Η Ευρωπαία Εισαγγελέας στριμώχνει την κυβέρνηση Μητσοτάκη και για το καλώδιο Ελλάδας – Κύπρου
Το έργο της ηλεκτρικής διασύνδεσης Ελλάδας – Κύπρου, που ξεκίνησε ως φιλόδοξο ενεργειακό εγχείρημα στρατηγικής σημασίας για την Ανατολική Μεσόγειο, εξελίσσεται σε πολιτικό θρίλερ με καταιγιστικές προεκτάσεις. Το Great Sea Interconnector (GSI), προϋπολογισμού 1,9 δισ. ευρώ, σχεδιάστηκε να αποτελέσει το «μεγαλύτερο και βαθύτερο στον κόσμο» υποθαλάσσιο καλώδιο μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας, μήκους 1.240 χιλιομέτρων και βάθους έως 3.000 μέτρων. Θα συνέδεε τα δίκτυα Ελλάδας και Κύπρου με προοπτική επέκτασης προς το Ισραήλ, εντάσσοντας την Ανατολική Μεσόγειο σε έναν πανευρωπαϊκό ενεργειακό χάρτη που συνδέεται με ζητήματα ασφάλειας, κυριαρχίας και στρατηγικών ισορροπιών.
Ωστόσο, πίσω από την εικόνα των μεγάλων οραμάτων, οι εξελίξεις φέρνουν στο φως ένα άλλο σκηνικό: καθυστερήσεις, διογκωμένα κόστη, πολιτικές πιέσεις και τώρα πλέον επίσημη έρευνα της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας (EPPO) για πιθανές ποινικές παραβάσεις και διαφθορά. Η επικεφαλής της EPPO, Λάουρα Κοβέσι, με μια λιτή αλλά ηχηρή δήλωση –«ξεκινάμε έρευνα για διαφθορά»– έριξε λάδι στη φωτιά. Και μαζί με την επιβεβαίωση του Κύπριου προέδρου Νίκου Χριστοδουλίδη, η υπόθεση απέκτησε νέα διάσταση: το ενεργειακό project δεν είναι πια μόνο τεχνικό, αλλά πολιτικοθεσμικό και δικαστικό.
Το Reuters αποκάλυψε πως οι εισαγγελείς της EPPO ερευνούν ήδη πτυχές του έργου, με τις Βρυξέλλες να παρακολουθούν διακριτικά χωρίς να σχολιάζουν. Η Κομισιόν δήλωσε ότι γνωρίζει την έρευνα αλλά «δεν παρεμβαίνει», παραπέμποντας αποκλειστικά στην αρμοδιότητα της EPPO. Ο ΑΔΜΗΕ, που ανέλαβε το έργο το 2023 αντικαθιστώντας κυπριακή διαχείριση, αρνήθηκε να σχολιάσει. Κυβερνητικός εκπρόσωπος στην Αθήνα περιορίστηκε να πει πως «η Ελλάδα δεν έχει λάβει καμία ενημέρωση». Οι καθυστερήσεις και το θολό κόστος, που ήδη ανησυχούσαν τη Λευκωσία, τώρα καλύπτονται με το πέπλο μιας εισαγγελικής έρευνας που μπορεί να ανατρέψει ισορροπίες και να πλήξει πολιτικά το Μέγαρο Μαξίμου.
Κι ενώ η υπόθεση GSI βράζει, ένα δεύτερο και ίσως πιο επικίνδυνο μέτωπο ανοίγει. Η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία ετοιμάζει νέα δικογραφία για τον ΟΠΕΚΕΠΕ, με εμπλοκή πολιτικών προσώπων. Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι στη δικογραφία περιλαμβάνονται τουλάχιστον δέκα βουλευτές, οκτώ εκ των οποίων ανήκουν στο κυβερνητικό στρατόπεδο, και ενδεχομένως ακόμη και πρώην υπουργός. Για πρώτη φορά γίνεται λόγος όχι για απλή μεσολάβηση ή εξυπηρετήσεις, αλλά για ενεργή συμμετοχή σε μηχανισμό απάτης, με σκοπό την ιδιοποίηση ευρωπαϊκών επιδοτήσεων. Αν οι κατηγορίες αυτές επιβεβαιωθούν, η Βουλή θα βρεθεί μπροστά στο αίτημα για άρση ασυλίας βουλευτών – εξέλιξη που θα υποχρεώσει τον Κυριάκο Μητσοτάκη να προχωρήσει σε διαγραφές, με τον κίνδυνο απώλειας της δεδηλωμένης να καθίσταται πραγματικός.
