Μεσσιανικός Νεοφιλελευθερισμός Υβριδικός πολιτισμικός – πόλεμος υπό των Κοσμο εξουσιαστών

Ο βιούμενος υβριδικός πόλεμος προς τις παραδοσιακές αρχές και αξίας από το «απαραίτητο έθνος» συνεργεία με την Μεγάλη Βρετανία, επιβάλλουν συλλήβδην στους πειθήνιους υπήκοούς τους, τους νεοπαγείς κανόνες του καινοφανούς ολοκληρωτισμού,  ο οποίος αναδύεται από τους μηχανισμούς των κoσμο-εξουσιαστών της εγκαθιδρυθησομένης παγκοσμιοποιήσεως και επελαυνούσης Νέας Τάξης πραγμάτων.

Είναι πρόδηλο λοιπόν, ότι ιδίως το ως άνω πολύφερνο έθνος, επιστρατεύει ουσιαστικά τα κελεύσματα της πολιτισμικής επικυριαρχίας παγκοσμίως, εγκαινιάζοντας ούτως, τις ρηξικέλευθες, πλην όμως καθόλα κίβδηλες κοινωνικές αξίες, πλήρως ανυπόστατες και σηψαιμικές εν τω πυρήνα τους, καθότι μόνον καθαγιάζονται δια την εγκυρότητα της «λυσιτελούς» προβολής της , υπό των σφέτερων διευθυντηρίων-ιθυνόντων νοών, περιαπτόμενες υπό του μανδύα και καλυπτόμενες από την δορά της προόδου και της δήθεν ισότητας και ελευθερίας.

Οι ψευδεπίγραφες αυτές αξίες της δυσώδους παρακμιακής αποσυνθέσεως, της παραπαίουσας Δύσεως, αποβλέπουν εις το να προσβάλλουν βαναύσως και να αμαυρώσουν το ανθρώπινο πρόσωπο, κατασκευάζοντας εκ του μη όντος, πλείστα όσα φύλα δυνάμει της σεξουαλικής ταυτότητας ανατρέποντας άρδην  το παραδοσιακό και το αυστηρώς κατά φύσιν οριοθετημένο φύλο.

Σήμερον βλέπουμε, ενόψει της Νέας Τάξεως πραγμάτων,  να εργαλειοποιείται , μεταξύ άλλων και η ανθρώπινη φύση, επί τω τέλει να επιτευχθεί το δήθεν φιλελεύθερο πρότυπό ύπαρξης των φύλων, ερειδόμενο εν πολλοίς, εις τις αιρετικές αντιλήψεις του πολιτισμικού μαρξισμού.

Έτι περαιτέρω, οι σύγχρονες θεσμικές ελίτ, του εθνικού ή κρατικού καπιταλισμού, κατατρύχονται από το σύνδρομο αποδόμησης των εθνικών ταυτοτήτων, θέαση η οποία ευρίσκει ευήκοα ώτα, προς όλα τα κόμματα, πέραν από τους παραδοσιακούς διαχωρισμούς –Δεξιά-Αριστερά-Κέντρο- διότι τούτο συνιστά μείζον έκφανση της «Μεγάλης Επανεκκίνησης» των κοσμο-εξουσιαστών, οι οποίοι προεξάρχουν ως θεμελιώδης αξία την μετανεωτερική θεότητας της αγοράς, συμφώνως προς την οποία η ελεύθερη αγορά ρυθμίζει αυθόρμητα τον ελεύθερο ανταγωνισμό της οικονομίας, ως εκ τούτου δέον όπως καταργηθούν οι κανόνες οι οποίοι διέπουν την λειτουργία της οικονομίας, καθότι η ελεύθερη αγορά συνιστά τον πιο αποτελεσματικό μηχανισμό κατανομής των πόρων, κατά συνέπεια επιβάλλεται να αρθεί οιαδήποτε επέμβαση η οποία ματαιώνει την αυθόρμητη λειτουργία του ελεύθερου ανταγωνισμού.

Ως εκ τούτου λοιπόν, δια της μέγγενης, των ως άνω αρχών της οικονομίας, της παγκοσμοιοποιημένης κοινωνίας- θρησκείας και εν συνεχεία  της οντολογικής νέας τάξης πραγμάτων του σημερινού, ουδετερο-εθνούς, ουδετερό-θρησκου και ουδετερό-φυλου, μετανθρώπου, του  παρασιτικού καπιταλισμού, της παρακμιακής Δύσεως, η οποία άγει προς την αντικατάσταση των λαών της Ευρώπης δια της ανέλεγκτης  εισροή επηλύδων, τα κράτη πορεύονται άνευ ουσιαστικού αντίβαρου εξουδετερώσεως της αυτής ιδοτύπου δικτατορίας.

