Η τραγική αντίφαση των φιλελεφτ: Ελευθερία με όρους και προϋποθέσεις
Ο όρος φιλελεφτ—ναι, δικό μου δημιούργημα που εισήγαγα το 2010—εξελίχθηκε σε ένα viral διαμαντάκι στη νεοελληνική πολιτική διάλεκτο. Ένας αναγραμματισμός του φιλελεύθερος, με το left (αριστερά) να κουμπώνει τέλεια, για να περιγράψει εκείνη τη μαγική φυλή ανθρώπων που νομίζουν ότι είναι φιλελεύθεροι, αλλά στην πραγματικότητα είναι πιο αριστεροί και από τον Λένιν σε reunion του ΚΚΕ.
Είναι κάτι τύποι που όπου σταθούν κι όπου βρεθούν μιλάνε για ελεύθερη οικονομία, αλλά μόλις τους πεις να κόψουμε λίγο φόρους ή να μειώσουμε το κράτος, αρχίζουν να τσιρίζουν για κοινωνικές παροχές και δικαιώματα των ευάλωτων. Είναι οι ίδιοι που στα μνημόνια φώναζαν “μαζί τα φάγαμε”, αλλά έπιναν μοχίτο στη Μύκονο όταν ο κόσμος έτρωγε ξύλο στο Σύνταγμα.
Αυτοί που στον COVID ήταν υπέρ του σκληρότερου lockdown ακόμα και για τους… σκύλους, αλλά νομίζουν πως είναι libertarians επειδή διαβάζουν κάτι άρθρα του Economist. Είναι αυτοί που έλεγαν ότι ο Ζελένσκι είναι ο νέος Τσόρτσιλ και τώρα βρίζουν τον Μασκ επειδή έβγαλε γλώσσα στο establishment. Είναι τόσο προβλέψιμοι που αν τους βάλεις δίπλα σε έναν αλγόριθμο του Twitter, ο αλγόριθμος θα τους ζητήσει σεμινάριο conformity.
Οι δε πολιτικές τους απόψεις συνιστούν το Ultimate Paradox
Δηλώνουν φιλελεύθεροι, αλλά είναι υπέρ της κρατικής παρέμβασης σε κάθε τομέα της ζωής.
Δηλώνουν υπέρ της ελευθερίας του λόγου, αλλά αν πεις κάτι κόντρα στο mainstream, θα σε αποκαλέσουν ψεκασμένο, φασίστα, τρολ του Κρεμλίνου ή όλα τα παραπάνω.
Είναι οικολόγοι και θέλουν να τρώμε έντομα και να γεμίσουμε ανεμογεννήτριες για να σώσουμε το περιβάλλον, αλλά είναι υπέρ της ρίψης πυρηνικών στη Ρωσία για τη δημοκρατία.
Διαρρήγνυον τα ιμάτια τους για το απόλυτο δικαίωμα της Ουκρανίας να μπει στο ΝΑΤΟ ακόμα και αν χρειαστεί να πάμε σε Τρίτο Παγκόσμιο, αλλά αν τους πεις να ασκήσουμε το αναφαίρετο δικαίωμα μας για επέκταση των χωρικών μας υδάτων θα σου πούνε “πολεμο με τους Τούρκους θες?”
Χρησιμοποιούν τους Ναζί και τον Χίτλερ για να περιγράψουν το απόλυτο κακό, αλλά όταν οι Ουκρανοί νεοναζί πολεμούν για το ΝΑΤΟ, ξαφνικά γίνονται μαχητές της ελευθερίας.
Διακηρύσσουν πως λατρεύουν τη δημοκρατία, αλλά όταν η ΕΕ φιμώνει δια αποκλεισμού απο τα social και mass media, η και δικαστικά, αντισυστημικούς υποψηφίους, το βαφτίζουν προστασία των θεσμών.
Σιχαίνονται τη θρησκεία, αλλά προσκυνούν άνετα την LGBTQ+ ατζέντα και τις 72 διαφορετικές ταυτότητες φύλου (και κάθε εβδομάδα ανακαλύπτουν άλλες τόσες).
Αγαπούν την επιστήμη, εκτός αν η επιστήμη δεν συμφωνεί με την ατζέντα τους. Τότε, λογικά, η επιστήμη είναι φασιστική.
Θέλουν λιγότερο κράτος, αλλά μόλις τους κόψεις τις κρατικές επιδοτήσεις, χτυπιούνται λες και τους πήρες το εμβόλιο από το χέρι.
Δεν σας αρεσαν αυτα? Σας εχω ναι χειρότερα…
Ραγιαδισμός 2.0
Οι φιλελεφτ είναι οι απόλυτοι ραγιάδες της εποχής μας. Ό,τι πει η Ευρωπαϊκή Ένωση, το ΝΑΤΟ, η Φον ντερ Λάιεν, ο Μπάιντεν—ό,τι κατεβάσει η γραμμή—γίνεται γι’ αυτούς ευαγγέλιο. Δεν μπορούν να δεχτούν ότι ίσως, λέμε τώρα, η δυτική πολιτική δεν είναι και τόσο αθώα. Στα μάτια τους, αν δεν υποστηρίζεις ό,τι προωθεί το CNN, είσαι Ρώσος πράκτορας.
Μιλάμε για κόσμο που έβριζε τον Τραμπ ως δικτάτορα, αλλά θεωρούσε τον Μακρόν ηγετική μορφή της Δύσης. Που αποθέωνε τον Μασκ όταν έφτιαχνε ηλεκτρικά αυτοκίνητα, αλλά τον ακύρωσε μόλις αγόρασε το Twitter και είπε καμιά αλήθεια παραπάνω.
Τον Άριστο Δοξιάδη δεν τον ήξερα ουτε τον είχα ακούσει ποτέ μου, αλλά από ό,τι φαίνεται είναι η απόλυτη ενσάρκωση του φιλελεφτ. Ένα είδος πνευματικού ηγέτη της φυλής, ένας γκουρού της ορθής σκέψης που κατεβάζει τις νέες αποφάσεις για το πώς πρέπει να ζούμε. Κάτι σαν τον Πάπα του προοδευτισμού, αλλά χωρίς το ράσο—μόνο με ένα καλό MacBook και συνδρομή στο Politico.
Οι φιλελεφτ είναι οι πιο προβλέψιμοι, οι πιο συστημικοί και ταυτόχρονα οι πιο αυτοαναιρούμενοι τύποι της πολιτικής σκηνής. Είναι οι χρήσιμοι ηλίθιοι κάθε εξουσίας, η γλυκιά ασφάλεια του status quo. Πάντα στην προοδευτική πλευρά της Ιστορίας—αρκεί να μην χρειάζεται να ρισκάρουν τίποτα απολύτως.
Αν υπάρχει μια σταθερά στη ζωή, είναι ότι ό,τι νέο προωθήσει το πολιτικό ιερατείο της Δύσης, οι φιλελεφτ θα είναι οι πρώτοι που θα το αποδεχτούν—και οι τελευταίοι που θα καταλάβουν γιατί κατέρρευσε.
