Προς υπεράσπιση των «θεωρητικών συνωμοσίας»

Πρόσφατα ενημερώθηκα για τουλάχιστον έναν “ελεγκτή ειδήσεων” που ανησυχεί όλο και περισσότερο ότι ομάδες όπως το Ινστιτούτο Brownstone υπερβαίνουν τα όρια προωθώντας “θεωρίες συνωμοσίας“.

του Bill Rice, ανεξάρτητου δημοσιογράφου

Διαφωνώ πλήρως με την άποψη ότι οι συγγραφείς του Brownstone καθώς και συγγραφείς κειμένων με τεκμηριωμένες αποδείξεις, γίνονται “θεωρητικοί συνωμοσίας”, ένας κοινός υποτιμητικός όρος που χρησιμοποιείται για να απορριφθούν οι απόψεις αυτών που αμφισβητούν τα “εξουσιοδοτημένα αφηγήματα”.

Στις μέρες μας, πιο έντονα από ποτέ, πιστεύω ότι οι “συνωμοσίες” υπάρχουν και, πράγματι, είναι σωστό και αναγκαίο για τους συγγραφείς, τους δημοσιογράφους, τους ερευνητές κα., να επισημαίνουν το πού αυτές υπάρχουν.

Αυτό το δοκίμιο προέκυψε από έναν αρχισυντάκτη ειδήσεων, τον οποίο θεωρώ φίλο, ο οποίος αποφάσισε να μην δημοσιεύσει το πρόσφατο δοκίμιό μου “Γιατί η χώρα του πλασίμπο, η Σουηδία, δεν είχε σημασία.” Ο αρχισυντάκτης εξέφρασε τις ανησυχίες του ότι το Brownstone “έχει ξεπεράσει τα όρια με όλες τις θεωρίες συνωμοσίας του.”

Δεν με πληγώνει όταν ένας δημοσιογράφος επιλέγει να μην δημοσιεύσει ένα άρθρο που έχω υποβάλει, ειδικά όταν οι αρχισυντάκτες αυτοί έχουν δημοσιεύσει πολλά από τα άρθρα μου και είναι κάποιος που, σε πολλά ζητήματα, συμφωνεί μαζί μου. Μπορούν να δημοσιεύουν (ή να μην δημοσιεύουν) άρθρα για όποιο λόγο θεωρούν σημαντικό για τα Μέσα για τα οποία εργάζονται.

Με αυτό το άρθρο, δεν προσπαθώ να θυμώσω έναν φίλο που έχει αντιταχθεί στην “αγέλη” δημοσιεύοντας πολλές αντικρουόμενες απόψεις και άρθρα. Ωστόσο, το γεγονός ότι αυτός ο αρχισυντάκτης αποφάσισε να μην δημοσιεύσει αυτό το συγκεκριμένο δοκίμιο μου δίνει την ευκαιρία να αντιμετωπίσω την κατηγορία του “θεωρητικού συνωμοσίας.”

Μια συνωμοσία είναι όταν δύο ή περισσότεροι άνθρωποι ή οργανισμοί, εργάζονται από κοινού για να διαπράξουν ένα κακόβουλο έγκλημα ή απάτη… ή να αποκρύψουν ή καλύψουν δραστηριότητες που, αν αποκαλυφθούν, θα βλάψουν συγκεκριμένα άτομα και οργανισμούς.

Στο πρόσφατο άρθρο μου, προσπάθησα να συνοψίσω τις απόψεις της συναδέλφου μου στο Brownstone, Debbie Lerman, η οποία, κατά τη γνώμη μου, έχει δίκιο όταν υποστηρίζει ότι η κύρια συνωμοσία του “Covid” ήταν να εμβολιαστεί το μεγαλύτερο μέρος του παγκόσμιου πληθυσμού με ένα νέο αβέβαιο εμβόλιο mRNA.

Η Debbie υποστηρίζει επίσης ότι άτομα του Υπουργείου Άμυνας και του “Στρατιωτικού-Βιομηχανικού και Πληροφοριακού Συγκροτήματος” ανέλαβαν τον έλεγχο των βασικών λειτουργικών κινήσεων της αντίδρασης στον Covid.

