Η ποσότητα των απορριμμάτων που συσσωρεύονται από τα ηλιακά πάνελ και τα πτερύγια των ανεμογεννητριών μπορεί να υπολογιστεί σε τόνους. Και η βιομηχανία μόλις τώρα κάνει την αρχή.

Σχεδόν όλοι οι χρησιμοποιημένοι ηλιακοί συλλέκτες στις Ηνωμένες Πολιτείες καταλήγουν σε χωματερές, και πολλοί συλλέκτες πρώτης και δεύτερης γενιάς έχουν ήδη εξαντληθεί, πολύ πριν από την προβλεπόμενη 30ετή διάρκεια ζωής τους.

Σε αυτό θα προστεθούν περίπου 9,8 εκατομμύρια μετρικοί τόνοι νεκρών πάνελ που θα πρέπει να αντιμετωπιστούν μεταξύ 2030 και 2060, σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύθηκε στο Science Direct.

Η απόρριψη ενός ηλιακού πάνελ σε μια χωματερή των ΗΠΑ κοστίζει σήμερα περίπου 1 δολάριο, ίσως και 2 δολάρια. Για την ανακύκλωση του ίδιου πάνελ, το κόστος εκτοξεύεται στα 20 με 30 δολάρια, σύμφωνα με μια εκτίμηση που αναφέρει το PV Magazine.

Τα εξαρτήματα των ανεμογεννητριών αποτελούν παρόμοια πρόκληση, με χιλιάδες πτερύγια να έχουν ήδη βρεθεί σε χωματερές και χωράφια στο Τέξας, το Γουαϊόμινγκ, τη Νότια Ντακότα και την Αϊόβα.

Δεν είναι μικρό κατόρθωμα να πετάξεις ένα πτερύγιο. Το μήκος ενός μόνο πτερυγίου ανεμογεννήτριας μπορεί να ξεπερνά τα 60 μέτρα ή να είναι μεγαλύτερο από το άνοιγμα των φτερών ενός Boeing 747, σύμφωνα με το Υπουργείο Ενέργειας. Οι υπεράκτιες αιολικές εξέδρες είναι ακόμη μεγαλύτερες.

Αυτή τη στιγμή, περίπου 7.000 πτερύγια απορρίπτονται ετησίως στις Ηνωμένες Πολιτείες, σύμφωνα με τον Ντέιβιντ Μόργκαν, επικεφαλής στρατηγικής της Carbon Rivers, ενός κέντρου ανακύκλωσης προηγμένων υλικών με έδρα το Τενεσί.

Από όλα τα απόβλητα υαλοϊνών που λαμβάνει η Carbon Rivers, οι λεπίδες των ανεμογεννητριών είναι η πιο δύσκολη πρόκληση, δήλωσε ο κ. Μόργκαν.

«Είναι ένα πολύ ανθεκτικό, στιβαρό υλικό. Είναι μεγάλα και δύσχρηστα», δήλωσε στους Epoch Times.

«Μεγάλα πτερύγια ανεμογεννητριών, ταξιδιωτικά τρέιλερ, κύτη σκαφών και άλλα απόβλητα μπορούν να μετατραπούν σε καθαρή, υψηλής ποιότητας γυάλινη ίνα που μπορεί να ενσωματωθεί οικονομικά στο επόμενο αυτοκίνητο, σκάφος ή πτερύγιο ανεμογεννήτριας», αναφέρει η ιστοσελίδα της Carbon Rivers.

Καθώς τα νεκροταφεία ανεμογεννητριών έχουν μετατραπεί σε viral περιεχόμενο βίντεο, η αιολική βιομηχανία έχει γίνει πιο «συζητήσιμη» σχετικά με τις λύσεις για το τέλος του κύκλου ζωής, δήλωσε ο κ. Μόργκαν, αλλά δεν έχει ρυθμιστεί για μια «σύνθετη κυκλική οικονομία».