Το πολιτικό δίλημμα είναι σκληρό. Αν ο πρωθυπουργός στηρίξει τους βουλευτές, θα κατηγορηθεί για συγκάλυψη. Αν τους διαγράψει, ρισκάρει την πλειοψηφία της κυβέρνησης. Μέχρι τώρα, ο Μητσοτάκης επέλεξε να απομακρύνει στελέχη από υπουργικές καρέκλες χωρίς να προχωρήσει σε διαγραφές. Όμως, η εμπλοκή σε δοσοληψίες με ευρωπαϊκά κονδύλια δημιουργεί πίεση που δύσκολα μπορεί να απορροφηθεί. Η κοινωνία δύσκολα θα ανεχτεί να βλέπει βουλευτές να κατηγορούνται για ιδιοποίηση επιδοτήσεων την ώρα που ο πολίτης στενάζει από φόρους.
Στο ίδιο πακέτο της EPPO αναφέρεται ότι εμφανίζονται και ονόματα συγγενικών προσώπων υπουργών που φέρονται να εισέπραξαν παράνομα χρήματα. Ακόμη κι αν δεν υφίσταται νομικά συγγενική ευθύνη, η πολιτική διάσταση είναι εκρηκτική: συγγενείς και φίλοι υπουργών να ευνοούνται σκανδαλωδώς από τα ευρωπαϊκά κονδύλια, ενισχύοντας το αίσθημα αδικίας και διαφθοράς.
Το δεύτερο αυτό πακέτο αναμένεται στα τέλη Σεπτεμβρίου, λίγο μετά τη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης. Και δεν θα αφορά μόνο τον ΟΠΕΚΕΠΕ. Σύμφωνα με πληροφορίες, επόμενοι φάκελοι θα αγγίξουν τα περίφημα «σπιτάκια» ανακύκλωσης, όπου δήμοι και περιφέρειες κατηγορούνται ότι διόγκωναν πλασματικά τις ποσότητες απορριμμάτων για να αποσπούν περισσότερες επιδοτήσεις. Έπεται ακόμη ένας φάκελος για τα προγράμματα σίτισης μεταναστών, καθώς και για τις εργολαβίες σίτισης στα νοσοκομεία, όπου καταργήθηκαν τα μαγειρεία και ανατέθηκαν συμβάσεις σε ιδιωτικές εταιρείες με υπέρογκο κόστος και αμφιλεγόμενα αποτελέσματα.
Συνολικά, η Ευρωπαία Εισαγγελέας δείχνει να στοχοποιεί συστηματικά την ελληνική κυβέρνηση, όχι από πολιτική σκοπιμότητα, αλλά γιατί το πλέγμα των καταγγελιών και των στοιχείων αποκαλύπτει μια χώρα όπου η διαχείριση των ευρωπαϊκών κονδυλίων έχει μετατραπεί σε εργαλείο ιδιοτέλειας. Από την αγροτική πολιτική μέχρι την ενέργεια και την υγεία, το μοτίβο είναι κοινό: διογκωμένα κόστη, εικονικές δηλώσεις, εξυπηρετήσεις ημετέρων, απουσία ελέγχου.
Το Μέγαρο Μαξίμου βρίσκεται πλέον με την πλάτη στον τοίχο. Από τη μια, η υπόθεση του ενεργειακού καλωδίου που απειλεί να μετατρέψει ένα στρατηγικό έργο σε σκάνδαλο. Από την άλλη, η δικογραφία για τον ΟΠΕΚΕΠΕ, που μπορεί να αγγίξει την ίδια την κυβερνητική πλειοψηφία. Στον ορίζοντα, νέες υποθέσεις για ανακύκλωση και σίτιση, που υπόσχονται να ανοίξουν ακόμα περισσότερα μέτωπα.
Η Kovesi έχει τοποθετήσει τη δαμόκλειο σπάθη πάνω από το κεφάλι του Κυριάκου Μητσοτάκη. Η ερώτηση δεν είναι αν θα κοπεί το νήμα, αλλά πότε και με ποιον τρόπο. Θα προχωρήσει ο πρωθυπουργός σε «θυσίες» για να διασώσει την κυβέρνησή του; Θα αντέξει την πολιτική θύελλα που προκαλούν οι έρευνες της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας; Ή θα βρεθεί να χάνει την εξουσία όχι από τις κάλπες, αλλά από την αποκαλυπτική δουλειά μιας ανεξάρτητης εισαγγελικής αρχής;
Αν κάτι προκύπτει καθαρά, είναι ότι το αφήγημα της «ψηφιακής μεταρρύθμισης» και της «διαφάνειας» ραγίζει μέρα με τη μέρα. Η Κοβέσι δεν αφήνει περιθώρια. Και όσο οι φάκελοι στοιβάζονται, τόσο το πολιτικό μέλλον του Μητσοτάκη μοιάζει όλο και πιο αβέβαιο.
Παρανομία – ατιμωρησία: Το πολιτικό μανιφέστο του μητσοτακισμού
Αν ένα πράγμα έχει γίνει σίγουρα κατανοητό από την πρωθυπουργία Μητσοτάκη, αυτό είναι το πάθος του για την ατιμωρησία. Κυβερνά με τα ακαταδίωκτα και τις ασυλίες! Δεν είναι μόνο αυτά που νομοθετεί για άλλους κάθε τρεις και λίγο προκειμένου να μπορούν οι εκλεκτοί του να παρανομούν… νομίμως. Είναι κυρίως ότι ανήγαγε την ατιμωρησία, πρωτίστως τη δική του, σε κυρίαρχη ιδεολογία. Είναι αυτή η βαθιά ριζωμένη πίστη του πως δεν πρέπει να οδηγείται κανένας στη φυλακή όταν εκτελεί τις διαταγές του, ακόμα κι αν αυτές οι εντολές του Κυριάκου ξεπερνούν τα όρια.
Πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα από τις υποκλοπές δεν υπάρχει. Ουδείς αμφισβητεί ότι πιάστηκε στα πράσα ο πρωθυπουργός με τη Ι.Χ. ΕΥΠ του. Έφτασαν η ΑΔΑΕ και η αντιπολίτευση να προσκομίσουν στη Βουλή όλους τους τηλεφωνικούς αριθμούς και τους κωδικούς των «επισυνδέσεων» αναλυτικά, με τις υποκλοπές σε υπουργούς, βουλευτές, κρατικούς αξιωματούχους, επιχειρηματίες, πολιτικούς αντιπάλους.
Εκείνη την ώρα που ο Μητσοτάκης εξευτελιζόταν σε κοινή θέα δεν εκνευρίστηκε. Κράτησε την ψυχραιμία ως επαγγελματίας, ως άνθρωπος της δουλειάς. Αντέδρασε ψυχρά, όπως κάθε συνειδητός παράνομος: «Μα, αυτά τα χαρτιά δεν έχουν αξία, δεν λένε τα ονόματα των υποκλαπέντων» είπε από το βήμα. Κι έφυγε τρέχοντας από τη Βουλή. Λίγο αργότερα νομοθετούσε ακόμα ένα έκτρωμα για το πώς θα κουκουλωθεί κι αυτό το δικό του σκάνδαλο.
Αν θέλουμε να είμαστε ρεαλιστές, ο Μητσοτάκης έχει αποτύχει πλήρως με την ίδια τη χώρα, αλλά έχει πετύχει σε απόλυτο βαθμό στους δικούς του σκοπούς. Για κάθε σκάνδαλο που γεννάει με τις πράξεις του υπάρχει ένας νόμος που θα έρθει να το κουκουλώσει.
Ο ίδιος μένει πάντα στο απυρόβλητο, αλλά και όσοι τον στηρίζουν, υλοποιώντας τα σχέδιά του, έχουν την πρωθυπουργική εγγύηση ότι είτε δεν θα διωχθούν ποτέ είτε θα πέσουν στα μαλακά. Όπως, για παράδειγμα, στην περίπτωση των Τεμπών με τον Καραμανλή, τον Τριαντόπουλο, τους γενικούς γραμματείς, τον ΟΣΕ, τα «μαϊμού» βίντεο και τα στημένα πορίσματα βολικών ειδικών. Όποιος πιστεύει ότι θα πληρώσει ποτέ κανένας και όσο πρέπει απ’ όσους πραγματικά ευθύνονται για την υπόθεση των Τεμπών ζει σε άλλη χώρα.