Κατά την άποψή μου, η Debbie χρησιμοποιεί αξιόπιστα και ουσιαστικά στοιχεία για να στηρίξει αυτές τις απόψεις.

Οι συγγραφείς που έχουν πραγματοποιήσει εκτεταμένη έρευνα πρέπει να επαινούνται για την προσπάθειά τους να “διορθώσουν την κατάσταση.”

Οι δύο σημαντικότερες συνωμοσίες

Προσπάθησα επίσης να επισημάνω ένα άλλο σημαντικό στοιχείο αυτής της συνωμοσίας – την ενίσχυση του Βιομηχανικού Συγκροτήματος Λογοκρισίας και τα προγράμματα προπαγάνδας που δημιούργησαν το μαζικό φόβο που έκανε τους περισσότερους πολίτες πρόθυμους να συμμορφωθούν με τις “οδηγίες”, τα λοκντάουν και τα εμβόλια που προωθούσαν οι ελίτ του κόσμου.

Αυτή η “συνωμοσία”, η οποία λειτούργησε εκπληκτικά, έκανε εκατομμύρια ανθρώπους να φοβηθούν να αμφισβητήσουν ψευδή ή αμφίβολα αφηγήματα.

Το παράδειγμα της “εκτός ελέγχου” ή “πλασίμπο” χώρας της Σουηδίας θα έπρεπε να έχει δείξει στον κόσμο ότι η συνωμοσία για τη δημιουργία μαζικού φόβου, δεν ήταν ούτε ψεύτικη, ούτε ανούσια, ούτε παράλογη.

Φυσικά, το παράδειγμα της Σουηδίας δεν είχε αυτήν την επίδραση – αλλά αυτό συνέβη μόνο επειδή τα έντονα και χωρίς προηγούμενο προγράμματα λογοκρισίας και προπαγάνδας ήταν τόσο αποτελεσματικά.

Κατά τη γνώμη μου, αυτά τα προγράμματα λογοκρισίας και προπαγάνδας ήταν μια άλλη τεράστια και συντονισμένη συνωμοσία.

Χωρίς αυτά τα συντονισμένα προγράμματα, ο στόχος των “συνωμοτών” – να εμβολιάσουν όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους με το νέο εμβόλιο mRNA – πιθανώς δεν θα είχε επιτευχθεί.

Ο συντονισμός που απαιτείται για να συμβεί αυτό υποδηλώνει όχι μόνο μια συνωμοσία, αλλά μια τεράστια συνωμοσία που περιλαμβάνει εκατοντάδες υπηρεσίες και οργανισμούς.

Δεν ήταν μόνο μια χούφτα ανθρώπων και οργανισμών που εκτελούσαν ψυχολογικές επιχειρήσεις για να χειραγωγήσουν τη δημόσια γνώμη … σχεδόν κάθε σημαντικός οργανισμός στον κόσμο έγινε πρόθυμος συνεργός στην προώθηση ή υποστήριξη αυτών των ψευδών και βλαβερών προγραμμάτων.

Το συμπέρασμα που με ενοχλεί περισσότερο από οτιδήποτε άλλο είναι το επίπεδο συντονισμού που απαιτείται για να παραχθούν προγράμματα που δημιουργούν τόσο τρομερά αποτελέσματα.

Κατά την άποψή μου, τα “κλειδιά της επιχείρησης” ήταν οι συνωμοσίες που γέννησαν την παράλογη προπαγάνδα του φόβου και τη φίμωση της έξυπνης και δυνητικά επηρεαστικής διαφωνίας.

Θα αναγνωρίσω ότι όταν κάποιος αρχίσει να πιστεύει ότι οι “θεωρίες συνωμοσίας” είναι πιθανές, αυτό το άτομο πιθανότατα θα δει όλο και περισσότερες συνωμοσίες.

Για παράδειγμα, ένα από τα ακλόνητα πιστεύω μου είναι ότι “όλοι οι σημαντικοί οργανισμοί έχουν πλήρως καταληφθεί από αμφιλεγόμενες προσωπικότητες.”