Όταν πρόκειται για πραγματικά «πράσινες» λύσεις, η «κυκλική οικονομία» είναι ζωτικής σημασίας, δήλωσε ο κ. Μόργκαν. Πρόκειται ουσιαστικά για ένα επιχειρηματικό μοντέλο που δίνει προτεραιότητα στην επαναχρησιμοποίηση, την επισκευή ή την αναγέννηση των υλικών για να συνεχιστεί η παραγωγή με όσο το δυνατόν πιο βιώσιμο τρόπο.

Όπως είπε, τα ανανεώσιμα απόβλητα δεν είναι μόνο ένα πρόβλημα υποδομής, υπάρχουν επίσης κενά στη νομοθεσία.

«Αυτή τη στιγμή, μπορείτε σε μεγάλο βαθμό να εναποθέσετε τα πτερύγια των αιολικών εγκαταστάσεων σε χωματερές. Διαφέρει από πολιτεία σε πολιτεία».

Ορισμένες εταιρείες που υποστηρίζουν την αιολική ενέργεια -ιδιαίτερα εκείνες που συνδέονται με κολοσσούς ορυκτών καυσίμων, όπως η Shell Global και η General Electric– έχουν αφήσει αμφιβολίες στους επικριτές σχετικά με το αν η πραγματική βιωσιμότητα αποτελεί μέρος του υπάρχοντος σχεδίου.

Η Υπηρεσία Προστασίας του Περιβάλλοντος των ΗΠΑ (EPA), υπό τον πρώην πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ, εντόπισε τα διαφαινόμενα προβλήματα με την αύξηση των αποβλήτων ανανεώσιμων πηγών ενέργειας.

«Χωρίς μια στρατηγική για τη διαχείριση του τέλους του κύκλου ζωής τους, οι λεγόμενες πράσινες τεχνολογίες, όπως οι ηλιακοί συλλέκτες, οι μπαταρίες ηλεκτρικών οχημάτων και οι ανεμογεννήτριες, θα επιβαρύνουν τελικά τον πλανήτη και την οικονομία μας με τις ίδιες ακούσιες επιβαρύνσεις όπως τα παραδοσιακά εμπορεύματα», δήλωσε ο πρώην διοικητής της EPA, Άντριου Γουίλερ.

Επεκτεινόμενη βιομηχανία

Καθώς η λεγόμενη βιομηχανία ανανεώσιμων πηγών ενέργειας επεκτείνεται – σε μεγάλο βαθμό λόγω των μαζικών επιδοτήσεων από την κυβέρνηση Μπάιντεν – το ίδιο συμβαίνει και με τα απόβλητα στο «πίσω μέρος».

Η ικανότητα παραγωγής ηλιακής ενέργειας προβλέπεται να αυξηθεί κατά περισσότερο από 38 τοις εκατό το 2024, σύμφωνα με έκθεση της 12ης Δεκεμβρίου από την Energy Information Administration (EIA), μια κυβερνητική υπηρεσία των ΗΠΑ. Η ικανότητα παραγωγής αιολικής ενέργειας προβλέπεται να αυξηθεί κατά 4,4%.

Παρά την αξιοσημείωτη αυτή αύξηση στην ανάπτυξη συστημάτων ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας στην Αμερική το 2022 προερχόταν κατά κύριο λόγο (περίπου 60%) από ορυκτά καύσιμα – άνθρακα, φυσικό αέριο, πετρέλαιο και άλλα αέρια, σύμφωνα με την EIA.

Οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας αντιπροσώπευαν περίπου το 21 τοις εκατό και το 18 τοις εκατό ήταν από την πυρηνική ενέργεια. Ένα επιπλέον μερίδιο προερχόταν από ηλιακά συστήματα μικρής κλίμακας.

Οι ηλιακοί συλλέκτες έχουν διάρκεια ζωής έως και 30 χρόνια. Όπως είναι λογικό, ορισμένες περιβαλλοντικές οργανώσεις κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου.

«Αν η ηλιακή και η πυρηνική ενέργεια παράγουν την ίδια ποσότητα ηλεκτρικής ενέργειας τα επόμενα 25 χρόνια που παρήγαγε η πυρηνική ενέργεια το 2016 και τα απόβλητα στοιβάζονται σε γήπεδα ποδοσφαίρου, τα πυρηνικά απόβλητα θα φτάσουν στο ύψος του κεκλιμένου πύργου της Πίζας», αναφέρει η Environmental Progress με έδρα την Καλιφόρνια.