Οι οιμωγές περί ενός ισχυρού έθνους κράτους και παραδοσιακών αρχών και αξιών, εισπράττουν το διαχρονικό στίγμα του εθνικιστή-φασίστα, ως προς τους θιασώτες της ως άνω ιδέας, εν άλλοις λόγοις , καθίστανται υπό του «απαραίτητου έθνους» των κοσμο-εξουσιαστών, δηλονότι του περιούσιου λαού,  εξοβελιστέοι και δήθεν ανεπιθύμητοι από το διεφθαρμένο πολιτικό κατεστημένο, το οποίο δια των εξωνημένων μέσων μαζικής εξαπατήσεως τους προβάλλει τεχνηέντως ως μιάσματα και δήθεν επικίνδυνους για την δημοκρατία, καίτοι συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο, πλην όμως ο διανοητικά λοβοτομημένος λαός  καθεύδει τον νήδυμον ύπνο, αγνοώντας το μέγεθος της λοιδορίας και του εμπαιγμού τον οποίο εν τοις πράγμασι υφίσταται από τα μνησθέντα ανωτέρω διευθυντήρια.

Απορίας άξιον είναι ότι αναδεικνύονται δήθεν ως παράδειγμα προς αποφυγήν ο Χίτλερ, ενίοτε ο Στάλιν, πλην όμως ουδέποτε έχει επισκοπηθεί ο αποικειοκρατικό ρόλος της Μεγάλής βρετανίας, ή οι σφαγές των Η.Π.Α και επάγομαι ακολούθως :

Αποσιωπάται η γενοκτονία των Αβορίγινων της Αυστραλίας, για τις σφαγές που έκαναν οι Αμερικανοί το 1899 στις Φιλιππίνες. (πάνω από 1 εκατομμύριο θύματα), δια τις αφαγές ωσαύτως που υποκίνησε η Η.Π.Α στην Ασία, την Αφρική και την Αμερική.

Περαιτέρω τα βρετανικά στρατόπεδα συγκέντρωσης στην Νότια Αφρική, δια τον λιμό που προκάλεσε ο Τσώρτιλ στην Βεγγάλη ( 3 εκατομμύρια θύματα) καθώς και για τις πρακτικές άγριες καταστολής τις οποίες άσκησε η Βρετανία προς το Ιράκ και την Κένυα.

Εν κατακλείδι, η έλλειψη πολιτικής παιδείας και σφαρικής ενημέρωσης μας καθιστά έρμαια και μίσθαρνα όργανα της στρατευμένης παραπληροφόρησης και της μελαίνης προπαγάνδας των μηχανισμών της εξουσίας, οι οποίο αποκρύπτουν αθέμιτα τις ιδικές τους πρακτικές εις τις αποικίες τους, στρέφοντας την προσοχή μας αποκλειστικά εις τα σύγχρονα αφηγήματα, του Ναζισμού και του Κομμουνισμού.

Συνελόντι ειπείν η μεσσιανική Φεουδαρχία ευρίσκεται επί θύραις, όπου τα εθνικά αποδομημένα κράτη, πολιτισμικά εξαρτημένα από τον στιλπνό αξιακό πολιτισμό του « απαραίτητου έθνους» και των συστοίχων προς τούτο περιούσιων λαών, θα άγονται και θα φέρονται από το νεοπαγές δόγμα της «απορρύθμισης» της αγοράς, εκχωρώντας εν τω άμα, πάσα μορφή εθνικής κυριαρχίας ως προς το υπερ-εθνικό αυτό μόρφωμα των κοσμοεξουσιαστών, απολύοντας συν τοις άλλοις πάσα μορφή εθνική αυτεξουσίου και αξιοπρέπειας.

Έτι περαιτέρω, καθίσταται αυτοδικαίως  πρόδηλον ότι η Δημοκρατίας μας βάλλεται ενίοτε εκ βάθρων, ακριβώς δια τον λόγο ότι το ίδιο το Κράτος υπονομεύει άλλοτε τους Θεσμούς κατά το δοκούν, παρά την, κατ΄έθος, παρ΄ημίν, φαιά προπαγάνδα του συστήματος ότι αποδύεται εις προσπαθείας επί τω τέλει να προασπίσει το δημόσιο συμφέρον της ολότητας από πράξεις και παραλείψεις προσώπων οι οποίες, δήθεν πλήττουν συθέμελα τους δημοκρατικούς θεσμούς.

Το πρωτόγνωρο φαινόμενο ένας κράτος, όπως εν προκειμένω το Ελλαδικό, να αποφασίζει εις βάρος του δημοσίου εθνικού συμφέροντος, υποδηλώνει,  το γεγονός ότι η Ελλάς έχει ένδον αλωθεί δια άνωθεν και έξωθεν δούρειους ίππους, οι οποίοι απεργάζονται συντεταγμένα και κατ’ εξακολούθηση τον αφανισμό του Ελληνισμού, παντί προσφόρω τρόπω, ενδεικτικά : δια της προαγωγής της αναθεώρησης της ιστορίας, του ακρωτηριασμού της γλωσσικής μας συνέχειας, καθώς και δια της συκοφαντήσεως οιουδήποτε θυσιάζει εν επιγνώσει και εν πνεύματι αυτοθυσίας υπέρ πίστεως και πατρίδας.