Κατά τη γνώμη μου, «ανώμαλα» προγράμματα κατασκευάστηκαν από θεμέλια ψευδών παραδοχών – παραδοχές που δεν θα ήταν δυνατές αν αρκετοί οργανισμοί ή υπηρεσίες περιλάμβαναν ανεξάρτητους στοχαστές που δεν συμφωνούν πάντα με το κοπάδι ή δεν υποστηρίζουν τα εξουσιοδοτημένα αφηγήματα.

Ως γνήσιος θεωρητικός συνωμοσίας, έχω καταλήξει να πιστεύω ότι οι πιο σημαντικές συνωμοσίες του κόσμου θα ήταν αδύνατες να πραγματοποιηθούν χωρίς μια προηγούμενη συνωμοσία για να στελεχώσουν αυτούς τους οργανισμούς με μη σκεπτόμενους κλώνους που δεν θα αμφισβητήσουν ποτέ το εκάστοτε επίσημο αφήγημα.

Δηλαδή, φαίνεται στατιστικά αδύνατο να καταλήξουν όλοι οι επιμελητές των ΜΜΕ στην ακριβώς ίδια απόφαση για την “ασφάλεια” ενός εμβολίου που έγινε βιαστικά ή την επιτακτική ανάγκη να κλείσει η κοινωνία.

Σύμφωνα με την άποψή μου, οι άνθρωποι που προσλαμβάνουν και απολύουν δημοσιογράφους προφανώς συνωμότησαν για να προσλάβουν μόνο άτομα που θα προωθήσουν και θα υποστηρίξουν τα πιο σημαντικά εξουσιοδοτημένα αφηγήματα.

Με άλλα λόγια, αν δεν υπήρχε κάποια συνωμοσία για την προστασία ψευδών αφηγημάτων, το 10 έως 25 τοις εκατό των συντακτικών επιτροπών θα ήταν προφανώς στελεχωμένο με δημοσιογράφους που θα αμφισβητούσαν τις αξιώσεις ισχυρών γραφειοκρατών.

Επιπλέον, αυτοί οι “διασταυρωτές ειδήσεων” επιτίθενται συχνά σε λεγόμενους “διασπορείς παραπληροφόρησης και ψευδών ειδήσεων” που εργάζονται σε εναλλακτικά μέσα ενημέρωσης.

Κανείς δεν μπορεί να παραβλέψει ότι οι δημοσιογράφοι και αρχισυντάκτες των ΜΜΕ επιτίθενται σε συγγραφείς που παράγουν ανεξάρτητα άρθρα σε ιστότοπους όπως το Ινστιτούτο Brownstone ή το Substack.

Ίσως η πιο κοινή κατηγορία που χρησιμοποιείται για να φιμώσουν την επιρροή αυτών των συγγραφέων είναι ότι διακινούν θεωρίες συνωμοσίας.

Πράγματι, φαίνεται ότι υπάρχει ακόμα μια συνωμοσία, η συντονισμένη και οργανωμένη προσπάθεια να κλείσουν ή να αποδυναμώσουν όσες περισσότερες “συνωμοσιολογικά” ιστοσελίδες είναι δυνατόν.

Αν αυτό δεν είναι ο στόχος του Βιομηχανικού Συγκροτήματος Λογοκρισίας, ποιος είναι ο πραγματικός στόχος του NewsGuard, του Media Matters, της Trusted News Initiative, του Stanford Virality Project και των πάνω από 15.000 “ελεγκτών περιεχομένου” που απασχολούνται από γιγαντιαίες εταιρείες κοινωνικών μέσων και τεχνολογίας όπως το Facebook;

(Η παραπάνω παράγραφος παραθέτει πέντε οργανισμούς – με χιλιάδες υπαλλήλους και σημαντικούς προϋπολογισμούς – που δημιουργήθηκαν για έναν λόγο – να καταπνίξουν την ανεξάρτητη διαφωνία. Ερώτηση: Δούλεψαν περισσότεροι από δύο άνθρωποι ή οργανισμοί από κοινού για να επιτύχουν αυτόν τον συγκεκριμένο στόχο; Αν ναι, δεν πληροί αυτό τον ορισμό της συνωμοσίας;)