«Τα ηλιακά απόβλητα θα έφταναν στο ύψος δύο βουνών Έβερεστ».

Ο αριθμός των πτερυγίων των ανεμογεννητριών που αποσύρονται αναμένεται να φτάσει τις 9.000 ετησίως τα επόμενα πέντε χρόνια, σύμφωνα με ανάλυση του 2022 που δημοσιεύθηκε από το Chemical and Engineering News.

Ο κ. Μόργκαν δήλωσε ότι προς το παρόν συμβαδίζει με τα εισερχόμενα απόβλητα και ότι η εταιρεία κλιμακώνει τις δραστηριότητές της, συμπεριλαμβανομένης της κατασκευής μιας μεγάλης κλίμακας εγκατάστασης στο Τέξας. Η Carbon Rivers έχει επίσης διευρύνει το πεδίο εφαρμογής της σε οτιδήποτε «σύνθετο», συμπεριλαμβανομένων των ινών γυαλιού και ακόμη και των αεροδιαστημικών εξαρτημάτων.

Ηλεκτρονικά απόβλητα

Ένας άλλος τομέας αποβλήτων – τα ηλεκτρονικά απόβλητα, κοινώς γνωστά ως e-waste – αυξάνεται με εκθετικό ρυθμό. Είναι το ταχύτερα αναπτυσσόμενο ρεύμα στερεών αποβλήτων στον κόσμο και περιλαμβάνει ανανεώσιμα είδη, όπως ηλιακούς συλλέκτες και μπαταρίες ηλεκτρικών οχημάτων (EV).

Μόνο ένα μικρό μέρος ανακυκλώνεται.

Μια ανάλυση του 2019 που δημοσιεύθηκε φέτος δείχνει ότι από τους 53,6 εκατομμύρια τόνους ηλεκτρονικών αποβλήτων που παράγονται παγκοσμίως, μόλις το 17% ανακυκλώνεται.

«Οι άνθρωποι πιστεύουν ότι το πλαστικό είναι ο μπαμπούλας των αποβλήτων … αλλά τα ηλεκτρονικά απόβλητα εξακολουθούν να αυξάνονται», δήλωσε στους Epoch Times ο Πολ Γουίλιαμς, αντιπρόεδρος επικοινωνίας της εταιρείας ανακύκλωσης ERI.

Εστιάζοντας στη διάσπαση και ανακύκλωση όλων των ειδών των ηλεκτρονικών αποβλήτων, ο κ. Γουίλιαμς δήλωσε ότι η ERI διατηρεί ένα «στρατιωτικού βαθμού» επίπεδο καταστροφής δεδομένων όταν πρόκειται για ηλεκτρονικά είδη.

Η προστασία της ιδιωτικής ζωής αποτελεί τεράστια ανησυχία για τα ηλεκτρονικά απόβλητα.

«Δεν είναι μόνο περιβαλλοντικό ζήτημα, ούτε μόνο ζήτημα ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αλλά και ζήτημα ασφάλειας στον κυβερνοχώρο. Ένα μεγάλο μέρος της τεχνολογίας σήμερα περιέχει ιδιωτικά δεδομένα», δήλωσε.

Κατά τις πρώτες ημέρες της διάθεσης ηλεκτρονικών αποβλήτων, αμελείς εταιρείες χειρίζονταν τα ηλεκτρονικά απόβλητα με τρόπο που άφηνε ορθάνοιχτη την πόρτα στην κλοπή δεδομένων.

“Αυτό που διαπιστώσαμε ήταν ότι αυτοί οι ασυνείδητοι τύποι απλά έστελναν αυτά τα πράγματα σε αναπτυσσόμενα έθνη … και ήταν μια τεράστια πρόκληση για την προστασία της ιδιωτικής ζωής λόγω των δεδομένων”, δήλωσε ο κ. Γουίλιαμς.

