Μετα τα Τέμπη συμβαίνουν παράξενα πράγματα στα δικαστήρια της Λάρισας
Τα δύο τελευταία χρόνια, μετά την τραγωδία στα Τέμπη που συγκλόνισε την Ελλάδα και είχε ως αποτέλεσμα τον θάνατο 57 ανθρώπων, παρατηρείται μια σειρά από σημαντικές εξελίξεις που σχετίζονται με το Δικαστικό Μέγαρο Λάρισας. Αυτές οι εξελίξεις περιλαμβάνουν μια σειρά από παραιτήσεις, μεταθέσεις δικαστικών λειτουργών και νέες νομοθετικές ρυθμίσεις που φαίνεται να επηρεάζουν τη δικαστική διαδικασία σχετικά με την υπόθεση του σιδηροδρομικού δυστυχήματος.
Παραίτηση Σοφίας Αποστολάκη
Μια από τις πρώτες σημαντικές παραιτήσεις ήταν αυτή της Εισαγγελέως Εφετών Σοφίας Αποστολάκη, η οποία παραιτήθηκε από την ανάληψη των δικογραφιών που αφορούσαν το τραγικό σιδηροδρομικό δυστύχημα. Η παραίτησή της έλαβε χώρα σε μια από τις πιο δύσκολες προσωπικές στιγμές της, καθώς η ίδια εκείνη την περίοδο αναζητούσε το εξαφανισμένο παιδί της, με το οποίο είχε χάσει επαφή. Η κατάσταση αυτή δημιούργησε έντονα συναισθηματικά φορτισμένες συνθήκες για την ίδια, και η παραίτησή της προκάλεσε αίσθηση, δεδομένου του τραγικού περιστατικού που αφορούσε.
Σχεδόν έναν μήνα μετά την παραίτηση της κ. Αποστολάκη, ο Βασίλης Καλογήρου, ο οποίος σχετίζεται με τη διαδικασία των ανακριτικών ενεργειών για την υπόθεση, βρέθηκε νεκρός κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες. Η απώλεια αυτή, καθώς και οι συνθήκες του θανάτου του, δημιούργησαν περισσότερα ερωτήματα και προβληματισμό γύρω από τη διαχείριση της υπόθεσης.
Παραίτηση Ευαγγελίας Καρδάση
Μία ακόμα πιο ενδιαφέρουσα και περίεργη περίπτωση παραίτησης ήταν αυτή της Προέδρου Εφετών, Ευαγγελίας Καρδάση. Η κ. Καρδάση είχε υπηρετήσει στο δικαστικό σώμα με εξαιρετική αφοσίωση από το 1984 και ήταν υπεύθυνη για τη σύνθεση του δικαστηρίου που θα ανέλαβε τη δίκη των υπευθύνων για την τραγωδία. Ωστόσο, παρά τη σημαντική της θέση και την προετοιμασία που είχε κάνει για να ολοκληρώσει το έργο της, αποφάσισε να παραιτηθεί περίπου έναν χρόνο μετά το δυστύχημα, την ίδια στιγμή που βρισκόταν πολύ κοντά στη σύνταξη. Η απόφαση αυτή ήταν ξαφνική και δημιούργησε αίσθηση, ενώ ο λόγος για τον οποίο αποχώρησε παραμένει αδιευκρίνιστος. Η θέση της αναλήφθηκε από τη Μαρία Λιάνου τον Σεπτέμβριο του 2024, και η Χριστίνα Αντωνίου, η οποία είχε περισσότερη εμπειρία, μετατέθηκε στη Θεσσαλονίκη.
Νέες νομοθετικές διατάξεις
Στις αρχές του 2025, εισήχθη μια νέα νομοθετική διάταξη που αφορούσε τα κωλύματα για τη μετάθεση δικαστικών λειτουργών σε πόλεις όπου ενδεχομένως να εργάζονται συγγενείς τους ως δικηγόροι. Σύμφωνα με τη νέα ρύθμιση, προβλέπεται ότι δικαστικοί λειτουργοί δεν μπορούν να υπηρετούν σε δικαστήρια ή εισαγγελίες στην περιοχή όπου η συγγενής τους (σύζυγος, πρόσωπο με το οποίο έχει συνάψει σύμφωνο συμβίωσης ή συγγενής πρώτου και δεύτερου βαθμού) ασκεί το δικηγορικό επάγγελμα. Η διάταξη αυτή στόχευε στην αποφυγή ενδεχόμενης σύγκρουσης συμφερόντων.
Ωστόσο, σε μια σημαντική τροποποίηση της τελευταίας στιγμής, η Λάρισα εξαιρέθηκε από την εφαρμογή αυτής της διάταξης, επιτρέποντας στους δικαστές που έχουν συγγενείς δικηγόρους στην περιοχή να συνεχίζουν τη θητεία τους χωρίς περιορισμούς. Σύμφωνα με τη νέα διατύπωση του άρθρου 49 του Κώδικα Οργανισμού Δικαστηρίων και Κατάστασης Δικαστικών Λειτουργών, οι πόλεις που εξαιρούνται από το κώλυμα είναι η Αθήνα, ο Πειραιάς, η Θεσσαλονίκη, η Πάτρα και η Λάρισα.
Μεταθέσεις και εκκρεμότητες στην υπόθεση των Τεμπών
Η ιστορία με τις μεταθέσεις δεν τελειώνει εδώ. Μια ακόμα σημαντική περίπτωση αφορά την αντιεισαγγελέα Εφετών Κατερίνα Μάτση, η οποία είχε επιμείνει σε αίτημα να ανακαλυφθεί ποιος έδωσε την εντολή για το μπάζωμα του τόπου του σιδηροδρομικού δυστυχήματος, καθώς και να διαβιβαστεί η δικογραφία στη Βουλή για περαιτέρω έλεγχο. Η κ. Μάτση είχε αναλάβει έναν ενεργό ρόλο στην υπόθεση, προκειμένου να αποκαλυφθεί η αλήθεια για τα γεγονότα που οδήγησαν στην τραγωδία.
Παρά τις πιέσεις και τις επιμονές της, η κ. Μάτση μετατέθηκε τελικά στη Θεσσαλονίκη, κάτι που προκάλεσε ανησυχία σχετικά με τις πολιτικές και θεσμικές συνέπειες της μετάθεσης αυτής. Η μετάθεση αυτή, που φαίνεται να έχει συνδεθεί με τη χειρισμό της υπόθεσης, ενίσχυσε την εντύπωση ότι τα γεγονότα γύρω από την τραγωδία και τη δικαστική τους διαχείριση δεν είναι τόσο διάφανα όσο θα περίμενε κανείς.
Αυτές οι εξελίξεις, από τις παραιτήσεις και τις μεταθέσεις μέχρι τις νομοθετικές διατάξεις, εγείρουν πλήθος ερωτημάτων σχετικά με τις πολιτικές και θεσμικές παρεμβάσεις στην υπόθεση των Τεμπών, ενώ η αίσθηση ότι η τραγωδία αυτή παραμένει ανεξιχνίαστη και η δικαστική διαδικασία συνεχώς ανατρέπεται, παραμένει έντονη.
