Η εξωτερική πολιτική δεν είναι επιθεώρηση, δεν είναι προεκλογική ομιλία στην Τρίπολη, ούτε συνέδριο παραδοσιακού ΠΑΣΟΚ του ’80. Είναι εργαλείο ισχύος ενός κράτους που ξέρει πού πατά και πού πηγαίνει. Και όταν ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Νίκος Ανδρουλάκης, με αφοπλιστική ευκολία, υποβαθμίζει κρίσιμες εθνικές στρατηγικές όπως η διαχείριση των ελληνοτουρκικών σχέσεων, τότε το σχόλιο του κυβερνητικού εκπροσώπου Παύλου Μαρινάκη αποκτά βαρύτητα.
Ο κ. Μαρινάκης υπενθύμισε το αυτονόητο: τα ελληνοτουρκικά δεν είναι επιφανειακή αντιπαράθεση. Είναι ζήτημα δεκαετιών, με εθνικά συμφέροντα και ισορροπίες λεπτές, με διεθνείς παραμέτρους και ρευστότητα. Η άρση του περιβόητου casus belli, για παράδειγμα, είναι ένα ιστορικό αίτημα της ελληνικής πλευράς που η σημερινή κυβέρνηση επιχειρεί να θέσει με θάρρος στο τραπέζι. Αυτό δεν γίνεται χωρίς όρους, χωρίς στρατηγική, ούτε με παλαιοκομματικές απλουστεύσεις.
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη, τόνισε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, λειτουργεί με σοβαρότητα και αποτελεσματικότητα. Δεν αρκούν οι «συναισθηματισμοί» και τα φαντασιακά σενάρια περί “έντιμων συμβιβασμών”. Χρειάζεται ψυχρή λογική και ρεαλισμός. Όχι κινδυνολογία ούτε επιπολαιότητα.
Απλουστεύσεις, ρητορική πεζοδρομίου και παθογένειες του παρελθόντος
Ο Παύλος Μαρινάκης δεν χαρίστηκε ούτε στην αντιπολίτευση για τη στάση της στην τραγωδία της Γάζας. Ενώ η Ελλάδα κινήθηκε με διπλωματική ωριμότητα και ώθησε διεθνές ψήφισμα του Συμβουλίου Ασφαλείας –που συνυπέγραψαν 80 χώρες και περιλαμβάνει ρητή αναφορά στην προστασία των αμάχων– η Αριστερά προτίμησε για ακόμα μια φορά να καταθέτει ηχηρά αλλά άνευ ουσίας ψηφίσματα, γεμάτα αοριστολογίες και ηθικολογίες. Η εξωτερική πολιτική, επανέλαβε ο εκπρόσωπος, δεν είναι πεδίο για φαντασιακούς επαναστατισμούς. Είναι πεδίο πράξεων με παγκόσμιο αντίκτυπο.
Ούτε και η ρητορική πεζοδρομίου έχει θέση στο πολιτικό μας σύστημα. Η Ζωή Κωνσταντοπούλου, με τις προσβλητικές δηλώσεις της περί “πληρωμών” του Πρωθυπουργού και χαρακτηρισμούς σε βάρος βουλευτών, δεν αξίζει καμία απάντηση. Όχι από υπεροψία. Από υπευθυνότητα. Ο δημόσιος λόγος δεν μπορεί να κυλιστεί στη λάσπη. Η Νέα Δημοκρατία δεν θα συνεχίσει να πριμοδοτεί τέτοιου τύπου αντιπολίτευση.
Σε ό,τι αφορά τη συνταγματική αναθεώρηση και την πρόταση για άρση της μονιμότητας στο Δημόσιο, ο κ. Μαρινάκης έθεσε το ερώτημα ευθέως: θέλουμε ένα Δημόσιο παραγωγικό και ευέλικτο ή ένα φρούριο ακαταλληλότητας; Δεν πρόκειται για τιμωρητικό μέτρο. Είναι θέμα αξιοκρατίας. Ο δημόσιος υπάλληλος που δεν αποδίδει –όχι επειδή παραβίασε κανόνα, αλλά επειδή δεν ανταποκρίνεται στα καθήκοντά του– δεν μπορεί να μένει ατιμώρητος, προστατευμένος από το Σύνταγμα. Η άρση της μονιμότητας δεν είναι ιδεολογικό φετίχ. Είναι αναγκαία προσαρμογή σε ένα σύγχρονο κράτος.
Όσο για τη Δικαιοσύνη, η αλλαγή στη διαδικασία επιλογής της ηγεσίας της δεν γίνεται για εντυπώσεις. Γίνεται ώστε να αποκατασταθεί η θεσμική ισορροπία και να αρθούν οι παρατηρήσεις της Κομισιόν. Η κυβέρνηση δεν λειτουργεί με δογματισμούς αλλά ούτε με συνθήματα. Η πρόταση να εκλέγεται η ηγεσία της Δικαιοσύνης από τους ίδιους τους δικαστές είναι απλοϊκή και θεσμικά επικίνδυνη.
Τέλος, για το κρίσιμο θέμα του ΟΠΕΚΕΠΕ, ο εκπρόσωπος υπήρξε σαφής: δεν υπάρχει ειλημμένη απόφαση για την υπαγωγή του στην ΑΑΔΕ, όμως όλα τα ενδεχόμενα εξετάζονται. Ο στόχος είναι ένας: κάθε ευρώ να καταλήγει στους πραγματικούς δικαιούχους. Αν χρειαστούν αλλαγές και μεταρρυθμίσεις για να το διασφαλίσουμε, θα τις κάνουμε. Το ελληνικό κράτος δεν μπορεί να συνεχίσει να αιμορραγεί από παθογένειες και καθυστερήσεις.