Προετοιμασίες για την ασφάλεια των δεδομένων πρέπει επίσης να γίνουν για τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα, και όχι μόνο για τις δυνητικά ευμετάβλητες μπαταρίες τους, αλλά και για τους ενσωματωμένους υπολογιστές στα ηλεκτρικά αυτοκίνητα όταν φτάσουν στο τέλος της ζωής τους.

«Τα αυτοκίνητα είναι ιδιαίτερα τρομακτικά επειδή ο τύπος των δεδομένων που καταγράφονται είναι πολύ προσωπικός. Γνωρίζει τις διαδρομές σας, το βάρος και τα μεγέθη των ανθρώπων που κάθονται στα καθίσματα του αυτοκινήτου», δήλωσε. «Είναι κάπως τρομακτικό όταν το σκέφτεσαι».

Αν και η ERI δεν βλέπει ακόμα πολλά ηλιακά πάνελ ή απόβλητα μπαταριών που σχετίζονται με τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα, ο κ. Γουίλιαμς δήλωσε ότι είναι έτοιμοι γι’ αυτό.

«Τελικά θα έρθουν στην πόρτα μας. Δεν απορρίπτουμε κανένα ηλεκτρονικό απόβλητο».

Όπως είπε, τις τελευταίες δύο δεκαετίες έχουν γίνει μεγάλα βήματα προόδου όσον αφορά την απόρριψη των ηλεκτρονικών αποβλήτων από το κοινό.

Στις αρχές της δεκαετίας του 2000, όταν ξεκίνησε η ERI, ο κ. Γουίλιαμς είπε ότι όλοι είχαν «παλιές τηλεοράσεις στο γκαράζ ή στη σοφίτα τους. Οι άνθρωποι δεν ήξεραν τι να τις κάνουν».

Το ίδιο ισχύει και για τις νεότερες γενιές με τα κινητά τηλέφωνα που αποσύρονται. Αλλά όπως αναφέρει ο ίδιος, οι συμπεριφορές έχουν αλλάξει τα τελευταία 10-15 χρόνια, και μεγάλο μέρος αυτού έχει να κάνει με τις προκλήσεις της ασφάλειας των δεδομένων που σχετίζονται με τα ηλεκτρονικά απόβλητα.

Ο κ. Γουίλιαμς δεν πτοείται από την επερχόμενη εισροή ηλιακών συλλεκτών και εξαρτημάτων ηλεκτρικών οχημάτων.

«Ακόμη και με τις μπαταρίες ιόντων λιθίου και τα ηλιακά πάνελ, δεν είναι το τελευταίο βήμα. Γνωρίζουμε ότι κάποια στιγμή θα υπάρξει κάτι νέο».

Σύμφωνα με τον ίδιο, η διαφάνεια ήταν ένα ζήτημα με τις εταιρείες που ισχυρίζονταν ότι ανακυκλώνουν ηλεκτρονικά απόβλητα τα προηγούμενα χρόνια, με ορισμένες να διαφημίζουν φιλικές προς το περιβάλλον λύσεις, ενώ κρυφά πετούσαν τα ηλεκτρονικά τους απόβλητα σε χωματερές.

«Το πιο σημαντικό πράγμα, πραγματικά, είναι η διαφάνεια. Όταν ξεκίνησε η ERI, τοποθετούσαμε κυριολεκτικά κάμερες στα ταβάνια μας. Τίποτα δεν πηγαίνει στη χωματερή όταν δουλεύουμε πάνω σε αυτό», δήλωσε ο κ. Γουίλιαμς.

Ντόμινο εφέ

Η ανακύκλωση νεκρών ηλιακών συλλεκτών, μπαταριών EV και εξαρτημάτων ανεμογεννητριών είναι κύρια συστατικά του προβλήματος των απορριμμάτων, αλλά οι υποστηρικτικές υποδομές επηρεάζονται επίσης καθώς αυξάνεται η παραγωγή εναλλακτικής ενέργειας.

Κυριότεροι μεταξύ αυτών των υποδομών είναι οι ηλεκτρικοί μετασχηματιστές, για τους οποίους οι γνώστες της βιομηχανίας λένε ότι υπάρχει αυξανόμενη ζήτηση τόσο για νέες όσο και για ανακαινισμένες μονάδες. Η αναμονή για έναν νέο μετασχηματιστή κρατάει μήνες ή ακόμα και ένα χρόνο, λέει ο Clayton Saunderson, διευθυντής αποθέματος και αγορών στη Maddox Industrial Transformers , η οποία επισκευάζει μετασχηματιστές.