Επιπροσθέτως ένα φαινόμενο αποσυνθέσεως και όζουσας σήψεως εντοπίζεται ότι η υποταγμένη δικαστική εξουσία,  αναγορεύεται εις κυβερνητικό φερέφωνο, αναπαράγοντας στείρα και ανεπαίσχυντα, την εκασταχού και εκάστοτε κρατική προπαγάνδα, καταλύοντας τοιουτοτρόπως, την εκ του Συντάγματος επιτακτικώς επιβεβλημένη διάκριση εξουσιών (δηλονότι νομοθετική, εκτελεστική, δικαστική), ιδία καθόσον αφορά, ακανθώδη και καίρια ζητήματα ευρύτερου πολιτικού ενδιαφέροντος ( πολιτικές δίκες, δίκες περί του εμβολιασμού).

Εις τις αυτές περιπτώσεις, δηλαδή το ίδιο το Κράτος επενεργεί εις την δικαστική εξουσία, με αποτέλεσμα η τελευταία να λειτουργεί αμελλητί ως παράρτημα αυτής, δημιουργώντας αλγεινή εντύπωση επί της κοινής, γνώμης δια το επίπεδο της ποιότητας της δημοκρατίας, του καθημαγμένου νομικού μας πολιτισμού.

Η πολιτική δίωξη των πολιτικών εχθρών του πολιτικού κατεστημένου, είτε δια του Κοινοβουλίου, είτε δια του τύπου, αποδεικνύει πανηγυρικά το έσχατο επίπεδο κατάπτωσης της Πατρίδας μας καθόσον αφορά την ψευδεπίγραφη ελευθερία λόγου και στοχασμού, την οποία αλυσιτελώς προπαγανδίζει προς την καθεύδουσα μάζα της κοινής γνώμης.

Εν τη Πατρίδι μας, τα κόμματα, λειτουργούν ως συμμορίες ανεξαρτήτως χρώματος, με συστατικά στοιχεία την εξυπηρέτηση της ταυτότητας συμφερόντων των ημετέρων δια της νομής της εξουσίας, λογοδοτώντας εις τους εξω-εθνικούς εντολής των, με αποτέλεσμα να επιδιώκουν να ψηφίζουν νόμους ή να επηρεάζουν την Δικαιοσύνη ούτως ώστε να εξουδετερώσουν τους πολιτικούς αντιπάλους δια φυλακίσεων και διώξεων

Εις επίρρωσιν των ως άνω παραθέτω  ένα απόσπασμα του Ροίδη, όστις ακτινογραφεί την σοβούσα κομματοκρατία εξ ιδρύσεως του Ελλαδικού Κράτους, ένα νοσηρό φαινόμενο το οποίο άρχεται έκτοτε και εξικνείται άχρι σήμερον :

«Ομάς ανθρώπων ειδότων ν’ αναγιγνώσκωσι και να αρθρογραφώσιν, εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπό ένα οιονδήποτε αρχηγχόν, ζητούσι ν’ αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθουπουργού, ίνα παράσχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι».Τοιούτου όντος του προορισμού των κομμάτων το έργον παντός εν τη εξουσία αγαθού κομματάρχου περιορίζεται εις το διανέμειν μετά τινος ευσυνειδησίας τον επιούσιον άρτον εις τους οπαδούς του, φράσσων τα ώτα και την καρδίαν, τους εις τους ωργυμούς των έξωθεν πεινώντων».

Η αλήθεια συμπυκνώνεται ανωτέρω, επί μακρόν καθότι η στυγνή κομματοκρατία έχει αντικαταστήσει βιαίως οιοδήποτε, εν Ελλάδι, θεσμό,  οποίος καθίσταται πλήρως εξανδραποδισμένος και απολύτως ασφυκτικά ελεγχόμενος από τους κομματικούς μηχανισμούς, ούτως ώστε κατά αυτόν τον τρόπον να διατηρούν εις το διηνεκές την κομματικής του πελατεία,.

Τηρουμένων των αναλογικών, ομοίως και τα ίδια δοτά κυβερνητικά κόμματα, στελεχωμένα υπό μη Έλληνες, αντιμετωπίζουν την πατρίδα μας ως μία αποικία και τους πολίτες ως ανυπόληπτες στατιστικές μονάδες, δέον όπως στανικά υποταχθούν εις τις άνωθεν εντολές, εξ αυτού του λόγου, λαμβάνουν αποφάσεις σφόδρα και προδήλως αντικείμενες προς το εθνικό και δημόσιο εν γένει συμφέρον, παρά την προπαγανδιστική ρητορική περί του αντιθέτου, προκειμένου να πειθαναγκάσουν την υποκύπτουσα και καθεύδουσα μάζα.

Το πολιτικό επίπεδο του Ελληνικού λαού πάσχει εκ βάθρων διότι καθίσταται ιδιαίτατα ανώριμο και ανίκανο να αντιληφθεί τους υπαίτιους οι οποίοι βυσσοδομούν εις βάρος των συμφερόντων του.

Η Ελλάς εάλω!        

Χαράλαμπος  Β Κατσιβαρδάς

Δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω και του ΣτΕ

Ανεξάρτητος Βουλευτής