Ή, για να κάνω τον δικηγόρο του διαβόλου, αυτές οι οργανώσεις προσπαθούν να βοηθήσουν οργανώσεις όπως το Brownstone να φτάσουν και να προσεγγίσουν περισσότερους ανθρώπους;

Σύμφωνα με την προπαγάνδα, αυτές οι οργανώσεις προσπαθούν να “προστατεύσουν” το κοινό από επικίνδυνες “συνωμοσιολογικές” οργανώσεις… οργανώσεις που στην πραγματικότητα προσπαθούν να βοηθήσουν συγγραφείς όπως εγώ να φτάσουν σε περισσότερους ανθρώπους.

Τα τελευταία πέντε χρόνια, οι συνωμότες είπαν στο κοινό ότι μόνο ορισμένοι ειδησεογραφικοί οργανισμοί αναφέρουν την πραγματική αλήθεια και, συνεπώς, μπορούν να γίνουν πιστευτοί από το κοινό.

Η ειλικρίνεια επιτάσσει να σημειώσουμε ότι αυτές οι ομάδες κέρδισαν την “διαμάχη του Covid” με ένα καταστροφικό αποτέλεσμα, το οποίο απλά αποδεικνύει ότι η αδιάκοπη προπαγάνδα και η αδιάκοπη λογοκρισία… δουλεύουν.

Αυτό δεν σημαίνει ότι εκατομμύρια καταναλωτές ειδήσεων δεν κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι κάθε σημαντικό αφήγημα του Covid ήταν αμφίβολο ή ξεδιάντροπα ψευδές.

Όταν γράφω ότι κάθε σημαντικός οργανισμός έχει καταληφθεί, αυτή η δήλωση σπάνια αν όχι ποτέ προκαλεί σημαντική αντίδραση στα σχόλια των αναγνωστών.

Για μένα, αυτές οι παρατηρήσεις υποστηρίζουν την άποψή μου ότι οι συνωμοσίες είναι πλέον παντού.

Αν όλα όσα σημαντικά μας λένε οι αξιόπιστοι αξιωματούχοι και ειδικοί βασίζονται σε ψέματα – και πολιτικές που βασίζονται σε ψέματα εξακολουθούν να εφαρμόζονται – σχεδόν με λογική, οι συνωμοσίες πρέπει να είναι τεράστιες και συντονισμένες.

Τώρα πιστεύω ότι σχεδόν κάθε κακό ή βλαβερό αποτέλεσμα που συμβαίνει στον κόσμο πρέπει να είναι το αποτέλεσμα επιτυχημένων συνωμοσιών.

Η πιο ευφυής ή διαβολική συνωμοσία είναι η συνωμοσία να χαρακτηρίσουμε οργανισμούς ή συγγραφείς που αναζητούν την πραγματική αλήθεια ως “θεωρητικούς συνωμοσίας.”

Η απόφαση μου για το 2025 είναι να κάνω το καθήκον μου για να διασφαλίσω ότι ο πληθυσμός των «θεωρητικών συνωμοσίας» συνεχίζει να αυξάνεται.

Κατά τη γνώμη μου, οποιοσδήποτε μπορεί να κάνει κάτι για να επιταχύνει την πτώση των οργανισμών λογοκρισίας και των προπαγανδιστικών μηχανισμών των ΜΜΕ, κάνει το έργο του Θεού.

Ο λόγος που εκατοντάδες αξιοπρεπείς δημοσιογράφοι ίσως θεωρούνται τώρα θεωρητικοί συνωμοσίας είναι ότι αυτοί οι συγγραφείς διαθέτουν ένα πολύ αναγκαίο ταλέντο για να εντοπίζουν τόσες πολλές κρυφές συνωμοσίες.

Δεν είναι δύσκολο να δούμε γιατί εκείνοι που δεν θέλουν να εκτεθούν ως εγκληματίες και συνωμότες απειλούνται από τη δουλειά και την αποστολή γνήσιων οργανισμών που αναζητούν την αλήθεια.