Σε φορτισμένο κλίμα συνεχίστηκε η απολογία της Ρούλας Πισπιρίγκου για τον θάνατο της μικρής Μαλένας, που κατέληξε το 2019 μέσα σε δωμάτιο νοσοκομείου. Κατά τη διάρκεια της ακροαματικής διαδικασίας, η κατηγορούμενη περιέγραψε λεπτό προς λεπτό τα γεγονότα της μοιραίας ημέρας, με τη δίκη να περιστρέφεται γύρω από τα κενά και τις αποκλίσεις στους χρόνους αντίδρασης.
Η συγκλονιστική περιγραφή της στιγμής του θανάτου
Η Ρούλα Πισπιρίγκου, κλαίγοντας, μίλησε για το πώς το παιδί ξαφνικά τινάχτηκε απότομα, ενώ εκείνη βρισκόταν στο ίδιο δωμάτιο. «Το παιδί κοιμόταν και εγώ χάζευα στο κινητό μου όταν ξαφνικά χτύπησε η αντλία. Το είδα να με κοιτάζει και να κάνει κίνηση σαν να τινάζεται», ανέφερε η κατηγορούμενη. Περιέγραψε τον ήχο που έβγαλε η Μαλένα ως έναν «βρόγχο», που την έκανε να πιστέψει ότι προσπαθούσε να πει «μαμά».
Στη συνέχεια, η κατηγορούμενη είπε πως φώναξε δυνατά το όνομα του παιδιού, το τράνταξε από τους ώμους και προσπάθησε να το συνεφέρει, αλλά το κορίτσι δεν ανταποκρινόταν. «Την άγγιξα και της είπα δυνατά “Μαλένα, Μαλένα”», συνέχισε, με την πρόεδρο του δικαστηρίου να την πιέζει να δώσει περισσότερες λεπτομέρειες.
Κενά στους χρόνους αντίδρασης
Η απολογία της Πισπιρίγκου επικεντρώθηκε στα κενά χρόνου που διαπιστώθηκαν στην περιγραφή της. Η πρόεδρος εντόπισε ασυμφωνίες στις ώρες που ανέφερε η κατηγορούμενη σχετικά με την προσπάθεια να βρει γιατρούς και να ζητήσει βοήθεια. «Πρακτικά δεν ισχύει αυτό που λέτε», σχολίασε η πρόεδρος όταν η κατηγορούμενη ισχυρίστηκε ότι η καθυστέρηση ήταν περίπου 5-10 λεπτά. Η πρόεδρος ανέφερε πως από τις μαρτυρίες φαίνεται πως μεσολάβησαν περισσότερα από 20 λεπτά, γεγονός που μπορεί να αποδείχθηκε μοιραίο για το παιδί.
Απαντώντας, η κατηγορούμενη επέμεινε ότι όλα έγιναν πολύ γρήγορα από τη δική της οπτική. «Εμένα μου φάνηκε αιωνιότητα», είπε, εξηγώντας πως είχε περιέλθει σε σύγχυση. «Ήμουν στα χαμένα. Άνοιγα πόρτες, έψαχνα γιατρούς, αλλά όλα ήταν κλειστά και κλειδωμένα», ανέφερε.
Οι ευθύνες που αποδίδει στους γιατρούς και στον εαυτό της
Η Ρούλα Πισπιρίγκου δέχτηκε καταιγισμό ερωτήσεων σχετικά με το εάν αποδίδει ευθύνες για την καθυστέρηση στις ιατρικές ομάδες. Ενώ παραδέχθηκε πως οι γιατροί ανταποκρίθηκαν στις κλήσεις της, τους κατηγόρησε ότι δεν έδρασαν με την απαραίτητη ταχύτητα. «Πιστεύω ότι έκαναν το καθήκον τους, αλλά με ελαφρότητα. Θα έπρεπε να κινηθούν πιο γρήγορα», είπε χαρακτηριστικά.
Η πρόεδρος τη ρώτησε αν αναγνωρίζει μερίδιο ευθύνης και στον εαυτό της. «Φυσικά κι έχω ευθύνη», απάντησε η κατηγορούμενη, τονίζοντας πως δεν μπορούσε να γνωρίζει ότι η κατάσταση θα εξελισσόταν με αυτόν τον τρόπο. «Καταλογίζω στον εαυτό μου ότι δεν έτρεξα πιο γρήγορα, ότι καθυστέρησα», συμπλήρωσε.
Αντικρουόμενες μαρτυρίες και οι αμφισβητήσεις της κατηγορούμενης
Στη δίκη παρουσιάστηκαν μαρτυρίες από γιατρούς και νοσηλευτές που αμφισβητούν τους ισχυρισμούς της κατηγορούμενης. Η Ρούλα Πισπιρίγκου απέρριψε τις αναφορές αυτές, υποστηρίζοντας ότι οι μάρτυρες έχουν επιλεκτική μνήμη. «Ας αποφασίσουν μεταξύ τους. Εγώ λέω γεγονότα. Οι χρόνοι είναι κατά προσέγγιση, δεν τους είχα σημειώσει κάπου», ανέφερε.
Οι τελευταίες στιγμές και τα ερωτήματα που παραμένουν
Η υπόθεση της Μαλένας αποτελεί μέρος μιας σειράς τραγικών θανάτων των παιδιών της Ρούλας Πισπιρίγκου, γεγονός που εντείνει την πίεση για απαντήσεις. Οι εισαγγελικές και δικαστικές αρχές εξετάζουν τα στοιχεία για να αποσαφηνίσουν αν υπήρξαν παραλείψεις ή εγκληματική ενέργεια.
Η έλλειψη σαφών απαντήσεων για τους χρόνους και τις ακριβείς συνθήκες του θανάτου του παιδιού διατηρεί πολλά ερωτήματα ανοιχτά. Η πίεση στη δίκη αυξάνεται, καθώς η κοινή γνώμη παρακολουθεί στενά τις εξελίξεις.
Αναζητώντας την αλήθεια
Η δίκη της Ρούλας Πισπιρίγκου φέρνει στην επιφάνεια το ζήτημα της διαχείρισης κρίσιμων περιστατικών στα νοσοκομεία, αλλά και της ευθύνης των γονέων και του ιατρικού προσωπικού. Η αποσαφήνιση των γεγονότων είναι καθοριστική για την απονομή δικαιοσύνης και την προστασία της αξιοπιστίας των θεσμών υγείας και δικαιοσύνης.
Οι εξελίξεις στη δίκη αναμένονται με μεγάλο ενδιαφέρον, καθώς οι επόμενες καταθέσεις και τα στοιχεία που θα παρουσιαστούν ίσως ρίξουν φως σε αυτή την τραγική υπόθεση. Το ζητούμενο είναι να αποκαλυφθεί η αλήθεια, να αποδοθούν ευθύνες και να διασφαλιστεί ότι παρόμοια περιστατικά δεν θα επαναληφθούν στο μέλλον.
