και ακατάλληλες συνθήκες.

Παράλληλα, οι προτάσεις για αναβάθμιση των ΜΜΜ, των ταξί και των σταθμών, όσο χρήσιμες κι αν είναι ως στόχος, παραμένουν σε επίπεδο «εισηγήσεων» χωρίς σαφή χρονοδιαγράμματα ή χρηματοδότηση. Πρόκειται περισσότερο για ευχολόγια παρά για δεσμευτικές πολιτικές.

Η πραγματικότητα είναι πως, ενώ οι ανάγκες είναι άμεσες, η δράση της Πολιτείας είναι μελλοντική, ασαφής και ενταγμένη περισσότερο στη λογική «επικοινωνιακής διαχείρισης» παρά κοινωνικής ευθύνης. Η αναπηρική κοινότητα, για ακόμα μια φορά, βρίσκεται στο περιθώριο των κυβερνητικών προτεραιοτήτων.

Ετικέτες: