Η γονυκλυσία προς την γλυκεία Θεοτόκο Μητέρα όλωνημών
Εφέτος ο εορτασμός της Υπεραγίας Θεοτόκου θα βει ομαλώς,, μετά τον ταπεινωτικό αποκλεισμό μας ως προς την λιτανεία της εικόνας της Μεγαλόχαρης, ανήμερα του Μικρού Πάσχα του Θέρους, ήτοι του περίλαμπρου εορτασμού της Κοιμήσεως της Θεοτόκου ανά την Ελλάδα, κατά συναυτουργία της Επισήμου Ελλαδικής Εκκλησίας τε και του νεοπαγούς ολοκληρωτικού Κράτους, του έτους 2021, χάριν δήθεν της πανδημίας, ενώ την ίδια ημέρα επέτρεψαν μεροληπτικά και ιταμά την απρόσκοπτη περιφορά, εφαρμόζοντας ανέλεγκτα και επονείδιστα δύο μέτρα και δύο σταθμά, εις βάρος των Χριστιανών Ορθοδόξων, την περιφορά μίας αλλότριας δια την εθνική μας παράδοση και το Γένος «Κούκλας», ως σύμβολο της μαζικής μετακίνησης των μεταναστών και την αξίωση οικογενειακής επανένωσης των Μουσουλμάνων ανά την Ευρώπη επονόματι «Αμάλ», τουτέστιν «ελπίδα», η οποία αναπαριστούσε εσχάτως μία νεαρά πρόσφυγα εκ της Συρίας.
Μεσούσης της σαχλεπίσαχλης και φαυλεπίφαυλης ευήθειας της τρεχούσης παγκόσμιας επιβληθησομένης παγκόσμιας δικτατορίας, υπό του αφηγήματος της «της αιρέσες του οικουμενισμού», ήδη έχει κηρυχθεί η έννοια του οιονεί τρίτου παγκόσμιου πολέμου με ειρηνικά μέσα, δοθέντος ότι τα θεμελιώδη ατομικά και κοινωνικά μας δικαιώματα συρρικνώνονται καθώς και η εθνικής μας αξιοπρέπεια, λαμβάνοντας κανείς υπόψιν το μενόμενο πόλεμο Ρωσίας- Ουκρανίας.
Η έννοια του Κράτους διογκώνεται εν είδη ενός Κραταιού ηγεμόνος και επιτίθεται κατά του έθνους, των παραδόσεων, της γλώσσας και του πολιτισμού, εν άλλοις δηλαδή λόγοις, βιώνουμε μία πρωτόφαντη μορφή, παγκόσμιας δικτατορίας, η οποία κατατείνει εις την δημιουργία μία νοσηράς Νέας Τάξης Πραγμάτων η οποία ερείδεται εις του εξής νεοπαγείς πυλώνες καθολικής διάβρωσης της εθνικής αυτοτέλειας των επιμέρους εθνών Κρατών. Καταρχάς, κυρίως εν Ελλάδι, η οποία συνιστά ένα καχεκτικό, ελλιπές, προτεκτοράτου, του παγκόσμιου ισχυρού παρακράτους της θεσμικής ελίτ :
Α) καθολική άρδην και θεμελιακή εκρίζωση της εθνικής παράδοσης, προαγωγή παντοιοτρόπως επί ποινική δίωξης εν είδει ρατσισμού το ιδεολόγημα του εθνομηδενισμού. Β) Πτωχοποίηση δια ετερόκλητων εξοντωτικών μέτρων, ( πτωχευτικός κώδικας, δανεισμός με ιδιαζόντως επαχθείς και καταπλεονεκτικούς όρους υπέρ των τραπεζών, καταιγισμός πλειστηριασμών) Γ) Διόγκωση του Κράτους, το οποίο υπό την επίφαση της Δημοκρατίας και της ψευδώνυμης ρητορικής προάσπισης του δημοσίου συμφέροντος θα επιβάλλονται στανικά ιδιαίτατα επαχθείς όροι κατά των θεμελιωδών ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων των πολιτών, ( τα βιώσαμε με την επέλαστη του αρτιφανούς ολοκληρωτισμού με το μνημόνιο, το αφήγημα της πανδημίας, καθώς και με όλες τις κραυγαλέες υφιστάμενες αντιφάσεις). Δ) Παγκόσμια συνάρθρωση της θεσμικής ελίτ, η οποία θα εγκαθιδρύσει μία μορφή δικτατορίας ολοκληρωτικού τύπου, η οποία εφόσον εξαθλιώσει οικονομικά τους πολίτες, τους πλήξει εκ βάθρων τα θεμελιώδη εθνικά ιδανικά και εξαλείψει τις παραδόσεις, θα τους αναστείλει επί μάλλον και μάλλον σωρεία εκ των θεμελιωδών ατομικών δικαιωμάτων και ελευθεριών τους, όπως είναι επί παραδείγματι, το δικαίωμα εις την ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητας, το δικαίωμα εις την κατά το δοκούν μετακίνηση, το δικαίωμα συμμετοχής εις την οικονομική ελευθερία της χώρας, (άρθρο 5 του Συντάγματος) το δικαίωμα του θρησκεύειν, (άρθρο 13) το δικαίωμα του συνέρχεσθαι και του συναθροίζεσθαι, (το άρθρο 11), η ελευθερία έκφρασης και διάδοσης των απόψεων και των στοχασμών μας, η ελευθεροτυπία (άρθρο 14), το απόρρητο των επιστολών (άρθρο 19), το δικαίωμα εις την εργασία, καταργώντας θεμελιώδεις εγγυήσεις, δικλείδες ασφαλείας υπέρ των εργαζομένων (άρθρο 22), με αποτέλεσμα, ο πολίτης να μην έχει θεσμικό έρεισμα να προβεί σε διαβήματα ανυπακοής και δικαίας θεμιτής αντίδρασης. Ήδη, ένεκεν της αλήστου μνήμους, πανδημίας, η οποία ενέσκηψε ώς ένα παγκόσμιο πείραμα καθολικού εξανδραποδισμού του ανθρωπίνου προσώπου, τούτο, δε έλαβε χώρα εξ αφορμής της πανδημίας, όπου υπό το πρόσχημα του οικουμενισμού του ιού, αναγκαστήκαμε να θυσιάσουμε σωρεία εκ των θεμελιωδών ατομικών μας δικαιωμάτων και ελευθεριών χάριν δήθεν
του υπέρτερου αγαθού της δημόσιας υγείας, με συνέπεια, να υποστούμε αλυσιτελώς, από ότι απεδείχθη εκ του αποτελέσματος, τρεις αλλεπάλληλους πειραματικούς εγκλεισμούς, και δη επί μακρόν, δηλαδή ο χρόνος της διάρκειας των μέτρων αυτών, επαφίεντο εις την ελευθέρα βούληση και αμιγώς εις την διακριτική ευχέρεια του Κράτος. Άρα δηλαδή το Κράτος αυτοκλήτως πατερναλιστικά και ολοκληρωτικά υπεισέρχεται εις την θέση των πολιτών και τους καθοδηγεί εξαρτώντας οιαδήποτε μορφή άσκησης θεμελιωδών ελευθεριών υπό του ιδίου, το οποίο ως άλλως ηγεμών, δεσπότης, αυθέντης, τους εξαπατά. Ασφαλώς η εμφιλοχώρηση δικτατορικού τύπου δημοκρατικών, συνιστά μία νέα μορφή, επιβολής αυταρχικών καθεστώτων, τα οποία εγκαθιδρύονται κατά συρροή, προς άπαντα τα έθνη κράτη, όπου αναστέλλουν την δυνατότητα αντίδρασης των πολιτών δια οιονεί στρατιωτικού νόμου, πλην όμως δια ειρηνικών μέσων. Η σύγχρονη μορφή κατάλυσης της λαϊκής κυριαρχίας δεν συντελείται πλέον με οπλικά μέσα, αλλά με αλλεπάλληλα θεσμικά πραξικοπήματα, δηλαδή μία μορφή κρατικής βίας, η οποία δια νόμου, αναχαιτίζει οιαδήποτε τυχόν δίκαιη και εύλογη συλλογική αντίδραση των δικαιολογημένα αγανακτισμένων πολιτών. .Ως εκ τούτου λοιπόν, το Σύνταγμα καταλύεται εκ των ενόντων με πρόδηλα αντισυνταγματικούς νόμους, η λαϊκή βούληση, δίκην της υπάρξεως αυτής της θεσμικής ελίτ, η οποία ελέγχει όλες τις μορφές εξουσίας, ή τις εξαγοράζει αντί τριάκοντα αργυρίων, προκειμένου να την υπηρετήσουν συντεταγμένα την κατάλληλη για αυτούς συγκυρία. Άρα λοιπόν, παρά την ονομασία δημοκρατία επί της ουσίας, οι θεσμοί έχουν διαβρωθεί και καταρρεύσει, έχουν καθολικώς υποκατασταθεί εις την Ελλάδα , από τα κόμματα, τα οποία δρουν ως μαφιόζικες κάστες, με αποτέλεσμα από την εκάστοτε κομματική γραμμή να εξαρτώνται όλα, εισέτι και ο «αδέκαστος» θεσμός της Δικαιοσύνης, ιδίως δια μείζονα ζητήματα δημοσίου και εν γένει κοινωνικού ενδιαφέροντος.
Περαιτέρω, είναι πρόδηλο, ότι, αναδυομένης της νέας μορφής αυτής παγκόσμιου ολοκληρωτισμού, επιβάλλονται δια λόγους ευπείθειας και τάξεως, ήδη προπαρασκευαστικά μέτρα πλήρους αποψίλωσης των δικαιωμάτων μας, προκειμένου να εθιστούμε προς την νέα, κα’ αυτούς, κανονικότητα. Η υγεία συνιστά τον υπαριθμόν ένα ζήτημα πλήρους εξανδραποδισμού της ανθρωπότητας, εξ αυτού του λόγου, η Πολιτεία το εργαλειοποιεί, ως κατεπείγουσα προκαταρκτική ανάγκη προκειμένου να εξυπηρετήσει αλλότρια πολιτικά συμφέροντα και όχι την δημόσια υγεία και σήμερα ήδη καλλιεργείται τεχνηέντως ο «μπαμπούλας της δημόσιας υγείας» και η αδήριτη δήθεν αναγκαιότητα του υποχρεωτικού εμβολιασμού, παρασιωπώντας της δυσμενείς συνέπειες αυτού. Εξ αφορμής της υφιστάμενης καταστάσεως, η Ελλάς πνέει τα λοίσθια, εθισμένη να λαμβάνει εντολές υποτελώς και να κάνει χρήση της ιατρικής μάσκας, πλην όμως ο υποτακτικός, ραγιάς αυτός Έλλην, ουδέποτε αντέδρασε ή διεκδίκησε στοιχειωδώς τα θεμελιώδη δικαιώματα του, απλώς κατευθύνθηκε από τους εξωνημένους δημοσιογράφους προς μία ορισμένη κατεύθυνση της σκέψης του. Ουδέποτε δεν σκέπτηκε φερ ειπείν κανείς, για ποιο λόγο τα στίφη των μεταναστών, δεν εμβολιάζονται και επιβάλλεται δια πυρός και σιδήρου προς του Έλληνες, για ποιο λόγο η κυβέρνηση δεν αναλαμβάνει την ευθύνη να προστατεύσει τους πολίτες από τυχόν αιτιώδη πρόκληση παρενεργειών εκ των εμβολίων, διατί εφόσον ενδιαφέρεται δια το καλό του συνόλου, δεν σέβεται την αυτονομία και την βούληση των πολιτών οι οποίοι αρνούνται να εμβολιαστούν ποιώντας χρήση ισοδύναμα υγειονομκών μέτρων; Πώς λοιπόν ενδιαφέρεται η κυβέρνηση για υγεία μας όταν μας εξοντώνει παντοιοτρόπως δεν σέβεται την βούλησή μας, επιχειρώντας να μας ωθήσει εμμέσως πλην σαφώς εις τον επαχθή εμβολιασμό. Ως εκ τούτου λοιπόν τι μέλλει γενέσθαι με ένα πειραματικό εμβόλιο, όπου η κυβέρνηση ανεύθυνα μας ενθαρρύνει να κάνουμε, άρα δεν ενδιαφέρεται δι’ ημών, παρά μόνον για την προώθηση του εμβολίου, το οποίο απεριφράστως ενδιαφέρεται ως αυτοσκοπό.
Η προ ιού επαφή, πραγματικότητα, ουδέποτε θα επανέλθει, ανεξαρτήτως των εμβολιασθέντων, δεδομένου ότι πλέον τελούν εν εξελίξει οι ακριβείς σχεδιασμοί της Νέας Τάξης πραγμάτων, όπου δια της υγείας επιχειρούν να ελέγξουν καθολικά όλον τον πλανήτη παρελκύοντας την κοινή γνώμη των πολιτών. Οι ανθρώπινες δυνάμεις καθίστανται πεπερασμένες δια τον συνεχή αγώνα αντίστασης και προάσπισης του κοινού συμφέροντος με παν τίμημα, πλην όμως δυνάμεθα ανυπερθέτως να εναποθέσουμε τις ελπίδες μας προς τον Θεό, ο οποίος μας σκέπει και μας φωτίζει τον δρόμο τον οποίο ο Ίδιος κρίνει ότι είναι καλύτερος δια ημάς πολλές φορές εξ αγνοίας μας, όμως άνευ της ιδικής Του παρέμβασης και σιωπηρής καθοδήγησης, όλα τα μέσα και εάν μετέλθουμε προκειμένου να επιτύχουμε το παραμικρό, καθίστανται ατελέσφορα και αλυσιτελή. Εξ αυτού λοιπόν του λόγου πέραν τις ιδικής μας άοκνης συμβολής προς τον κοινό αγώνα της απελευθέρωσης από τα επιβαλλόμενα δεινά «του Θηρίου» της Νέας Τάξης Πραγμάτων ας ζητήσουμε το έλεος και της αγκαλιά της Υπεραγίας Θεοτόκου : «Τη Υπερμάχω Στρατηγέ τα Νικητήρια, ως λυτρωθείσα, των δεινών ευχαριστήρια, αναγράφω σοι η Πόλις σου Θεοτόκε. Άλλως έχουσα το Κράτος απροσμάχητον, εκ παντοίων με κινδύνων, ελευθέρωσον, ίνα κράζω σοι, Χαίρε Νύμφη ανύμφευτε» Χαράλαμπος Β Κατσιβαρδάς Δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω και Σ.τ.Ε Ανεξάρτητος Βουλευτής