Η επισκευή και η επιστροφή υφιστάμενων μονάδων από ηλιακά πάρκα έχουν γίνει αναπόσπαστο μέρος της επιχείρησης της Maddox, είπε ο κ. Saunderson στους The Epoch Times.

«Αγοράζουμε σχεδόν από οποιονδήποτε και από όλους. Υπάρχει τεράστια ζήτηση», είπε.

Αυτή τη στιγμή, η ζήτηση για μετασχηματιστές υπερβαίνει την προσφορά, συμπεριλαμβανομένου του τομέα των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, είπε ο κ. Saunderson.

“Δεν έχει σημασία σε ποιο τμήμα ανήκετε. Είναι πραγματικά δύσκολο να αποκτήσετε γρήγορα έναν μετασχηματιστή… Εάν έχετε ένα υπάρχον έργο και έχετε αποτυχία, πολλές φορές δεν μπορείτε να περιμένετε 50 εβδομάδες”, είπε. .

Ο χρόνος ολοκλήρωσης του έργου της Maddox σε έναν επισκευασμένο μετασχηματιστή είναι μία έως τέσσερις εβδομάδες.

Είπε ότι τα «♠αγροκτήματα» ανανεώσιμων πηγών ενέργειας τείνουν να λειτουργούν τους μετασχηματιστές τους «αρκετά σκληρά», με αποτέλεσμα να φθείρονται πιο γρήγορα.

Η ανακαίνιση ενός υπάρχοντος μετασχηματιστή είναι η πιο γρήγορη επιλογή, ενώ η ανακύκλωση είναι μια πιο χρονοβόρα, πιο εντατική διαδικασία που απαιτεί περισσότερο χρόνο και υλικοτεχνική υποστήριξη για να επιστρέψει στην κυκλική οικονομία.

«Μπορούμε να πάρουμε ένα προϊόν [και] να το επαναφέρουμε στη ζωή για να μην αποσυναρμολογηθεί ή να σταλεί σε μια εγκατάσταση ανακύκλωσης», είπε.

Ωστόσο, η ζήτηση της βιομηχανίας EV διευρύνει ακόμη περισσότερο τους πόρους της.

«Στο τμήμα των EV, υπάρχει μια μάχη για τους [σταθμούς] φορτιστών EV», είπε ο κ. Saunderson, λέγοντας ότι αυτός ο πρόσθετος ανταγωνισμός για μετασχηματιστές που χρειάζονται για την τροφοδοσία των σταθμών φόρτισης EV «περιορίζει» τη δυνατότητα να προλάβουν την έλλειψη. «Θα είναι όλο και πιο δύσκολο να βγάλεις το προϊόν στο ράφι», είπε. «Βλέπουμε τρομερή ανάπτυξη. Είναι υψηλότερο από ποτέ».

Επικίνδυνο υλικό

Η νέα τεχνολογία μπαταριών, ειδικά τα ιόντα λιθίου που λειτουργούν EV, φέρνουν μια νέα σειρά προκλήσεων και τοξικών χημικών ουσιών στην επιχείρηση ανακύκλωσης. «Πράγματα όπως το νικέλιο είναι καρκινογόνα. Δεν θέλετε να καταλήξει σε χωματερή», είπε στους The Epoch Times ο Marcus Randolph, Διευθύνων Σύμβουλος της εταιρείας ανακύκλωσης μπαταριών Ecobat .

Από την άποψη της διαχείρισης των απορριμμάτων, υπάρχει μια ασημένια επένδυση όσον αφορά την επεξεργασία μπαταριών EV, σύμφωνα με τον κ. Randolph. Παρά την περίπλοκη σύνθεση των μπαταριών EV, πιστεύει ότι η ανακύκλωση θα είναι ο «ξεκάθαρος νικητής» μακροπρόθεσμα λόγω της έλλειψης βασικών στοιχείων, όπως το κοβάλτιο, που χρησιμοποιείται στην κατασκευή τους.

