Μιλάει για ….«Σύνταγμα» ο «Γιωργάκης» – «Η κυβέρνηση λαμβάνει αντισυνταγματικά μέτρα για το προσφυγικό»

Με λόγια μεγάλα αλλά πράξεις ανύπαρκτες, ο Γιώργος Παπανδρέου επέλεξε για άλλη μία φορά να τοποθετηθεί από ασφαλή απόσταση, ασκώντας κριτική στις κυβερνητικές αποφάσεις για το άσυλο κατά τον χαιρετισμό του στο 27ο Συμπόσιο της Σύμης στη Σκιάθο. Ο πρώην πρωθυπουργός χαρακτήρισε τα μέτρα «αντισυνταγματικά και απαράδεκτα», προσθέτοντας ότι «η προσφυγική κρίση δεν επιλύεται μέσω άρνησης δικαιωμάτων και στρατιωτικοποίησης των συνόρων». Όμως, πέρα από την καταγγελία, ο κ. Παπανδρέου δεν κατέθεσε ούτε μία συγκεκριμένη πρόταση για το πώς θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα.

Ακολουθώντας μια τακτική που έχουμε δει ξανά στο παρελθόν, παρέθεσε γενικές διαπιστώσεις για «ανεξέλεγκτο παγκόσμιο καπιταλισμό» και «υπερσυγκέντρωση πλούτου», ενώ προειδοποίησε για «διάβρωση του δημόσιου συμφέροντος». Ενδεικτική είναι η φράση του: «Δικαιώματα περιστέλλονται, οι ελευθερίες συρρικνώνονται, η διαφωνία ποινικοποιείται». Λόγια που ακούγονται οικεία και ανακυκλώνονται διαρκώς, αλλά δεν συνοδεύονται από ρεαλιστικές προτάσεις πολιτικής.

Προσπαθώντας να προσδώσει στο λόγο του μεγαλύτερο βάρος, ο κ. Παπανδρέου αναφέρθηκε στη δική του οικογενειακή προσφυγική καταγωγή, ωστόσο αυτή η προσωπική αναφορά περισσότερο φάνηκε να λειτουργεί ως συναισθηματικό χαρτί, παρά ως βάση ουσιαστικής πολιτικής ανάλυσης.

Με ιδιαίτερη έμφαση, ανέφερε ότι «η πιο ισχυρή δύναμη απέναντι στην τυραννία δεν είναι απλώς οι νόμοι ή οι συμφωνίες – είναι οι άνθρωποι που νοιάζονται. Άνθρωποι που τολμούν να σταθούν μαζί και να πουν: Μπορούμε να χτίσουμε ένα άλλο μέλλον». Όμως, αυτή η διατύπωση περισσότερο θυμίζει αόριστη ρητορεία παρά πρόγραμμα ή σχέδιο.

Αναφερόμενος στις «καλπάζουσες ανισότητες» και τη «χρήση της τεχνολογίας χωρίς ηθική», ο πρώην πρωθυπουργός περιέγραψε για ακόμη μία φορά «παγκόσμιες ανησυχίες», τις οποίες έχει επαναλάβει δεκάδες φορές σε αντίστοιχες εκδηλώσεις. Επισήμανε ότι «οι αποδιοπομπαίοι τράγοι βρίσκονται παντού – μετανάστες, μειονότητες, ευάλωτοι – που κατηγορούνται για κρίσεις που δεν προκάλεσαν», χωρίς όμως να εξηγήσει πώς σκοπεύει να αλλάξει αυτή την πραγματικότητα.

Η κορύφωση της αοριστίας ήρθε όταν υποστήριξε πως «σε έναν κατακερματισμένο κόσμο, με απογοήτευση και φόβο, η πιο ριζοσπαστική πράξη όλων είναι να σκεφτούμε και να φανταστούμε μαζί ένα διαφορετικό αύριο». Λόγια με ωραίο ηχόχρωμα, αλλά χωρίς κανένα αποτύπωμα πολιτικής εφαρμογής.

Ενώ οι πολίτες έρχονται καθημερινά αντιμέτωποι με αυξανόμενα κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα, ο Γιώργος Παπανδρέου μοιάζει να επιλέγει ξανά τον εύκολο δρόμο: περιγραφές, μεγαλοστομίες και αποφυγή της πολιτικής ευθύνης. Η ομιλία του περισσότερο θύμισε αποσπασματική φιλοσοφική ομιλία παρά σοβαρή πολιτική παρέμβαση με στόχο τη βελτίωση της πραγματικής ζωής των πολιτών.