Ο Κυριάκος είναι γαλαντόμος. Φροντίζει για όλους αυτούς που είναι αποφασισμένοι να παρανομήσουν για χάρη του ή για χάρη ημέτερων συμφερόντων. Έτσι, ψηφίζει ακαταδίωκτα το ένα μετά το άλλο, ώστε να μπορούν τα μέλη φορέων ή επιτροπών να ξεπερνούν τα νόμιμα φράγματα και να κάνουν απρόσκοπτα, δίχως κίνδυνο να φυλακιστούν, όσα μη νόμιμα τούς ζητάει ο Μητσοτάκης:
1. Το πρώτο ακαταδίωκτο ψηφίστηκε τον Νοέμβριο του 2019, ούτε έξι μήνες μετά την εκλογή Μητσοτάκη. Φρόντισε, με την ασυλία με τον ν. 4639/2019, να «αθωώσει» προκαταβολικά τους τραπεζίτες που διαχειρίστηκαν και διέγραψαν δάνεια δεκάδων δισεκατομμυρίων ευρώ επί Μνημονίων. Ο πολίτης πλήρωνε τις ανακεφαλαιοποιήσεις των τραπεζών και από την πίσω πόρτα οι τραπεζίτες μαζί με την κυβέρνηση ρουφούσαν κι άλλο αίμα φορολογούμενων. Κι όλα αυτά με κάλυψη από τον νόμο Κυριάκου.
2. Ακολούθησαν κι άλλα ακαταδίωκτα για τους φίλους του Κυριάκου, ώστε να υπερβαίνουν, όποτε χρειάζεται, τα καθήκοντά τους σε βάρος της νομιμότητας και των πολιτών. Το 2021 ψηφίστηκε η ασυλία για τα μέλη του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, για να δικαιολογηθούν οι απώλειες 40 δισ. ευρώ σε βάρος των φορολογούμενων μετά την εσπευσμένη αποεπένδυση.
3. Ψηφίστηκε η ασυλία για τα μέλη του Ταμείου Επικουρικής Κεφαλαιοποιητικής Ασφάλισης για το σκάνδαλο των δομημένων ομολόγων με τις «επενδύσεις» ασφαλιστικών ταμείων, ώστε να μην πάει κανένας φυλακή για όσα έπραξαν σε βάρος εκατομμυρίων εργαζόμενων.
4. Η ασυλία για τα μέλη της επιτροπής λοιμωξιολόγων για την πανδημία με τους 35.000 νεκρούς. Ό,τι ήθελαν ο Μητσοτάκης και ο Γεραπετρίτης το περνούσε η επιτροπή «ειδικών» που έκανε ατιμώρητα όργια σε βάρος της λογικής, της επιστήμης, της οικονομίας και των ίδιων των πολιτών.
5. Ο Μητσοτάκης δεν μπορούσε να αφήσει ακάλυπτους ούτε όσους είπαν «ναι» ως μέλη το 2023 για τη συγκρότηση της «επιτροπής Γεραπετρίτη» για το δυστύχημα των Τεμπών, ώστε να επιβληθούν τα κυβερνητικά αφηγήματα εξαρχής.
6. Ακαταδίωκτο ψηφίστηκε από τον Μητσοτάκη και για το ΤΑΙΠΕΔ και όσους υπογράφουν για την εκποίηση της περιουσίας των προγόνων μας, εμάς των ιδίων, των παιδιών μας και των εγγονιών μας.
7. Το τελευταίο ακαταδίωκτο ανέδειξε χθες η «δημοκρατία» και επιβεβαίωσε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Μαρινάκης. Ο Μητσοτάκης, από την πίσω πόρτα, προσφέρει κάλυψη στη νέα διοίκηση του «αμαρτωλού» ΟΠΕΚΕΠΕ, που υπάγεται πλέον στην ΑΑΔΕ.
Όπου γίνεται παρανομία, είτε με πρωτοβουλία της κυβέρνησης είτε με ωφελημένα τα «γαλάζια» στελέχη, όπως συμβαίνει για παράδειγμα με τον ΟΠΕΚΕΠΕ, ο Κυριάκος προστρέχει να βάλει πλάτη ώστε να διασφαλίσει ότι δεν θα μπει ποτέ κανένας φυλακή. Είτε από την κυβέρνηση κι όσους πιάστηκαν με τη γίδα στην πλάτη είτε από τον στρατό στελεχών που θησαύριζε σε βάρος των υπολοίπων.
Για να καταπατάς τον νόμο αρκεί και το σκέτο θράσος. Όμως για να διαμορφώνεις τους νόμους όπως σε βολεύουν κάθε φορά, για κάθε παρανομία χωριστά, δεν φτάνει μόνο αυτό. Χρειάζεται και μαεστρία. Ο Μητσοτάκης τη διαθέτει με το παραπάνω, σε βαθμό που μετατρέπει την παγιωμένη ατιμωρησία στο πολιτικό του μανιφέστο. Έχουμε δει πρωθυπουργούς και πρωθυπουργούς να παρανομούν νομιμοφανώς σ’ αυτή τη χώρα. Κανείς, όμως, δεν θεσμοθέτησε τόσο αποτελεσματικά την προκαταβολική αθώωση των συνειδητών παρανόμων.