Λέει ότι η αξία των ορυκτών που ανακτώνται ως «μαύρη μάζα» από τις αποσυρθείσες μπαταρίες είναι πολύ πολύτιμη για να πεταχτούν απλώς σε μια χωματερή.

Είναι επίσης απίστευτα επικίνδυνο.

«Δεν μπορούμε να συνεχίσουμε να πετάμε επικίνδυνα υλικά σε χωματερές. Και μιλάτε με έναν μηχανικό ορυχείων», είπε ο κ. Ράντολφ.

Ωστόσο, δεν κάνει τις μπαταρίες EV λιγότερο δύσκολο να χαλάσουν.

«Σταθήκαμε πίσω και είπαμε, ξέρετε, οι μπαταρίες λιθίου είναι η μεγαλύτερη απειλή και η μεγαλύτερη ευκαιρία μας», είπε, προσθέτοντας ότι οι μπαταρίες με βάση το λίθιο είναι «πολύ πιο περίπλοκες».

Επιπλέον, μπορούν να προκαλέσουν πυρκαγιές που είναι αδύνατο να σβήσουν με παραδοσιακές μεθόδους. Ο κ. Randolph είπε ότι εφόσον το οξυγόνο δεν είναι μέρος της εξίσωσης καύσης με τις μπαταρίες λιθίου, το νερό και ορισμένες συμβατικές μέθοδοι καταστολής δεν θα λειτουργήσουν.

Αυτό γίνεται ιδιαίτερα επικίνδυνο όταν περισσότερες από μία κυψέλες σε μια παραβιασμένη μπαταρία αναφλέγονται, δημιουργώντας αυτό που είναι γνωστό ως «θερμική διαφυγή».

Ο επικεφαλής του Πυροσβεστικού Γραφείου της Κομητείας της Βαλτιμόρης Τιμ Ροστκόφσκι είπε στο 11 News Investigates ότι όταν οι μπαταρίες ιόντων λιθίου πέφτουν σε θερμική φυγή, «θα παράγουν τη δική τους θερμότητα και θα διαδοθούν ή θα μετακινούνται από κύτταρο σε κύτταρο σε κύτταρο. Αυτές οι μπαταρίες μπορούν να ξεπεράσουν τους 1.000 βαθμούς».

«Αν δεν τις κρυώσουμε αρκετά γρήγορα, και για αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα, θα παράγει θερμότητα και θα ξαναπυροδοτηθεί».

Και ενώ το φαινόμενο είναι σπάνιο, εξακολουθεί να συμβαίνει.

Ο κ. Randolph είπε ότι το Ecobat χρησιμοποιεί ειδικά κουτιά για να συγκρατήσει και να μεταφέρει παλιές ή παραβιασμένες μονάδες EV. Αυτό γίνεται κρίσιμο, καθώς η υλικοτεχνική υποστήριξη της κίνησης των μπαταριών EV είναι μια πρόκληση από μόνη της.

«Αν οι μπαταρίες των EV σας είναι παλιές, είναι πιο πιθανό να έχετε πρόβλημα να τις μεταφέρετε στο εργοστάσιο», είπε.

Η Ecobat ξεκίνησε το ταξίδι της ανακυκλώνοντας μπαταρίες μολύβδου, από τις οποίες έως και το 98 τοις εκατό των κρίσιμων συστατικών της μπορούν να ανακυκλωθούν. Εν τω μεταξύ, οι μπαταρίες ιόντων λιθίου μένουν πίσω.

«Οι άνθρωποι αγωνίζονται να φτάσουν στο 65 τοις εκατό» των κρίσιμων συστατικών που εξάγονται και ανακυκλώνονται, είπε ο κ. Randolph.

Είπε ότι η Ecobat επεξεργάζεται επί του παρόντος περίπου 30.000 τόνους ετησίως.

«Τρία εργοστάσια που λειτουργούν 10.000 τόνους ετησίως, το καθένα», είπε. Και προετοιμάζονται για ένα βουνό περισσότερο καθώς τα EV γίνονται πιο διαδεδομένα…